پاورپوینت کامل مناسک حج عاشقان ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مناسک حج عاشقان ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مناسک حج عاشقان ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مناسک حج عاشقان ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۴۱

پاورپوینت کامل مناسک حج عاشقان ۳۴ اسلاید در PowerPoint

مأخوذ از امام سجاد و حضرت صادق – علیهم السلام –

مرحوم آیهاللَّه الهی قمشه ای نیّت خالص

ای دل اگر عَزْم دیار یار داری قصد حجاز و کعبه دیدار داری شوق شهود حضرت دلدار
داری اوّل زدل نقش سِوَاللَّه پاک گردان چون سوی صحرای حجاز عشق رفتی اوّل به میقات
وفا لبّیک گفتی چون بلبل افغان کردی و چون گل شکفتی از شوق روی گُلْ رخی در طرف
بستان باید نخست از جامه عصیان برآیی با جامه طاعت بکوی دلبر آئی بشکست اگر پایت در
این رَهْ با سرآیی تاگام بتوانی زدن در کوی جانان احرام بستی در رهش از جان گذشتی؟
وز دنیی دُون در رَهِ ایمان گذشتی؟ از هر چه جُز یاد رخ جانان گذشتی؟ کانجا شوی در
باغ حسن دوست مهمان؟ لبّیک گویان آمدی در کوی یاری؟ کردی در آن درگاه عزّت آه و
زاری گشتی ز اشگ شوق چون ابر بهاری تا خار زار دل شود باغ و گلستان دادی در آنجا
بینوائی را نوائی یا تشنه را آبی مریضی را دوائی کردی رها مظلومی از رنج و بلایی؟
بودی به خَلْقان مهربان چون مهر تابان؟ با زیردستان همچو سلطان داد کردی؟ ویرانه
دلهارا ز مهرآباد کردی؟ دلجوئی از همسایه ناشاد کردی؟ بنواختی محزون یتیمی را به
احسان؟ احرام چون بستی بکوی عشق ایزد؟ لبّیک گفتی دعوت آن یار سرمد؟ گشتی چو محو
جلوه آن حُسنِ بی حدّ دیدی درون کعبه دل، نور سبحان؟ ای حاجیان رفتید چون در کوی
دلبر دلبر پسندد قلب پاک و دیده تر یاد آورید از عهد وصل و روز محشر هنگام پاداش و
جزای عدل و احسان ای حاجیان بوسید چون خال جمالش مدهوش گردید از تجلای جلالش از طور
عشق آیید در کوی وصالش سرمست و مشتاقانه چون موسیِ عمران چون جان شود محرم به تن
احرام گیری کز وعده دیدار جانان کام گیری وز زمزم چاه زنخدان جام گیری بوسی حَجَر
خال لَب لعل نگاران کار تن و جان را به ایزد واگذاری زادی بجز مهرش در این ره
برنداری گامی مزن جز بر رضای ذات باری جُز طاعتش باش از همه کاری پشیمان رنج ار به
پیش آید شمر گنج نهانی رنج ره عشق است فیض آسمانی جور از رفیقان بینی و نامهربانی
افزای بر حلم و سخا و جود و اِحسان تا میتوان بخشا نوائی بینوا را بر خلق بگشا درگه
صلح و صفا را از پای مظلومی بکش خار جفا را خار جفا برکَن درخت عدل بنشان ورود به
مسجد الحرام چون در حریم قدس عزّت پانهادی کردی هم از روز لقای دوست یادی؟

دل زین سفر از مهر خوبان یافت زادی؟ تا ایزدت منزل دهد در بزم خاصان؟ محرم چو گشتی
در حریم قدس داور رفتی در آن درگاه عزّت زار و مضطر؟ شد دامنت گلگون زاشک دیده تر؟
مقبول آن درگه شُدی زانعام سلطان؟ بر سفره احسان خود خواندی فقیری؟ کردی زپای
افتاده ای را دستگیری؟ خشنود و شادان ساختی قلب اسیری؟ تا ملک و عزّت بخشدت سلطان
خوبان غسل اِحرام چون غسل کردی تن به آب توبه شستی با عاشقان در کوی یار اِحرام
بستی؟

هر عهد بستی غیر عهد حق شکستی؟ تا در صف پاکان شوی زین عهد و پیمان شستی تن از زمزم
دل از آب محبّت؟ در بزم مشتاقان زدی ناب محبّت؟ از وزن دل تافت مهتاب محبّت؟ روشن
روان گشتی بنور عشق و ایمان؟ ورود به عرفات در وادی عرفات و مشعر محفل راز خواندی
دعا وزپرده دل کردی آواز؟

گشتی بدان سلطان گل با ناله دمساز؟ چون بلبلان چیدی گلی با آه و افغان؟ دیدی قیامت
را در آن اَعراف و مشعر؟ دیدی در آن صحراعیان غوغای محشر؟ دیدی خلایق را کفن ها
کرده در بر؟ یاد از قیامت کن درآن دشت و بیابان مشعر الحرام شب چون بمشعر رفتی و
بیدار ماندی ذکر و دُعا با اشک و آه و ناله خواندی؟

از دیده بر خاک رهش گوهر فشاندی؟ بگرفتی از دست دُعا زان یار دامان؟ شب تا سحر کردی
تماشای سماوات؟ دیدی خدای انجم آرای سماوات؟ گشت از عنایت باز درهای سماوات؟ آگه
شُدی زآه دل شب زنده داران؟ از روز سخت مرگ آنجا یاد کردی؟ غمگین فقیری را به
احِسان شاد کردی؟ جانی زرنج و درد و غم آزاد کردی؟ تا ایزدت شادان کند در باغ رضوان
آگاه گشتید از هیاهوی قیامت؟ شُستید زاب دیده گَرد حِرص و غفلت؟ ترک هوای نفس کردید
از ندامت؟ تا دل شود مِرآت حُسن پاک یزدان ورود به مِنی چون در مِنی رفتی زخود بینی
حذر کن بتراش سر یعنی غرور از سر بدرکن

اِحرام بشکن جامه تقوا بِبَر کن نفس بهیمی ذبح کن هنگام قربان بهر خدا کردی فقیری
را زغم شاد؟ در مانده ای از دام رنج و محنت آزاد؟ بر جان مظلومی ترحّم کردی و داد؟
تا شاد گردد جانت از الطاف رحمان همسایه را کردی نوازش با عطائی؟ مظلومی از جور و
ستم دادی رهائی؟ خواندی بمهمانی فقیری بینوائی؟ تا خواندت ایزد بباغ خلد، مِهمان؟
طواف و نماز طواف آنکه نمازی بانیاز و سوز و اخلاص بگذار و شو در قلزم توحید غوّاص

تا چون خلیل اللَّه شوی در محفل خاص بعد از طواف هفت شوط حکم یزدان سعی صفا و مروه
مشتاقانه کردی؟ با هَروله ذکر و دُعا مستانه کردی؟ وجدی زشوق روی صاحبخانه کردی؟ با
دوست دست افشان بعالم پای کوپان رکن مستجار رفتی بر کن مستجار و دامن یار؟ بگرفتی
آنجا بافغان و ناله زار؟

از دل برون کردی دو عالم را به یکبار؟ تا دل شود عرش خدای فرد سبحان جان از صفا
آئینه جانان نمودی؟ دِل از وفا خلوتگه سبحان نمودی؟ بر نفس کافر عرضه ایمان نمودی؟
دل ساختی آئینه حقّ کعبه جان؟ دخول به کعبه در کعبه بشکستی بُت نفس و هوی را؟
بگزیدی از جان طاعت و عشق خدا را؟

بگرفتی آنجا عز تسلی