پاورپوینت کامل نُزهَهُ النّاظِرینْ ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نُزهَهُ النّاظِرینْ ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نُزهَهُ النّاظِرینْ ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نُزهَهُ النّاظِرینْ ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۵۵

ترجمه: جواد محدّثی شهریور ۱۳۷۷

توضیح:

از نکات دوست داشتنی برای علاقهمندان به مباحث حرمین شریفین، آشنایی با پیشینه
مسجدالنبی و مسجدالحرام و حدّ و حدود آنها و تاریخچه بنا و تعمیرات و تحوّلات
آنهاست.

کتاب «نزهه الناظرین» نگارش سید جعفربن سید اسماعیل المدنی البرزنجی (۱۲۵۰ – ۱۳۱۷
هـ. ق.) یکی از اینگونه کتابهاست که به تاریخچه حرم مطهّر نبوی و مسجد پیامبر و
بنا و توسعه آن و کیفیت قبر و ضریح آن حضرت و مسائل جنبی آن پرداخته است. مؤلف از
قضات مدینه منوّره و از محقّقان تاریخ و ادبیات بوده که در مدینه به مقام افتاء طبق
مذهب شافعی نیز دست یافته بود.

وقتی سلطان عبدالمجید مسجدالنبی را تعمیر و بازسازی کرد، از مؤلف خواست تا تاریخی
سودمند، جامع و متقن که مشتمل بر بنای مسجد و تعیین حدود آن و مشخّصات منبر و
محرابها و توسعهها و اضافات بعدی و فضایل مدینه و زیارت قبر رسول خدا و… باشد،
بنگارد.

وی نیز در امتثال خواسته سلطان، دست به تحقیق و نگارش زد و این کتاب را در یک
مقدّمه، پنج فصل و یک خاتمه نگاشت. کتاب، مطالب خواندنی دارد که در این مقاله
نمونههایی از نکات دلنشین و مباحثی که کمتر مطرح شده است، از آن کتاب ترجمه شده
است.

امید آنکه برای شما نیز سودمند و جالب باشد.

محراب تهجّد(۴۷)

یکی از محرابهای حرم مطهّر «محراب تهجّد» است که پشت حجره فاطمه(علیها السلام) و
بیرون از مقصورهای قرار دارد که حجره را دربرگرفته است و در قسمت شمالی حجره و
خانه فاطمه قرار دارد. نقل شده که آنجا محلّ نماز شب پیامبر خدا(صلی الله علیه
وآله)بوده است. گرچه آنچه معروف است، آن است که در غیر ماه رمضان، آن حضرت تهجّد و
شب زندهداری را در خانه خویش انجام میداد. از احادیث ماه رمضان نیز چنین
برمیآید. ولی طبق نقل سمهودی در «وفاء الوفا» چنین بوده و آن جایگاه یاد شده،
بیرون از مسجد و روبهروی باب جبرئیل بوده است، البته پیش از آن که به صورت فعلی
درآید و این با آنچه مورّخانی مانند مطری و ابن نجّار در جایگاه ستون تهجّد نقل
کردهاند، موافقتر است. آنان گفتهاند که ستون تهجّد پشت خانه فاطمه(علیها
السلام)در سمت شمال آن بوده است. در آنجا محرابی است که هر کس روبهروی آن بایستد،
باب جبرئیل در سمت چپ او قرار میگیرد.

گفتنی است که در تعمیرات جدید زمان ما، این محراب بازسازی و تجدید بنا شد و آیه
تهجّد(۴۸) را بر آن نوشتند.

محراب فاطمه زهرا(علیها السلام)(۴۹)

از محرابهای دیگر حرم شریف، محراب فاطمه زهرا(علیها السلام) است که جلوی محراب
تهجّد و داخل مقصوره و ضریح است و روی ستونی ساخته شده که به صندوقی که روی قبر
حضرت فاطمه(علیها السلام)قرار داده شده، چسبیده است (بنابر قولی که حضرت فاطمه در
آنجا مدفون باشد). بنابراین، آن محراب میان این ستون و ستون تهجّد قرار دارد. محلّ
عروسی حضرت علی و فاطمه(علیهما السلام) نزد همین ستون بوده است که محراب یاد شده
نزدیک آن است، و آن بنایی توخالی و از رخام است، شبیه محراب پیامبر(صلی الله علیه
وآله)، که امروز روی آن پوششی قرار دارد که آن محراب دیده نمیشود، مگر آنکه آن
پوشش را کنار بزنند تا محراب آشکار شود.

زمین آن محراب، امروز گودالی شبیه حوض است و پایینتر از کف زمین حجره شریف پیامبر
قرار دارد و با سنگ رخام سیاه ساخته شده و مانند محراب میماند که مثلّثی شکل است و
اطراف آن بر روی زمین، سنگ رخام سفید است.

ضریح یاد شده، الآن مانع از آن است که مردم در آنجا نماز بخوانند و به آن محراب
تبرّک جویند. این ضریح، بخشی از مسجد پیامبر و روضه منوّر را نیز قطع کرده است و
بخشی از بقعه حضرت، که داخل مقصوره و ضریح قرار دارد، بیشک جزو مسجد است.

داخل حجره شریف(۵۰)

حجره شریفی که قبور را دربرگرفته و روی آن حجره، پوشش مقدّس قرار دارد، در اصل،
اتاق عایشه همسر پیامبر بوده که از شاخ و برگ خرما ساخته شده بود و با پشم آن را
پوشانده بودند. ساختمان آن اتاق، همانند خود مسجد از خشت بود و شاخههای نخل. چون
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) از دنیا رفت، بدن او در همان حجره به خاک سپرده شد.
سپس عمر، آن دیواره چوبی را به دیوار اساسی تبدیل کرد. آن زمان ارتفاع سقف اتاق به
حدّی بود که دست به آن میرسید. هر یک از اتاقهای خانه آن حضرت، از شاخ و برگی بود
که آن را با پشم پوشانده بودند و این پرده و پوشش را با شاخههای درخت عرعر بسته
بودند. برخی از اتاقها هم از خشت بود. خانه او در سمت غرب یا شمال قرار داشت و
گفتهاند که دو در داشت، یکی در سمت غرب، یکی در شمال به طرف شام و از شاخه عرعر یا
ساج بود. آن در شمالی تا وقتی که عایشه زنده بود، باز بود و نمیبستند. پس از وفات
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) از یک در وارد میشدند و بر پیکر مطهّر او نماز
میخواندند و از در دیگر بیرون میرفتند. نمازشان هم بر آن حضرت به صورت فُرادی
بود… بین اتاق عایشه و اتاق حفصه، راه باریکی بود و به خاطر نزدیکی این دو اتاق
به یکدیگر، آن دو از داخل اتاقشان با هم صحبت میکردند یا همدیگر را صدا میزدند.
خانه حفصه در سمت قبله بود، همانجا که امروز زائران رو به قبر شریف میایستند و
زیارت میکنند.

سپس عایشه اتاق خود را به دو بخش کرد. در یک بخش، قبر شریف قرار داشت، و در بخش
دیگر خودش بود و میان این دو بخش دیوارهای قرار داده شد. گاهی عایشه با همان
لباسهای داخل خانه، وارد آن قسمت میشد. امّا از وقتی که عمر در آن اتاق دفن شد، جز
با پوشش و حجاب کامل وارد آن قسمت نمیگشت. این وضعیّت به همینشکلبود و حجره
مطهّر دیده میشد، تا آنکه در زمان عمر بن عبدالعزیز، وقتی مسجد را باز سازی
میکردند، دیواری مقابل آن ساختند که روبهروی زائران قرار دارد.

داخل مرقد مطهّر(۵۱)

در شعبان ۱۲۹۶ هـ.ق. در پی تندبادی شدید، یکی از پنجرههای بزرگ گنبد مطهّر در سمت
مشرق به داخل حجره شریف سقوط کرد و قطعهای از یک پنجره دیگر به داخل مقصوره و ضریح
افتاد. خبر آن از طریق شیخ حرم، «خیرالله افندی» به مردم رسید و ولولهای در میان
آنان پدید آمد. شیخ حرم اقدام به کشف و پیجویی حادثه کرد. گروهی از علما را که از
جمله من و مفتی حنفیان هم از آنان بودیم گرد آورد.

طبق معمول برای رفتن به پشت بام مسجد شریف، از راه مناره شکیلی به بالای بام رفتیم
و با نهایت ادب و خشوع به سمت گنبد حرکت کردیم تا آنکه به دیواره گنبد نزدیک شدیم
تا ببینیم دقیقاً پنچره یاد شده کجا افتاده است.

فرصت را غنیمت شمردم تا با نگاه دقیق و دقّت نظر به موقعیّت داخل حجره شریف، ترسیم
روشنی از آن برای این نوشته خود داشته باشم; زیرا نگاشتن و تبیین این نقشه برای
آنان که نسبت به آشنایی با آثار حجره علاقهمندند و اهمیّت میدهند، از مهمترین
چیزهاست، چون دیوارهای که حجره شریف را دربرگرفته، مانع از آن است که انسان داخل
آن را ببیند، چه داخل ضریح باشد، چه بیرون آن. از بام مسجدالنبی نیز از خلال
پنجرههای گنبد مطهّر که از گچ و شیشه ساخته شده قابل دیدن نیست، حتّی اگر پنجرهای
ه