پاورپوینت کامل میقات یا نقطه آغازین سیر الی اللّه ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میقات یا نقطه آغازین سیر الی اللّه ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میقات یا نقطه آغازین سیر الی اللّه ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میقات یا نقطه آغازین سیر الی اللّه ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

۲۷

«واتمّوا الحجّ والعمره للّه .»
گرچه همه ازمنه و تمامی امکنه، زمان و مکان هجرت به سوی پروردگار است، (اینما
تولّوا فثمّ وجه اللّه )(۲) لیکن نسیم فیوضات رحمانی و عطر عنایات ربّانی، بر اساس حکمت
الهی، در مقاطع مکانی و فواصل زمانی خاصی وزیدن می گیرد، (فی ایّام دهرکم نفحات) و
آنچه که در چنین فرصتی ارزشمند است، همانا داشتن شامه الهی است (ألا فتعرّضوا لها) تا از
آن نسیم رحمت جان به عطر طهارت معطر گشته و در سایه آن، تعالی روح و شکوفایی جان

به ارمغان آید.

بارقه حج، از غمام رحمت حق در زمان خاص و از مکان ویژه ای جهیدن می گیرد و
تمام حج بر اساس رعایت چنین خصوصیتی است.

عن ابی عبداللّه ـ ع ـ : «من تمام الحج أن یحرم من المواقیت»(۳) امام صادق ـ ع ـ
فرمود: احرام از مکانهای مخصوص که (در اصطلاح حج) مواقیت نامیده می شود از عواملی
است که حج بدان تمام می شود و بدون آن، ناقص است.

اهمیّت میقات و احکام آن

میقات از جمله مکانهایی است که شعاع فیض ربّ، مستقیما آن را تحت پوشش
گرفته، همانگونه که ماه حج در عداد زمانهایی است که گذرگاه خاص نسیم رحمانی است.

امّا اراده الهی نسبت به میقات، که در احکام آن تجلی یافته؛ عبارت از آن است که بنده
ابتدا به بریدن همه تعلّقات و جدا شدن از همه آنچه که او را به مظاهر دنیایی توجه می دهد، و
حرام کردن هرچه غیر خداست، خود را به ربّ و مدبّر خویش نزدیک می نماید، و سپس با نیّت
و آهنگ حج، لباس احرام بر اندام می پوشاند و با آن، بدیها را از حریم وجود خود، دور می دارد.
آنگاه با سر دادن ندای «لبیک …» دعوت الهی و اذان ابراهیمی را پاسخ می دهد.

این سه حکم الهی که در میقات تحقق می یابد و به نوبه خود از عالیترین فرائض حج
است، جایگاه رفیع و مکانت منیع میقات را می نمایاند.

واژه میقات

واژه «میقات» که جلوه ای از کلام الهی در تجلّی بالغ حق؛ قرآن پروردگاریست، نشانگر
زمانی مخصوص و بیانگر مکانی ویژه است. میقات که از ریشه لغوی «وقت» گرفته شده، در
معانی و حقایق متعددی استعمال می شود. این کلمه وقتی در کتب لغت مورد بررسی قرار
می گیرد، اینگونه بازگو می گردد که میقات در اصل «مِوْقات» بوده و واو به جهت مکسور بودنِ
میم، به یاء مبدل شده و میقات گشته، و معنای لغوی آن مصدر وقت است؛ یعنی وقت داشتن.

اما مراد از «وقت داشتن» آن است که بطور مسلّم «زمان» در یک عمل، نقش حتمی
دارد و لزوما باید در یک مقطع زمانی خاص، فعل یا عملی صورت پذیرد؛ به عنوان مثال وقتی
پروردگار عالم در قرآن می فرماید: «ان الصلاه کانت علی المؤمنین کتابا موقوتا»(۴) به جهت آن
است که نماز ضرورتا در زمان خاصی تحقق خواهد یافت.

کاربرد واژه میقات در مکان، به خاطر قرابت مفهومی آن با زمان(۵) و یا به جهت کاربرد
استعاره ای آن در مکان، به معنای لزوم امری در مکان مشخص است. بنابراین اگر کلمه
میقات در مورد مسائل حج به کار می رود؛ یعنی واجب است در مکان خاص عملی مثل احرام
انجام پذیرد. همانطوریکه در خصوص نماز می گوییم: واجب است در وقت مخصوص، نماز
خوانده شود، و بدین بیان چ معنای حدیثی که وارد شده؛ «انه وقت لاهل المدینه ذاالحلیفه»(۶)
روشن است؛ یعنی برای اهل مدینه در میقات ذوالحلیفه، احرام واجب است.

بر این اساس، در جریان حضرت موسی ـ ع ـ تحقق وعده نیز در یک زمان خاص
صورت پذیرفته، از این رو در آغاز فرمود: «و اذ واعدنا موسی»(۷) و در پایان فرمود: «تم میقات
ربه»(۸) که تحقق وعده الهی با کلیم اللّه ، در زمان مخصوص تحقق یافت.

و همچنین اگر در قرآن آمده: «ان یوم الفصل کان میقاتا»(۹) به معنای آن است که
محققا زمان فصل و جدایی حق از باطل در موعد و وقت خاص خود تحقق خواهد یافت. و
همچنین اگر در کلام الهی (قرآن مجید) آمده که فرمود: «یسئلونک عن الأهله قل هی مواقیت
للناس و الحج»(۱۰)؛ یعنی نقش هلالها در تشخیص اوقات است، بخصوص زمانهایی که به
جهت ضرورت، فعلی مثل حج در آن صورت می پذیرد.(۱۱)

تمام حج در رعایت میقات

در مجموع، آنچه می توان بعنوان محصول این بحث بیان کرد، آن است که میقات در
فرهنگ حج، به مکانی گفته می شود که انجام فعل، مثل احرام، در آن مکان مشخص،
ضرورت دارد. یا تحقق وعده الهی، برای گام نهادن در بارگاه ربوبی، ضرورتا از آن مکان آغاز
می گردد. و همانطوریکه قبل و بعد زمانی در ماه حج مُخِلّ به حقیقت و عبادت حج است،
همچنین قبل و بعد مکانی نیز اخلال به مناسک حج وارد می سازد، و بدون توجه به آن، هرگز
حج به تمام نخواهد رسید.

قال ابوعبداللّه ـ ع ـ : «اعلم ان من تمام الحج و العمره ان تحرم من المواقیت التی
وقتها رسول اللّه ـ ص ـ لا تتجاوزها الا و أنت محرم.»(۱۲)

امام صادق ـ ع ـ فرمود: آگاه باش، از اموری که حج به وسیله آن تمام می شود، آن
است که، از مواقیتی که رسول اللّه ـ ص ـ تعیین فرمودند، محرم شوید، و هرگز از مواقیت
نگذرید، مگر این که در حال احرام باشید.»

همچنین در بیانی از امام رضا ـ ع ـ وارد است، که حضرتش فرمود: «ولا یجوز الاحرام
دون المیقات، کما قال اللّه ـ عزّوجلّ ـ و اتموا الحج و العمره للّه .»(۱۳)

«احرام بستن قبل از میقات، جایز نیست، همانطوریکه خداوند ـ عزّوجلّ ـ فرمود: حج
و عمره را به تمام برسانید.»

مراد حضرت از شاهد آوردن آیه شریفه، آن است که: احرام بستن از گذرگاه میقات از
عوامل تمامیّت حج و عمره محسوب می شود.

از امام صادق ـ ع ـ نیز نقل شده است که فرمود: «من احرم بالحج فی غیر شهر الحج
فلا حج له و من احرم دون المیقات فلا احرام له»(۱۴)؛ «کسی که در غیر ماه حج محرم شود،
در حقیقت حجی برای او نیست، و همچنین کسی که قبل از میقات محرم شود اصلاً احرام
نبسته است.» زیرا همانطوریکه احرام از میقات، از عوامل تمامیّت حج محسوب می شود، از
ارکان احرام نیز خواهد بود و بدون آن اصلاً احرام تحقق نمی یابد.

بنابر این اگر حکم الهی و سنت نبوی در امر حج بر آنست که میقات مکانی است که
احرام از آن مکان صورت پذیرد. اگر از آن تخطی گردد و احرام در مکانی قبل از میقات یا بعد
از آن بسته شود، همانند آن است که مسافر در سفر، نماز را چهار رکعتی بجا آورد، که این
مطلب از سخن امام صادق ـ ع ـ استفاده می شود.

ابن فضّال که از روات می باشد از امام صادق ـ ع ـ اینگونه روایت می کند:

«دخلت الی ابی عبداللّه ـ ع ـ و انا متغیر اللون، فقال: من أین احرمت؟ قلت: من
موضع کذا و کذا لیس من المواقیت المعروفه قال: رب طالب خیر تذل قدمه ثم قال: أیسرّک
انک صلّیت الظهر فی السفر اربعا؟ قلت: لا، قال: فهو ذلک.»(۱۵)

ابن فضّال می گوید: «وارد محضر امام صادق ـ ع ـ شدم در حالی که رنگ چهره ام
تغییر کرده بود، حضرت از من سؤال فرمودند: از کجا محرم شدید؟ گفتم: از فلان جا (محلی که
از مواقیت معروف نبود) حضرت فرمود: طالبان خیر فراوانی هستند که لغزشگاههایی برای
آن ها وجود دارد. سپس فرمود: آیا ممکن و صحیح است که تو در مسافرت نماز ظهر را چهار
رکعتی بجا آوری؟ گفتم: نه، هرگز. فرمود: احرام بستن در غیر مواقیت، مثل نماز چهار رکعتی
در سفر است که هر دو موجب بطلان یا نقص می گردد.»

تا کنون دو مسأله بطور اجمال مطرح شد:

۱ ـ موقعیّت میقات و عظمت آن

۲ ـ احکام ثلاثه (نیت، احرام و تلبیه) که برای معتمر یا انسان حج گزار، در مکان
میقات واجب است.

این که احکام نورانی؛ همچون نیت، احرام و تلبیه، در امکنه ای که از آن به مواقیت یاد
می شود واجب شده، بیانگر راز عمیق و سر انیق حقیقت میقات است.

نقش تلبیه

بعنوان نمونه توجه به این نکته که تلبیه الاحرام حج، نقش همگون با تکبیره الاحرام
نماز دارد، و همانطوری که مصلّی، زمانی می تواند با پروردگارش مناجات کند (المصلی یناجی
ربّه) که از آستانه تکبیره الاحرام بگذرد، در حج نیز زمانی انسان به لقای حق بار می یابد که از
درگاه تلبیهُ الاحرام بگذرد. و این معنا جز در میقات (غیر از موارد استثنائی) امکان پذیر نیست.
این مسأله خود نشانگر بخشی از عظمت و موقعیت والای میقات است.

سرّ میقات از لسان امام ـ ع ـ

تحقیقا اه