پاورپوینت کامل فضائل مکّه معظمه ۹۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فضائل مکّه معظمه ۹۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فضائل مکّه معظمه ۹۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فضائل مکّه معظمه ۹۱ اسلاید در PowerPoint :

۲۷

درآمد

ابوسعید حسن بن یسار بصری معروف به حسن بصری (۱۱۰ – ۲۱ ه . ق.)، از مشاهیر
تابعین و مرجع دینی اهل بصره بود که در مدینه منوره متولد و در بصره دار فانی را
وداع گفت.

وی از زهّاد ثمانیه است و بعضی از فِرَق صوفیه به او متصل می شوند.

در مورد خلوص و ارادت وی به امیر المؤمنین علی – علیه السلام – روایات متعددی وارد
شده است.

البته گروهی هم او را از خائنین شمرده اند.

این مختصر را مجال ورود و تحقیق در این مباحث نیست.(۴) بصری را رساله ای است
پیرامون «فضائل مکه مکرمه»، او این رساله را برای عبدالرحیم بن یونس(۵) که در سلک
زهّاد و مقیم مکّه بوده و به جهت تنگی معیشت، قصد مهاجرت از آن بلد طیّب را داشته،
نگاشته است و در آن، با ذکر فضائل و مثوبتهای خانه کعبه و مسجدالحرام و مکه مشرّفه
او را بر انصراف از قصد خود و ابقای در مکه، ترغیب و تحریص نموده است.

این رساله عنوان خاصی ندارد و به نامهای «رساله الی ابن یونس»، «رساله الی
عبدالرحیم بن یونس»، «فضائل مکه معظمه» و «رساله فی فضائل مکّه المعظمه» در فهرستها
از آن نام برده شده و به تازی نیز نگاشته شده است.

رساله حاضر، برگردان فارسی آن رساله می باشد که مترجمش شناخته نشده است.

آنچه از این ترجمه در دسترس ما است، تنها نسخه ای است که به شماره ۳۴۲ در کتابخانه
خطی مدرسه نمازی خوی موجود است.

این نسخه در اندازه ۵/۱۹*۱۴ سانتی متر، طول سطرهای آن ۱۶*۸ سانتی متر در ۲۰ صفحه و
هر صفحه اش ۱۷ سطر می باشد.

عناوین شنگرف، تمامی صفحات جدول شنگرف، و در حواشی تصحیح شده است.

در صفحه اوّل آن نوشته شده: «پاورپوینت کامل فضائل مکّه معظمه ۹۱ اسلاید در PowerPoint، ترجمه شیخ حسن بصری – رحمه اللَّه –
.» نسخه، تاریخ کتابت را فاقد است ولی کاغذ و خط کتاب حاکی از استنساخ آن در قرن
دهم هجری می باشد.

این نسخه، از جهت ارائه نمونه ای از ترجمه های قرن دهم، حائز اهمیت می باشد ونیز
دارای احادیث معتنابهی در فضیلت زیارت قبر حضرت پیامبر – ص – و ثواب آن می باشد که
این خط بطلانی است بر توهّم عدّه ای که آن را روا نمی دانند.

متأسفانه کاتب نسخه، از سواد کافی برخوردار نبوده و در جای جای نسخه، اغلاط فاحشی
را مرتکب شده است و بعضی از روایاتی که در متن عربی است ترجمه فارسی آن نیز حذف شده
که این شیوه دیرینه بعضی از بزرگان همانند ابن اعثم کوفی و ترجمه تفسیر طبری و …
می باشد.

نبودن نسخه دوّم نیز مشکلی را به مشکل تصحیح افزوده است، لذا متن در اکثر موارد، از
باب جمود بر نسخه، همان نحوی که کاتب نوشته درج گردید و قضاوت بعهده خواننده گذاشته
شد و در مواردی که اشتباه واضح می نمود به تصحیح آن اقدام شد.

در مجموع ارائه این رساله که در فضیلت کعبه، مسجدالحرام، مکّه معظمه و مدینه منوره
نگاشته شده، کمک خوبی است تا مسلمانان با اهمیت آن اماکن مقدس آشنا شده و حاجیان که
توفیق زیارت نصیبشان شده، از این خوانهای نعمت الهی که گستره شده، استفاده وافی و
کافی ببرند.

والی اللَّه قصد السبیل

الحمد للَّه ربّ العالمین و الصلوه و السلام علی خیر خلقه محمد و آله أجمعین.

بدان که این رساله مختصر، ترجمه رساله حسن بصری است که مضمون آیات قرآنی و مفهوم
احادیث نبوی – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – است که حسن بصری به یکی از
زاهدان(۶) و دوستان خود که در مکّه معظمه ساکن بود و می خواست از تنگ حالی از مکّه
معظمه برآید، نوشته و فرستاده اند و به غایت، ترغیب و تحریص بر سکونت نموده اند و
به سخنان نرم و نصایح درست، دلالت بر اقامت کرده اند و فرموده اند که: «مُقام به
مکّه سعادت است و بر آمدن از آن شقاوت، اگر تو را آنجا دو فلس حاصل شود بهتر است از
ده هزار فلس در جای دیگر.» و فرموده: «عجب از عقل تو که نیت برآمدن کرده ای بعد از
آنی که حق تعالی تو را به فضل خود از اهل حرم گردانیده و همسایه خود ساخته است.

تمام عالم در این آرزو هستند.

از هزاران یکی را این دولتِ عظیم میسر می گردد.

پس هر آینه شکر این نعمت بگزار مادام که زنده هستی.

زنهار از مکّه معظمه بیرون مشو که شیطان خرابی تو را می خواهد و لازم دان بر خود
صبر و تقوا و آداب را.» به تحقیق که مکّه معظمه بهترین و دوست ترین زمین است نزد
خدا و فضیلت و شرافت داده است او را بر جمیع شهرها و یاد کرده است او را در قرآن
مجید در زیاده از بیست آیت و در فضیلت او رسول [اللَّه] – صلی اللَّه علیه و [آله
و] سلم – چندین احادیث فرموده است که از شمار بیرون است.

پاره ای از آن این است که در این رساله مختصر ذکر می شود: بدانکه در خبر است روزی
که رسول [اللَّه] – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – از مکّه به مدینه هجرت کرد.

در باب حَزْوَرَه بایستاد و روی به کعبه کرد و گفت: «به درستی که تو دوست ترین
شهرهایی، و دوست ترین جا، در روی زمین نزد حق سبحانه و تعالی، تویی.

اگر نه آن بود که مشرکان مرا بیرون نکردنی هرگز از تو بیرون نمی رفتمی.» و هم آن
حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند که بهترین بلاد روی زمین و
دوست ترین شهرها نزد خدای تعالی مکّه است و تمام روی زمین را از زیر مکّه کشیده
اند،(۷) پس از آنکه نام او [را] امّ القری نهاده؛ یعنی مادر شهرها.

[و] اول کوهی که بر روی زمین پیدا شده جبل ابوقبیس است و اوّل طایفه که طواف زمین
مکه کرده اند، ملائکه بودند پیش از آن که بیافریند حق تعالی آدم – علیه السلام – را
به دو هزار سال پیشتر، و هیچ فرشته ای نیست که حق تعالی می فرستند او را از هفت
آسمان به زمین، الّا آن که غسل کند در زیر عرش و فرود آید به حرم، پس نزول کند به
مکّه مشرفه و طواف هفت گانه کعبه بجا آورد و در خلف مقام ابراهیم – علیه السلام –
دو رکعت نماز بگزارد، بعد از آن برود به کاری که او را امر کرده اند.

و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند که هیچ پیغمبری از
قوم خود نگریخت مگر آن که به مکّه آمد و عبادت خدای تعالی می کرد تا وفات یافت.

و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: به درستی که در
حوالی کعبه قبر سیصد تن از پیغمبران است که ایشان گرسنگی و سپس الم کشیده اند(۸) و
صبر کرده اند تا آن که وفات یافته اند و قبر اسماعیل – علیه السلام – و مادر او
هاجر در حیره است؛ یعنی در حطیم که جانب ناودان کعبه است و هر پیغمبری از پیغمبران
که چون قوم ایشان به ایشان ایمان نیاورده اند و ایشان را دروغگوی گفته اند و ایشان
از میان قوم خود بیرون آمده اند و در مکه عبادت می کرده اند تا وفات می یافته اند.

وهم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرموند که: هر کس در حج یا
در عمره بمیرد، او را عرض و حساب نکنند و گویند در آی به بهشت بی حساب و بی عقاب.

و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند که اسماعیل بن
ابراهیم – علیهما السلام – شکایت کرد به خدای تعالی از گرمای مکه، پس وحی آمد از حق
سبحانه و تعالی به وی که به درستی که من بگشایم برای تو در حجره ای از درهای بهشت
که نسیم بهشت پیوسته از آن دَر بیرون می آمده باشد تا روز قیامت.

نقل است که روزی عثمان بن عفان با اصحاب خود ملاقات کرد و گفت: از من نمی پرسید که
از کجا می آیم.

اصحاب فرمودند که بفرمایند از کجا می آیند؟ گفت: بر در بهشت استاده بودم و حال آن
که در زیر ناودان کعبه استاده بود [و] دعا می کرد.

و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: به درستی که نزدیک
رکن یمانی دری از درهای بهشت است و هیچ احدی دعا نمی کند نزدیک حجرالاسود، مگر آن
که خدای تعالی دعای او را مستجاب گرداند و میان رکن یمانی و حجرالاسود روضه ای است
از روضه های بهشت.

و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: هر کس که در مکّه
معظمه بمیرد، چنان باشد که در آسمان دنیا مرده باشد و هر کس در حرم مکّه معظمه یا
مدینه بمیرد در حالتی که احرام الحج یا عمره بسته باشد، برانگیزاند خدای تعالی او
را روز قیامت بی حساب و بی عذاب و گویند در آی در بهشت از هر دری که خواهی.

و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: هر کس که در ماه
رمضان، روزه در مکّه معظمه دارد، بدهد او را حضرت حق سبحانه و تعالی ثواب صد هزار
ماه روزه ای که از غیر مکّه داشته باشد و یک رکعت نماز در مسجدالحرام برابری می کند
به صد هزار رکعت که از غیر مکه گزارده باشد و اگر در مکّه به جماعت گزارده باشد یکی
به هزار هزار و پانصد هزار نماز در سایر بلاد محسوب شود.(۹) و هم آن حضرت – صلی
اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: هر که صبر کند از گرمای مکه یک ساعت از روز
گرما، به درستی که دور دارد حضرت حق سبحانه و تعالی او را هزار ساله راه از آتش
دوزخ و بدانید که مکّه و مدینه پاک می کند مردمان را چنانکه کوره آهنگر آهن را، و
بدانید که در مکّه مکروهات(۱۰) هست و درجات هست، پس هر که صبر کند بر سختی مکروهات
او، من که رسول حقّم، شفاعت خواه او خواهم بود در روز قیامت و بدانید که اهل مکّه
جیران بیت اللَّه اند و بهترین وادیها وادی ابراهیم است و آن عبارت از مکّه است و
هر که عبادت کند و نماز بگزارد در حجر یا در برابر کعبه و استغفار بسیار کند، از
گناهان پاک شود، مادامی که در پی آن گناه باز نیاید و بهترین چاهها، چاه زمزم است و
نظر کردن به سوی زمزم امان است و [هر که] آب زمزم بخورد چندانکه هر دو پهلوی پر شود
امان یابد از نفاق، و آب زمزم به هر نیت که بخورد مراد یابد.

و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: هر مؤمن که نظر
کند به سوی کعبه برای طلب ثواب، گناهان گذشته و آینده [اش] آمرزیده شود و برانگیخته
شود روز قیامت در امان حضرت حق تعالی.

و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: «هر که نماز
بگزارد در مسجدالحرام، بنویسد حق تعالی از برای وی ثواب صد هزار نماز.» و هم آن
حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: «آن مردمان و زنان که حج
می گزارند و عمره می آرند، حزب خدایند، هرچه خواهند بدهد و دعای ایشان مستجاب کند و
آنچه نفقه کنند در راه حج، عوض آن هر درهمی بدهد خدای تعالی هزار هزار درهم و سوگند
بر آن خدای تعالی که نفس ابوالقاسم به دست قدرت اوست، تسبیح و تهلیل و تکبیر می
کنند حتی خاکهای مکّه.» و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم –
فرمودند: «از عمره تا عمره کفایت می کند از آنچه گناهان میان دو عمره باشد و حج
مبرور را جزا نیست مگر بهشت، و حج مبرور آن است که درویشان را طعام دهند و آب
بخورانند و سلام با یکدیگر کنند.» و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و]
سلم – فرمودند: «آنچه حاجیان در راه حج نفقه می کنند، بدهد حق تعالی ایشان را پس از
مرگ هزار هزار عوض او در آخرت، و به آن خدای که نفس ابوالقاسم به دست قدرت اوست، هر
یک درهمی از آن دراهم در وزن گران تر از کوه شما است (اشارت به کوه ابوقبیس می
کردند).» و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: «یک نظر
به سوی کعبه کردن عبادت است بی آن که طواف کند و نماز بگزارد و رکوع و سجود بجا
آرد.» و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: «هر کس
بنشیند رو بروی کعبه یک ساعت از برای خدای و رسول و از برای تعظیم بیت اللَّه، بدهد
او را حق تعالی ثواب مقابله کسی که حج و عمره و جهاد بجا آورده باشد و [در جهاد]
اسب برای خدای تعالی زیان داده باشد و صائم الدهر و قائم اللیل باشد و اوّل نظر که
حق تعالی می کند بر اهل حرم و آن کس که در نماز و سجود یا روی به کعبه نشسته ببیند
و بیامرزد، پس ملائکه گویند: یا ربّ باقی نماندند مگر جماعتی که در خوابند.

حق سبحانه و تعالی می فرماید: ایشان را نیز داخل آمرزیدگان در آرید.» و هم آن حضرت
پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: «هر که بیاید ماه رمضان در مکّه
و تمام ماه روزه دارد و هم گاه گاهی تواند نماز شب بگزارد، بنویسد حق تعالی برای او
ثواب دو سوار که در راه خدای تعالی غزا [جنگ] کرده باشند و ثواب هر روزه، هزار ماه
رمضان [است] که در غیر مکّه روزه داشته باشد.

و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: «مجاورت کعبه
سعادت و مفارقت [آن] شقاوت [است؛] یعنی به اختیار خود در طلب دنیا بی ضرورت بیرون
رفتن.» و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: «هر که
طواف کند گرد کعبه هفت مرتبه در روز تابستان در گرمای سخت سر برهنه و هر نوبت به
حجرالاسود رسد از آن بوسه دهد و ایذائش به کسی نرسد و سخن هم نگوید مگر ذکر اللَّه
سبحانه و تعالی، بدهد مر او را – حق جلّ و علا – به هر قدمی که بنهد و بردارد هفتاد
هزار حسنه و بلند گرداند مر او را هفتاد هزار درجه و محو گرداند از نامه اعمال او
هفتاد هزار گناه.

و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: «فضل حاجی پیاده
بر حاجی سوار، همچو فضل ماه چهاردهم بر ستارگان [است].» و هم آن حضرت پیغمبر – صلی
اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند: «حاجیِ سوار، هر گامی که بردارد و بنهد شتر
او، هفتاد حسنه است و حاجی پیاده هر گامی که بردارد و بنهد، هفتصد هزار حسنه است از
حسنات حرم.

پرسیدند یاران: «یا رسول اللَّه حسنات حرم چه باشد؟ فرمودند که هر حسنه به صد هزار
حسنه تبدیل شود.» و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند:
«اگر فرشتگان مصافحه کنند کسی را، البته مصافحه کنند نماز کنندگان را یا با کسی که
با مادر و پدر نکویی کند.» و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم –
فرمودند: «گرداگرد کعبه هفتاد هزار ملائکند که آمرزش می خواهند از برای کسی که طواف
و دعا می کند.» و هم آن حضرت پیغمبر – صلی اللَّه علیه و [آله و] سلم – فرمودند:
«هر که طواف کند گرد کعبه را هفت نوبت، بدهد او را حق تعالی اذن شفاعت هفتاد تن، هر
کس را که خواهد از اهل بیتش یا از مسلمانان [و] اگر خوا