پاورپوینت کامل از کعبه گِل تا کعبه دل ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از کعبه گِل تا کعبه دل ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از کعبه گِل تا کعبه دل ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از کعبه گِل تا کعبه دل ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۵۴

از (مثنوی ملاصدرا)

(نگاهی به جایگاه «کعبه دل» در «مثنوی ملاصدرا»

در میان نسخه های خطیِ باز مانده از کتابخانه مرحوم «فیض کاشانی»، نسخه ای
خطّی یافت شد، که از حکیم و فیلسوف بزرگ، صدرالمتألّهین شیرازی و به خطّ خودِ وی
بود. این مجموعه نفیس که با زبان شعر، مباحثی عمیق و لطیف از مبدأ و معاد و
موضوعات کلامی و اسرار عرفانی و سیر و سلوک را دربردارد، در سال ۱۳۷۶ ش . و بر
آستانه برگزاری کنگره بزرگداشت مرحوم ملاصدرای شیرازی از سوی کتابخانه آیه اللّه
مرعشی نجفی رحمه الله در ۲۱۶ صفحه وزیری منتشر شد. احیای این اثر که به کوشش آقای
مصطفی فیضی، با مقدمه ای مبسوط عرضه شد، گامی دیگر در توجّه داشتن و توجّه دادن
به معارف ناب و لطیف عرفانی است. در فصلی از این منظومه که عنوانِ «در بیان راه
سلوک و عشق و اختلاف مذاهب» را برخود دارد، پیش از شروع اشعار، چنین آمده است:

«در بیان راه خدا که سلوکِ روندگانِ حق بین است و مبدأ آن و محرّک عشق حقیقی
و اشاره به اختلاف مذاهب ناس».

از دیدگاه عرفانی ملا صدرا، مهم، یافتن «حقّ» و داشتن برهانِ روشن و یقینی در این
راه است و اوهام و علوم وهمی و وساوس شیطانی، دزدِ راه و غارت دین و راه یافتن
نامحرم به حریم حرم دل است.

از آنجا که قلب انسان، آینه تجلّی این حقیقت هاست، باید آن را زلال و صاف نگاه
داشت. وی برای تبیین این مباحث ژرف و لطیف معنوی، جابه جا از تمثیل و مثال هم
بهره می گیرد.

تشبیه دل به حرم، و تشبیه باورهای ناب به ورود به حرم امن، در بخشی از این شعر
دیده می شود. هر چند سروده او در باب حالات قلب و معارف قلبی و اعتقادات ناب و
راه های دست یافتن به آن هاست، نه بحث از حجّ و کعبه و احرام و حرم و بتخانه، ولی به
کمک تمثیل، آن حقیقت والا را بهتر و زیباتر ترسیم می نماید.

در کنار «کعبه گِل»، «کعبه دل» را مطرح می کند و به قداست قلب مؤمن که حرم
خداست و سزاوار آن نیست که جایگاه بت های گوناگون گردد؛ چرا که با وجود این بت ها
در کعبه دل، جایی برای تابش نور الهی و تجلّی حق باقی نمی ماند، «وهم» و «شک» را از
همین بتها به شمار می آورد:

این درون های به وهم آمیخته

کی بود اصنام ازو آویخته

کی شود پاک از بتان شکّ و ریب

کی نماید حق در او انوار غیب

تا تو را بر طاق دل هست این صنم

کی شوی ایزد پرست، ای متّهم؟

آنگاه به «بت شکنی» در کعبه درون اشاره می کند و همانگونه که در سال فتح مکّه،
حضرت امیر علیه السلام پای بر دوش حضرت رسول نهاد و بر بام کعبه رفت و بت ها را واژگون
ساخت، تا حاکمیّت الهی پیامبر در مدینه و مکّه، استوار گشت، برای حاکمیّت حق پرستی
در «مدینه نفس و جان»، لازم است «پای عقل» بر «کتف روح» قرار گیرد و این بت شکنی
صورت پذیرد:

تا ز طاق کعبه این اصنام را

می نیندازی به نور اهتدا

تا به کتف روح، پای عقل را

ننهی از برهان و کشف، ای بینوا

پس نیندازی ز طاق دل به فنّ

صورت این وهم های چون وثن

کی شود اندر مدینه نفس تو

حق پرستیدن میسّر، ای عمو

کی شود در کافرستانِ درون

حق پرستیدن میسّر، جز فسون؟

تمثیل دیگر صدرالمتألهین در مورد جایگاه کعبه در مکّه است و جایگاه دل در
اعضای بدن. شرافت سرزمین مکّه به کعبه مقدس است و شرافت اعضا به قلب. اگر کعبه،
خانه نخستین است و «دحو الأرض» از زیر آن آغاز شده است، قلب نیز نخستین خانه ای
است که انوار غیبی و ملکوت حق بر آن تابیده و شرافت یافته است:

هست کعبه بر مثال دل همی

که بود در صدر مکّه مختفی

کعبه تحقیق، دل را می شمر

در میان بکّه صدر، ای پسر

زاده اللّه الشرف، دادش خدا

سروری بر جمله اعضای شما

دحوه الأرض بدن زیر دل است

زآنکه در وی نور حق را منزل است

«اوّل بیتٍ وُضِع» دان قلب را

الذی مکّه، بود صدر شما

«فیه آیاتٌ» همه انوار غیب

گشته ظاهر بر دلِ بی شکّ و ریب

ابراهیم خلیل، وقتی بنای کعبه را نهاد تا حرم امن الهی شود، به فرمان خداوند اَذِّنْ
فِی النّاسِ بِالْحَجِّ… همگان را به دیدار این خانه فراخواند تا به زیارت آن آیند و چون به
این «مقام» رسند، به مقام «امنیّت» دست یابند و در این حرم امن الهی، ایمن شوند وَمَنْ
دَخَلَهُ کانَ آمِنا.

ملاصدرا، مقام «صاحبدلی» را مقام امنیّت و ایمنی می داند و پای نهادن در حریمِ دل
و مقیم شدن در «مقام دل» را سبب ایمنی از دیو و دَد و ستم و ظلمت می شمرد:

جمع گشته ز امر حق از هر طرف

مردمان اینجا پی کسب شرف

جملگی آیند بهر حجّ و طوف

سوی این خانه برای دفع خوف

هر که جانش در مقام دل رسید

گشت امن از قتل و ضرب و وارهید

از عفاریت و زغیلان، وز ستم

گردد ایمن آنکه شد اندر حرم

از فساد و شرّ این ظلمت سرا