پاورپوینت کامل غیر مسلمان و سکونت آن در جزیره العرب ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غیر مسلمان و سکونت آن در جزیره العرب ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غیر مسلمان و سکونت آن در جزیره العرب ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل غیر مسلمان و سکونت آن در جزیره العرب ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۲۹

در کتابهای فقهی برای سرزمین «جزیره العرب»، که خاستگاه نور اسلام و مهبط وحی الهی است، احکام ویژه ای بیان شده است که مهمترین آنها این است: «که در این سرزمین، غیر مسلمان از مشرکین و یهود و نصاری و پیروان سایر ادیان، حق سکونت ندارند. آنها یا باید اسلام را بپذیرند و یا از آنجا کوچ کنند».

در این زمینه، روایات متعددی از طریق فریقین وارد شده که ما نخست بعضی از آنها را نقل می کنیم و سپس نظرات و اقوال فقها و دانشمندان شیعه و سنی را می آوریم و آنگاه محدوده جزیره العرب را، که متعلق این حکم قرار گرفته است، مورد بحث قرار می دهیم و در پایان نظر خود را ابراز می داریم:

۱ ـ عن ام سلمه ان رسول اللّه اوصی عند وفاته: «ان تخرج الیهود و النصاری من جزیره العرب.»۱

«پیامبر در هنگام وفات خود وصیت کرد که یهود و نصاری از جزیره العرب اخراج شوند.»

۲ ـ علی بن جعفر عن اخیه موسی بن جعفر قال: «سالته عن الیهود و النصرانی و المجوسی هل یصلح لهم ان یسکنوا فی دار الهجره؟ قال: امّا ان یلبثوا بها فلا یصلح و قال ان نزلوا بها نهارا و اخرجوا منها باللیل فلا بأس.۲

علی بن جعفر می گوید: «از برادرم موسی بن جعفر پرسیدم که آیا صلاحیت دارد که یهود و نصاری و مجوس در دارالهجره (مدینه) سکونت کنند؟ فرمود: اینکه در آنجا توقف کنند روا نیست ولی اگر روز، به آنجا وارد شوند و شب از آنجا بیرون روند، اشکال ندارد.»

۳ ـ عن ابی عبداللّه علیه السلام انه قال: «لا یدخل اهل الذمه الحرم و لا دار الهجره و تخرجون منها.»۳

امام صادق فرمود: «اهل ذمه داخل حرم و دارالهجره نشوند و از آنجا اخراج گردند.»

۴ ـ عن ابن عباس قال قال رسول اللّه : «اخرجوا المشرکین من جزیره العرب.»۴

پیامبر فرمود: «مشرکین را از جزیره العرب بیرون کنید.»

۵ ـ عن رسول اللّه قال: «لأخرجنّ الیهود و النصاری من جزیره العرب حتی لا ادع الاّ مسلماً.»۵

پیامبر(ص): «یهود و نصاری را از جزیره العرب بیرون خواهم کرد، تا جائی که غیر مسلمانی در آن باقی نگذارم.»

۶ ـ عن ابی هریره قال: «بینما نحن فی المسجد خرج النبی(ص) فقال: انطلقوا الی یهود فخرجنا حتی جئنا بیت المدارس فقال: اسلموا تسلموا و اعلموا انّ الارضِللّه و رسوله و انّی ارید ان اجلیکم من هذه الارض فمن یجد منکم بماله شیئا فلیبعه و الاّ فاعلموا انّ الأرضِ للّه و رسوله.۶

ابوهریره می گوید: «ما در مسجد بودیم که پیامبر خارج شد و فرمود: به طرف یهود بروید. همگی خارج شدیم و به خانه مدرس آنها رفتیم، حضرت فرمود: مسلمان شوید تا در امان باشید و بدانید که زمین از آن خدا و پیامبر اوست و من اراده کرده ام که شما را از این زمین بیرون کنم، پس هریک از شما چیزی از مال خود را یافت بفروشد
وگرنه بدانید که زمین از آن خدا و پیامبر اوست.»

الف ـ نظرات علمای شیعه

۱ ـ محقق حلی:

«بنا به قول مشهور جایز نیست که اهل ذمه در حجاز اقامت کنند و گفته شده است که منظور از «حجاز»، مکه و مدینه است و در جواز عبور و حمل طعام، تردید است و کسی که اجازه داده، آن را محدود به سه روز کرده است و نیز اهل ذمه نمی توانند در جزیره العرب سکونت کنند».۷

۲ ـ شیخ طوسی:

«بر هر مشرکی ممنوع است که در حرم حجاز از جزیره العرب، اخذ وطن کند و اگر صلح شد بر اینکه در آنجا سکونت کند آن صلح باطل است، زیرا از ابن عباس روایت شده که پیامبر به سه چیز دستور داد: یکی هم اینکه فرمود مشرکین را از جزیره العرب بیرون کنید».۸

۳ ـ شهید اوّل:

«برای ذمی جایز نیست که در حجاز و جزیره العرب سکونت کند و حد آن از عدن تا عبادان از لحاظ طول و از تهامه تا شام از لحاظ عرض است.»۹

۴ ـ علامه حلی:

«بر مشرک از ذمی و حربی جایز نیست که در حجاز سکونت کند و اجماع بر آن قائم است، زیرا ابن عباس از پیامبر نقل کرده که به سه چیز وصیت نمود از جمله فرمود: مشرکین را از جزیره العرب اخراج کنید و فرمود: دو دین در جزیره العرب جمع نمی شود.۱۰ باز علامه حلی می گوید: جایز نیست برای کافر حربی و یا ذمی که در حجاز ساکن شود اجماعاً.»۱۱

۵ ـ شهید ثانی:

«قول به اینکه اهل ذمه نمی توانند در حجاز سکونت کنند به مشهور نسبت داده شده و از طرق ما روایتی در این مورد در دست نیست اما در تذکره برای این مسأله، ادعای اجماع شده است بنابراین، عمل به آن متعین است و اقوی این است که سکونت آنها در مطلق حجاز حرام است که شامل مکه و مدینه وطایف و شهرهای میان آنها می شود. چون عرف و لغت به آن دلالت دارد».۱۲

۶ ـ صاحب جواهر:

«وطن گرفتن یهود و نصاری در حجاز بنا به مشهور جایز نیست بلکه در «منتهی» ادعای اجماع شده و از مبسوط و تذکره هم نقل اجماع شده است و همان حجت در مسأله است به علاوه سیره قطعیه داریم که ممکن است از آن نیز استفاده اجماع شود. مضافاً بر اینکه خبر دعائم۱۳ و خبر ابن جراح که از طریق عامه نقل شده بر آن دلالت دارد».۱۴

ب ـ اقوال علمای سنی

۱ ـ ابن قدامه:

«جایز نیست برای احدی از کفار که در حجاز ساکن بشوند. مالک و شافعی نیز همین عقیده را دارند جز اینکه مالک گفته است که آنها باید از همه ارض عرب، کوچ داده شوند، زیرا که پیامبر خدا فرموده دو دین در جزیره العرب جمع نمی شود».۱۵

۲ ـ ابوالحسن ماوردی:

«مشرک از ذمی و معاهد نمی تواند در حجاز سکونت کند. البته ابوحنیفه آن را جایز دانسته اما روایت شده است که آخرین چیزی که پیامبر به آن وصیت نمود این بود که دو دین در جزیره العرب جمع نشود. عمر بن خطاب اهل ذمه را از حجاز کوچ داد و برای کسانی از آنها که به عنوان تاجر یا صنعتگر به حجاز می آمدند، اجازه سه روز اقامت می داد و پس از سه روز اخراج می شوند».۱۶

۳ ـ ابن قیم جوزیه:

«مالک گفته است که کفار باید از همه جزیره العرب کوچ داده شوند و شافعی گفته که آنها از حجاز منع می شوند و آن عبارت است از مکه و مدینه و یمامه و اطراف آنها. اما غیر حرم از آن، حکمش این است که کافر کتابی و غیرکتابی از سکونت و اقامت در آن منع شود. البته با اجازه امام و به جهت مصلحتی می توانند داخل شوند، مانند رسانیدن نامه و یا حمل کالاهایی که مسلمانان به آن احتیاج دارند».۱۷

۴ ـ ابن اثیر:

«طبری گفته است بر امام است که هرکسی را که مسلمان نیست از هر شهری که مسلمانان در آنجا غلبه دارند و تسلط یافته اند بیرون کند؛ البته در صورتی که مسلمانان به آنها احتیاج نداشته باشند، مانند کار کردن در زمین و غیر آن و به خاطر همین احتیاج بود که عمر آنها را در عراق و شام تثبیت کرد. طبری گمان کرده است که حکم مخصوص جزیره العرب نیست، بلکه هر جایی که حکم آن را داشته باشد ملحق به جزیره العرب می شود».۱۸

از نمونه هایی که نقل گردید بخوبی روشن می شود که تقریباً اکثریت قاطع مسلمانان معتقد به عدم جواز سکونت و اقامت غیرمسلمانان در حجاز و یا جزیره العربند و تنها ابوحنیفه در این مسأله حکم به جواز داده است.

در میان فقهای شیعه، با توجه به اجماعی که علامه حلی در دو کتاب منتهی و تذکره، ادعا نموده است و نیز با توجه به اینکه نقل خلافی از فقها نشده است به نظر می رسد که حکم مسأله واضح و روشن است، اما باید دید که محدوده حجاز و جزیره العرب تا کجاست و آیا این حکم را که خلاف قواعد و عمومات است می توان بطور گسترده در کلیه مواردی که احتمال شمول عام در آن وجود دارد قبول کرد و یا باید به قدر متیقن، اکتفاء کرد؟ و قدر متیقن کجاست؟

در تعریف جزیره العرب و حجاز، سخنان بسیاری گفته شده است؛ محقق از بعضی