پاورپوینت کامل فضیلت حج در روایات; (خاصه و عامه) ۸۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فضیلت حج در روایات; (خاصه و عامه) ۸۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فضیلت حج در روایات; (خاصه و عامه) ۸۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل فضیلت حج در روایات; (خاصه و عامه) ۸۲ اسلاید در PowerPoint :

۳۳

۱ – در ذیل آیه مبارکه «و اذن فی الناس بالحج یأتوک رجالاً و علی کل ضامرٍ یأتین من
کل فج عمیق».

«(ای ابراهیم!) فریاد حج در میان مردم برآور که پیادگان و سوار بر شتران لاغر، از
همه دره های ژرف به سویت آیند».

قتاده گوید: چون خدای تعالی – که با عزّت و جلال باد – به ابراهیم – ع – دستور داد
که در میان مردم اعلان حج دهد.

فریاد برآورد: «ای مردم! خدای را خانه ای است، پس آهنگ آن کنید».

و خدا فریاد او را – تا روز رستاخیز – به گوش همه آنان که از دودمان ابراهیمند
رسانید.

۲ – خداوند می فرماید: «لیشهدوا منافع لهم»؛ «برای آنکه سودهایی که دارد ببینند».

برخی گفته اند «(این سود) تجارت در موسم حج و اجر در آخرت است» و پاره ای از
گذشتگان چون این را شنیدند گفتند: «سوگند به پرودگار کعبه که آمرزیده شدند».

۳ – و در تفسیر آیه «لاقعدن لهم صراطک المستقیم» «من در برابر آنان، بر سر راه راست
تو سخت خواهم نشست» گفته اند: مراد از «مستقیم» در اینجا راه مکه است که شیطان بر
آن می نشیند تا مردم را از طی نمودن آن باز دارد.

۱ ۴ – و پیغمبر – ص – فرمود: آنکه حج خانه کند، پلیدی نکند و فسق بجا نیاورد،*ق د *
لم یرفث و لم یفسق.

از گناهان خود بیرون رود مانند روزی که مادرش زاده باشد.

۲ ۵ – و باز آن حضرت – ص – فرمود: هیچ روزی، شیطان کوچک تر و خردتر و زبون تر**د و
خشمگین تر از روز ** ادحر.

«عرفه» دیده نشد.

۳ و این نیست مگر بدانجهت که مهربانی، گذشت و آمرزیدن خدا گناهان بزرگ را می بیند.

که گفته اند: «پاره ای از گناهان است که جز وقوف به عرفه کفاره آن نیست».

و جعفر بن محمد – ع – این گفته رابه رسول خدا – ص – نسبت داده است.

در کتاب «من لایحضره الفقیه» چنین آمده است:

۱ – ابراهیم – ع – چنین ندا در داد: «هُلَّم الی الحجّ به هَلُمَّ الی الحجّ».

و اگر چنین ندا در داده بود که: «هَلُّموا الی الحجّ»، به جز همان انسانهایی که آن
روز، آفریده شده بودند، حجّ بجا نمی آوردند ولی چون ابراهیم ندا در داد که: «هُلَّم
الی الحج» مردمی که در صلب مردان و رحم زنان بودند، به او چنین لبیک گفتند: «لَبّیک
داعی اللَّه! لبیک داعی اللَّه!» یعنی «تو را پاسخگوییم، ای که ما را به خدا می
خوانی! تو را پاسخگوییم ای که ما را به خدا می خوانی!».

هر که پاسخ ابراهیم – ع – را یکبار گفت، یکبار حج کرده و آنکه ده بار گفت، ده بار
حج کرد، و آنکه پاسخ نگفت، حج نکرد.

۴ ۲ – قال اللَّه تعالی: «ففرّوا الی اللَّه» یعنی: «حجّوا الی اللَّه» من اتخذ
محملاً للحج کان کم ارتبط فرساً فی سبیل اللَّه.

۵ ترجمه: «ففِرّوا الی اللَّه»؛ به سوی خدا فرار کنید؛ یعنی: به سوی خدا حج کنید.

و هر کس مرکبی برای سفر گیرد، چنان است که اسب خود را در راه خدا آماده جنگ کرده
باشد.

۳ – در کتاب «من لایحضره الفقیه» روایت شده است که خدای جبار – جل جلاله – فرماید:
آن بنده ای که من به او نیکی و خوبی کرده ام و او هر ۵ سال یکبار مرا در این مکان
زیارت نکند به حقیقت، محروم است.

۶ ۴ – حضرت امام باقر – ع – فرمود: «آن بنده که حاجت دنیائیش را بر حجّ مقدم دارد،
پیش از آنکه حاجتش برآورده شود، به نظاره حاجیان سرتراشیده خواهد پرداخت!».

۷ ۵ – حضرت صادق – ع – فرمود: «هیچکس جز به گناه، از حجّ تخلّف نکند و خدا بیش از
اینها را عفو خواهد کرد!»۸ ۶ – از امام صادق – ع – پرسیدند: «شخص وام داده، وام
گیرد و حج کند؟ فرمود: آری! قرضش زودتر ادا می شود!».

۹ ۷ – در حدیث صحیح از حضرت صادق – ع – روایت شده است که: یک اعرابی به حضرت رسیده
گفت: ای پیامبر خدا! من به قصد حج، بیرون آمده ام ولی حجّ از کفم رفت! من مردی
ثروتمندم، به من دستوری ده که با داراییم کاری کنم که به اجری مانند اجر حج برسم.

امام – ع – می گوید: پیامبر – ص – رو به او کرد و گفت: به «ابوقبیس» بنگر! اگر
ابوقبیس طلای سرخ شود، که تو در راه خدایش انفاق کنی، به چیزی که حاجی می رسد، نمی
رسی!».

سپس فرمود: «آنگاه که حاجی بار سفر کرد، چیزی برندارد و نگذارد، مگر آنکه خدا برایش
ده حسنه نویسد و ده سیّئه محو کند و ده درجه بالا برد».

و آنگاه که سوار شترش شود، گامی بر ندارد و نگذارد، مگر آنکه همانند آن برایش
نویسد.

و آنگاه که به دور خانه طواف کند، از گناهانش بدر آید.

و آنگاه که سعی بین صفا و مروه کند، از گناهانش بدر آید.

و آنگاه که وقوف به عرفات کند، از گناهانش بدر آید.

و آنگاه که رمی جمرات کند، از گناهانش بدر آید.

امام – ع – می گوید: پیامبر این موقف و آن موقف حج را شمرد که وقتی حاجی بدان موقف
رسد، از گناهانش بدر آید و آنگاه بدان مرد فرمود: «تو کجا می توانی به آنچه حاجی می
رسد، برسی؟» آنگاه امام صادق – ع – در پایان این روایت فرمود: «تا چهار ماه، بر
حاجی گناه ننویسند و برایش حسنات نویسند مگر آنکه گناه کبیره ای بجای آورد».

۱۰ ۸ – باز در روایت صحیح از معاویه بن عمار از امام صادق – ع – آمده است که پیامبر
– ص – فرمود: «حج و عمره بی چیزی را می زداید، همانگونه که آتش تیرگی آهن را می
زداید».

معویه گوید: به امام گفتم: «یک بار حج برتر است یا بنده آزاد کردن؟» فرمود: «حج
افضل است».

گفتم: دوتا؟ گفت: حج.

و من هر چه بر شمار می افزودم امام – ع – می گفت: حج افضل است.

تا رسیدم به سی بنده، باز فرمود: حج افضل است!۱۱ ۹ – باز در روایت صحیح آمده است
که: «حاجیان سه دسته اند: یک دسته اند که از آتش آزاد گردند، دسته دیگر، از
گناهانشان بدر آیند به گونه روزی که از مادر زادند و دسته دیگر، خانواده و
دارائیشان محفوظ ماند و این کمترین چیزی است که حاجیان به آن باز گردند.

۱۲ ۱۰ – در «من لایحضره الفقیه» آورده است: امیرالمؤمنین – ع – فرمود: «کسی که
فریاد خود به تلبیه» (لبیک گفتن) بلند کند، همه چیزهایی که در طرف راست اویند، تا
آنجا که خاک به پایان رسد و همه چیزهایی که در طرف چپ اویند، تا آنجا که خاک به
پایان رسد، با او تلبیه گویند و دو فرشته – که بر او مکّلند – به او گویند: «مژده
باد ترا، ای بنده خدا! و خدا جز به بهشت بشارت ندهد!» و هر که در احرام خود هفتاد
بار با ایمان و احقاب «لبیک» گوید خداوند هزار فرشته شاهد گیرد که از آتش و از نفاق
بیزار است.

و آنکه به حرم رسد و فرود آید و غسل کند و دو کفش به دست گیرد، و پیاده در حال
تواضع در برابر خدا به حرم درآید، خدا صدهزار «سیئه» از او محو کند و صدهزار حسنه
برایش بنویسد و صد هزار درجه برایش بالا برد و صد هزار حاجت برایش برآورد.

و آنکه با آرامش به مکه درآید – یعنی بدون تکبر و زورگویی بدان درآید.

و آنکه پابرهنه، با آرامش و وقار و خضوع به مسجدالحرام درآید، خدا او را بیامرزد.

و آنکه با معرفت، به کعبه نظر افکند، خدا گناهانش را بیامرزد و مهماتش را کفایت
کند.

۱۳ ۱۱ – امام علی بن الحسین – ع – فرمود: «آنکه بین صفا و مروه سعی کند، فرشتگان
شفیع او گردند و شفاعتشان مورد قبول قرار گیرد».

۱۴ ۱۲ – امام باقر – ع – فرمود: «هیچ نیکوکاری و بدکاری براین کوهها نایستد مگر
آنکه خدا دعایش را مستجاب کند، نیکوکار برای آخرتش مستجاب شود و بدکار برای
دنیایش!»۱۵ ۱۳ – امام صادق – ع – فرمود: «هر آبادی نشین مؤمنی که در عرفه وقوف کند،
خدا همه مؤمنان آن آبادی را بیامرزد، و هر شخص مؤمنی از یک خانواده در عرفه وقوف
کند، خدا مؤمنان آن خانواده را بیامرزد».

۱۶ ۱۴ – باز در «من لایحضره الفقیه» آورده است: «گناهکارترین مردم در عرفاتیان، آن
کسی است که از عرفات برگردد، با این گمان که خدایش نمی آمرزد؛ یعنی کسی که نا امید
از رحمت خداست.

۱۷ غزالی سند گفته بالا را به حدیثی از اهل بیت – علیهم السلام – می رساند، می
گوید: «گفته اند پاره ای از گناهان که چیزی جز وقوف به عرفه، کفاره اش نیست و جعفر
بن محمد – ع – سند این گفته را به رسول خدا – ص – رسانده است».

۱۸ ۱۵ – باز در «من لایحضره الفقیه» از امام صادق – ع – آورده است: آنکه یک
حَجهالاسلام بجای آورد، بندی از آتش از گردن خود گشوده است و آنکه دو حج کند پیوسته
تا روزی که بمیرد در خیر به سر برد و آنکه سه حج پی درپی بجا آورد، خواه پس از آن
حج کند یا نکند، چون کسی است که همه ساله حج بجا آورد.

۱۹ ۱۶ – و روایت شده که: «آنکه سه حج بجا آورد، هرگز بی چیز نخواهد شد، و هر شتر که
سه سال به حجّش برند، جاندار بهشتی اش سازند!» – هفت سال هم روایت شده است – .

۲۰ ۱۷ – حضرت رضا – ع – فرمود: «هر مؤمنی که سه بار حج کند، خود را به قیمت به خدای
– عزّوجلّ – فروخته باشد و از او نپرسند که مال را از حلال یا حرام به دست آورده
است.

* * صدوق در عیون اخبارالرضا – ع – پس از نقل کامل خبر، می فرماید: «فقط در این
روایت اینست که اگر شبهه ای در مالش باشد از او نپرسند و مُدّعیان او را با «عوض»
راضی سازند.

فیض در وافی پس از نقل این سخن گوید: احتمالاً این، در صورتی است که شخص توبه کرده
باشد و صاحبان مال را بطور مشخص نشناسد که آن را بدیشان بازگرداند.

و هرکس چهار حج بجای آورد، فشار قبر به او نرسد و وقتی بمیرد، خدا حجهایی را که به
جای آورده در چهره ای زیبا و زیباترین چهره درآورد، که در اندرون گور، نماز خواند
تا خدا از گورش برانگیزد و ثواب نمازها از آن او باشد و بدانکه یک رکعت از این نماز
همآورد یک هزار رکعت از نماز آدمیان است.

و هرکس پنج حج انجام دهد، خدا هیچگاه عذابش نکند.

و هرکس ده حج بجای آورد، خدا هیچگاه از او حساب نخواهد.

و هرکس بیست حج انجام دهد، جهنم را نبیند و شیهه و زوزه اش را نشنود.

و هرکس چهل حج انجام دهد به او گویند: از هرکس دوست داری شفاعت کن و درهای بهشت را
برویش بگشایند که خود و آنها که شفاعتشان کرده است به بهشت درآیند.

و هرکس پنجاه حج انجام دهد، در بهشت «عدن» برایش شهری بسازند که در آن یک هزار قصر
باشد و در هر قصری یک هزار حورالعین و یک هزار همسر و او را از رفقای حضرت محمد – ص
– در بهشت کنند.

و هر کس بیش از پنجاه حج کند، همانند کسی باشد که پنجاه حج با محمد – ص – و اوصیای
او – صلوات اللَّه علیهم – به جا آورده باشد و از کسانی باشد که خدا هر روز جمعه به
دیدار او رود و از کسانی باشد که به بهشت «عدن» که خدایش به دست خود ساخته، و هیچ
چشمی آن را ندیده و هیچ آفریده ای بر آن اطلاع نیافته، اندر آید.

و هیچکس نباشد که حج بسیار بجای آورد، مگر آنکه خدا برای او در برابر هر حجی، شهری
در بهشت سازد که در هر غرفه ای از آن یک حورا از حورالعین بهشتی باشد که با هر
حوریه ای سیصد کنیز زیبا باشد که مردمان به حُسن و زیبایی آنان ندیده باشند.

۲۱ ۱۸ – حضرت صادق – ع – فرمود: «هرکس، یک سال در میان حج کند، دائم الحج به شمار
آید».

۲۲ ۱۹ – اسحق بن عمار گوید: «به امام صادق گفتم: من با خودم قرار گذاشته ام که هر
ساله، خودم، یا یکی از خاندانم با دارایی خودم حج کنم.

حضرت فرمود: بر این کار، تصمیم داری؟ گفتم: آری! فرمود: اگر چنین کرده ای، یقین
داشته باش که مالت زیاد شود، یا فرمود: بشارت باد تو را به افزونی مال».

۲۳ ۲۰ – و نیز روایت شده است که: «هیچ بنده ای به خدا نزدیک نشود به کاری که از
پیاده رفتن به خانه خدا، محبوب تر باشد که یک حج پیاده، هماورد هفتاد حج است و هرکس
بر شتر خود رود، خدا ثواب میان سواره و پیاده را برای او بنویسد و آنگاه که بند کفش
حج گزار، بگسلد، خدا ثواب میان پابرهنه و کفش بپا را به او بدهد و حجّ سواره، از حج
پیاده افضل است؛ زیرا که رسول خدا – ص – سواره حج کرد.

۲۴ * جمع بین این دو خبر، در این معنی، روایتی است که ابوبصیر از حضرت صادق – ع –
روایت کرده است که فرمود: «راه رفتن افضل است یا سواره؟ فرمود: اگر شخص توانگر است
و بخواهد به خاطر خرج کمتر پیاده رود، سواره افضل است».

۲۵ و حسن بن علی – ع – پیاده می رفت و محملها و توشه ها را همراه او راه می بردند.

۲۶ روایت شده است که فضیلت حج، از نماز و روزه بیشتر است زیرا نمازگزار، تنها ساعتی
از خانواده اش مشغول می شود و روزه دار از سپیدی روز، مشغول می شود؛ ولی حاجی، با
تمام وجود، بیرون می آید و خودش را فدا می کند و داراییش را خرج می کند و مدت زیادی
از خاندانش غایب می شود در حالی که نه امید دریافت مال دارد و نه در پی تجارت است.

۲۷ ۲۲ – از اسحاق بن عمار روایت شده است که م