پاورپوینت کامل جامه کعبه معظّمه در طول تاریخ (۲) ۷۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جامه کعبه معظّمه در طول تاریخ (۲) ۷۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جامه کعبه معظّمه در طول تاریخ (۲) ۷۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جامه کعبه معظّمه در طول تاریخ (۲) ۷۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۱۴

۳ ـ در دوران عباسیان:

خلفای عباسی توجه ویژه ای را همواره نسبت به جامه کعبه از خود نشان می دادند. آنان
دستور داده بودند که جامه کعبه از بهترین و گرانبهاترین انواع ابریشم بافته شود. جامه های یاد
شده در شهر «تنیس» مصر که دارای شهرت به سزایی در منسوجات گرانقیمت بود، بافته
می شد. و دو دهکده دیگر که پا به پای تنیس گام برداشته و شهرت فراوانی را نسبت به این
گونه منسوجات تنیسی پیدا کرده بود؛ یعنی «تونه» و «شطا» نیز عهده دار این جامه بودند. از
آن پس، گاه جامه های کعبه در یکی از دو دهکده یاد شده برای کعبه آماده می شد.

«مقریزی» در کتاب «خطط» خود آورده است که مهدی، خلیفه عباسی، فرمان داده بود
که جامه کعبه مشرفه، از قباطیِ مصر به صورت بافته های تنیس مهیّا شود. در این میان
«فاکهی» جامه یاد شده را بر روی کعبه مشاهده کرده و در کتاب خود (اخبار مکه) از آن یاد
می کند و چنین می نویسد:

«جامه ای از قباطی مصر را بر روی کعبه مشاهده کردم که بر آن این نوشته قرار داشت:

«بِسْم اللّه بَرَکَهً مِنَ اللّه ممّا أمر به عبداللّه المهدی محمد امیر المؤمنین أصلحه اللّه
محمد بن سلیمان أن یصنع فی طراز تنیس کسوه الکعبه علی ید الخطاب بن مسلمه
عامله سنه تسع و خمسین و مأه».

در سال ۱۶۰ هجری هنگامی که مهدی عباسی(۱) حج گزارد، پرده دار کعبه به او گفت که
جامه های کعبه فراوان شده و چون ساختمان کعبه ضعیف است بیم آن می رود که سنگینی
جامه ها بر آن صدمه وارد کند. بدین منظور نامبرده فرمان داد که به استثنای یک جامه، همه
پوشش ها را از روی کعبه بردارند. سپس فرمان داد که تمامی خانه کعبه را از خلوق گرانبها و
مشک و عنبر آغشته سازند و آن را خوشبو نمایند. پرده دار کعبه ـ در آن هنگام ـ محمد بن
اسماعیل بن ابراهیم حجبی از اتفاقات و رخ دادهای آن سال نسبت به برداشتن جامه های
فرسوده وقدیمی کعبه و شست و شوی و خوشبو کردن با بهترین و گرانبهاترین عطرها سپس
قرار دادن سه جامه در یک زمان بر روی کعبه برای ما اینگونه سخن می گوید:

«با شیشه های مملوّ از «غالیه» به بام کعبه رفتیم و آنها را بر روی دیوارهای بیرونی کعبه
ریختیم. خدمتگزاران کعبه هم در حالی که بر چرخ های قرقره ویژه دوختنِ جامه کعبه، خود را
آویزان کرده بودند، از پایین تا بالای خانه کعبه را با مشک و غالیه خوشبو ساختند. از آن پس
سه جامه؛ از قباطی، خز(۲) و ابریشم بر روی آن قرار دادند.»

خلیفه المهدی در آن سال اموال فراوانی را بر ساکنان مکه و مدینه تقسیم نمود. گفته
می شود این اموال حدود ۳۰ میلیون درهم بوده است که به همراه خویش به این دیار آورده
بود. افزون بر آن، دینارهای فراوانی نیز در آن سال از مصر (۳۰۰ هزار دینار) و یمن (۲۰۰
هزار دینار) برای وی ارسال گردید که تمامی آنها را در میان مردم مکه و مدینه تقسیم کرد.
همچنین نامبرده حدود یکصد و پنجاه هزار پیراهن(۳) را در میان آنان پخش کرد.

بدین ترتیب «المهدی» نخستین کسی است که کعبه را به وسیله سه جامه، یکی بر
دیگری پوشش داد.

همچنین در سال ۱۶۲ هجری به دستور خلیفه «المهدی» جامه دیگری برای کعبه
مکرمه مهیّا گردید. «فاکهی» این جامه را بر کعبه مشاهده کرده و در کتاب خویش «اخبار
مکه» از آن یاد کرده است. او می نویسد: که این جملات بر آن نقش بسته بود.

«بسم اللّه برکه من اللّه کعبه اللّه المهدی محمد امیرالمؤمنین، أطال اللّه بقاءه، ممّا أمر
به اسماعیل بن ابراهیم أن یصنع فی طراز تنیس علی ید الحکم بن عبیده سنه اثنتین و
ستّین و مائه».(۴)

هارون الرشید در دوران خود فرمان داد که جامه کعبه از قباطی مصر ساخته شود و آن در
سال ۱۹۰ هجری آماده و بر کعبه انداخته شد.

فاکهی آن جامه را دیده و در کتاب خویش از آن یاد کرده که بر آن این نوشته دیده
می شده است:

«بسم اللّه برکه من اللّه للخلیفه الرشید عبداللّه هارون امیر المؤمنین أکرمه اللّه ما أمر به
الفضل ابن الربیع أن یعمل فی طراز تونه، سنه تسعین و مائه».(۵)

توجه و عنایت ویژه، نسبت به جامه پوشانده بر کعبه مکرمه، تنها از سوی خلفای بنی
عباس صورت نمی گرفت. بلکه وزرای آنان نیز در این مهم شرکت داشته اند؛ زیرا به دوران
خلفای بنی عباس، گاه نامِ برخی از وزرای آنان بر روی جامه کعبه دیده می شد.

فاکهی در اخبار مکه این چنین می نویسد: «جامه ای را بر روی رکن غربی کعبه مشاهده
کردم که بر روی آن این نوشته قرار داشت:

«مما أمر به السری بن الحکم و عبدالعزیز بن الوزیر الجروی، بأمر الفضل ابن سهل
ذی الریاستین، و طاهر بن الحسین سنه سبع و تسعین و مائه».(۶)

همچنین ملاحظه می شود که قیام کنندگان بر بنی عباس نیز پس از بسط قدرت خویش
بر مکه مکرمه، به جامه کردن کعبه توجه نموده و بدین امر قیام کرده اند.

در سال ۲۰۰ هجری، حسین بن حسین أفطس طالبی علوی، رو به سوی مکه نهاد و در
شورشی که ایجاد نمود، مکه را به تصرّف خویش در آورد و به درون کعبه قدم گذارد و سپس
تمامی جامه های آن را برداشت و از آنِ خود نمود. آنگاه به وسیله دو جامه از ابریشم سبک، که
یکی زرد و دیگری سفید بود، کعبه را پوشانید. بر روی جامه یاد شده این نوشته قرار داشت:

«بسم اللّه الرحمن الرحیم و صلّی اللّه علی محمد و عَلی أهل بیته الطیّبین الطاهرین
الأخیار، امر أبوالسرایا الأصفر بن الأصفر داعیه آل محمد بعمل هذه الکسوه لبیت
اللّه الحرام»(۷)

در دوران خلافت مأمون، به وی اطلاع دادند که جامه دیبای قرمز کعبه، پیش از رسیدن
زمان قرار دادن جامه دوم، نمناک و فرسوده می شود.

مأمون در این باره از «مبارک طبری» که در آن هنگام فرستاده ویژه او به مکه و تیول
خلیفه بود، پرسید: کعبه در چه جامه ای بهتر و زیباتر خواهد بود؟ او در جواب گفت: در جامه
سپید، پس مأمون فرمان داد جامه ای از دیبای سفید بافتند و در سال ۲۰۶ هجری بر کعبه
مکرمه آویختند.(۸)

فاکهی می گوید: در میانه جامه، قسمتی را از قباطی مصر مشاهده کردم. آنان بر روی
جامه در ارکان خانه به خط سیاه زیبایی نوشته بودند:

«ممّا أمر به امیر المؤمنین المأمون سنه ستّ و مائتین».(۹)

از آن پس در هر سال سه جامه بر کعبه قرار می دادند. و بدین ترتیب مأمون نخستین
شخصی بود که چنین کرد.

در آن هنگام جامه ای از دیبای سرخ در روز هشتم ذی الحجه (= روز ترویه) بر کعبه
آویخته می شود سپس جامه قباطی را در روز اول مال رجب از آن پس دیبای سپیدی را که
مأمون فراهم می آورد در روز بیست و هفتم ماه رمضان برای استقبال از عید مبارک فطر بر
کعبه می پوشاندند.

پس از گذشتن زمانی، به مأمون گزارش دادند: آن قسمت از جامه دیبای سپید که در
دسترس حاجیان است، در ایام حج کثیف و پاره می شود و پیش از آنکه جامه دیبای سرخ را در
روز عاشورا بر کعبه بدوزند و بر آن قرار دهند، جامه دیبای سپید قابل استفاده نیست و مأمون
بخشی دیگر از همان دیبای سفید را به وسیله فضل به مکه فرستاد تا در روز هشتم
ذی الحجه و یا هفتم از آن قسمتهایی را، که پاره و فرسوده شده است، مجدداً به وسیله آن
جایگزین گردد تا آنکه در روز عاشورا جامه دیبای سرخ بر آن پوشانیده شود.

در دوران جعفر متوکّل علی اللّه به سال ۲۴۰ هجری، به وی گزارش داده شد که جامه
دیبای سرخ، پیش از فرا رسیدن ماه رجب، به علّت زیاد دست کشیدن و چهره ساییدنِ مردم،
کهنه و فرسوده می شود. لذا به فرمان او دو پوشش دیگر جهت کعبه ارسال گردید که جامه های
یاد شده را از میانه کعبه تا پایین آن چنان آویزان نمودند که به زمین می رسید. از آن پس هر
دو ماه دنباله ای از میانه کعبه تا پایین را روی جامه قرار می دادند.

پرده داران کعبه متوجّه شدند که به جامه دوم نیازی نیست، پس آن را جمع کرده، در
صندوقی نهادند و برای متوکّل علی اللّه نوشتند که یک پیراهن با دنباله بخش بالای جامه،
برای آن کافی است.

بنا براین، از آن پس فقط یک جامه بدین منظور ارسال می گردید که غالبا سه ماه بعد،
آن را تعویض می نمودند. دنباله جامه، سه ماه بر جامه کعبه قرار داشت. این وضعیت همچنان
بود تا اینکه بنای شاذَروان(۱۰) در پایین کعبه به سال ۲۴۳ هجری به جود آمد.(۱۱)

ازرقی تعداد جامه های کعبه بین سالهای ۲۰۰ تا سال ۲۴۴ هجری را شمارش کرده و
گفته است: تعداد آنها یکصد و هفتاد جامه بوده است. او می گوید:

«شمارش جامه های کعبه را از سال دویست آغاز نموده و آنها را تا سال دویست و چهل و
چهار، یکصد و هفتاد جامه شمارش کردم»(۱۲)

از گفته ازرقی چنین بر می آید که در یک سال، بیش از یک جامه و گاه تا چهار جامه بر
کعبه می پوشانیدند. این توضیح، که به سخن پیش بر می گردد، بدینگونه بوده که پارچه های
سپید که جامه کعبه از آن تشکیل می گردید، عوامل و تأثیرات آب و هوایی، از آن جمله اشعه
سوزان آفتاب در فصل تابستان تا باد و بارانهای زمستانی را تحمّل نداشت، بنابراین دست
اندرکاران جامه کعبه مجبور بودند در اوقات مختلفی از سال، جامه های دیگری را برای آن
ارسال نمایند. اما پس از آنکه صنعت جامه کعبه پیشرفت کرد، تا آنجا که پرده ها قدرت و
مقاومت ویژه ای در برابر عوامل طبیعی و دیگر عوامل یافتند، کعبه در سال به یک جامه اکتفا
نمود و این وضع تا کنون همچنان باقی است.

نموده تا آنجا که قدرت و مقاومت ویژه ای را در برابر عوامل یاد شده بدست آورد، کعبه
تنها در سال به یک جامه اکتفا نموده همچنانکه تا کنون نیز به همین صورت باقی مانده
است.

چهارم: جامه کعبه مکرمه به هنگام ضعف عباسیان:

از آن هنگام که دولت عباسیان پا به ضعف و سستی نهاد و دست خلفای آن قوم از
سرزمین های اسلامی کوتاه شد، جامه کعبه از سوی حکام و فرمانداران و پادشاهان مسلمان
همچنان ارسال می گردید. این جامه گاه از سوی مصر و در برخی موارد از یمن بود و گاه از
سوی پادشاهان و امرای ایرانی بدان دیار فرستاده می شد و به آن خانه مقدس اهدا می گردید.

مؤید در کتاب تاریخ خود «حماه» گفته است: فاطمیان، خلفای مصر، به هنگام امارت
(ابوالحسن جعفر از سلیمانیان) بر مکه، کعبه را به وسیله جامه سپیدی در سال ۳۸۱ هجری
پوشانیدند.(۱۳)

«مسبحی» در حوادث سال ۳۸۴ هجری گفته است: «یحیی بن یمان در ذی القعده از
تنیس و دمیاط و الفرما هدایای خود را، که شامل سبدها و تخت ها و صندوقهایی از کالا و
اسب و قاطر و الاغ و سه چتر و دو جامه برای کعبه بود، به مکه آورد.»(۱۴)

همچنین در سال ۳۹۷ هجری، «الحاکم بأمراللّه »، کعبه را به وسیله جامه قباطی سپید
پوشانید و اموالی را برای ساکنان دو حرم فرستاد.

در سال ۴۲۳ هجری نیز «الظاهر لاعزاز دین اللّه » جامه ای را برای کعبه فرستاد که بر
آن قرار داده شد.(۱۵)

در فاصله میان سالهای ۴۳۷ و ۴۴۷ هجری، «ناصر خسرو» در سفرنامه خویش به
سوریه و فلسطین و بلاد عرب، که به زبان فارسی نگاشته شده است، از جامه کعبه و ناودان و
نوشته های بر روی آن یاد کرده و به هنگام سخن از جامه کعبه به صورت مشروح از رنگ و
نیز قسمتهای مختلف آن و کمربندهای قرار گرفته بر پرده، همچنین از نقش و نگارهای
موجود بر چهار سمت آن و نیز از تارهای نقره ای و ابریشمی موجود بر روی نقش ها سخن
گفته است. مطالب ناصر خسرو در این زمینه را به صورت فشرده می آوریم:

«خانه را چهار روزن است به چهار گوشه و بر هر روزنی تخته آبگینه ای نهاده که خانه
بدان روشن است. روزنه های یاد شده به وسیله شیشه های شفافی پوشانیده شده تا آب باران
به درون کعبه نفوذ ننماید.

ناودان(۱۶) در میانه سمت دریایی خانه قرار داشته، که طول آن سه ذراع بوده و تمامی آن
با نوشته های طلا آذین گردیده است.

اما جامه کعبه به رنگ سفید بوده، دو نوار به عرض یک ذراع جدا از هم آنچنان آن را در
بر گرفته است که ارتفاع جامه در میان دو نوار، هریک حدود ده ذراع می باشد؛ به طوری که
گویی پرده به وسیله دو نو