پاورپوینت کامل یاران پیامبر – ص – در مدینه منوره ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یاران پیامبر – ص – در مدینه منوره ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یاران پیامبر – ص – در مدینه منوره ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یاران پیامبر – ص – در مدینه منوره ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۳۹

با ابوالبابه در مدینه

پیامبر و یارانش تازه از «جنگ احزاب»۱ فارغ شده وبه مدینه
برگشته بودند.

آنها سلاحهای خود را بر زمین نهاده و لباس رزم را از تن به درآورده بودند، شهر هم
حالت عادی خود را بازیافته بود؛ و مسلمانان مثل همیشه آماده می شدند تا همراه
پیامبر نماز ظهر را به پا دارند.

ظهر فرا رسید، هوا به شدت گرم شده بود، از همه سوی شهر، مردم برای اقامه نماز به
مسجد می آمدند.

صدای اذان بلال در شهر طنین انداز شد، مسلمانان فریضه مقدس ظهر را به جای آوردند.

لحظاتی از برگزاری نماز ظهر نگذشته بود که: جبرئیل به فرمان خداوند بر پیامبر نازل
شد، و پیامبر مأمور شد که این بار با «یهود بنی قُرَیْظه» به خاطر پیمان شکنی آنان،
به مبارزه برخاسته و شهر مدینه را از لوث وجودشان پاک کند.

«بلال»۲ به فرمان پیامبر در شهر ندا سرداد که: ای مردم! هرکه صدای مرا می شنود و از
پیامبر اطاعت می کند، باید نماز عصر را در «محله بنی قریظه» به جای آورد.

و بدین ترتیب مسلمانان با اینکه هنوز خستگی جنگ احزاب از تنشان به در نرفته بود، از
سوی پیامبر و به فرمان خداوند برای نبردی دیگر فراخوانده شدند.

نبردی که در آن باید آخرین لانه فساد را خراب کرده و فتنه گران یهود را که با
مشرکین و کفار همکاری کرده و بر خلاف تعهدشان در جنگ احزاب بر علیه مسلمانان شرکت
جسته بودند، سرکوب کنند.

چهره شهر یکباره عوض شد، رزمندگانِ با ایمان و جان برکف، گوش به فرمان پیامبر، خود
را آماده رزم کردند.

آنان دسته دسته برای اعلان آمادگی به سوی پیامبر روان شدند.

پیامبر، خود لباس رزم بر تن کرده، سلاح خویش را برگرفت؛ پرچم نبرد را به دست «حضرت
علی» – علیه السلام – داد، و او را پیشاپیش سپاه اسلام به سمت محل استقرار یهودیان
بنی قریظه روانه ساخت، بقیه هم پشت سر حضرت علی – علیه السلام – به راه افتادند.

سپاه اسلام متشکل از قریب سه هزار پیاده و سواره،۳ با عزمی راسخ به پیش می رفتند
که: خبر حمله به گوش یهودیان پیمان شکن رسید؛ همگی وحشت زده به درون دژها و قلعه
های خود رفته و درب ها را محکم از پشت بستند، سپس در اوج ضعف و زبونی، از پنجره ها
و روزنه ها به ناسزاگویی و اهانت به پیامبر و یارانش پرداختند.

حضرت علی – علیه السلام – با مشاهده این وضع و به خاطر اینکه به وجود نازنین پیامبر
– صلی اللَّه علیه وآله – بی احترامی نشود، سوی پیامبر شتافت تا او را از این امر
آگاه سازد؛ در مسیر راه، پیامبر او را دلداری داد که نگران مباش، آنها با دیدن من
ساکت خواهند شد و چیزی نخواهند گفت.

پیامبر در کنار چاه آبی که متعلق به بنی قریظه بود اقامت گزید و بقیه هم کم کم به
او ملحق شدند.

آخرین گروه رزمندگان رسید و حلقه محاصره کامل شد؛ همه راههای نفوذی و ارتباطی بسته
شده بود، هر روزی که از محاصره یهودیان می گذشت بر شدت ناراحتی آنان افزوده می شد.

محاصره قریب بیست و پنج شبانه روز به طول انجامید؛۴ دیگر تحمل و شکیبایی خود را از
دست داده بودند، خوف تمام شدن آذوقه و نرسیدن امکانات دفاعی، آنها را کلافه کرده
بود.

موج اضطراب و دلهره همه را فرا گرفته بود.

بالاخره باید چاره ای می اندیشیدند.

رئیس آنان «کعب بن اسد» برای رهایی از این مهلکه پیشنهاداتی داد، اما یهودیان لجوج
و معاند نپذیرفتند.

هر لحظه بر شدت نگرانی شان افزوده می شد، سرانجام وقتی از همه جا قطع امید کردند و
مطمئن شدند که هیچ راهی برای نجاتشان نیست جز اینکه بر حکم پیامبر گردن نهند،
نماینده ای نزد پیامبر فرستادند و از او خواستند «ابولُبابه» را برای مشورت به
نزدشان بفرستد.

ابو لبابه از بزرگان و نقبای مدینه بود.

او دارای سوابقی درخشان بود، در جنگ بدر و اُحد شرکت جسته بود.

و از جمله کسانی بود که در دعوت پیامبر به مدینه نقش بسزایی داشت و در «بیعت عقبه»
حضور پیدا کرده بود.

او یکی از افراد «قبیله اوس» بود۵ و چون قبیله اوس با یهودیان مدینه هم پیمان بودند
لذا آنها او را برای مشورت برگزیدند.

پیامبر ابولبابه را نزد آنها فرستاد.

با ورود ابولبابه به قلعه، همه به استقبال او شتافتند، زنان و کودکان ضجّه زنان و
گریه کنان اطرافش حلقه زدند.

عواطف و احساسات درونی ابولبابه جوشیدن گرفت و سخت تحت تأثیر حالات کودکان و زنان
قرار گرفته، عنان اختیار از کف بداد.

رئیس آنها کعب او را مورد خطاب قرار داده گفت: ای ابولبابه! تو خود می دانی که ما
در همه جنگها و گرفتاریها، تو و قومت را کمک کرده ایم،۶ الآن وضع ما را مشاهده می
کنی، آیا تو صلاح می دانی که ما هرچه پیامبر حکم کند نپذیریم؟ ابولبابه که با دیدن
وضع رقّت بار آنان منقلب شده بود در پاسخ گفت: آری و با دست خود به گلویش اشاره کرد
که: بله حتی با قبول حکم پیامبر هم، سرهای شما قطع خواهد شد.

و بدین وسیله ابولبابه خیانت بزرگی را مرتکب شد که آنها را از تصمیم پیامبر آگاه
ساخت.

خداوند به وسیله جبرئیل خبر خیانت ابولبابه را به پیامبر – صلی اللَّه علیه وآله –
رساند.

۷ ابولبابه هم که خودش می دانست چه اشتباه بزرگی مرتکب شده، از همان لحظه اول دچار
دلهره و اضطراب عجیبی شد.

سراسر وجودش فریاد ندامت و پشیمانی بود، در حالی که لرزه بر اندامش افتاده، و موهای
صورتش با اشک دیدگانش خیس شده و قطرات اشک از محاسنش می چکید،۸ بدون خداحافظی قلعه
را ترک کرد.

هرچه او را صدا زدند که: هی، ابولبابه تو را چه شد! به کجا می روی؟! او همانطور که
به راهش ادامه می داد، پاسخ داد: هم به خدا و هم به رسول او خیانت کردم.

دربیرون قلعه مردم در انتظار برگشت او لحظه شماری می کردند تا از سرنوشت مذاکرات
آگاه شوند، اما او راهی مخفی از پشت قلعه برگزید و یکسره خود را به مسجد پیامبر
رسانیده و با طناب خود را به یکی از ستونهای چوبی مسجد که از ساقه نخل ۹ بود بست؛ و
سوگند یاد کرد که هرگز از این مکان بیرون نمی روم تا اینکه یا بمیرم و یا توبه ام
به وسیله پروردگار پذیرفته شود.

همچنین با خود عهد کرد که تا زنده است به محلی که در آن، این گناه را مرتکب شده قدم
نگذارد.

چون مدتی گذشت و خبر ندامت ابولبابه به پیامبر رسید، پیامبر فرمود: اگر او پیش من
می آمد و توبه می کرد، من از خداوند برای او طلب آمرزش می نمودم، اما چون خود به
این کار اقدام کرده، باید در انتظار رحمت حضرت حق باشد. <