پاورپوینت کامل ساختمان سازمان حج و زیارت ۹۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ساختمان سازمان حج و زیارت ۹۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ساختمان سازمان حج و زیارت ۹۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ساختمان سازمان حج و زیارت ۹۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۸

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ارزش های دینی و الهی به خصوص فریضه
حج و به تبع آن، زیارت اولیای خدا، در میان امّت اسلامی جایگاه واقعی
خود را یافت و مردم مشتاقانه و خالصانه برای ثبت نام در این امر معنوی،
از یکدیگر سبقت می گرفتند؛ به طوری که همواره مسؤولان امر، در پی یافتن
راه حلّی بودند تا بتوانند جهت حفظ حیثیت مذهبی و ملّی هم میهنان عزیز،
در برنامه ریزی و تمشیت امور حجاج بیت اللّه الحرام و زائران، با سیل
تقاضای مردمی، به بهترین نحو، برخورد کنند و نهایت سعی و کوشش خود
را در ارائه بهترین خدمات ممکن، به زائران گرامی به کار گیرند.

بدیهی است اعزام زائران؛ اعم از حج تمتّع، عمره، زیارت عتبات عالیات و
مراقد اهل بیت علیهم السلام در عراق و شام مستلزم هماهنگی چندین سازمان و
نهاد دولتی است. به غیر از سازمان حج و زیارت و ادارات تابعه آن، که
نقش اصلی و اجرایی را دارند، وجود دیگر سازمان ها و مؤسسات ذی ربط ؛
مانند اداره گذرنامه، بانک، نهاد ریاست جمهوری، شرکت های هواپیمایی،
وزارت بهداشت و درمان و آموزش
پزشکی و دیگر ارگان های مربوط و تجمّع آنها در یک مکان، مطلوب و
ضروری به نظر می رسید. ازاین رو، این فکر به وجود آمد که اگر تمام
مؤسسات و سازمان های ذی ربط در امر حج و زیارت در یک محل مجتمع
شود، از مشکلات عدیده و اتلاف وقت زیاد جلوگیری گردیده، برای رفاه و
آسایش زائران گام استواری برداشته می شود؛ به طوری که اگر شخص زائر
به سازمان مراجعه کند،
در ظرف اندک زمانی بتواند با چندین سازمان و مؤسسه مربوط ارتباط
برقرار نموده و با رضایت از اینکه کارش در اسرع وقت انجام گرفته،
سازمان را ترک
کند؛ چنانکه مشهود است، سیاست های فعلی کشور نیز همین هدف را
مدنظر دارد که کاربری ساختمان های اداری، بگونه ای طراحی شود که
مراجعه کنندگان با حضور در یک مکان بتوانند در حداقل زمان ممکن، همه
کارهای خود را به
انجام رسانند. از این رو، به دلیل اهمیت عملکردیِ این سازمان در نظام
مقدس جمهوری اسلامی ایران، ضرورت احداث بنایی درخور، که شکل و
ساختار آن با چند و چونِ کارِ سازمان هماهنگ باشد، کاملاً محسوس بود.
چنین بنایی می بایست هم از قابلیت لازم برای مجموعه نیروهای سازمان و
چندین ارگان و مؤسسه ذی ربط برخوردار باشد و هم دارای امکانات و
تأسیسات کافی برای پاسخگویی به نیازهای اداری حال و آینده درنظر
گرفته شود. ضمن اینکه طرح و نمای بیرونی این
بنا می بایست نمایانگر وظایف و سیاست های سازمان، در نظام جمهوری
اسلامی
ایران باشد.

با الهام از این واقعیت که «بنای اداری این سازمان فرهنگی و اعتقادی باید
به مثابه نمادی از فرهنگ، بینش، هنر و تمدّن ایران اسلامی در گذشته و
حال باشد» طراحی چنین بنایی با اهمیت و حساسیت زیادی در سال
۱۳۶۲ آغاز گردید.

در آغاز با تمسک به آیه شریفه …وَأَمْرُهُمْ شُورَی بَیْنَهُمْ… و با عنایت
به این مطلب که «همه چیز را همگان دانند» مقرر گردید برای دستیابی به
کامل ترین و بهترین طرح، از همه کارشناسان و متخصصان در این زمینه
نظرخواهی گردد. از این رو، اهداف سازمان و ویژگی مورد نظر در طراحی
ساختمان به شرحی که ذیلاً می آید، طی اطلاعیه ای که از طریق جراید کشور
چاپ و منتشر گردید، به آگاهی همگان رسید تا در یک فضای معنوی، با
رقابت سالم، از طریق مسابقه، جامع ترین و مناسب ترین طرح، انتخاب و به
مرحله اجرا گذاشته شود.

ویژگی های طرح

۱ . طراحی بنا باید نشان دهنده معماری ناب اسلامی ـ ایرانی و معماریِ دوران
پس از اسلام در ایران باشد.

۲ . طراحی بنا باید نمایانگر معماری جدید در عصر مقدس جمهوری اسلامی
ایران باشد و در معماری این دوران الگو شود.

۳ . طراحی و اجرای (حجم های) بنا باید القا کننده فضاهای مقدس، به خصوص
فضای شهرهای مکه و مدینه و سایر اماکن مذهبیِ مهم باشد.

۴ . الگوهای اجرایی و جزئیات نمادین باید به گونه ای انتخاب شوند که بتوانند با
مصالح سنتی؛ مانند آجر، کاشی، سنگ و گچ و ترکیبی از آنها قابل اجرا باشد.

۵ . اصول کلیِ بنا باید به گونه ای باشد که برای مهندسان، معماران ودست اندرکاران
بناهای مذهبی کشور الگو شود و از نمونه های مختلف معماری سنتی، به تناسب فضاهای
مورد نظر استفاده شود.

۶ . شکل کلی بنا باید برای عامه مردم، توحید، اسلام راستین محمدی صلی الله علیه و آله و تداوم
راه امامان معصوم علیهم السلام را تداعی کند.

۷ . بنا باید به گونه ای طراحی و اجرا شود که کلیه نیازهای حجاج کشور را تأمین
نماید و مواردی مانند، مراجعه به بانک، صدور گذرنامه، تحویل بلیط هواپیما و… باید
در درون ساختمان انجام گیرد و نیازی به مراجعه به محل های خارج از ساختمان نباشد.

۸ . فضای مربوط به پرسنل اداری و ستادی و مراجعه کنندگان باید با مدیریت نوین
اداری هماهنگ باشد. پس از اعلام ویژگی های مورد نظر، ۱۸ گروه حقیقی و حقوقی از
مهندسان و شرکت های مهندسی مشاور در مسابقه شرکت کردند. از میان طرح های ارائه
شده، هیأت داوران سه طرح را برگزیدند و طرّاحان طرح های منتخب جوایز خود را
دریافت کردند.

پس از انتخاب و تصویب طرح های پیشگفته و تأیید نهایی آن توسط شورای عالی
حج و انجام بررسی های کارشناسی درخصوص انتخاب و نحوه واگذاری قسمت های
مختلف طرح به پیمانکاران، سرانجام در سال ۱۳۶۴ نخستین مراحل اجرایی ساختمان
آغاز شد.

در سال ۱۳۶۵ شرکت عمران بنیاد
مستضعفان، مسؤولیت جمع بندی سه طرح منتخب را باتوجه به وضعیت جدید، برعهده
گرفت و سرانجام براساس نظریات پیشین و جدید و ادغام طرح های مذکور، جناب آقای
مهندس مظلوم زاده یزدی، طرحی ارائه کردند که شامل بنای اداری چهار طبقه ای بود با
۳۰ هزار متر مربع زیربنا، که در پنج پلان، دو نما، یک برش و یک پرسپکتیو طراحی
شده بود. به این ترتیب مرحله نهایی طراحی، در اواسط سال ۱۳۶۵ به پایان رسید.

همزمان با پایان مرحله طراحی، مسؤولیت اجرای این پروژه عظیم، به این جانب
(مهندس عبدالحسین سیف اللهی معاون فنی و عمرانی سازمان) واگذار گردید و از آن
زمان به بعد، مراحل اجرایی طرح به صورت جدی آغاز شد.

از پایان آخرین مرحله طراحی تا آغاز ساختن بنا ۹ ماه گذشت. در ظرف این زمان،
اقدامات زیر انجام شد:

تهیه نقشه های ۱۰۰/۱ معماری از طرح ها، برای حدود ۴۲ هزار متر مربع زیربنا.
این نقشه ها با همکاری سه گروه مشاوران و متخصصان باتجربه و خوش نام برای کلیه
عملیات معماری، محاسباتی و تأسیساتی تهیه شد و با اضافه شدن قسمت های پناهگاه،
پارکینگ ها، اماکن مسکونی سازمانی و سایر مکان های مورد نیاز زیربنای ساختمان، به
حدود ۵۲۰۰۰ متر مربع بالغ گردید.

ساختمان مدینه الحجاج، این بنای عظیم، در وضعیتی آغاز شد که میهن ما درگیر
جنگ تحمیلی بود و شهر تهران زیر بمباران و موشک باران شدید دشمن قرار داشت و
این امر وضعیت روحی نامساعدی را برای دست اندرکاران اجرای بنا به وجود آورده
بود. همچنین این پروژه در وضعیتی ادامه یافت و به پایان رسید که کشور با عدم ثبات
نرخ ارز و تغییر و تحوّلات سیاسی و اقتصادی روبه رو بود و نرخ خدمات و کالاهای
مورد نیاز پیوسته نوسان و سیر صعودی داشت.

بدیهی است در چنین وضعیتی، قبول مسؤولیت اجرای پروژه های درازمدت و
برآورد هزینه های جاری برای پیمانکار و کارفرما غیرممکن و با خطرات بسیاری همراه
بود. افزون بر این، به دلیل حساس بودن پروژه باید از بهترین مصالح
استفاده می شد و کار به استادکاران، متخصصان و هنرمندان با تجربه سپرده می شد ـ به
خصوص در قسمت های نازک کاری و تزیینات سنتی ـ لذا واگذاری طرح از طریق
مناقصه صلاح به نظر نمی رسید و این امر ما را با مشکلات حقوقی و مالی و اداری
فراوانی روبه رو کرد.

در حین عملیات احداث ساختمان، براساس فرمان مهرماه ۱۳۷۰ مقام معظم
رهبری و مصوّبه شورای عالی اداری، «سازمان حج و اوقاف و امور خیریه» از یکدیگر
تفکیک گردید و «سازمان حج
و زیارت» به عنوان سازمانی مستقل،
زیرنظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سامان یافت. در دستور معظم له، به
جناب حجه الاسلام والمسلمین آقای
محمدی ری شهری، مبنی بر ایجاد تشکیلات جدیدی در امر سیاستگذاری و آموزش
حجاج بیت اللّه الحرام و همچنین تأکید بر مسائل فرهنگی و سیاسی حج، موجب گردید
که ساختار تشکیلاتی بعثه مقام معظم رهبری در امور حج و زیارت گسترش و توسعه
یابد که طبعاً نیازمند فضای قابل ملاحظه ای بود.

سرانجام با وجود همه مشکلات، با توکل به خداوند و تلاش شبانه روزی همه
دست اندرکاران، در سال ۱۳۷۱ علی رغم اینکه فقط یک سوم بنا ساخته شده بود،
سازمان حج و زیارت به ساختمان جدید
منتقل گردید و به مرور که احداث ساختمان رو به تکمیل بود، بعثه مقام معظم رهبری و
سایر واحدها و سازمان های ذی ربط، نقل مکان کردند و سرانجام در اواخر سال ۷۲
همه قسمت های ساختمان به بهره برداری کامل رسید. بدین ترتیب، از میان زمین مخروبه
و از لابه لای انبوهی کاغذ و طرح و نقشه، بنایی زیبا و پرشکوه برافراشته شد؛ بنایی که از
آن همه رنج و تلاش شبانه روزی طراحان و سازندگان آن اثری نمانده و آنچه به جا
مانده همه زیبایی است و صلابت و شکوه هنر و معماری اسلامی که با استفاده از
شیوه های عصر حاضر رخ می نماید. بنایی که
نمونه ای عالی از معماری اسلامی ایرانی است. مکانی که کاملاً در خور پذیرایی از
مشتاقان زیارت خانه خدا و محلّ کار خادمان
حجاج است و می تواند سند افتخاری در میان کشورهای اسلامی برای نظام مقدس
جمهوری اسلامی ایران در اهمیت به حج و زیارت و رعایت رفاه و آسایش زائران
بیت اللّه الحرام باشد.

چگونگی اجرای طرح

مرکز اداری و فرهنگی مدینه الحجاج در طی ۵ سال، از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۱
ساخته شد. ساختمان این بنا از نظر فنی، معماری و تأسیساتی، برای همه دست اندرکاران؛
از پیمانکاران گرفته تا مشاوران، گروه امانی و
مدیریت دولتی و سازمان برنامه و بودجه تجربه ای ارزشمند بود که نشان داد چگونه
می توان در زمانی اندک و با صرف بودجه ای مناسب، کار ساختمان چنین بنایی را، در
وضعیت حساس مملکت، طبق برنامه به انجام رسانید. همچنین با اتمام بنا، عدم اعتمادی
که تا آن زمان به کار پیمانکاری، پیمانکاری جزء و شیوه امانی کار کردن وجود داشت،
از میان رخت بربست که این خود دستاوردی مهم بود.

در شروع کار می بایست با دقت تمام، مسائل معماری عصر حاضر را رعایت
می کردم و در عین حال مراقب می بودم که از منابع سنتی و معماری اسلامی نیز استفاده
کنم. افزون بر این، باید نیازهای اداری، فرهنگی، خدماتی، مسکونی و رفاهی کارکنان و
مراجعه کنندگان را، که ده هزار نفر از حجاج بیت اللّه الحرام را شامل می شد، در نظر
می گرفتم؛ به گونه ای که هر فرد واجب الحجی که به این ساختمان وارد می شود، باید تمام
کارهایش را؛ از واریز کردن وجه برای مشرّف شدن به حج گرفته تا اخذ روادید و بلیت
هواپیما، در همین
ساختمان انجام دهد. کارهای دیگرِ اداری و
هماهنگی کلیه ارگان ها و نهادها و سازمان هایی که با امر حج در ارتباط هستند نیز
می بایست در همین محل انجام می گرفت و نباید برای حاجیان، در خارج از این مکان،
کاری باقی می ماند.

حاصل کار پیمانکاران و گروه مشاوران، مدیران اجرایی، دستگاه نظارت، گروه
مالی و ذیحسابی، گروه تدارکات و پشتیبانی، کارکنان و کارگران و استادکاران و
هنرمندان، بنایی است که با ۳۰ هزار متر مربع در طراحی اولیه آغاز شد و در طی ۵ سال
تلاش، با بودجه ای معادل ۷۵۰ میلیون تومان (حدود ۵ میلیون دلار) ساخته شد. (برای
مقایسه بد نیست بدانید که مرکز تجاری ـ فرهنگی پمپیدو در فرانسه ۲۰۰ میلیون دلار
هزینه داشت و مساحت آن ۹۲ هزار متر مربع زیربناست.)

اکنون این ساختمان، که بیش از ۵۲۰۰۰ مترمربع زیربنا دارد در قلب تهران، در
کنار خیابان آزادی واقع است، اگرچه از نظر ارتفاع، چندان بلند و مرتفع نیست، تنها
طبقه همکف آن با ۱۷۰۰۰ مترمربع یکی از بزرگ ترین و زیباترین بناهایی است که با
ترکیب مناسبی از معماری عصر بتن و فولاد با مصالح سنتی و با رعایت اصول ایمنی و
معماری اصیل ایرانی، هماهنگ با فضای معماری اسلامی ساخته شده است. طول این
طبقه ۱۳۶ متر، عرض آن ۱۰۰ متر و ارتفاعش، حداکثر ۲۶ متر است.

این بنا تشکیل شده است از: ورودی اصلی ساختمان، مسجد، سالن اجتماعات،
رستوران، موزه، کتابخانه، دبیرخانه مرکزی، مرکز کامپیوتری، بانک ملی، اداره
گذرنامه، شعبه هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران، اتاق های اداری، مرکز تفریحی،
مسکونی، فضاهای استراحت درونی و بیرونی، مکان هایی برای ارائه خدمات عمومی،
اتاق های جلسات اداری، مقر بعثه مقام معظم رهبری و فضای سبز و پارکینگ مناسب
و لازم.

به جرأت می توان گفت که این بنا، یکی از جالب ترین ساختمان های اداری،
فرهنگی و خدماتی است که در طول تاریخ اداری کشور در این سرزمین مقدس، برای
امور
دینی شکل گرفته است. این بنا نمایانگر اندیشه و فکر طراحان، معماران، مهندسان،
هنرمندان نقاش و استادکاران و کارگران اصیل ایرانی است که همه اجزای آن در عین
حال که نشان دهنده پیشرفت و تمدن در حال رشد بشری است، عطر و بوی اسلامی و
معماری و ذوق ایرانی از آن به مشام می رسد.

موقعیت و شکل بنا

الف) ورودی ها

ساختمان مدینه الحجاج در منطقه دو شهرداری تهران، کنار خیابان آزادی واقع
شده است. محوطه ساختمان از طرف شرق به خیابان رودکی و از شمال به خیابان نیایش
محدود می شود. مساحت آن چهل هزار متر مربع با ابعادی حدود ۲۰۰ در ۲۰۰ متر
است که ساختمان اصلی در وسط آن قرار دارد. ساختمان چهار ورودی داردکه
عبارت انداز:

۱ . ورودی اصلی مراجعه کنندگان در جنوب شرقی، نبش خیابان آزادی و
رودکی.

۲ . ورودی جنوبی برای ورود کارکنان.

۳ . ورودی شمالی برای ماشین آلات و خودروها.

۴ . ورودی غربی برای ورود به منازل مسکونی در خیابان خوش.

ب) نمای ساختمان

نمای اصلی ساختمان، آجر ۴سانتی توپر قمی است که گِل آن، بنا به سفارش با آب
شیرین ساخته شده است. آجرها پس از حمل به کارگاه، کشو و آب ساب شده اند. نمای
ساختمان در هر بدنه چهار بار تکرار شده است؛ به این معنا که در نمایش شمالی (از
طرف خیابان آزادی) یک سری ستون دیده می شود و ایوان کشابی و قدی به ارتفاع
سه طبقه و طبقه فوقانی و همکف با پنجره های توکار کار شده است. اگر این ستون ها
نبودند، نمای ساختمان همان نمای ساده و زیبای آجر و هره اطراف پنجره ها در ایوان
بود. دور ستون ها نیز به اندازه کلّ نما،
نماکاری شده است. بنابراین در هر طرف ساختمان همین حالت وجود دارد. در داخل
رینگ هم ستون ها بر همین قرارند. بنابراین، ساختمان به جای ۴ نما، ۸ نما دارد. نمای
اصلی در بدنه های طولانی و صاف آجرکاری شده است. ستون ها نیز با آجرکاری ساده
کشو شده اند. دور پنجره ها (کف، سقف و بدنه) هره آجر شده است که تا زیر ایوان ها و
کنسول ها ادامه پیدا کرده است.

در گوشه شمال غربی، بر دو بدنه که یکی با آج