پاورپوینت کامل حکایت دلتنگی ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حکایت دلتنگی ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حکایت دلتنگی ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حکایت دلتنگی ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۵۸

دلم گرفته، بد جوری گرفته، از بدعهدی، از عهد شکنی ما انسانها . به کوچک ترین قول خود عمل نمی کنیم; حال به پیامبر
زمانمان باشد یا اماممان و یا حتی خدایمان . هنوز گلهای کف نیل را از پایمان نکنده ایم که سراغ شکل خدا را می گیریم! غیبت سی
روزه موسی (ع) که چهل روز می شود سراغ گوساله سامری می رویم! و هنوز صدای «من کنت مولاه فهذا علی مولاه » محمد (ص)
از غدیر به گوش می رسد که … و اینجاست که فاجعه بشریت رخ می دهد …

دلم گرفته، از بد قولی و از بدعهدی; عهدی که بستیم و وفا نکردیم و هنوز هم نمی کنیم . دنیا پر شده از ظلم، پر شده از فساد، پر
شده از فجور و کسی نیست که نجاتمان بدهد . اما هنوز بشریت یک منجی دارد . یک مصلح، یک غایب . کسی که آمدنش خیلی
بیشتر از ده روز موسی (ع) طول کشیده است . و ما هم سراغ گوساله سامری زمانمان رفته ایم .

چرا؟ واقعا چرا فراموشش کرده ایم؟

هر صبح که بیدار می شویم; دنبال کسی می گردیم که چاره ساز مشکلاتمان باشد و هر شب که ناامید و خسته چشم بر هم
می گذاریم دلمان نوید آمدن او را می دهد و هر زمان که نامش را می شنویم وجودمان پر می شود از انتظار . انتظاری پر از امید . اما
چه زود فراموشش می کنیم و چه زود از یاد می بریمش!

دلم گرفته، بد جوری گرفته; هوای آن غایب از نظرها را کرده; او که هست و نمی بینمش او که وجودم را تسخیر کرده و پیدایش
نمی کنم . او که قلبم اگر تپش دارد; به خاطر وجود اوست . چشمهایم برای دیدن ماه وجود او به این سو و آن سو می چرخد و
گوشهایم به امید شنیدن صدای دلنوازش هنوز هم می شنود . دست و پایم به امید اجرای فرمان او توان حرکت دارند و زبانم برای
لبیک گفتن به او .

دیگر نمی توانم در خانه بمانم . همیشه همینطور است; دلم که می گیرد می روم بیرون، قدمی می زنم . حرم و یا جمکرانی می روم
تا شاید خودش را پیدا کند . اما این بار فرق می کند . فکرم در هوای کسی پرواز می کند که تا به حال از او غافل بودم . چشمهایم
دلیلی برای دیدن دارند و قدمهایم دلیلی برای رفتن . شاید امید دیدار، شاید دیدار مصلح .

از خانه که می زنم بیرون، باد خنکی سر و صورتم را نوازش می دهد . حالم کمی جا می آید . می روم اما نمی دانم کجا .

با شنیدن صدای سلام پسر همسایه دیوار به دیوارمان به خود می آیم . حال مرا که می بیند پوزخندی می زند . من هم سلامی
می کنم و ببخشیدی می گویم و می گذرم .

به کسی فکر می کنم که دنیایمان را اصلاح خواهد کرد . نه فقط دنیا، که آخرتمان را هم; نمی دانم وقتی که بیاید دنیا چه جور
می شود و چه رنگی به خود می گیرد؟ ما چقدر باید تغییر کنیم؟ تا مدینه فاضله چقدر فاصله داریم؟ چقدر از کارهایمان درست
است؟

به خیابان می رسم . چند دقیقه ای منتظر می شوم تا اینکه پیکان سبزی چراغ می زند . دستی تکان می دهم . نگه می دارد و سوار
می شوم . پشت ماشین دو نفر مشغول صحبت هستند . «آره بابا هیچی حالیش نبود . جنس متری یک و پونصد را بهش انداختم
چهار تومن . می گم که اینا مسافرن، میان زیارت، سوغاتی که می خرن چیزی حالیشون نیس . باید قیافه طرف رو ببینی و یه
قیمت بندازی بلکه بگیره …»

خدای من! چقدر در گرداب دنیا غرق شده ایم! غافل از روزی که باید به خدا پاسخ گفت . نمی دانم اگر اکنون امام عصر (ع) ظهور
کند; چه جوابی به او خواهیم داد . حقیقتا غیر از شرم و خجالت از حضور خود در این دنیا و از اینکه خود را شیعه و منتظر
می نامیم چه می توانیم بکنیم؟!

اما می دانم . می دانم که اگر بیاید دیگر کسی رشوه ای نخواهد داد و کسی رشوه ای نخواهد گرفت . می دانم که دیگر کسی
گران فروشی و کم فروشی نخواهد کرد . می دانم که دیگر اینگونه نخواهد بود .

با یک ترمز ناگهانی، رشته افکارم پاره می شود . به فلکه رسیده ایم و ماشینها هم مثل افکا