پاورپوینت کامل احداث منبع های آب در مشاعربه دست یک مهندس ایرانی ;مصاحبه با دکتر شهرستانی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل احداث منبع های آب در مشاعربه دست یک مهندس ایرانی ;مصاحبه با دکتر شهرستانی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل احداث منبع های آب در مشاعربه دست یک مهندس ایرانی ;مصاحبه با دکتر شهرستانی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل احداث منبع های آب در مشاعربه دست یک مهندس ایرانی ;مصاحبه با دکتر شهرستانی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۴۲

ایرانیان در گذشته خدمات ارزشمندی در توسعه و یا تعمیر برخی از اماکن مقدس مکّه و
مدینه داشته اند که برخی از تاریخ نویسان و یا سفرنامه نویسان به ذکر آنها پرداخته
اند.

یکی از چهره های ارزشمندی که در دهه های اخیر توانسته آثار بیادماندنی در حرمین
شریفین از خود به یادگار بگذارد آقای دکتر محمّدعلی شهرستانی است.

ایشان در احداث منابع بزرگ آب در منا و عرفات و مشعر و نیز ارائه طرح های نو در
رابطه با قربانگاه ها و اسکان تعداد بیشتری از زائران در منا نقشی مهم و تعیین
کننده داشته که برخی از این طرح ها به اجرا در آمده و تعدادی نیز متأسفانه اجرا
نشده است.

در حج گذشته توفیقی دست داد تا با ایشان گفتگویی داشته باشیم و از زبان خود ایشان،
تاریخ حضور در حرمین شریفین و سوابق کارهای عمرانی انجام شده را شنیدیم که
بدینوسیله ضمن تشکر از ایشان توجّه خوانندگان را به مشروح این گفتگو جلب می کنیم:

—————————————————

صفحه ۱۴۳

—————————————————

(۱): از فرصتی که در اختیار فصلنامه «میقات حج» قرار دادید. صمیمانه سپاسگزاریم.
لطفاً مختصری از شرح حال خودتان برای خوانندگان مجله بگویید.

آقای شهرستانی: بسم الله الرحمن الرحیم وبه نستعین، درود خداوند بر محمد آلش.

محمدعلی شهرستانی، فرزند محمدصالح، متولّد کربلا (۱۳۱۱) هستم. رشته تحصیلی ام
مهندسی عمران بوده و از دانشکده فنی عراق فارغ التحصیل شدم. پس از آن، برای ادامه
تحصیل به انگلستان رفته و دکترا در مهندسی بین المللی، در سال ۱۹۷۸ دریافت کردم.

اکنون در انگلستان رییس دو دانشگاه هستم:

۱ . دانشگاه اینترنشنال تکنولوژیکال یونیورسیتی ITU ] [ .

۲ . دانشگاه بین المللی علوم اسلامی از جامعه العالمیه للعلوم الاسلامیه در لندن.

(۲): نخستین بار در چه سالی به حج مشرف شدید، آیا از آن سفر خاطره ای دارید؟

آقای شهرستانی: نخستین بار در سال ۱۳۳۷ق. توفیق زیارت خانه خدا نصیبم شد. وضعیت آن
روز با وضعیت کنونی عربستان، مکه و مدینه تغییر اساسی کرده است. در آن دوران، در
همین مدینه خانه ای برای سکونت وجود نداشت. ما با گروهی از زائران، در باغی که
پیرامون حرم بود ساکن بودیم و بعضی باغ ها خانه های بسیار کوچکی داشتند که زائران
در آن ها زندگی می کردند.

قبر حضرت رسول(صلی الله علیه وآله) و مسجد آن حضرت، تنها آن قسمتی بود که با ستون
های قرمز مشخص شده و در برابر آن حیاطی بود و بس. لیکن اکنون می توان گفت که بیش از
صد برابر شده است!

در مکه مکرمه هم خانه قابل سکونت یافت نمی شد. یادم هست که حتی آب آشامیدنی نبود و
از افرادی که سطل هایی به دوش داشتند و آب می فروختند، می خریدیم.

در مکه مکرمه، در جایی موتور برق کوچکی بود و حوض خنک کننده ای داشت که به آن
«برکه» می گفتند. مردم برای غسل و استحمام، از آن آب استفاده می کردند. امروز بسیار
متفاوت با آن دوران است.

—————————————————

صفحه ۱۴۴

—————————————————

یکی از آرزوهای من در سفر اوّلم این بود که توفیق پیدا کنیم در این شهر مقدس خدمتی
انجام دهیم و از ایرانیان خدمتی به یادگار بماند.

نه شبکه لوله کشی بود، نه شبکه زه کشی و نه چیز دیگر و این آرزو و درخواست را، در
کعبه مبارکه واقعاً از خدا تمنّا کردیم تا این که الحمد لله توفیقاتی بعد از آن
نصیبمان شد. بعضی کارها را توانستیم در این سرزمین انجام دهیم. این خاطره از سفر
اوّلم بود.

(۱): در آن دوران وضعیت راه های عربستان چگونه بود و چه تعداد زائر برای زیارت می
آمدند؟

آقای شهرستانی: در آن زمان آسفالتی وجود نداشت. راه ها خاکی و یا شوسه بود و با
سختی از جایی به جایی منتقل می شدیم. یادم هست که وقتی می خواستیم از مدینه به مکه
برویم، در کامیون های باری می نشستیم، برای این که سرپوشیده نباشد و مقررّات و
موازین شرعی مراعات شود، در عقب کامیون می نشستیم و تمام شب را راه می رفتیم، برای
این که آفتاب در روز سوزان بود و اذیت می کرد.

(۲): در سالی که به حج مشرف شدید (۱۳۳۷ ق.) چه تعداد زائر در سرزمین وحی حضور می
یافتند و آمار زائران ایرانی به چند نفر می رسید؟

آقای شهرستانی: آماری را که از سال اول به یاد دارم و روز بعد از عید منتشر کردند،
حدود ۱۲۰ یا ۱۳۰ هزار نفر بود. آمار نشان می داد که زائران ایرانی چه تعداد و عرب
چند نفر و بقیه ملیّت ها چه میزان بودند، ولی الآن آمار آنها را به طور جداگانه در
خاطر ندارم.

—————————————————

صفحه ۱۴۵

—————————————————

(۱): چند سال داشتید که این سفر نصیبتان شد؟

آقای شهرستانی: ۲۷ ساله بودم.

(۲): وقتی از خداوند درخواست کردید که توفیق انجام کاری در راستای خدمت به زائران
نصیب شما شود، چند سال بعد موفق شدید فعالیت های عمرانی را آغاز کنید و همچنین
بفرمایید آیا کسی این پیشنهاد را به شما داد یا خودتان طرح دادید؟

آقای شهرستانی: سفر دوّمم در سال ۱۳۵۴ بود; سالی که آتش سوزیِ معروف در منا رخ داد.
ما در آن سال، در منا شاهد آن آتش سوزی بودیم و دیگر ایرانیان و دوستانی که با ما
بودند، همگی می پرسیدند: چرا این مشکل حل نمی شود؟ چرا چادرها تبدیل به ساختمان نمی
شود؟ چرا وضع راهها اصلاح نمی گردد؟ چرا کسی درباره مشکلات حج; مانند راه، سکونت و
کشتارگاه نمی اندیشد؟

در تهران دفتر مهندسی داشتم و با چند مهندس کار می کردیم. از آنان خواستم که روی
طرح منا کار کنیم و برای حلّ این مشکلات چهارگانه; یعنی مسکن، راه، کشتارگاه و
جمرات فعالیتی انجام دهیم، تا طرحی قابل قبول و از نظر فنی مورد پسند تقدیم شود.
نزدیک به یک سال روی این طرح کار شد و در سال بعد (۱۳۵۵) باز مشرّف شدم و تصمیم
گرفتم به کمک دوستانم ملاقاتی با ملک فیصل داشته باشم، وقتی موفق شدم ایشان را
ببینم، خطاب به وی گفتم: این گرفتاری و ناراحتی که سال گذشته برای حجاج بهوجود آمد،
حتماً شما و همه مسلمانان را متأثر و نگران کرد، چرا در این باره گامی برداشته نمی
شود. ما، در این زمینه طرحی را تهیه کرده ایم. در همان لحظه، آلبومی را که آماده
کرده بودم و نقشه ها در داخل آن بود ارائه کردم. جزئیات طرح به زبان عربی توضیح
داده شده بود.

ملک فیصل وقتی طرح را دید، گفت: این طرح نزد من باشد تا در منزل بیشتر مطالعه اش
کنم. در همان سال بود که ایشان را ترور کردند و من نمی دانستم که آیا این طرح به
مرحله اجرا درآمد یا نه؟ ولی در همان سال به ما اطلاع دادند که مؤسسه ای به نام
«تطویر منی» بهوجود آمده است; یعنی برتر و بهتر کردن وضع منا، که ظاهراً بر اساس
همان طرح، ایشان قبل از ترور شدنشان دستور داده بودند که این کار انجام شود.

—————————————————

صفحه ۱۴۶

—————————————————

آقای امیر متعب مسؤول این کار شد. او اکنون علاوه بر آن پُست، وزارت مسکن و وزارت
امور مشاغل عامه را نیز عهده دار است.

مدت زیادی نگذشت که ما دفتری در جده تأسیس کردیم. به ما گفتند که طرحی برای سرویس
های عمومی مکه تهیه شده، اگر شما مایل هستید شرکت کنید و پیشنهاد خود را بدهید.

به دنبال آن پیشنهاد، در باره طرح به مطالعه پرداختیم و پیشنهاد خود را به آنان
ارائه کردیم و آنها با سرعت; یعنی در ظرف یک هفته نتیجه را از ما خواستند، بی درنگ
همان روز دوم و سوم به ریاض رفتم و قرارداد احداث ۵۱ واحد سرویس عمومی در منا را
امضا کردم. این سرویس ها عبارت بود از توالت های عمومی که منبع های آب روی آن قرار
گرفته بود و حمام های متعدد، دستشویی ها و محل های وضو با وضعیت بسیار خوب. با یاری
خداوند آنها در مدت حدود ۱۰ ماه ساخته و اجرا شد ولی با کمال تأسف، علمای عربستان
بر اساس حدیثی (أرض منی لا تُبنی علیها) اشکال شرعی گرفتند و گفتند: روی زمین منا
نباید بنایی احداث شود و دستور دادند این ساختمان ها متوقف و ناتمام بماند! البته
فقط قسمت هایی که تمام شده بود ماند و بقیه، همه با بلدوزر خراب و برداشته شد.
افزون بر سرویس های عمومی، درمانگاه های متعدّدی ساخته شد که در ساخت آن، غیر از
شرکت های ما ایرانی ها، شرکت های مصری و سعودی نیز حضور داشتند، آنها را هم خراب
کردند. تنها واحدهای هلی کوپتر باقی ماند; چون این واحدها روی ستون هایی قرار گرفته
بود و می گفتند از نظر بهداشتی و درمانی بسیار چیز لازمی است و هلی کوپترها باید
روی آن بنشینند و آمبولانس ها مریض را آورده، با آسانسور به داخل هلی کوپتر برسانند
و بدینوسیله به بیمارستان ببرند. در سال دوم، خواستند از آن استفاده کنند، لیکن
متأسفانه این هلی کوپترها وقتی پایین می آمد، شدّت باد چادرها را می خواباند.

پس از این بود که باز به ما مراجعه کردند و گفتند: در این زمینه مطالعه کرده و راه
حلّی برای این مشکل بیابید. ما هم مطالعه ای انجام دادیم و الحمد لله طرح بسیار
جالبی ارائه شد که بتواند هوابرگردان داشته باشد; یعنی هوا به طرف پایین بیاید و
روی اثر نگذارد تا هلی کوپترها بتوانند روی این محل بایستند. البته چون در ارتفاع
۱۲ متر

—————————————————

صفحه ۱۴۷

—————————————————

ساخته شده بود، به نظرم آمد که یک طبقه در ارتفاع ۶ متر بسازیم تا فعلاً از آن واحد
بتوانند برای کارهای اداری استفاده کنند و بعدها اگر تجربه نشان داد که خوب است، به
عنوان واحد مسکونیِ چند طبقه شود که طبق طرح سابق ما، برای چهار طبقه در نظر گرفته
شده بود.

وقتی در سال دوم این کار انجام شد، من در موسم عربستان نبودم ولی تلفنی آگاه شدم که
اشکالی پیدا شده و آن اینکه علما می گویند این هم خلاف است و باید خراب شود. به
وسیله تلفن به آنان گفتم: در «رابطه العالم الاسلامی» فتوایی هست که اگر روی زمین
بنا نشود اشکالی ندارد. وقتی مراجعه کردند، دیدند که چنین است و خوشبختانه موفق
شدند که این واحد را نگه دارند، با همین وضعی که اکنون هست.

باید بگویم که در منا، در همان محدوده میان جبلین و میان جمره و وادی مشعر، که حدود
منا شمرده می شود، می توان بیش از چهار میلیون زائر را جا داد و آن به این ترتیب
است که در طبقات متعدد، به جز طبقه همکف، که پیلوت باشد، می توان اتاق ها و سالن
هایی، طبق نقشه هایی که به ایشان دادیم، بسازند و تعدادی زائر را در آن اسکان دهند
و این نیز در نظر گرفته شد که بر اساس شیوه های بسیار جدید حتی زباله ها و مواد
فرسوده را با دستگاهی بیندازند زیر سطح همکف و کانال ها. تونل هایی نیز در نظر
گرفته شد که ماشین ها بیایند و آن زباله ها را جمع کرده، به خارج ببرند، بدون این
که بر وضع خودِ حجاج اثری بگذارد.

(۱): این بسیار مهم بوده که شما در آن سال چنین طرحی را به مسؤولان حج عربستان
دادید. اگر طبق نظر شما عمل می شد، گنجایش حدود ۰۰۰ ۰۰۰ ۴ نفر زائر در منا به وجود
می آمد، آیا اکنون اصل آن طرح را دارید یا خیر؟ و بفرمایید که آیا اخیراً هم
پیشنهادی داده اید؟

آقای شهرستانی: بله، آلبوم آن طرح را که به ملک فیصل دادیم، اکنون موجود است و حتی
تمام نوشته ها را داریم و در آن، راه حلّ ترافیک را هم آورده ایم. همانگونه که
مستحضرید، روز عید، زائران بعد از طلوع آفتاب مانند سیل از مشعر به طرف منا حرکت می
کنند. با کمال تأسف ماشین های باری و ماشین های متعدد دیگر از میان

—————————————————

صفحه ۱۴۸

—————————————————

همین مردم به حرکت در می آیند و این موجب می شود که تلفات انسانی زیادی داده شود.
اگر کشته ای هم نداشته باشد، اذیت و آزار فراوانی به وجود می آورد. برای همین،
تصمیم گرفتیم که طبقه همکف پیلوتی باشد و مطلقاً ماشین حرکت نکند. در طبقه اول که
سه پل اصلی در آن است; یکی کنار این سوی کوه، دیگری کنار کوه مقابل و سومی هم در
وسط ، ولی به عرض ۶۰ متر، فقط ماشین رو باشد. در این صورت می توان زائر را حتی با
بارها و چمدان هایش به آنجا آورد و پیاده کرد و حاجی در این طبقات; چه طبقه اول و
چه طبقه چهارم راحت می توانست وسایل خود را ببرد. ماشین ها هم می توانستند در آن
خیابان ۶۰ متری، دو طرف پارک کنند و زمانی که بارها خالی شد، به سوی مکه بروند. در
این صورت، زائر فقط در طبقه همکف حرکت می کرد و هیچ گونه برخوردی میان او و ترافیک
یا ماشین و یا وسایل نقلیه به وجود نمی آمد. حتی در روزهای تشریق، هنگام حرکت به
طرف جمرات، می توانست در سایه، بی اذیت و فشار جمعیت رفت و آمد کند و از مشکلات
کنونی به دور باشد. این طرح را ما مطرح کردیم ولی با کمال تأسف، آنها طرح هایی از
شرکت ها و مؤسسات دیگر; مانند شرکت های انگلیسی، آمریکایی و حتی ژاپنی گرفته بودند
و آنها هم طرح هایی داده بودند که دیگر برای قانع کردن مسؤولان این بخش توان زیادی
لازم بود. آنها با این که غیرمسلمان بودند و نمی توانستند به حرم بیایند ولی در منا
برایشان تلویزیون هایی گذاشتند و خود آنان در جده نشسته، حرکت مردم را می دیدند و
بر اساس آن، طرح هایی تهیه می کردند.

آقای امیر متعب که خود مسؤول این کار بود، با این که به ما توجه و محبت بسیار داشت
و همیشه در تمام مجامع عمومیِ شرکت ها اظهار می کرد که من تنها به این شرکت اطمینان
دارم، ولی وضعیت به گونه ای دیگر شد، و ما دیگر نتوانستیم آنان را متقاعد کنیم.

(۱): ارتفاع طبقات چه اندازه بود؟

آقای شهرستانی: ارتفاع طبقات حدود سه متر بود. در آن واحدهای ۲۰ نفره در نظر گرفته
بودیم که سرویس های مستقل داشت و حتی آشپزخانه در پشت سر آن بود و وصل

—————————————————

صفحه ۱۴۹

—————————————————

می شد به یک ابزاری که از بالا می توانست تمام فضولات و زباله ها را به طبقه
زیرزمین برساند و در زیرزمین ماشین های زباله می توانستند از خارج منا وارد این
تونل شده، زباله ها را جمع آوری کنند.

عجیب است که سالیانه مبلغ انبوهی برای تمیز کردن منا هزینه می شود ولی متأسفانه از
روز اول، در همه خیابان ها، میان چادرها و… پوست میوه ها و مانند آن به قدری زیاد
ریخته می شود که حتی پیمانکار قدرت حرکت ندارد! بعد از این که حجاج رفتند، منا تمیز
می شود؟!

(۱): شما آن موقع برای مشکل مذبح چه طرح هایی را داده بودید؟

آقای شهرستانی: خوشبختانه این طرح نیز بسیار زیبا حل شد. باید گفت تمام این مشکلات
و موانع با مناجات و لطف الهی از راه برداشته می شد.

در آنجا دو ورودی در نظر گرفته بودیم; یک ورودی از پشت مذبح بود که گوسفندها و
حیوانات بزرگ; مانند گاو و حتی شتر را در آنجا جمع می کردند و تعدادش نسبت به
گوسفند بسیار کم بود. ورودیِ دیگر برای ورود زائران بود که در جهت عکس قرار داشت.
با شبکه ای فلزی بود که زائران می توانستند با دید کامل گوسفند خود را انتخاب کنند
و بعد هر کسی می توانست از قصاب بخواهد قربانی اش را ذبح کند و یا خودش ذبح می کرد
و لاشه اش را روی کانالی که وجود داشت، به طور کامل می شست و با وسیله شیب داری که
گذاشته شده بود، لاشه را به طرف زیرزمین می انداخت.

لاشه ها روی نقاله ها می آمد و باندهای نقاله ها لاشه ها را جلوتر می بُرد و سلاخی

انجام می گرفت و در آخر، گوشت ها به سردخانه هایی که در نظر گرفته بودیم

انتقال می یافت و در تونل های فریزیر، ۴۰ درجه زیر صفر سرد می شد و تا مدّت

طولانی می ماند; به طوری که می توانستند دو یا سه ماه بعد از حج از آنها استفاده
کنند; مثلاً همه را قطعه قطعه کرده، در قوطی بگذارند و یا به گونه دیگر به مصرف
برسانند.

می شود گفت که الآن تقریباً بر اساس همان طرح عمل می شود منتهی طرح ما کامل تر بود.
گرچه هنوز هم آن طرح موجود است و می شود ارائه کرد.

—————————————————

صفحه ۱۵۰

—————————————————

(۱): برای مشعر و عرفات هم طرحی داشتید؟

آقای شهرستانی: بله، عرفات از دیر زمان مشکل گرما و آب را داشت و مسؤولان بسیار
نگران بودند که از کجا آب بیاورند و نگرانی دیگرشان تهیه وسایل نگهداری و شبکه های
توزیع آب آشامیدنی و خنک کننده آن بود.

اکنون با این که حدود ۲۸ سال از آن تاریخ و از ساخت آن منبع ها می گذرد، منبع
عرفات، آب عرفات را تأمین می کند. منبع بزرگ منا، هنوز در ایام حج، آب منا را تأمین
می کند.

دربررسی هایی که خودشان کردند، به این نتیجه رسیدند که آب را از چند چاه عمیق و
چشمه، که در فاصله های پنجاه، هفتاد، صد وحتی صدوبیست کیلومتری اطراف مکه وجود دارد
بیاورند، و آنها منابع مهمی بودند; بهویژه چشمه بزرگی در فاصله ۱۲۰ کیلومتر، بر
بالای کوه و در ارتفاع ۲۰۰ متری از سطح زمین است. بالاخره ما توانستیم آب را از
آنجا به طور طبیعی و بدون پمپاژ به منبع آبی که ساخته شد، برسانیم. مخازن غول پیکر
و عظیمی ساخته شد که بتواند آن جمعیت انبوه را تا دو ـ سه روز تأمین کند.

مسؤولان حج عربستان تصمیم گرفتند منبع های فلزی بزرگی را بسازند و در

نظر داشتند یک منبع صد هزار متر مکعبی (۲۰ میلیون گالنی) که بزرگترین منبع

دنیا بود در منا بسازند ومنبع ۰۰۰ ۵۰ متر مکعبی برای مشعر ونیز منبعی برای عرفات
درنظر گرفتند.

دولت عربستان برای ساخت آنها به شرکت آرامکو، که قوی ترین شرکت نفتی است، مراجعه
کرد، امّا شرکت آرامکو معذرت خواست و نپذیرفت. مدیر کلّ مسؤول تطویر منا از من
پرسید که شما می توانید این کار را انجام دهید؟ گفتم: بله، با توانایی

و با عنایات پروردگار می توانیم این کار را بکنیم. در واقع از ما خواسته شد که

هم طرح و هم اجرای آن را در ظرف ۸ ماه به پایان برسانیم. آنها خواستند چهار

منبع بسازیم; یک منبع در عرفات. منبع دوم در مزدلفه و مشعر و منبع سوم و چهارم

در منا، که یکی بزرگ و صد هزار متر مکعبی و دیگری هم بیست هزار مترمکعبی در

—————————————————

صفحه ۱۵۱

—————————————————

قلّه کوه.

ما الحمد لله با عنایت پروردگار و لطف خداوند متعال، طرّاحی آنها را انجام دادیم. و
آهن ورق آن را در ایران، از قراضه در کارخانه قطعات فولادی مان ذوب و تبدیل به ورق
کردیم و به اینجا آوردیم و الحمدلله در این مدت، شبانه روز کار شد و به آخر رسید.
اینها واقعاً از عنایات و لطف پروردگار و نزدیک به معجزه است. برای این که حدود ۱۱۰
کیلومتر جوشکاری داشت که اگر در یک سانت آن اشکالی به وجود می آمد، در تمامش خلل
ایجاد می شد و آب نشت می کرد. الحمدلله با لطف پروردگار این کار با دست کارگران
ایرانی و با کمک همه دوستان فنی ایرانی انجام شد و قراضه ها ذوب و به فولاد تبدیل
گردید و فولاد به صورت ورق در آمد. حتی دستگاههای خم کننده هم در ایران ساخته شد و
به اینجا منتقل گردید و سرانجام آن منبع ها به اتمام رسید.

ورق اولیه این منبع حدود ۳۵ میلی متر بود. سه سانت و نیم ضخامت را اگر تصوّر کنید،
می دانید چه نیرویی می خواهد تا آن را خم کند! همه اینها با عنایات پروردگار و
توجهات حضرت ولی عصر(عج) انجام شد و اکنون با این که حدود ۲۸ سال از آن تاریخ و از
ساخت آن منبع ها می گذرد، منبع عرفات، آب عرفات را تأمین می کند. منبع بزرگ منا،
هنوز در ایام حج، آب منا را تأمین می کند. در غیر ایام حج هم به مکه مکرمه آب می
رساند.

(۱): شما غیر از مکه، برای مدینه; مثلا برای بقیع یا مسجدالنبی نیز طرحی داشتید؟

آقای شهرستانی: باید عرض کنم، با کمال تأسف با وضعی که در محیط مذهبی اینجا سراغ
دارم، نسبت به بقیع امیدی ندارم که بتوانم طرحی را بدهم. دادن طرح فایده ای ندارد.
مگر این که درخواستی از کسی یا گروهی بشود.

همچنین برای مدینه نیز طرحی ندارم. البته در توسعه قبر حضرت رسول و مسجد پیامبر(صلی
الله علیه وآله) تلاش هایی کردیم که مشارکت کنیم لیکن با کمال تأسف شانسی در این
زمینه نداشتیم.

—————————————————

صفحه ۱۵۲

—————————————————

(۱): از کارهایی که حضرت عالی انجام دادید، چه مقدارش الآن باقی است; مانند کارهایی
که در منا کردید، مثل باند هلی کوپتر و…؟

آقای شهرستانی: همه آن ها الآن هست. باند هلی کوپتر همچنان فعّال است. ساختمانی هم
که در وسط آن ساختیم، اکنون مرکز وزارت کشور است و تمام کادر مدیریت و به اصط