پاورپوینت کامل اسامی سامی مکهالله(۹۷) ۹۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اسامی سامی مکهالله(۹۷) ۹۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اسامی سامی مکهالله(۹۷) ۹۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اسامی سامی مکهالله(۹۷) ۹۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۲۱

مقدّمه

مکّه و امّالقری، اوّلین نقطه از کره زمین است که از درون آب نمایان گردید و سپس
توسعه یافت. کعبه نیز اوّلین خانهای است که برای مردم بنا گردید; «إنَّ أوّلَ بیت
وُضِعَ لِلنّاسِ لَلَّذیبِبَکّهَ مُبارَکاً»(۹۸) و اوّلین آدم در آن جا فرود آمد و
با استمداد از حضرت حق، خانهای برای عبادت ساخت و گرداگرد آن به طواف و عبادت
پرداخت.(۹۹) قبل از آدم نیز در عرش خداوند مقابل همین نقطه از زمین، فرشتگان برگرد
بیتالمعمور میچرخیدند و خدا را عبادت میکردند و از آن تاریخ تاکنون، مکّه کانون
توجّه دین باوران بوده است.

با آمدن ابراهیم خلیل به این سرزمین، شهر مکّه و ویژگیهای اطراف آن و به خصوص
پیدایش زمزم موجب شد تا جُرهمیان به این نقطه کوچ کنند و در اطراف زمزم سکونت
گزینند. دعای ابراهیم خلیل نیز که از خداوند خواست تا دلهای مردمان را به سوی این
خانه متمایل سازد; «فاجعَلْ أفئِدَهَ النّاسِ تَهویإلیهم» به مرحله اجابت رسید.
جاذبهای معنوی در قلبها و جانها پدید آمد و با بانگ رسای «وأذِّن فیالنّاسِ
بالحَجِّ» همه ساله هزاران انسان عاشق و شیدای حق را به آن سمتوسو سوق داد. ظهور و
پیدایش اسلام و ولایت پیامبر(صلی الله علیه وآله) در این سرزمین و تحوّل قبله از
بیتالمقدس به سمت کعبه نیز شرافت این سرزمین را افزون ساخت و هرچه بر عمر بشر
گذشته، این عشق و شور فزونی یافته است. و اینک نیز همچنان در موسم حج و عمره
میلیونها انسان مسلمان، از هر قوم و ملّیت از گوشه و کنار جهان به آن دیار آمده،
با خلوص و پاکی خدا را میخوانند و از دیدگانشان قطرات اشک، مرواریدگونه میریزند و
از خدا صفا و معنویت و نورانیت و بالاخره بهشت جایزه میگیرند. این شهر از چنان
اهمّیتی برخوردار است که در چندین جای قرآن کریم، خداوند از آن با نامهای گوناگون
یاد کرده است:

«البلده»(۱۰۰)، «البلدالأمین»(۱۰۱)، «حرماً آمناً»(۱۰۲)، «واد غیرَ ذیزرع»(۱۰۳)،
«البیت»(۱۰۴)، «امّالقری»(۱۰۵)، «البیتالحرام»(۱۰۶)، «مسجدالحرام»(۱۰۷)،
«بیتعتیق»(۱۰۸)، «مکّه»(۱۰۹) و…

در هیچ جای دنیا در طول تاریخ نمیتوان شهری مانند مکه و مدینه را یافت که تا این
اندازه برای آن نامگذاری کرده باشند. هرکدام از این نامها نیز دارای معانی
ارزشمندی است که گوشهای از فضیلت این شهرها را برای مردم بازگو میکند.

محدّثان، مفسّران،(۱۱۰) و تاریخ نگاران سرزمین وحی، هر یک به تعدادی از این نامها
اشاره کردهاند و دلیل نامگذاری هریک را برشمردهاند. از آن جمله است: مورّخ
ارزشمند تاریخِ حرمین شریفین «ایّوب صبریپاشا» که از تاریخ نگاران دوره عثمانی و
ترک زبان است. او در کتاب پرارزش خود «مرآهمکه» بیش از پنجاه نام و لقب برای این
شهر مقدس برشمرده و وجه تسمیه آنها را نیز آورده است. در شمارههای پیشین «میقات
حج»، سلسله ی از نویسنده و ویژگیهای کتاب او و ترجمه فارسی مخطوط آن، نکاتی را
نگاشتهام که از تکرار آن خودداری نموده، توجّه خوانندگان گرامی را به متن مقاله
جلب میکنم:

شهر مکّه معظمه به دلالت کتب مقدّسه باهره، چهلوپنج «اسامی» جلیله مبارکه از قرار
مسطور ذیل دارد:

۱ ـ مکّه، ۲ ـ بکّه، ۳ ـ بلد، ۴ ـ قریه، ۵ ـ امّالقری، ۶ ـ بلده، ۷ ـ بلدالامین،
۸ـصلاح، ۹ ـ باسه، ۱۰ ـ بساسه، ۱۱ ـ ناسه، ۱۲ ـ نساسه، ۱۳ ـ حاطمه، ۱۴ ـ رأسی
رأس، ۱۵ ـ کوثی، ۱۶ ـ عرش، ۱۷ ـ عریش، ۱۸ ـ عُرش، ۱۹ ـ قادس، ۲۰ ـ قادسیّه، ۲۱ ـ
سبوحه، ۲۲ـحرام، ۲۳ ـ بلدالحرام، ۲۴ ـ مسجدالحرام، ۲۵ ـ معطّشه، ۲۶ ـ بره، ۲۷ ـ
رتاج، ۲۸ ـ امّ ۲۹ـرحم ۳۰ ـ امّرحم، ۳۱ ـ امّالرحمه، ۳۲ ـ امّکوثی، ۳۳ ـ
امینه، ۳۴ ـ امّالصّفا، ۳۵ ـ مرویه، ۳۶ ـ امّالمشاعر، ۳۷ ـ متخفه،(۱۱۱) ۳۸ ـ
بلدهالمرزوقه، ۳۹ ـ تهامه، ۴۰ ـ حجاز، ۴۱ ـ طیبه، ۴۲ ـ مدینهالرب، ۴۳ـعاقر، ۴۴
ـ فاران.(۱۱۲)

و هشت عدد القاب جمیله دارد; مانند: ۱ ـ مشرّفه، ۲ ـ مکرّمه، ۳ ـ مفخمه، ۴ ـ
مهابه، ۵ـوالده، ۶ ـ نادره، ۷ ـ جامعه، ۸ ـ مبارکه به داخل حدود میامن محدودی که
در مقاله چهارم نموده شده است، مشروع نیست که بدون احرام داخل شوند.

منظومه(۱۱۳)

مقدس کعبهیی قرق بش اسمله یاد ایدر اخیار کوزل حفظ ایلیوب تنویر قلب ایچون
اوقوهر بار

بلد، مکه، امین، امّرحم، بکه صلاح، و قریه، باسمه، رأسی، ناسه، بلده (ستار

حجاز، و قادسیه، قادسی، و طیبه، متخفه تهامه، مرویه، امالمشاعر، امّ (دیدی
احرار

عرش، عرش، و عریش، و حاطمه، امّالصفا، کوثی رتاج، بساسه، نساسه، سبوحه، بره،
(درای یار)

مقدسه، حرام، و امّرحمه، بلدالحرام مدینه، امّکوثی، معطشه، مرزوقه، (الاسرار)

رحم، هم مسجدالحرام، امینه، عاقر، و فاران حساب ایتسه ک تمام قرق بش اولور ای
طالب اخبار

وجوه تسمیه اسامی کعبه الله

۱ ـ مکه:

نظر به تحقیق علمای لغت «مکّه مکرّمه» تنها، اسم شهر مقدس و یا مجموع حرم محترم
است، یعنی اسم اراضی منیفه مبارکهای است که در داخل مواقیت محدوده باشد و
مجموع حرم شریف است. و سبب و در جهت تسمیه آن، وجوه عدیده دارد. علی قول، مأخوذ
از معنی نقض است که جمیع آثام گناهان را نقض و فانی میسازد.

و علی رأی به معنای آن است که اهل ظلم وجور را که به آن جا دخالت نماید هلاک
میکند. و دیگر برای اینکه آن ارض مقدّس قلیلالماء است، اهالی آنجا، آب را از
زمین آن مکیده و بیرون میآورند.

و یا این که از معنای مکیدن مأخوذ بوده، که هر سال مردم را مکیده، و به طرف خود
جذب میکند.

و یا آن که(۱۱۴) عصیان عصات را حک و دفع رفع مینماید و یا آن که از لفظ «مکاکه»،
که به معنای مخ و در وسط عظم(۱۱۵) واقع بوده و لب و مخ گفته میشود، مأخوذ بوده
است. به مناسبت این که مکهالله وسط و خلاصه دنیاست.

و علی قول، ارض مبارکه بیتالله مانند این که انسان مغز را از استخوان مکیده و
بیرون میآورد ذنوب واوزار عصات را محو و زایل نموده و اخراج میکند. آن قطعه
مقدسه قبل از ظهور اسلام نیز، با قُدسیّت مشهور بوده، در زمان شوکت رومانیان قدیم
به نام «مقربه» معروف و مذکور بود.

خاک عنبرناک عطرناک بیتالله عزّت، قبل از خلقت زمین خلق شده و روی زمین از ذیل
بقعه مفخمه کعبه معظمه بسط و خلق شده است.

نظم:

چون گهر بحر یقین سفتهاند در صفت کعبه چنین گفتهاند

پیشتر از خلق جهان چون حباب بود اساسش متمکن به آب

سال چو بگذشت هزاران بر این منبسط از مایه او شد زمین

بنیه نخستین که بنا کرده شد کعبه بود کز پی او کرده شد

گرد وی از هر طرف اللّهیان طوف کنان بر صفت ماهیان

مکه بر آن سطح زمین خلق گشت بود دگر جمله عدم کوه و دشت

داشت همین مکّه تمکّن در آب هیچ اثرنه زجهان خراب

آن که زمین یافت از او انبساط منزل عشرت شده بزم نشاط

فرش زمین چون که شد انداخته کار فلک گشت از آن ساخته(۱۱۶)

نظر (بنا)به روایت ابن عباس، عرش برین قبل از خلقت آسمان و زمین در روی دریای بزرگی
قرار گرفته و به اسم «صاد» مسمّی بود، هنگامی که به عالم بالا مرتفع گردید، آن
دریای اعظم تموّج نموده، و از کفی که از آن تموّج حاصل شد خاک تابناک کعبه و از
بخار آن آسمان خلق شد.دو سال بعد از آن هم روی زمین از زیر خاک عطرناک کعبه کشیده
شده،وقدری که مأمور بود وسعت پیدا کرد. آن وقت محلّ لطیف بیت أعظم تپّه بلندی از
خاک قرمز بوده، و ملائکه کرام آن جا را زیارت میکردند.

توبه حضرت آدم بعد از زیارت آن خاک تابناک مقبول آمد و برای دفع خوف و خشیت جدایی
او،در بالای آن محلّ مرتفع بیت معمور موضوع شد.

۲ ـ بکه

در این اسم اختلاف هست، بعضی گفتهاند «مکّه» و «بکّه» دو اسماند برای مسمّای
واحد. چون حرف «باء» با «حرف میم» از حیث جهت مخرج دو حرف متقارب هستند، علی
الاکثر گاهی به مقام یکدیگر قائم میشوند. و گفتهاند که مکه و بکه دو اسم هستند
منسوب به شهر شهیر مکه میباشند و حال آن که در نزد بعضی «بکه» تنها اسم بقعه جلیله
کعبهالله، و به یک قول دیگر اسم شهر مقدس مکّه است.

بنا به قول صحیح، مواقع مسعودهای که در داخل حدود حرمالله و خارج مسجدالحرام
هستند مکه بوده و اسم بقعه بیتالله و حرم مسجدالحرام، بکّه است.

بنا به قول ابنعبّاس چون مکّه معظّمه جبابره ملاعینی را که بر ضدّ خود او هستند،
تبک(۱۱۷) و اذلال میکند، لهذا مقتضی و شایسته اسم بکّه شده است.

۳ ـ بلد

اگر چه لغویّون گفتهاند که لفظ بلد به معنی «صدرالبلاد» است ولی نظر به اشارهای
که در قول جلیل )لا اُقسم بهذا البلد((۱۱۸) شده است، چون کافه بلاد و ممالک از خاک
کعبه معظمه خلق شده است، لهذا لفظ بلد مطلقا اسم سامی مکهالله است.(۱۱۹)

۴ ـ قریه

وجه نامگذاریاش به قریه، به مناسبت اجتماع جماعت کثیره است.

۵ ـ امّالقری

وجه تسمیهاش به مناسبت این است که عرصه شهر معظم کعبهالله اقدم نقاط روی زمین
است به حکم این بیت:

گشت مکان حرم کبریا کرد خدایش لقب امّالقری

اَقْدَمُالارض بودن عرصه مبارکه شهر مذکور محقّق است، اگر چه شبههای نیست که این
دلیل به تصدیق وجه تسمیه امّالقری، دلیل کافی است بر اقدم ارض بودن کعبه معظمه
ولیکن بادی اطلاقاش آن است که کعبه معظمه قبله جمیع امم و بر حسب مزیّت أعظم و أفخم
بلاد روی زمین بوده به جهت آن که حاوی بقعه مبارکه کعبهالله است و روی زمین از خاک
مبارک کعبهالله مخلوق شده است.

نظر به این تعریف، لازم میآید که امالقری، اسم اراضی مقدسه باشد که در داخل
مواقیت محترمه است.

اعلمناس(۱۲۰) جناب عبدالله بنعباس گفته است که وجه تسمیه مکه به امّالقری،
برای آن است که شأناً أعظم و اکرم بلاد بوده و زمین از تحت آن منبسط شده است. ابن
عادل در تفسیر خود گفته است که قبل از آن که حضرت متعال ایزد پاک زمین و آسمان را
خلقت کند، موقع کعبه معظمه غثاء(۱۲۱) بود چون شروع به آفرینش مکوّنات کرد، زمین را
قبل از آسمان از زیر کعبه خلق و بسط فرمود. جهت تسمیه کعبه به امّالقری این است،
زیرا که اصل است. مشارٌ الیه جناب عبدالله به این قول وجه تسمیه را تا یک درجه قدری توضیح نموده است.

۶ و ۷ ـ بلد، بلدالامین

از اسامی شریفه کعبهالله مرکوز و مسطوره در قرآنکریم بوده، چون سبب تسمیه
آنها، منوط به علم الهی است لهذا عندالعلما نزد علم مجهول است.

۸ و ۹ ـ رحم، امّالرحم از اسامی مترادفه بوده

بنا به قول امام مجاهد، «امّ» به معنی اصل و «رحم» به معنی رحمت است. وجه تسمیه
مکه مشرّفه به این اسم، آن است که آن جا «اصلالرحمه» بوده، و کافه موحدین آن جا را
محبت داشته و دوستی خودشان از آن بقعه مسعوده دریغ ندارند.

۱۰ و ۱۱ ـ باسه، بساسه

وجه تسمیهاش آن است که گناهان را از هم دیگر پارهپاره کرده و هبا مینماید.
بساسه نیز گفته میشود.

۱۲ ـ صلاح

وجه اطلاقش آن است که محلّ صلاح و فلاح است.

۱۳ و ۱۴ ـ ناسه، نساسه

وجه تسمیهاش آن است که چون در وقت جاهلیّت آن قدر خشک و قلیلالماء بود که
میتوان گفت به هیچ وجه رطوبت نداشت و چون ملاحده را که در داخل حدود آن مرتکب
بغی و شقاء میشدند به خارج حدود خود طرد و نفی مینمود نساسه نیز گفته میشود.

۱۵ ـ حاطمه

وجه تسمیهاش آن است که ذنوب و اوزار حاجیان و یا ملحدین دین مبین را حطم و کسر
مینماید.

۱۶ ـ رأسی

چون من جههالشّرف شبیه سر انسان است و عَلی زعم العلما در وسط دنیا واقع و یا آن
که خلقت اوست قبل از بلاد سائره به آسمان، و نسبت به آسمان از بلاد سائره پیشتر
خلق شده است واقعاً سر انسان از جمیع اعضا او اشرف و این عضو عجیب الخلقه، که
سرگفته میشود از هر جای از هرگونه عضو وجود انسانی افضل است. همچنین مکّه معظّم
اشرف بقاء روی زمین بوده، در وسط دنیا خلق شده است وبه این جهت سر آدم را مشابهت
دارد.

۱۷ ـ کوثی(۱۲۲)

در شهر مکّه معظّمه در ایام جاهلیت(۱۲۳) اسم محلّه بنی عبدالدار کوثی بوده، و وجه
تسمیهاش این است که بنی عبدالدّار مدّت متمادی حجابت بیت اعظم را توارث میکرده
است.

۱۸ و ۱۹ و ۲۰ ـ عرش، عریش، عُرُش

عرش از اسماء مترادفه است و باعث اطلاق اینها، این است که در اوایل، برخی از بیوت
مکه مکرمه ازشاخههای درخت و نی، و نیهمانند چهار طاق ساخته میشد. یعنی
مسکونههایی بود که عبارت از بعض کلبهها و چارطاقها بود.

عرش مطلقاً به سایبان (گفته میشود) و عریش کلبهای را گویند که به طرز هیئت
سایبان ساخته شود. و عُرُش نیز جمع عریش است عندالبعض در نزد بعضی. عَرْش اسم محلاّتی است که در جوانب منتهای مکه معظمه است و عریش بیوت قدیمه شهر و عُرش
نیز اسم هر بیت عتیق خانه کهنه است.

۲۱ و ۲۲ ـ قادس، قادسیّه

وجه تسمیهاش بودن اوست در ارض مقدّس.

۲۳ ـ سبوحه

اسم درهای است در قرب جبلالرحمه که کوه عرفات است. وجه تسمیهاش آن است که وقفه
عرفات از اعاظم نُسُک حج است.

۲۴ و ۲۵ و ۲۶ ـ حرام، بلدالحرام و مسجدالحرام

از اسامی سرزمین کعبهالله مسطور در قرآن کریم بوده، وجه اطلاقش برای این است که
اراضی مقدسه کعبهالله، حرام کرده شده است.

۲۷ ـ معطشه

بادی اطلاق و تسمیه او آن است که کعبهالله در موقع قلیلالماء قلیل المائی واقع
شده است اتفاق افتاده است.

۲۸ ـ بره

باعث تسمیهاش بلدالأبرار بودن او است.

۲۹ ـ رتاج

به معنی باب عظیم بوده، وجه اطلاقش آن است که باب معلاّ القاب کعبهالله، مدخل بیت
اکرم است.

۳۰ ـ ام

به معنی اصل است وجه اطلاقش آن است که چون کعبه معظمه از حیث قدر و شأن و شرف،
اعظم بلاد و قراء سائره است و یا آن که قبلهگاه مقاصد جمیع امم است و یا برای این
است که علی مازعموا موقع انور بیت عزّت، در وسط کره ارض واقع شده است.

۳۱ ـ امینه

سبب اطلاقش آن است که مطلع وجود سعادت نمود حضرت نبیّامین (علیه وآله صلواه الله
الملک المعین) است.

۳۲ ـ امّالصفا

(وجه تسمیهاش)(۱۲۴) برای آن است کسانی که به صدق نیت و خلوص طویت و قدرت و مزیت
او خلفاً عن سلف روایت شده است ایفای فرایض حج میکنند، گشایش خاطر و صفای بال
برای آنها حاصل میگردد.

واقعاً حضرت اقدس پاک در قرآن مبین خود قدر جلیل کعبهالله را حکایت فرمودند و کافه
انبیای عظام و رسل کرام ایفای حج شریف نموده، بیتعزّت را به ثنای جمیل توصیف و
تعریف نمودهاند.

۳۳ ـ متخفه(۱۲۵)

باعث اطلاقش آن است که جیران بیتالله من قِبَل الحقّ، به اتحاف برّ و احسان تلطیف
و سرافراز میشوند.

۳۴ ـ امّالمشاعر

چون اصل مشاعر حج و مرکز مواضع مسعودهای است که در آن امکنه ادای نُسُک حج میشود.

۳۵ ـ بلده المرزوقه

سبب اطلاقش آن است که حضرت ابراهیم (علی نبیّنا و علیه التعظیم) اهل مکه مکرمه را
به دعای «و ارزق اهله من الثمرات» دعا کرده است.

روایت

چنان که نقل وحکایت میشود در زمانی که حضرت ابراهیم به وجه مذکور دعا
فرمودندحضرت ایزد پاک به جبرئیل امین وحی و امر نمود که قریه ای را از ارض فلسطین
که مح