پاورپوینت کامل بهره گیری ازابعاد سیاسی حج ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بهره گیری ازابعاد سیاسی حج ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بهره گیری ازابعاد سیاسی حج ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بهره گیری ازابعاد سیاسی حج ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۴۵

اشـاره:

حج در اسلام، ذخیره ای ارزشمند، بلند پایه و جاوید و چشمه ای همیشه جوشان با جویبارهای گوارا، زلال و یک مکتب سازنده و بالنده است و همواره تشنگان را به سوی خود می طلبد تا به آنها حیات و نشاط ببخشد.

حج، تنها یک عبادت محض و خودسازی بدون توجه به اجتماع نیست؛ بلکه حج:

در عین آنکه خودسازی است، وسیله جامعه سازی است.

و درعین آنکه موجب ارتقاء فضائل اخلاقی است، وسیله ای برای سامان بخشیدن سیاست اسلامی است.

و در عین آنکه گناه زدائی است، وسیله ای برای امام شناسی، و حرکت در مسیر جهت گیری امام بر حق است.

با کمال تأسف، بیشتر حاجیان، از حج تنها به پوسته ای از آن قناعت کرده و مغز آن را به دور افکنده اند، و یا اینکه حج را وسیله تفریح و سیر و سیاحت و یا تظاهر و تهیه وسائل مادی و شخصی خود قرار داده اند، و هرگز به روح آن توجه نمی کنند. روشن است که چنین حجی، حج ابراهیمی و حج محمدی – ص – نخواهد بود.

حج در اسلام در عین اینکه پاکترین وعمیقترین عبادت برای تطهیر و شستشوی روح و روان از هر گونه آلودگی است، مؤثرترین وسیله برای تبیین و پیشبرد اهداف سیاسی است، و اصولاً نمی توان حج را از دو خصیصه «عبادت» و «سیاست» جدا کرد، که این دو تار و پود حج را تشکیل می دهند، چرا که روح عبادت، توجه به خدا است، و روح سیاست توجه به خلق خدا، و این دو در مراسم حج آنچنان بهم آمیخته اند که جدا کردن هر یک، مساوی با نابودی اصل حج است، به عبارت روشنتر امور سیاسی در سطح عالی و کامل، آنچنان در یکایک دستورهای حج، جریان دارد، که خون در پیکر انسان جاری و ساری است، و آنانکه منهای توجه به جنبه های سیاسی حج، به انجام مراسم حج می پردازند، و تنها به پوسته ای از ظواهر عبادی حج قناعت می کنند، قطعا بدانند که حج را از محتوایش خارج کرده، و هیچگونه بهره صحیح از آن نخواهند برد، برای دریافت این مطلب به روایت زیر توجه کنید:

عصر امام باقر – ع – بود، طاغوتیان بنی امیه بر سراسر نقاط اسلامی حکومت می کردند، اکثر مردم دنباله رو آنها بودند، و از اسلام جز پوستی دیده نمی شد، حج آنها نیز همان حج طاغوتی بود، در ظاهر طواف کعبه می کردند و فریاد لبیک لبیک، سر می دادند، ولی امام حق را نمی شناختند، و یا اگر شناخته بودند، بجای پیروی از او، به دنبال طاغوت عصر، حرکت می نمودند.

امام باقر ـ ع ـ همراه یکی از روشن دلان به نام ابو بصیر، در مراسم حج شرکت نمود، ابو بصیر، ناله و فریاد و صدای گریه بسیار شنیده گفت: «ما اَکْثَرَ الْحَجیجُ وَ اَعْظَمَ الضَّجِیجُ»: «چقدر حاجی زیاد است، و گریه مردم، عظیم و گسترده می باشد».

امام باقر ـ ع ـ(که به روح حج توجه داشت و هرگز فریب ظاهر را نمی خورد، و حج بوجهلی را با حج ابراهیمی، کاملاً تشخیص می داد)، به ابو بصیر فرمود: «بَلْ ما اَکْثَرَ الضَّجِیجُ وَ اَقَلَّ الْحَجیِجُ»: «بلکه گریه کننده بسیار است، اما حاجی اندک…»۱

جمعی از کوته بینان، بخاطر عدم درک محتوای عمیق اجتماعی ـ سیاسی حج، با تبلیغات دامنه دار خود باورانده اند که نباید حج را با مسائل سیاسی در آمیخت.

حضرت امام خمینی – قدس سره – این گونه منطق سست را به شدت محکوم کرده، و در فرازی از گفتارش می گوید:

«یکی از فلسفه های بزرگ حج، قضیه بعد سیاسی او است، که دست های جنایتکار، از همه اطراف، برای کوبیدن این بعد در کار هستند، و تبلیغات دامنه دار آنها مع الاسف در مسلمین هم تأثیر کرده که مسلمین سفر حج را بسیارشان یک عبادت خشک خالی بدون توجه به مصالح مسلمین می دانند، حج از آن روزی که تولد پیدا کرده است، اهمیت بعد سیاسی اش کمتر از بعد عبادی اش نیست، بعد سیاسی علاوه بر سیاستش، خودش عبادت است»۲

در فراز دیگر می گوید:

در لبیّک لبیّک، «نه» بر همه بت ها گویید و فریاد «لا» بر همه طاغوت ها و طاغوتچه ها کشید، و در طواف حرم خدا که نشانه عشق به حق است، دل را از دیگران تهی کنید و جان را از خوف غیر حق پاک سازید، و به موازات عشق به حق از بتهای بزرگ و کوچک، و طاغوت ها و وابستگانشان، برائت جویید که خدای تعالی و دوستان او، از آنان برائت جستند و همه آزادگان جهان از آنان بری ء هستند… و با حال شعور و عرفان به مشعر الحرام و عرفات روید، و در هر موقف به اطمینان قلب بر وعده های حق و حکومت مستضعفان بیفزایید، و با سکوت و سکون، تفکر در آیات حق کنید و به فکر نجات محرومان و مستضعفان از چنگال استکبار جهانی باشید.۳

بهره گیری سیاسی پیامبر(ص) و امامان -علیهم السلام-از مراسم حج و عمره

در این مقال مناسب است به ذکر چند نمونه از بهره گیری های سیاسی پیامبر اسلام – ص – و ائمه اهلبیت – علیهم السلام – بپردازیم، تا شیوه صحیح برگزاری حج را آموخته و مشخصه های حج ابراهیمی و محمدی – ص – را بهتر بشناسیم.

الف:

مانور توحیدی قهرمانانه پیامبر – ص – و همراهان هنگام طواف

پیامبر – ص – در سال هفتم هجرت (یکسال قبل از فتح مکه) بر اساس قطعنامه «صلح حدیبیه»، مجاز بود که برای انجام مناسک عمره، به مکه رود و سه روز در مکه بماند.

آن حضرت، همراه دو هزار نفر از مسلمانان، به سوی مکه حرکت نمودند، در میقات محرم شده، با شکوهی به بلندای آفتاب وارد مکه گردیدند و به طواف کعبه پرداختند، مردم مکه از زن و مرد و کوچک و بزرگ به تماشای سیمای ملکوتی پیامبر – ص – و یارانش، صف کشیده بودند، جمال و شکوه پیامبر – ص – و یارانش، دیدگان آنها را خیره کرده بود، در این موقعیت بسیار مهم، که از نظر سیاسی، حساس و سرنوشت ساز بود، پیامبر – ص – به یارانش فرمود:

«شانه های خود را عریان کنید و به گونه ای (شکوهمندانه) طواف کنید تا مشرکان پوست ستبر و بازوان قوی و پرتوان شما را بنگرند».

یاران، این دستور را اجرا نمودند، مشرکان در گرداگرد کعبه، صف کشیده بودند و طواف شکوهمند پیامبر – ص – و اصحابش را تماشا می کردند.

جالب اینکه: هرگاه غرّش «لبیّک اَللّهُمَّ لبیّک» مسلمانان قطع می شد، «عبداللّه بن رواحه» (یکی از سرداران اسلام) در حالی که شمشیرش را حمایل کرده بود، اشاره به پیامبر ـ ص ـ کرده، با حنجره ای نیرومند و فریادی رعد آسا، چنین «رجز» می خواند و (شعار می داد):

خَلُّوا بَنِی الْکُفّارِ عَنْ سَبِیلِه

خَلُّوا فَکُلِّ الْخَیْرِ فِی قَبُولِهِ

یا رَبِّ اِنّی مُؤْمِنٌ لِقِیلِهِ

اِنِیّ رَأَیْتُ الْحَقَّ فِی قَبُو لِهِ

«ای کافر زادگان! راه را بر رسول خدا ـ ص ـ بگشایید، راه بگشایید و بدانید که همه سعادت در پرتو پذیرش رسالت پیامبر خدا ـ ص ـ فراهم می شود.

پروردگارا! من به گفته آن حضرت ایمان دارم، و حق را در پذیرش فرمانش می نگرم»۴