پاورپوینت کامل پیامبر خدا(ص) و فرصت طلایی حجّ ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیامبر خدا(ص) و فرصت طلایی حجّ ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیامبر خدا(ص) و فرصت طلایی حجّ ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیامبر خدا(ص) و فرصت طلایی حجّ ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint :

۵۲

مقدمه:

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در سال دهم هجرت اعمال و مناسک حج را به طور کامل به
مسلمانان آموخت. آیه مبارکه وَأَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجَالاً وَعَلَی کُلِّ ضَامِرٍ یَأْتِینَ
مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ…(۱) به همین مناسبت نازل شد و آن حضرت را مأمور کرد که با به جا
آوردن مراسم حج، همه اعمال و مناسک این فریضه بزرگ الهی را به مسلمانان بیاموزد.
آنچه در تاریخ مسلم است این است که پیامبر پس از هجرت به مدینه تنها یک مرتبه حج
به جا آورد و البته چند مرتبه نیز برای انجام عمره به مکه مکرمه مشرف شد:

۱ ـ در سال ششم، که به صلح حدیبیه منجر شد.

۲ ـ در سال هفتم، به مقتضای قرارداد صلح با مشرکین و برای جبران عمره ناتمام
سال پیشین، که عمره القضاء را به جا آورد.

۳ ـ در سال هشتم، پس از جنگ طائف که از جِعرانه عمره به جا آورد.

به همین جهت در بعضی از روایات تعداد عمره های پیامبر صلی الله علیه و آله را سه مورد نقل
کرده اند. آن حضرت در حجه الوداع به دلیل همراه داشتن قربانی، حج قِران به جا آورد؛ از
این رو، روایتی که عمره های پیامبر را چهار مرتبه نقل کرده، که یکی از آنها در حجه
الوداع بود، از طرق اهل سنت نقل شده و از نظر ما ثابت نیست.(۲)

از پیشوایان معصوم علیهم السلام روایات دیگری نقل شده که پیامبر بیست مرتبه به طور
پنهانی و سری حج به جا آوردند.(۳)

گرچه مراسم حج دارای اهداف و ابعاد گوناگونی است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در جهت
تحقّق آنها قدم برمی داشت و هر یک از اعمال و مناسک حج دارای آثار فردی و
اجتماعی، مادی و معنوی، سیاسی و اجتماعی اند، اما آنچه که در این نوشتار در پی آنیم،
پی گیری این اهداف و آثار و برکات نیست، بلکه بحث ما در استفاده ای است که پیامبر از
فرصت حج و اجتماع عظیم مسلمانان در حرم الهی می کردند.

موسم حج موقعیتی استثنایی است که می توان از ظرفیت بالای آن برای رسیدن به
اهداف متعالی دینی از آن بهره جست. پیامبر با آن که چند مرتبه بیشتر در مکه مکرمه به
عنوان حج یا عمره به صورت علنی حضور نیافت، اما توانست از این فرصت طلایی
برای پیشبرد اهداف رسالتش بهره فراوانی ببرد، حتی سالی که پس از فتح مکه خود
به حج مشرف نشد، با اعزام نماینده خویش برنامه های مهمی را به اجرا گذاشت. با
تأمل و درنگ در سیره پیامبر و جانشینان معصوم علیهم السلام در ارتباط با مسأله حج می توان
سیاست ها و برنامه های متنوّعی را به دست آورد تا الگویی برای مسلمانان در عصر
حاضر باشد.

پیامبر صلی الله علیه و آله علاوه بر آنکه فریضه حج را به عنوان بزرگترین و گسترده ترین فریضه
الهی به مسلمانان آموخت و برای همیشه مجد و عظمت امّت اسلامی را در پرتو برپایی
حج تأمین نمود. از فرصت حج ـ که پرشکوه ترین اجتماع سالیانه امت اسلامی به شمار
می آید ـ به عنوان فرصتی استثنایی و بی بدیل بهره فراوانی برد. آن حضرت در هر یک
از سفرها افزون بر انجام اعمال و مناسک حج یا عمره، با گفتار و کردار خویش
نکته های فراوانی به آیندگان آموخت. گرچه برخی از گفتارها و رفتارهای ایشان به
وضعیت خاص آن زمان مربوط می شد، اما ملاحظه مجموع آنچه که حضرت در طول
این سفرها از خود به یادگار نهاد، می توان خط مشی مسلمانان را در هر زمانی به
دست آورد.

پیامبر صلی الله علیه و آله به امتش آموخت که چگونه باید از فرصت طلایی ـ که خداوند سبحان به
برکت خانه خویش و تشریع حج فراهم ساخته ـ استفاده کرد و چه سان باید در این مکان
و در موسم حج «زندگی توحیدی» به تمرین پرداخت و پس از بازگشت به شهر و دیار
خود آن را در اقصی نقاط جهان تحقق بخشید. به خصوص که در میان مجموع سخنان
حضرت، «میراث گران قدری» از وصایای پایانی ایشان به چشم می خورد و معمولاً
سخنان پایانی شخصیت های بزرگ تاریخ، گهربارترین و ارزنده ترین یادگارهای آنهاست
که ضمن بحث، به آنها اشاره خواهیم کرد.

اگر مجموع سفرهای جمعی پیامبر صلی الله علیه و آله به مکه مکرمه را سه سفر بدانیم؛ عمره
القضاء، فتح مکه و حجّه الوداع، و نیز حج سال نهم را که پیامبر خود حضور نداشت اما با
اعزام نماینده ای ویژه پیام مهمی را ابلاغ کرد، مورد چهارم به شمار آوریم، در هر یک از
این موارد چهار گانه، رسول خدا صلی الله علیه و آله استفاده شایانی از این فرصت نمودند که مهمترین
پیام در هر یک از این سفرها عبارتند از:

ـ پیام توحید و تحقق وعده های الهی، در سفر اول.

ـ برچیدن بساط بت پرستی و پیروزی و حاکمیت اسلام در سرزمین وحی، در
سفر دوم.

ـ ابلاغ اعلان برائت از مشرکین به وسیله امام علی علیه السلام در حج سال نهم هجری

ـ و بالأخره سفارش به پیروی از ثقلین (قرآن و عترت) و تعیین جانشین خود و
حماسه غدیر، در آخرین سفر خود.

و اینک تفصیل و شرح هر کدام:

پیام توحید در پایگاه کفر و شرک

اولین سفر پیامبر به مکه، یک سال پس از انعقاد صلح حدیبیه بود. پس از عزیمت
مسلمانان برای زیارت خانه خدا در سال ششم هجری و ممانعت مشرکان از ورود آنان به
مکه، در نهایت صلح حدیبیه منعقد شد که بر اساس آن مسلمانان می توانستند همه ساله
سه روز برای زیارت کعبه به مکه سفر کنند، اینک یک سال از انعقاد قرار داد سپری شده،
پیامبر در ذی القعده سال هفتم در مدینه صَلای سفر به مکه سر داد و عاشقان و شیفتگان
زیارت خانه خدا، به خصوص مهاجران که سالیان دراز از خانه و کاشانه و همسر و
فرزندان خود دور مانده اند، فرصتی یافتند که به وطن خود بازگردند. دو هزار نفر از
مسلمانان در یک سفر دسته جمعی، همراه پیامبر عازم مکه اند؛ سفری که بیش از آنکه
سفر زیارتی باشد، به سفری تبلیغی برای بسط و گسترش اسلام بدل شد. پیامبر که
اعتمادی به مشرکین نداشت، گروهی را مأمور ساخت با سلاح و ادوات جنگی در بیرون
حرم مستقر شوند تا در صورت نیاز از وجود آنان استفاده شود.

در این سفر، پیامبر و همراهان، عمره مفرده به جا آوردند و از این جهت است که به
عنوان قضای عمره سال گذشته، به «عمره القضا» یاد شده است. این سفر چون نخستین
سفر مسلمانان به مکه محسوب می شد، و قبل از تشریع فریضه حج انجام می گرفت،
تقریبا همه مسلمانان حضور داشتند. از این رو فراتر از یک سفر فردی برای انجام عمره
بود، در حقیقت کاروانی تبلیغی و معنوی در تاریخ اسلام به شمار رفته است. پیامبر برای
نشان دادن قدرت مسلمانان بازوی راست خود را از زیر جامه احرام بیرون آورد و فرمود:
«خدا رحمت کند کسی را که امروز نیرومندی خود را به اینان نشان دهد.»

در این کاروان، که پیامبر چون نگینی در جمع مسلمانان بود، عبداللّه بن رواحه مهار
شتر رسول خدا صلی الله علیه و آله را در دست داشت و با صدای رسای خود این شعار را می خواند:

خَلّوا بَنی الکفّار عن سبیله

خَلّوا فکلّ الخیر فی رسوله

یا ربِّ إنّی مؤمن بِقیله

اَعرفُ حقَّ اللّه فی قبوله

نحن قتلناکم علی تأویله

کما قتلناکم علی تنزیله

ضربا یُزیل الهامَّ عن مقیله

و یُذهل الخلیل عن خلیله(۴)

ای فرزندان کفر و شرک، راه را برای پیامبر خدا صلی الله علیه و آله باز کنید، بدانید او
سرچشمه خیر و منبع نیکی است.

بار الها! من به گفتار او ایمان دارم و حق خداوند را در قبول سخنان او می دانم.

ما با شما به علت انکار تأویل او می جنگیم، چنانکه به علت انکار تنزیل او پیکار
کردیم.

چنان ضربتی به شما خواهیم زد که کاسه سر شما را از جا بکند و دوست را از
یاد دوست خود غافل گرداند.

پیامبر به او فرمود: این جملات را با صدای بلند بخوان

«لا اِلهَ اِلاَّ اللّه ُ، وَحْدَهُ وَحْدَهُ، صَدَقَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَاَعَزَّ جُنْدَهُ، وَهَزَمَ
اْلأَحْزابَ وَحْدَهُ».

بدین وسیله ندای توحید و یکتاپرستی در فضای مسجد الحرام و اطراف آن صفا و
مروه پیچید؛ فضایی که تا کنون چنین ندایی را با این عظمت به خود ندیده بود. بلال به امر
رسول خدا صلی الله علیه و آله بر بام کعبه رفت و ندای اذان سر داد، شهادت به وحدانیت خدا و رسالت
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در فضای کعبه طنین انداز شد. کسی که روزی تنها به خاطر ایمان به پیامبر
در همین شهر تحت شدیدترین شکنجه ها قرار داشت، اینک بر بام خانه خدا ندای
توحید سر می دهد و هیچیک از مشرکان جرأت تعرض به او را ندارند. کسی که روزی به
خاطر ادعای نبوت تحت شدیدترین آزارها و اذیت ها قرار گرفت و شبانه مکه را ترک
کرد، امروز با صدای بلند رسالتش بر بام کعبه گواهی می شود. بدین وسیله عظمت اسلام
و مسلمین به نمایش درمی آید. این منظره زیبا و با شکوه به قدری برای سران کفر دشوار
بود که با عصبانیت می گفتند: سپاس خدای را که پدرانمان مردند و صدای این غلام
حبشی را نشنیدند و بعضی دیگر که توان مشاهده این صحنه ها را نداشتند، به کوه ها پناه
برده و حتی صورت خود را پوشاندند.

پیامبر در مدت کوتاه اقامت خود در مکه، حداکثر استفاده را در جهت گسترش ندای
توحید در سرزمین بت پرستی نمود، حادثه ای که سران کفر وشرک تصورش را نمی کردند.

پیامبر در ضمن ندای توحید، تحقق وعده الهی را در پیروزی بندگان صالحش و
عزت و عظمت آنان را به مسلمانان گوشزد کرد تا از سرچشمه عزت و عظمت و پیروزی
خود غافل نشوند.(۵) بدین ترتیب وعده خدا به پیامبرش محقق شد:

لَقَدْ صَدَقَ اللّه ُ رَسُولَهُ الرُّؤْیَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللّه ُ آمِنِینَ
مُحَلِّقِینَ رُءُوسَکُمْ وَمُقَصِّرِینَ لاَ تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَلِکَ
فَتْحا قَرِیبا .(۶)

«بدین وسیله خدا صدق و حقیقت خواب رسولش را آشکار ساخت که در عالم
رؤیا دید شما مؤمنان به مسجد الحرام با دل ایمن وارد شوید و سرها را
بتراشید و اعمال تقصیر احرام، بدون ترس و هراس بجا آورید و خدا آنچه را که
شما نمی دانستید، می دانست و قبل از آن فتح نزدیک را مقرر داشت.»

در هم شکستن بت ها و حاکمیت اسلام

علی رغم این که مسلمانان و مشرکان در حدیبیه قرار داد بسته بودند که تا ده سال
میان آنان صلح برقرار شود که به موجب یکی از مواد آن، تعرض به هر یک از طرفین و
قبایل متحد با هر کدام ممنوع است، اما مشرکان مکه با زیر پا نهادن این تعهد، برخی از
قبایل متحد با مسلمانان را مورد تعرض قرار دادند و عملاً پیمان شکنی نمودند و همین
امر موجب شد که رسول خدا صلی الله علیه و آله با اجتماعی عظیم و با هدف فتح مکه عازم این شهر
شد. این سفر مهمترین و تعیین کننده ترین مقطع تاریخ حیات اسلام است. مقطعی که به
دنبال آن مردم گروه گروه به اسلام گرویدند و سوره مبارکه نصر به همین مناسبت نازل
شد.(۷)

این سفر گرچه در موسم حج نبود و برای برگزاری موسم حج انجام نشد، اما چون
برپایی فریضه واقعی حج بر فتح مکه و تطهیر آن از لوث بت ها و بت پرستی ها بود، و از
این جهت که زمینه برگزاری حج ابراهیمی ـ محمدی صلی الله علیه و آله را در سال های بعد فراهم کرد،
حائز اهمیت بود. آزادی خانه خدا از شرک و بت پرستی و حاکمیت اسلام بر این
سرزمین هدف مهمی بود که در این سفر تأمین شد.

با آنکه حجی به جا آورده نشد، اما به لحاظ اجتماع عظیم مسلمانان بسان اجتماع
بزرگ حج، فرصتی را برای پیامبر فراهم کرد تا از آن بهره برداری کافی به عمل آورد.

مهمترین دستاورد این سفر برچیده شدن بساط بت پرستی از پایگاه وحی بود.
پیامبر بت پرستی را خرافه و گمراهی می دانست نه عقیده ای که بر پایه تحقیق و آزادگی
کسب شده باشد. او همچون ابراهیم بت ها را شکست و خانه کعبه را از لوث بتها پاک
کرد. وارد خانه شد و خداوند را برای تحقق وعده هایش، یاری مسلمانان و شکست
دشمنانش سپاس گفت.

«اَلْحَمْدُ للّه ِِ الَّذِی صَدَقَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ هَزَمَ اْلأَحْزابَ وَحْدَهُ».

پیامبر با شکستن بت ها نشان داد که نمی تواند «اسارت عقل و اندیشه» و «وابستگی
قلب و روح» انسان به خرافات را تحمل کند و به رسمیت بشناسد. پیامبر به وضوح
می دید که زورمداران و فریبکاران با بساط بت پرستی و خرافات به استحمار و استعمار
توده های مردم پرداخته، بر گرده آنان سوار شده و ریاست می کنند. برای نجات
مستضعفان چاره ای جز مبارزه با خرافات و برچیدن بساط بت پرستی و فریبکاری
قدرتمندان نبود. پیامبر با شکستن بت ها در برابر دیدگان حیرت زده بت پرستان، خفتگان
را بیدار کرد و برای اولین بار با خود و یکدیگر گفتند: «بت هبل که نتوانست از خود دفاع
کند، چگونه می تواند بر سرنوشت ما تأثیر گذار باشد؟!».(۸)

همان طور که ابراهیم خلیل علیه السلام با شکستن بت ها و نهادن تبر بر دوش بت بزرگ،
شکستن بت های دیگر را متوجه بت بزرگ کرد و دل های خفته را متوجه این واقعیت
نمود که: «بتی که نمی تواند تبر به دست بگیرد، چگونه می تواند سرنوشت ما را رقم
بزند؟!».(۹)

پیامبر عده ای را نیز برای تخریب بت خانه های مکه و حوالی آن اعزام کرد و بدین
وسیله بساط بت پرستی را در سرزمین وحی برچید.

پیام رحمت و رأفت اسلامی در اوج قدرت

یکی از پیام های سفر فتح مکه، که پیامبر با رفتار خود آن را به مسلمانان، بلکه
بشریت ابلاغ کرد، پیام رحمت و رأفت اسلامی در اوج قدرت بود. برخلاف پندار
قدرتمندانی چون خالدبن ولید که گمان می کردند پیامبر با فتح مکه انتقام سال ها آزار و
اذیت مسلمانان توسط مشرکین مکه را خواهد گرفت، با شعار انتقام وارد مکه شد و
مشرکان را وعید انتقام و هتک و حرمت می دادند در آن حال پیامبر صلی الله علیه و آله علی بن ابی طالب
را فرستاد تا شعار رحمت و رأفت سر دهد. آری، رسول اللّه صلی الله علیه و آله با ندای «اِذْهَبُوا فَأَنْتُمْ
الطُّلَقاء» کرامت و بزرگواری خود را به نمایش گذاشت.

رفتار کریمانه آن حضرت موجب شد که بسیاری از مشرکان در رفتار خود با اسلام
و مسلمانان تجدید نظر کنند و به این دین پاک بگروند. در این میان پیامبر ده نفر از کسانی
را که وی و آیین اسلام را مورد هتک قرار داده بودند، مهدورالدم خواند تا هرکس به آنها
دست یافت به قتل رساند. در عین حال دو تن از آنان به وسیله امّ هانی خواهر علی علیه السلام
امان داده شدند، یک تن نیز توسط عثمان امان داده شد و پیامبر آنان را بخشید. صفوان بن
امیه نیز با وساطت عمیربن وهب مورد بخشش قرار گرفت و وقتی اسلام بر او عرضه
شد، دو ماه مهلت خواست و پیامبر چهار ماه به او مهلت داد تا در آیین اسلام تفکر کند و
او پس از مدتی اسلام آورد.(۱۰)

تبیین ارزش ها و ضد ارزش ها

پیامبر در این سفر با ایراد سخنانی در اجتماع عظیم مردم، به تبیین ارزشها و ضد
ارزشها پرداخت که بعضی از موارد مهم آن را می آوریم:

۱ ـ مساوات

پیامبر در این سخنرانی از فرصت استفاده کرد و تعصبات جاهلی را که تا عمق جان
اعراب نفوذ کرده بود و زدودن آنها نیاز به تمرین و مجاهدت داشت، الغا کرد. هنجارهای
واقعی را جایگزین ناهنجاری های واقعی که خود را به عنوان ارزش های پذیرفته شده به
جامعه تحمیل کرده بودند، نمود. به تفاخرها و تعصب هایی که جز از جهل و نادانی ناشی
نمی شد، پایان داد. مناصب دروغین را که وسیله ای برای فریب دادن حجاج و کسب
درآمد برای عده ای شده بود، باطل کرد و تنها بعضی از مناصب مفید، مانند کلیدداری،
پرده داری و سقایت زائران را باقی گذاشت.(۱۱)

حضرت در سخنرانی خود فرمود: «ای جماعت قریش خداوند نخوت جاهلیت و فخر
فروشی به پدران را از شما گرفت. مردم از آدم و آدم از خاک است.»

سپس این آیه را تلاوت کرد: یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَأُنثَی وَجَعَلْنَاکُمْ
شُعُوبا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللّه ِ أَتْقَاکُمْ .(۱۲)

تقوا و پرهیزکاری و دوری از گناه را جایگزین فخرفروشی ها کرد. فخر فروشی به
خاطر حسب و نسب را محکوم ساخت. فضیلتی به نام «عروبت» را پنداری بی جا شمرد؛
چرا که عربیت، تنها زبانی گویاست که نمی تواند جانشین انجام وظیفه آدمی باشد.

پیامبر در این مرحله که مسلمانان طعم شیرین پیروزی را چشیده اند و این پیروزی
مقدمه ای بر پیروزی های بعدی بر اقوام و ملت های دیگر است، اصل «مساوات» را مطرح
نمود تا ارزش های دروغین جایگزین ارزش های واقعی نشوند. رنگ پوست، زبان و قوم
و قبیله جایگزین تقوا نگردد. روند حوادث پس از وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله نشان داد که
تأکید بر اصل مساوات از مهمترین نیازهای مسلمانان در این مقطع بود. پیام همیشگی
اسلام توسط پیامبر در زمانی به مردم ابلاغ شد که تعصبات نژادی، قومی و قبیله ای در
عمق جان مردم رسوخ کرده بود. پیامبر نوید مساوات داد و این که ویژگی های طبیعی و
جغرافیایی، که خارج از اراده و اختیار انسان است، ملاک برتری و امتیاز نیست، بلکه
حرّیت و آزادگی در مبارزه با هواها و هوس ها و خویشتن داری در برابر گناه که محصول
تلاش و مجاهدت آدمی است، ملاک فضیلت و برتری است. امروز جهان بیش از پیش به
این پیام انسانی نیازمند است؛ جهانی که تبعیض های نژادی و قومی منشأ ظلم ها،
جنایت ها و بی عدالتی هاست، جهانی که علی رغم متمدّن بودنش، به قهقرا برگشته و
تبعیض ها و بی عدالتی ها به اوج خود رسیده و کنگره حج می تواند بهترین فرصت برای
نشر و گسترش این پیام انسانی به بشریت باشد.

۲ ـ آغاز دوره ای جدید

پیامبر از این فرصت استفاده کرد و آغاز فصل نوی را در زندگی مسلمانان به اطلاع
رساند. اعراب بر اس