پاورپوینت کامل بوی گل، دست یار ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بوی گل، دست یار ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بوی گل، دست یار ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بوی گل، دست یار ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۵۲

حال عجیبی دارم . دلم گرفته، هنوز تکه ای بغض مثل یک گوی شیشه ای راه گلویم را بسته . حتی دعای کمیلی هم که علی با آن
صدای حزین و زیبایش خواند نتوانسته تمام بغضم را بشکند .

چیزی توی دلم سنگینی می کند . حال آسمانی را دارم که پر از ابرهای بارانی است . ابرهایی که می بارند و نمی بارند . موقع
خداحافظی با بچه ها قرار امامزاده را می گذاریم . علی چشمکی می زند و می گوید گلزار . مهدی سر تکان می دهد . متوجه می شوم
که باز هم باید از راه میانبر و از بیابان برویم . قرارمان هم گلزار شهداست .

پشت در خانه که می رسم به ساعت نگاه می کنم . ساعت از یازده گذشته . خدا خدا می کنم پدر خوابیده باشد . امتحانات میان ترم
نزدیک است و پدر قر می زند که مسجد رفتن هم ساعتی دارد . حدی دارد . لااقل حالا که امتحان داری برای دعا نمان .

پدر خواب است . مادر نشسته و الهه را که روی پاهایش خوابیده است . تکان تکان می دهد . مادر آهسته می گوید: «شامت روی گاز
است . سرد شده . می خواهی گرمش کن .» پلکهای الهه تکان می خورند لپش را می کشم . مادر می گوید: «نکن دارد خواب می رود .»
می گویم: «بیدار است ناقلا خودش را زده به خواب » . شام را سرد می خورم . به مادر می گویم ساعت سه و نیم مرا بیدار کنید . با
بچه ها قرار گذاشته ایم برویم امامزاده . بعد وضو می گیرم تسبیح را برمی دارم و می روم توی اتاق نشیمن . دور سوم استغفرالله را
نگفته ام که خوابم می برد .

خودم بیدار می شوم و به ساعت که نگاه می کنم . بیست دقیقه از سه گذشته است . چراغ خواب توی هال روشن است . مادر بیدار
است و کنار رختخواب کوچک الهه قامت بسته . صدای آهسته و بغض آلود زنانه اش را در سکوت می شنوم . العفو العفو … بی سر و
صدا وضو می گیرم برمی گردم توی هال . هوا سرد است اما فقط یک ژاکت می پوشم . مادر سلام نمازش را داده و به اتاق نشیمن
رفته . حتما برای بیدار کردن من .

مرا که می بیند . می خندد و می گوید: «تو که خودت بیدار شدی . کاپشنت را هم بپوش سرما می خوری .»

– نه زیاد سرد نیست . اینجوری راحت ترم .

هر سه با هم سر قرار می رسیم . ابرهای سفید و خاکستری آرام آرام چهره ماه را می پوشانند . فاتحه ای می خوانیم و راه می افتیم .
سکوت، هوای سرد بیابان، تنهایی، بغض های فرو خورده . علی زمزمه می کند: دل می رود ز دستم . من و مهدی جوابش می دهیم:
یابن الحسن کجایی؟

علی می خواند: منتظر تو هستم . هر سه با هم زمزمه می کنیم: یابن الحسن کجایی . ؟

یک قطره باران روی پیشانی ام می چکد . یا قطره باران سرد است یا پیشانی من داغ . دلم می خواست این قطره روی لبهای
خشکیده ام می چکید . احساس می کنم تمام بیابان با ما زمزمه می کند .

علی دستهایش را با حالت تضرع و استغاثه بالا می برد .

ای ماهتاب زیبا

ای نور چشم زهرا

خواندیم هر محرم

این زخم را دمادم

یابن الحسن (عج) کجایی؟

صدای شکستن بغض را توی گلویم می شنوم و تیله تیله اشک . بی خجالت از هم ناله می کنیم ضجه می زنیم و سراغ آقایمان را از
سنگ و خاک و بیابان می گیریم . و از آسمان که مثل دل ما گرفته و بارانی است .

چشمهایم را می بندم . دلم می خواهد وقتی چشم باز می کنم خیمه ای ببینم روشن و قامتی سبز که به نماز ایستاده . آی آقا
می شود روزی ما پشت سر شما قامت ببندیم . صدای اذان از دور دستها می آید .

علی هم اذان می گوید . آشفته حزین، بی قرار، شیفته می خوانیم و می رویم . بیابان محرم ماست و پریشانیمان را با هیچ کس بازگو
نمی کند .

هوا کمی روشن می شود . آسمان می بارد و نمی بارد . جایی زمین گل شده، حتما از باران شب قبل مثل آینه صاف است و هنوز
ترک برنداشته . هر کسی حال خودش را دارد . با هم هستیم و تنها . تنهاییم و با هم . من کنار حوض کوچک گلی می نشینم . علی
درحال سجده است . مهدی دو زانو روی زمین نشسته و با چفیه اش چشمها و صورتش را پوشانده .

<