پاورپوینت کامل امرای حج جمهوری اسلامی ایران ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امرای حج جمهوری اسلامی ایران ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امرای حج جمهوری اسلامی ایران ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل امرای حج جمهوری اسلامی ایران ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۶۹

حج عبادتی بزرگ با ابعادی گسترده و در بردارنده منافع فراوان برای موحّدان و
دین باوران است.

از روزی که ابراهیم خلیل به فرمان خداوند مردم را به حج فراخواند و ندا در داد که:
وَ أَذِّنْ فِی النّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجالاً وَ عَلی کُلِّ ضامِرٍ یَأْتِینَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ لِیَشْهَدُوا
مَنافِعَ لَهُمْ…(۱) تا به امروز، دل های عاشق و شیفتگان خداوند، متوجه این دیار مقدس
شده اند و همه ساله میلیون ها انسان از گوشه و کنار جهان در کنار کعبه گرد هم می آیند، و
همواره شاهد شکوهمندترین اجتماع دینی و معنوی بوده و هستند.

حج به لحاظ اهمیتی که در اسلام داشته و از آن به عنوان رکن دین نام برده شده، نیاز
به مدیریتی قوی و کارآمد دارد، از این رو رهبری جامعه اسلامی، یا خود شخصا اداره این
امر مهم را به عهده گرفته و یا افرادی را به این سمت منصوب می کند.

براساس گزارش تاریخ نگاران و سیره نویسان، اولین کسی که از سوی
رسول خدا صلی الله علیه و آله در سال هشتم هجرت به امارت حج منصوب شد «عَتّاب بن أَسیدبن أَبی
الْعِیص» بود.(۲)

پیامبر صلی الله علیه و آله روزانه یک درهم(۳) برای وی تعیین کرد(۴) و او که بیست و اندی سال بیشتر
عمر نداشت و در فتح مکه اسلام آورده بود، با مناعت طبع و با اقتدار کامل به انجام وظیفه
مشغول شد. وی در آغاز کار، در یک سخنرانی عمومی اظهار داشت:

پیامبر صلی الله علیه و آله برای من روزی یک درهم مقرر داشته و به هیچکس نیاز ندارم.(۵)

روزی نیز در حالی که به دیوار کعبه تکیه داده بود گفت: از روزی که پیامبر صلی الله علیه و آله مرا به
امارت مکه منصوب داشت، تنها به دو بُرد یمانی دست یافتم که آن دو را نیز به غلام خود
«کیسان» پوشاندم.(۶) گفتنی است وی همزمان با مرگ ابوبکر وفات یافت.(۷)

در این سال مسلمانان و مشرکان هر یک براساس معتقدات خود حج گزاردند.

در سال نهم هجرت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ابتدا ابوبکر را به عنوان امیرالحاج تعیین کرد و به
مکه گسیل داشت تا آیات آغازین سوره برائت را به مشرکان ابلاغ نماید، لیکن پس از
مدت کوتاهی فرشته وحی نازل شد و این مأموریت به علی بن ابی طالب علیه السلام محوّل
گردید، پیامبر صلی الله علیه و آله از آن حضرت خواست تا به سوی مکه حرکت کند و مأموریت را از
ابوبکر تحویل کرفته، خود پیام برائت را برای مشرکان قرائت و به آنان ابلاغ نماید.

علی بن ابی طالب علیه السلام در «روحاء»(۸) یا «ذوالحُلیفه» به ابوبکر رسید و فرمان رسول
خدا صلی الله علیه و آله را به او ابلاغ کرد و مأموریت را تحویل گرفت. ابوبکر نیز مضطرب و ناراحت به
مدینه بازگشت.

پیامبرخدا صلی الله علیه و آله در برابر خواست برخی که می گفتند آیات برائت را ابوبکر بخواند و
این مأموریت از وی گرفته نشود، فرمود : «لایُؤدّی عَنّیِ اِلاّ رَجُلٌ مِنْ اَهْلِ بَیْتی»؛ «جز
مردی از اهل بیت من این پیام را ابلاغ نمی کند.»(۹)

در این که آیا ابوبکر پس از نازل شدن آیات برائت همچنان عهده دار امارت حج
بوده یا نه اختلاف است، لیکن شواهد بیانگر آن است که وی از این سمت برکنار گردیده
و به همین دلیل با نگرانی به مدینه بازگشت و به رسول اللّه صلی الله علیه و آله عرضه داشت: آیا آیه ای
درباره من نازل شده است؟

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: نه، لیکن خداوند مرا فرمان داد تا این پیام توسط فردی از اهل بیتم
به مشرکان ابلاغ گردد.(۱۰)

مرحوم شیخ طوسی رحمه الله در تفسیر تبیان آورده است:

اصحاب ما روایت کرده اند که: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ریاست کاروان حج را نیز به علی علیه السلام
واگذار کرد و چون علی علیه السلام آیات سوره برائت را از ابوبکر گرفت، ابوبکر به مدینه
بازگشت و از رسول اللّه صلی الله علیه و آله پرسید: مگر چیزی از قرآن درباره من نازل شده است؟

پیامبر صلی الله علیه و آله در پاسخ فرمود: نه، لیکن رساندن این پیام تنها کار خودم یا مردی است
که از من است.

مرحوم علامه امین الاسلام طَبْرسی نیز در مجمع البیان می نویسد:

مفسّران و ناقلان اخبار اجماع کرده اند که چون برائت نزول یافت، رسول خدا صلی الله علیه و آله
آن را به ابوبکر داد و سپس آن را از وی پس گرفت و به علی بن ابی طالب علیه السلام سپرد. سپس
در تفصیل مطلب اختلاف کرده اند ـ تا آنجا که می گوید: ـ و اصحاب ما روایت کرده اند
که: رسول خدا صلی الله علیه و آله ریاست موسم حج را نیز به علی علیه السلام واگذاشت و چون برائت را از
ابوبکر پس گرفت، وی به مدینه بازگشت.(۱۱)

پیامبر صلی الله علیه و آله در سال دهم هجرت امارت حج را خود شخصا به عهده داشت. ابتدای
ذی قعده سال دهم، آن حضرت برای انجام فریضه حج آماده شد و فرمود مردم را خبر
دهند تا به همراهش به حج بیایند. سپس آن حضرت در بیست و پنجم ذی قعده با
تعدادی از بزرگان مدینه و اصحاب و یاران خود و با برداشتن قربانی به سوی مکه حرکت
کرد و اعمال و مناسک و نیز مستحبات و سنن حج را به مردم آموخت. در عرفات برای
حاجیان خطبه خواند و مهمترین نکات مربوط به سرنوشتشان را برای آنان تبیین کرد.

عبداللّه بن ابی نجیح که خود در مراسم حج حضور داشته، گوید:

رسول اللّه صلی الله علیه و آله هنگام وقوف به عرفه فرمود: اینجا و تمام عرفات موقف است، و
صبح روز بعد در مزدلفه وقوف کرد و اظهار داشت: اینجا و تمامی مزدلفه موقف است.
سپس به منا آمده، قربانی کرد و فرمود: اینجا و تمامی منا موقف است. و سرانجام حج را
به پایان برد و مناسک حج و واجبات آن از قبیل: محل وقوف، رمی جمرات، طواف کعبه،
و حلال و حرام حج را به مردم آموخت.(۱۲)

این سفر، «حَجّه البلاغ» یا «حَجه الوداع» نام گرفت؛ زیرا پس از آن، پیامبر صلی الله علیه و آله از دار
دنیا رحلت کرد و دیگر حج به جای نیاورد.

پس از پیامبر صلی الله علیه و آله در عهد ابوبکر «حرث بن نوفل» و در عهد عمر به ترتیب:
«محرزبن حارثه بن ربیعه بن عبدالعُزّی، قُنفذبن عمیربن جُدْعان تیمی، نافع بن
عبدالحارث خُزاعی، نایب او ابن ایزی، احمدبن خالدبن عاص مَخْزومی، طارق بن مرتفع
الکنانی، حرث بن نوفل بن الحرث بن عبدالمطّلب» عهده دار امارت حج شدند.(۱۳)

در عهد عثمان نیز علی بن عدی بن ربیعه بن عبدالعزّی، احمدبن خالدبن عاص
مخزومی، حرث بن نوفل، عبداللّه بن خالدبن اسید، و عبداللّه بن عامر حضرمی، امارت حج
را بر عهده داشتند.(۱۴)

علی بن ابی طالب علیه السلام در سال ۳۵ هجری به خلافت رسید، آن حضرت در دوران
خلافت خود دو نفر به نام های «ابوقتاده انصاری» و «قثم بن عباس» را به این سمت
منصوب کرد.(۱۵)

ابو قتاده در سال ۳۸ یا ۴۰ هجری و در زمان خلافت آن حضرت بدرود حیات
گفت. لیکن قبل از فوت وی، حضرت او را به کوفه دعوت و «قثم بن عباس بن
عبدالمطّلب» پسر عموی پیامبر صلی الله علیه و آله را به این سمت منصوب کرد. قثم بن عباس چهره ای
شبیه به رسول خدا صلی الله علیه و آله داشت، مادرش ام فضل و برادر رضاعی امام حسین علیه السلام بود.(۱۶)
وی سپس والی مدینه شد و تا شهادت امام علی بن ابی طالب علیه السلام امارت آنجا را عهده دار
بود.(۱۷) سپس همراه با «سعیدبن عثمان» راهی سمرقند گردید و در سال (۵۷ ه . ق.)
مطابق با (۶۶۷ م) در آنجا شهید و یا فوت نمود.(۱۸)

قبر وی در بیرون سمرقند و دارای گنبدی بلند است که معروف به «مزار شاه»
می باشد.

آنگاه که قثم بن عباس والی امیر مؤمنان در مکه بود، حضرت دستورالعملی برای او
فرستاد و چنین مرقوم داشت:

«أَمَّا بَعْدُ، فَأَقِمْ لِلنَّاسِ الْحَجَّ وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَیّامِ اللّهِ وَ اجْلِسْ لَهُمُ الْعَصْرَیْنِ فَأَفْتِ
الْمُسْتَفْتِیَ وَ عَلِّمِ الْجَاهِلَ وَ ذَاکِرِ الْعَالِمَ…».

برای مردم حج را به پادار و ایام اللّه را به یادشان بیاور، و بامدادان و عصر
هنگام جلوس کن و فتواخواهان را فتوا ده، و به نادانان دانش بیاموز و با دانایان
گفتگو کن و میان تو و مردمان سفیری جز زبانت و دربانی جز چهره و
رخسارت قرار مده. خود را از نیازمندان مپوشان، پس بدرستی که اگر او در
آغاز ورود از درِ خانه تو رانده شود پس از آن که حاجتش برآورده شود، تو
سزاوار ستایش نخواهی گشت. پس در آنچه که از اموال خداوند نزد تو گرد آید
نظر کن و آنها را میان عایله مندان و گرسنگان پریشان احوال توزیع کن، و
باقی مانده آن را نیز نزد ما بفرست تا میان کسانی که (نادارند و) نزد ما هستند
تقسیم کنیم. به ساکنان مکه دستور ده از کسانی که در مکه سکونت می گزینند،
اجرت نگیرند؛ زیرا خداوند سبحان گوید: …سَواءً الْعاکِفُ فِیهِ وَ الْبادِ… ؛(۱۹)
«کسانی که در مکه ساکنند و آنان که به مکه می آیند برابرند.»

عاکف، مقیم در مکه و بادی، مسافری است که از بیرون به قصد مکه بیاید. خداوند
ما و شما را به آنچه رضای اوست موفق بدارد.(۲۰)

پس از شهادت امیر مؤمنان علی علیه السلام ، ابتدا امویان و سپس عباسیان خلافت را
غاصبانه در اختیار گرفتند، امیران حج را آنان منصوب می کردند تا آنکه در سال ۳۳۸
هجری جعفربن محمدبن حسن بن محمدبن موسی بن عبداللّه بن موسی بن عبداللّه بن
حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب» با پیروزی بر عباسیان، مکه را از سیطره حکومت
آنان آزاد ساخت و خود ولایت مکه را به عهده گرفت.

از سال ۳۵۸ ه . ق. سمت امارت مکه در اختیار اشراف حسنی(۲۱) قرار گرفت و تا
سال ۱۳۴۳ ه . ق. دوام یافت. اما پس از حمله وهابی ها به مکه مکرمه و سقوط این شهر
به دست سربازان سلطان عبدالعزیزبن سعود امیر نجد، و فرار شریف حسین، خالدبن لؤی
از سوی وی به ولایت مکه منصوب گردید(۲۲) و تا این زمان باتوجه به استقرار حکومت
آل سعود در حجاز، مکه و امارت آن نیز به طور طبیعی در اختیار آنان قرار دارد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و سقوط رژیم شاه، باتوجه به نگرش عمیق
و همه جانبه امام خمینی قدس سره به حج، امارت حج معنی و مفهوم حقیقی خود را بازیافت.
وظایفی که آن رهبر خردمند و فرزانه ، به نمایندگان خویش در امر حج محوّل نمود، همه
حکایت از آن داشت که امام در صدد احیای حج ابراهیمی است. و از برگزاری حج به
شکل مراسمی بی جان و بی روح به شدت رنج می برد.

برای آشنایی بیشتر با دیدگاههای حضرت امام خمینی قدس سره ابتدا متن احکام صادره
توسط ایشان را ارائه کرده، سپس به مسؤولیت های خطیری که از سوی ایشان به
امیرالحاج واگذار شده خواهیم پرداخت.

در تاریخ ۲۹/۶/۵۸ حضرات حجج اسلام والمسلمین آقایان: حاج شیخ محی الدین
انواری و مرحوم حاج شیخ فضل اللّه محلاتی از سوی حضرت امام خمینی قدس سره به عنوان
سرپرست حجاج منصوب گردیدند. متن حکم صادره به این شرح است :

بسم اللّه الرحمن الرحیم

جناب حجّت الاسلام آقای حاج شیخ محی الدین انواری و جناب حجت الاسلام آقای

شیخ فضل اللّه محلاتی ـ دامت افاضاتهما ـ

چون ایام برگزاری یکی از فرائض بزرگ اسلامی با محتوای عظیم انسانی، روحانی،
سیاسی، اجتماعی؛ یعنی فریضه حج بیت اللّه الحرام نزدیک است و لازم است در آستانه
برقراری جمهوری اسلامی، با انقلاب شکوهمند ملّت شریف ایران، این فریضه مقدسه
از آثار طاغوت پاکسازی و به اسلام راستین برگردد، به این جهت شما را به عنوان
سرپرست حجاج بیت اللّه الحرام تعیین نموده، که با مشورت با مقامات صالحه، هیأتی از
افراد صالح و متعهد و با ایمان انتخاب و با همکاری آنان کلیه امور مربوط به حج را تحت
نظارت قرار دهید که ان شاءاللّه تعالی در حکومت جمهوری اسلامی این فریضه مقدسه با
محتوای معنوی خود تحقّق یابد و لازم است در این موضوع تذکراتی داده شود:

۱ ـ لازم است به حضرات آقایان علما و روحانیون محترم کاروان ها تذکّر دهید که
قبل از حرکت، مجالسی تشکیل دهند و حجاج محترم را با مسائل شرعی و وظایف
انسانی آشنا کنند.

۲ ـ عموم برادران و خواهران اسلامی باید توجه داشته باشند که یکی از مهمات
فلسفه حج، ایجاد تفاهم و تحکیم برادری بین مسلمین است، و بر دانشمندان و معمّمین
لازم است مسائل اساسیِ سیاسی و اجتماعی خود را با دیگر برادران در میان گذارند و در
رفع آن طرح هایی تهیه کنند تا آنان در برگشت به کشورهای خود آنها را تحت نظر علما و
ارباب نظر قرار دهند.

۳ ـ در این سال که ایران در آستانه جمهوری اسلامی است و به واسطه تبلیغات
ناروای اجانب ممکن است مسلمین بلاد از عمق نهضت اسلامی ایران مطلع نباشند، لازم
است آقایان علما و خطبا و دانشمندان محترم با وسایل ممکن، این نهضت مقدس را
معرفی نمایند و مقصد مسلمانان ایران را که همان برقراری حکومت اسلامی تحت پرچم
اسلام و هدایت قرآن کریم و پیغمبر مکرم اسلام است گوشزد نمایند که برادران اسلامی
ما بدانند ما جز به اسلام و برقراری حکومت عدل اسلامی فکر نمی کنیم.

۴ ـ لازم است برادران ایرانی و شیعیان سایر کشورها، از اعمال جاهلانه که موجب
تفرّق صفوف مسلمین است احتراز کنند. و لازم است در جماعات اهل سنت حاضر
شوند. و از انعقاد و تشکیل نماز جماعت در منازل و گذاشتن بلندگوهای مخالف رویه
اجتناب نمایند. و از افتادن روی قبور مطهره و کارهایی که گاهی مخالف شرع است جدا
اجتناب کنند.

۵ ـ نیابت از حیّ برای نماز طواف صحیح نیست، باید هرکس خودش به هر نحو
می تواند نماز بخواند و مجزی است از گرفتن نایب. و از مزاحمت با نمازگزاران اجتناب
نمایند.

۶ ـ طواف را به نحو متعارف که همه حجاج به جا می آورند، به جا آورند و از
کارهایی که اشخاص جاهل می کنند احتراز شود و مطلقا از کارهایی که موجب وهن
مذهب است باید احتراز شود.

۷ ـ در وقوفین، متابعت از حکم قضات اهل سنت لازم و مجزی است، اگر چه قطع
به خلاف داشته باشید.

۸ ـ در این سال که به واسطه انقلاب اسلامی به برادران و خواهران ما صدمات و
ضررهای بسیار از حکومت طاغوتی رسیده است و بسیاری از معلولین از حوادث
انقلاب، احتیاج مبرم به کمک دارند، مقتضی است کسانی که می خواهند حج استحبابی
به جا آورند، هزینه آن را صرف در احتیاج برادران و خواهران خود کنند که ثواب آن نزد
خدای تعالی، بسیار بر حج استحبابی ترجیح دارد. و نیز کسانی که به عنوان سوغات،
مصارف ناروا می نمایند یا تشریفات و میهمانی های خارج از رویه در وقت برگشت از
حج می نمایند، مقتضی است این نحو هزینه ها را صرف احتیاج برادران و خواهران علیل
و مستمند خود نمایند که خداوند تعالی به آنان اجر و برکت عنایت فرماید !

از خداوند تعالی عظمت اسلام و سعادت ملت مسلمان را خواستار و موفقیت
همگان را در کوشش برای به ثمر رسیدن نهضت مقدس امیدواریم.

والسلام علیکم و علی جمیع المؤمنین و رحمه اللّه و برکاته

روح اللّه الموسوی الخمینی

در تاریخ ۲۷/۴/۱۳۵۹ (ه . ش .) آیت اللّه حاج شیخ محمدرضا توسّلی محلاّتی
از سوی حضرت امام خمینی قدس سره طی حکمی به سرپرستی حجاج ایرانی منصوب
گردید.

متن حکم به این شرح است :

بسم اللّه الرحمن الرحیم

خدمت جناب حجّت الاسلام آقای حاج شیخ محمدرضا توسلی محلاتی ـ دامت افاضاته ـ

برای هرچه بهتر برپایی فریضه عظیم حج و رسیدگی به کلیه امور مربوط به این
فریضه الهی و برای هر چه بیشتر اسلامی کردن کاروان ها و آنچه مربوط به اداره آنهاست،
جناب عالی را به سمت سرپرست حجاج بیت اللّه الحرام تعیین نمودم تا با همکاری جناب
حجّت الاسلام آقای حاج سیدعلی هاشمی گلپایگانی و با مشورت مقامات صالحه،
هیأتی از افراد صالح و متعهد و با ایمان انتخاب و با همکاری آنان کلیه امور مربوط به حج
را تحت نظارت قرار دهید. در ضمن در صورتی که کار امور حج با یکی از ادارات از قبیل
هلال احمر و غیره بستگی پیدا کرد، باید مسؤولین منتخب ادارات دولتی با تأیید و
تصویب شما بوده باشد و شما موظف هستید تا اشخاصی مسلمان و متعهد را برای این
کار انتخاب نمایید.

امیدوارم محتوای عظیم انسانی، روحانی، سیاسی، اجتماعی حج رابه بهترین وجه
در نظر داشته، و حجاج عزیز را از بعد اجتماع انقلابی سالیانه اسلام مطلع گردانید. لازم به
تذکر است که تمام آثار شرک و طاغوت از مقدمات این سفر بزرگ باید حذف گردد.

ان شاءاللّه موفق و مؤید باشید.

روح اللّه الموسوی الخمینی

در تاریخ ۲۰/۳/۱۳۶۰ (ه . ش .) حضرت امام قدس سره پنج نفر از علما و چهره های
سرشناس روحانی را برای رسیدگی به امور حجاج منصوب کردند.

متن حکم چنین است :

بسم اللّه الرحمن الرحیم

حضرات آقایان حجج اسلام حاج سیدعبدالمجید ایروانی و آقای حاج سیدعلی

هاشمی گلپایگانی و آقای حاج شیخ محمدرضا توسلی و آقای حاج شیخ حیدر علی جلالی و
آقای حاج سیدحسن طاهری خرم آبادی ـ دامت افاضاتهم ـ

از آنجا که مسأله حج و انجام این فریضه بزرگ الهی از مسائل مهم اسلامی و
اجتماعات بزرگ سیاسی ـ مذهبی جامعه مسلمانان می باشد و باید در انجام هرچه
باشکوهتر و بهره برداری هر چه بیشتر از این اجتماع عظیم دینی سعی کافی مبذول شود،
بدین وسیله حضرات آقایان محترم را برای رسیدگی به کار حجاج و زائران بیت اللّه الحرام
در این سال تعیین و منصوب می نمایم تا با همفکری و مشورت یکدیگر در رفع
نیازمندی های آنان بکوشند و از راهنمایی های لازم در موسم حج دریغ ننمایند.

و آنان را به حساسیت زمان و موقعیت خطیر کنونی متوجه سازند و این حقیقت را
به همگان گوشزد کنند که دشمنان اسلام با تمام قوا سعی در ایجاد تفرقه و اختلاف میان
جوامع اسلامی دارند و به هر نام و هر وسیله که شده می کوشند تا با درگیری میان
مسلمانان زمینه را برای تسلط کامل و مجدد خود بر همه کشورهای اسلامی و چپاول و
غارتگری خود مساعد سازند و به همین جهت لازم است از هرگونه عمل تفرقه انگیز
خودداری کنند که این یک وظیفه شرعی و الهی است.

ضمنا متصدیان ادارات گوناگونی که به هر مناسبت کارشان با حج ارتباط پیدا
می کند، موظفند برای هماهنگی در کارهای خود با صلاحدید و تصویب آقایان محترم
کارها را انجام دهند.

از خدای متعال موفقیت همگان را مسألت دارم.

والسلام علیکم و رحمه اللّه و برکاته

روح اللّه الموسوی الخمینی

در تاریخ ۱۴/۵/۱۳۶۱ (ه . ش .) جناب حجّت الاسلام والمسلمین آقای موسوی
خوئینی ها از سوی حضرت امام خمینی قدس سره به سرپرستی حجاج بیت اللّه الحرام منصوب
گردید.

متن حکم چنین است :

بسم اللّه الرحمن الرحیم

جناب حجّت الاسلام آقای سیدمحمد خوئینی ها ـ دامت افاضاته ـ

بافرارسیدن ایام حج، این فریضه بزرگ عبادی، سیاسی و اجتماعی که در بین عبادات
بزرگ از ویژگی های خاص برخوردار است و خداوند تبارک و تعالی مسلمانان جهان را با
شرایط خاص دعوت نموده است تا در ضمن بجا آوردن این فریضه بزرگ، از اموری که
در بلاد مسلمین از جهات اجتماعی و سیاسی می گذرد مطلع شده و اگر گرفتاری هایی
دارند بایکدیگر در میان گذاشته وحتی الامکان در رفع آن کوشا باشند و مع الاسف بسیاری
از مسلمانان به واسطه کج روی ها و یا کج فهمی های بعضی عناصر و یا دسیسه های
بعضی از دست اندرکاران سودجو، بُعد سیاسی این عبادت شریف را به طاق نسیان
سپرده اند، جناب عالی را به سمت نماینده خویش وسرپرست حجاج محترم ایران منصوب
نمودم که با بینش خاص سیاسی که دارید به امور حجاج از ابعاد مختلفه رسیدگی نموده و
برای احیای این سنت بزرگ الهی در خطاب ها و مراسم دینی، مسلمین را به وحدت کلمه
و اتحاد مسیر دعوت نموده و آنان را از آنچه در لبنان عزیز و ایران مجاهد و افغانستان
مظلوم، از ستمکاران و جهانخواران می گذرد مطلع نمایید و حجاج محترم بلاد را به
وظایف بزرگ خود در مقابله با چپاولگران بین المللی و تجاوزکاران آشنا نمایند.

البته علمای محترمی که در این سفر هستند، چه آنان که با تقاضای اینجانب مشرف
شده اند و چه دیگران، جناب عالی را تأیید می فرمایند و حجاج محترم موظفند که به
راهنمایی های شماگوش فرادهند واز خطوطی که برای آنان ترسیم می نمایید اطاعت نموده
وتجاوز ننمایند تا ان شاءاللّه تعالی این فریضه عظیم بامحتوا وابعادمتعددش بجاآورده شود.

بدیهی است که متصدیان امور که به هر مناسبت کارشان با این فریضه و با حجاج
محترم مرتبط است، برای هماهنگ نمودن کارها موظفند با شما همکاری و از ارشاداتتان
استفاده نمایند. امید است حجاج محترم کشورهای اسلامی در وحدت کلمه کوشا