پاورپوینت کامل پیامبر، خلق عظیم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیامبر، خلق عظیم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیامبر، خلق عظیم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیامبر، خلق عظیم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۵۲

وظیفه ای مهم، برای همگان

از وظایف مهم تمامی افراد امّت اسلامی، آگاهی یافتن از حالات و ملکات و اعمال و
سیره عملی پیامبرخدا(صلی الله علیه وآله) است; زیرا قرآن کریم با صراحت می فرماید:
} لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ…{ .(۱) اگر بنا است
رفتار و کردار این مرد آسمانی و پیامبر عظیم الشأن سرمشق و الگو شود، بدیهی است
آگاهی پیدا کردن از حالات و رفتار ایشان، بر همگان لازم و ضروری است.

خوشبختانه، تاریخ، سراسر زندگی حضرت را; از چگونگی برخورد ایشان در اندرونِ خانه تا
صحنه های کار و زار و از حالات نیمه های شب و تنهایی ایشان تا برخورد با اجتماع و
اصحاب و از دوران کودکی شان تا آنگاه که سر مبارکشان، در لحظات آخر عمر، در دامن
علی(علیه السلام) قرار گرفت و… را ثبت کرده و نقطه ابهامی در این رابطه وجود
ندارد.

ابعاد وجودی پیامبرخدا(صلی الله علیه وآله)

شخصیت پیامبر(صلی الله علیه وآله) ، دارای ابعاد فراوانی است که پژوهشگران و
کارشناسان در طول تاریخ به بررسی بسیاری از این ابعاد پرداخته و چهره درخشان و
تابناک حضرت ختمی مرتبت را به جهانیان و یا صاحبان ایمان ارائه کرده اند و کتاب های
سودمندی در باره رسالت و نبوت و

۱ . احزاب : ۲۱

—————————————————

صفحه ۵۲

—————————————————

معجزات حضرت و جنگ هایی که در زمان حیات ایشان به وقوع پیوسته و در رابطه با تاریخ
زندگی ایشان از ولادت تا وفات، نامه ها و خطبه ها و کلمات قصار، که از ایشان به
یادگار مانده و سنت های حضرت در چگونگی لباس پوشیدن و غذا خوردن و راه رفتن و
بالأخره در جهت اخلاقیات و ملکات ایشان و ده ها موضوع دیگر نگاشته اند و امروز
بسیاری از آن ها، به یادگار به دست ما رسیده است. خداوند به تمامی آن ها بهترین جزا
را عنایت فرماید!

باید اعتراف کرد

انسانی که از جهت معنویت و روحانیت، به سدره المنتهی(۱) رسیده و پرواز و معراجش او
را به مقام } دَنَا فَتَدَلَّی * فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَی{ (۲)
نشانده و خداوند بزرگی که تمامی نعمت های دنیوی را قلیل می شمارد و می گوید: }
…قُلْ مَتاعُ الدُّنْیا قَلِیلٌ…{ از اخلاق و ملکات و روحیات آن راد مرد عالم
ملک و ملکوت با تعبیر «عظیم» یاد می کند،(۳) قطعاً زوایای وجودی کشف نشده اش فراوان
است. چه زیبا فرمود آن یگانه مرد کلام و سخن; یعنی علی(علیه السلام)در باره
پیامبرخدا(صلی الله علیه وآله) آنگاه که از ایشان می خواهند تا اخلاق پیغمبر را بر
ایشان بشمارد و توصیف کند:

شما متاع دنیا را برای من بشمارید.

گفتند: نعمت های دنیا فراوان است و قابل شمارش نیست; همانگونه که قرآن بیان نموده }
…وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللهِ لا تُحْصُوها…{ .

علی(علیه السلام) فرمود: شما نعمت ها و متاع دنیا را، که قرآن از آن با تعبیر
«قلیل» یاد می کند و می فرماید: } …قُلْ مَتاعُ الدُّنْیا قَلِیلٌ…{ نمی توانید
برای من بشمارید، چگونه انتظار دارید من اخلاق محمدی را برای شما بشمارم و حال آن
که قرآن از آن به «عظیم» یاد نموده و فرموده اند: } وَإِنَّکَ لَعَلی خُلُق عَظِیم{
.(۴)

اگر در بُعد اخلاق و ملکاتِ روحی پیامبر نتوانیم به انتها برسیم، آیا می توان به
بُعد عرفان حضرت و یا مقام ولایت ایشان به طور تمام و کمال پی برد؟

عالم ربّانی و فقیه و فیلسوف آیت الله شیخ محمد حسین اصفهانی در مدح حضرت می سراید:

ای اصل قدیم و عقل اَقدم *** وی حادث با قدیم توأم

در رتبه تویی حجاب اَقرب *** بودی تو نبی و در گِل آدم

۱ . نجم : ۱۴

۲ . نجم : ۸ و ۹

۳ . نجم : ۴

۴ . قلم : ۴

—————————————————

صفحه ۵۳

—————————————————

ملک و ملکوت در کف تست *** چون خاتمی ای نبیّ خاتم

از لطف تو شمّه ای است فردوس *** وز قهر تو شعله ای جهنّم

قدّ ملک است در برت راست *** پشت فلک است در درت خم

فهم خرد و زبان گویا *** در وصف تو عاجزند و اَبکم

فرمود به شأنت ایزد پاک *** لَولاکَ لَما خَلقتُ الأفلاک

آری، جا دارد که صاحبان اندیشه و فکر، در هر عصر و زمانی، در ابعاد وجودی این شخصیت
ملکوتی تلاش تازه به عمل آورند و از زوایای وجودی آن حضرت و آن انسان کامل بهتر و
بیشتر آشنا گردند و سپس این اُسوه و الگوی بشریت را در منظر و دید جهانیان قرار
دهند.

سال پیامبر اعظم(صلی الله علیه وآله)

گرچه تمامی ملک و ملکوت و اماکن و ازمنه به برکت وجود آن موجودِ اشرف آفریده شده و
از ذرّه تا دره و همه انس و جن و مَلَک، از سفره پربرکت آن حضرت ختمی مرتبت بهره
مند هستند، اما امسال (سال ۱۳۸۵ خورشیدی) را مقام معظم رهبری، «سال پیامبر اعظم»
نامید و این اقدام مبارک باعث شد که نویسندگان و گویندگان توجه مضاعفی به شخصیت
والای آن حضرت بنمایند و نگارنده هم مایل بودم از این فرصت استفاده کنم و با قلم و
فهم ضعیف خود، گوشه ای از این صحنه پهناور را و شاخه ای از این درخت طیبه را، که }
…أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ{ ،(۱) به علاقه مندان معرفی کنم،
شاید مورد قبول پیامبر(صلی الله علیه وآله) قرار گیرد.

القاب پیامبر(صلی الله علیه وآله) در قرآن

مباحث و موضوعاتی که در آیات قرآن در باره پیامبرخدا(صلی الله علیه وآله) آمده،
فراوان است، که باید در این رابطه کتاب ها نوشت. آنچه در این گفتار دنبال می شود،
القاب و اوصافی است که قرآن به رسول مکرّم داده و حضرت را با این القاب و اوصاف یاد
نموده است، که هریک از این ها بیانگر بخشی از وظایف رسالت و یا حاکی از مراحل
تکاملی نفس حضرت می باشد.

در آیه ۴۵ سوره مبارکه احزاب آمده است: } یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنّا
أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً * وَ داعِیاً إِلَی اللهِ
بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِیراً{ در این آیه شریفه، بعد از آن که سخن از نبوت و
رسالت حضرت به میان می آید و ایشان را به عنوان یکی از انبیای الهی و رسولان معرفی

۱ . ابراهیم : ۲۴

—————————————————

صفحه ۵۴

—————————————————

می کند، برای حضرت القاب و اوصافی را بیان می کند:

الف) «شاهد»

ابتدااز ایشان باعنوان «شاهد» نام می برد. کلمه «شاهد» از جهت معنای لغوی، برای
همگان واضح و روشن است; یعنی کسی که حضور داشته و واقعه و حادثه را مشاهده کرده و
از چند و چون آن کاملاً آگاه است. در قرآن سه مرتبه از حضرت به عنوان شاهد نام برده
شده است:

۱ . آیه ۴۵ ، سوره احزاب، که اشاره شد.

۲ . آیه ۸ ، سوره فتح: } …إِنّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ
نَذِیراً…{ .

۳ . آیه ۱۵ ، سوره مزّمّل: } إِنّا أَرْسَلْنا إِلَیْکُمْ رَسُولاً شاهِداً
عَلَیْکُمْ…{ .

اکنون باید دید مراد از «شاهد» بودنِ پیامبر چیست و ایشان بر چه امری شاهدند؟

علی(علیه السلام) فرمود: شما نعمت ها و متاع دنیا را، که قرآن از آن با تعبیر
«قلیل» یاد می کند و می فرماید: } …قُلْ مَتاعُ الدُّنْیا قَلِیلٌ… {نمی توانید
برای من بشمارید، چگونه انتظار دارید من اخلاق محمدی را برای شما بشمارم و حال آن
که قرآن از آن به «عظیم» یاد نموده و فرموده اند: } وَإِنَّکَ لَعَلی خُلُق عَظِیم{
.

علامه طباطبایی در المیزان، ذیل آیه ۱۴۳ بقره; } وَ کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ أُمَّهً
وَسَطاً لِتَکُونُوا شُهَداءَ عَلَی النّاسِ وَ یَکُونَ الرَّسُولُ عَلَیْکُمْ
شَهِیداً{ می نویسد:

«مراد از شاهد بودن پیامبر(صلی الله علیه وآله) این است که: حضرت در دار دنیا تحمّل
شهادت می کند نسبت به اعمال مردم و در عالم آخرت ادای شهادت می نماید.»(۱)

آیا پیامبر(صلی الله علیه وآله) بر اعمال مردم آگاه است؟

در قرآن کریم، با صراحت آمده است: } وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللهُ عَمَلَکُمْ
وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلی عالِمِ الْغَیْبِ وَ
الشَّهادَهِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ{ (۲) این آیه شریفه به
تمامی افراد اخطار می کند: اگر کاری را در خلوت و یا در عیان انجام دهید، هم خداوند
از آن آگاه است و هم رسول و فرستاده او و هم مؤمنان (= ائمه اطهار(علیهم
السلام))(۳) و سپس شما به عالم

۱ . تفسیر المراغی که یکی از تفاسیر اهل سنت است نیز «شاهد» بودن حضرت را همین گونه
معنی کرده است.

۲ . توبه : ۱۰۵

۳ . در این گفتار، چون سخن در باره پیامبر خدا و القاب و اوصاف ایشان است، در رابطه
با شاهد بودن ائمه اطهار نسبت به اعمال وارد نمی شویم.

—————————————————

صفحه ۵۵

—————————————————

قیامت منتقل می شوید و به کیفر اعمالتان بر می خورید. از جمله آیه: } …وَ
سَتُرَدُّونَ إِلی عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَهِ…{ نیز به خوبی استفاده می شود
که رؤیت اعمال در همین جهان و دنیای کنونی است و روایات فراوانی برای ما رسیده که
حاکی از همین حقیقت است:

«عَنْ أَبِی بَصِیر عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ: تُعْرَضُ
الاَْعْمَالُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ(صلی الله علیه وآله)أَعْمَالُ الْعِبَادِ کُلَّ
صَبَاح أَبْرَارُهَا وَ فُجَّارُهَا فَاحْذَرُوهَا وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ
تَعَالَی: } اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللّهُ عَمَـلَکُمْ وَ رَسُولُهُ…{ .»(۱)

«ابو بصیر از امام صادق(علیه السلام) نقل می کند که حضرت فرمود: اعمال و کارهای
بندگان; چه اعمال نیکوکاران و چه بدکاران، در صبحگاهان، بر پیامبر خدا عرضه می شود.
پس متوجه اعمال خود باشید، و این همان مطلبی است که از آیه: } اعْمَلُوا فَسَیَرَی
اللّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ…{ . استفاده می شود.»

«عَنْ سَمَاعَهَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ:
مَا لَکُمْ تَسُوءُونَ رَسُولَ اللَّهِ(صلی الله علیه وآله)فَقَالَ رَجُلٌ: کَیْفَ
نَسُوؤُهُ؟ فَقَالَ: أَ مَا تَعْلَمُونَ أَنَّ أَعْمَالَکُمْ تُعْرَضُ عَلَیْهِ،
فَإِذَا رَأَی فِیهَا مَعْصِیَهً سَاءَهُ ذَلِکَ فَلاَ تَسُوءُوا رَسُولَ اللَّهِ
وَ سُرُّوهُ».(۲)

«سماعه گوید: از امام صادق شنیدم که می فرمود: چرا پیامبرخدا را ناراحت می کنید؟
شخصی از امام پرسید: چگونه ما پیامبر را ناراحت می کنیم (و حال آن که سال ها است از
رحلت آن حضرت می گذرد)؟ امام صادق(علیه السلام) فرمود: اعمال و کردار شما بر حضرت
عرضه می شود و چون گناهان شما را می نگرد، ناراحت می شود. (بنابراین)، توجه داشته
باشید که حضرت را ناراحت نکنید، بلکه با اعمال خوب خود او را خشنود نمایید.»(۳)

پس معلوم شد که پیامبر عظیم الشأن، شاهد بر اعمال ما بوده و از کارهای ریز و درشت
ما آگاه است. این مطلب همانگونه که برای پیامبر(صلی الله علیه وآله) مقام والایی را
به ثبت می رساند، برای ما نیز یک اخطار به حساب می آید که بدانیم غیر از خداوند
متعال، پیامبر خدا و امام زمان(علیهما السلام) نیز بر اعمال ما اشراف دارند و از آن
آگاه اند. معنای وسیع تر و لطیف تری نیز برای «شاهد» بودنِ پیامبر خدا شده که در
فراز بعدی به آن می پردازیم.

پیامبرخدا(صلی الله علیه وآله) شاهد بر انبیا است

۱ . الکافی، ج۱، ص۲۱۹

۲ . الکافی، ج۱، ص۲۱۹

۳ . همان.

—————————————————

صفحه ۵۶

—————————————————

در تفسیر آیه شریفه: } فَکَیْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ کُلِّ أُمَّه بِشَهِید
وَجِئْنَا بِکَ عَلَی هَؤُلاَءِ شَهِیداً{ (۱) دو احتمال داده شده است:

۱ . «هولاء» برگردد به امّت اسلامی تا پیامبرخدا(صلی الله علیه وآله) همچون دیگر
پیامبران، گواه و شاهد اعمال امت خود باشد; همانگونه که این مطلب پیشتر از آیه و
روایات استفاده شد.

۲ . «هولاء» برگردد به گواهان و شاهدان امّت های پیشین; یعنی ای پیامبر اسلام، تو
را گواه بر همه گواهان و انبیای گذشته قرار خواهیم داد. و در بعضی از روایات(۲) به
همین تفسیر دوم اشاره شده و حضرت ختمی مرتبت را شاهد و گواه بر همه امت های قبل و
انبیای گذشته معرفی می نماید.

بنابراین تفسیر، مفهوم آیه اینگونه خواهد شد که: هر پیامبری در حال حیات و ممات، از
طریق مشاهده باطنی و روحانی، ناظر احوال و اعمال امت خود می باشد، ولی روح پاک
پیامبر عظیم الشان ناظر همه امم پیشین و امت خویش می باشد و لازمه این نظارت و
شهادت این است که، روح پیامبرخدا از آغاز خلقت آدم وجود داشته; زیرا دانستیم که
معنی و مفهوم شهود، آگاهی توأم با حضور است.

هر پیامبری در حال حیات و ممات، از طریق مشاهده باطنی و روحانی، ناظر احوال و اعمال
امت خود می باشد، ولی روح پاک پیامبر عظیم الشان ناظر همه امم پیشین و امت خویش می
باشد و لازمه این نظارت و شهادت این است که، روح پیامبرخدا از آغاز خلقت آدم وجود
داشته است.

ب و ج) «مبشّر» و «نذیر»

دو واژه «مبشّر» و «نذیر» در قرآن کریم همواره و مکرراً با هم آمده است. این دو وصف
بر پیغمبر خدا اطلاق گردیده و گاهی تمام رسالت حضرت در این دو عنوان منحصر شده است
و می فرماید: } وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاّ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً{ ;(۳) «ما تو را
به رسالت مبعوث نکردیم مگر برای این که مردم را بشارت دهی و نیز بترسانی» و حضرت
نیز مدالی را که بر سینه خود می زند و خود

۱ . نساء : ۴۱

۲ . مراجعه شود به تفسیر بعد المتقین، ج۱، ص۴۸۲

۳ . فرقان : ۵۶

—————————————————

صفحه ۵۷

—————————————————

را به آن عنوان معرفی می کند ـ البته با لسان وحی ـ به همین دو عنوان است; }
…إِنْ أَنَا إِلاّ نَذِیرٌ وَ بَشِیرٌ لِقَوْم یُؤْمِنُونَ{ .(۱) اگر به بسیاری
از آیات قرآن بنگرید، خواهید دید که یا مردم را از آینده وخیم خود می ترساند و یا
آن ها را به نعمت های ابدی بشارت می دهد; مثلا پیام آیات زیر انذار دهنده است:

* } یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ * إِلاّ مَنْ أَتَی اللهَ بِقَلْب
سَلِیم{ .(۲)

«روزی که مال و فرزندان سودی نمی بخشد، مگر کسی که با قلب سلیم به پیشگاه خدا آید.»

* } وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظّالِمُ عَلی یَدَیْهِ یَقُولُ یا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ
مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلاً{ .(۳)

«به خاطر آورید روزی را که ستمکار دست خود را از شدت حسرت، به دندان می گزد و می
گوید: ای کاش با پیامبر خدا راهی برگزیده بودم.»

* } یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیماهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّواصِی وَ اْلأَقْدامِ{
.(۴)

«روزی خواهد آمد که مجرمان از چهره هایشان شناخته می شوند و آن گاه آن ها را از
موهای جلو سر و پاهایشان می گیرند (و به دوزخ می افکنند).»

همانگونه که پیام آیاتی که در پی می آید، بشارت دهنده است:

* } لَهُمْ دارُ السَّلامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ…{ .(۵)

« (برای نیکوکاران در بهشت) خانه امن و امان نزد پروردگارشان خواهد بود.»

* } إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّات وَنَهَر * فِی مَقْعَدِ صِدْق عِنْدَ مَلِیک
مُقْتَدِر{ .(۶)

«به یقین پرهیزکاران در باغ ها و نهرهای بهشتی جای دارند (آن هم) در جایگاه صدق،
نزد خداوند مالک مقتدر.»

* } …فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ{
.(۷)

«آنان که ایمان بیاورند و خود را اصلاح نمایند، نه ترسی بر آن هاست و نه غمگین می
شوند.»

و گاهی خداوند متعال پیامبرخدا را موظف می کند که بندگان را در امر خاصی بترساند و
یا بشارت دهد; مثلاً به حضرت فرمان داده می شود که:

۱ . اعراف : ۱۸۸

۲ . شعراء : ۸۸

۳ . فرقان : ۲۷

۴ . الرحمن : ۴۱

۵ . انعام : ۱۲۷

۶ . قمر : ۵۴ و ۵۵

۷ . انعام : ۴۸

—————————————————

صفحه ۵۸

—————————————————

} وَ أَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الاْزِفَهِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَی الْحَناجِرِ کاظِمِینَ
ما لِلظّالِمِینَ مِنْ حَمِیم وَ لا شَفِیع یُطاعُ * یَعْلَمُ خائِنَهَ اْلأَعْیُنِ
وَ ما تُخْفِی الصُّدُورُ * وَ اللهُ یَقْضِی بِالْحَقِّ وَ الَّذِینَ یَدْعُونَ
مِنْ دُونِهِ لا یَقْضُونَ بِشَیْء إِنَّ اللهَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ{ .(۱)

«مردم را از روز نزدیک (روز قیامت) بترسان; هنگامی که از شدّت وحشت دل ها به گلوگاه
می رسد و تمامی وجود آن ها مملوّ از اندوه می گردد، برای ستمکاران دوستی وجود ندارد
و نیز شفاعت کننده ای که شفاعتش مورد قبول شود نخواهد بود. خداوند چشم هایی که به
خیانت می گردد و نیز آنچه را که در سینه ها پنهان می دارند، می داند، (سرانجام)
خداوند به حق قضاوت می کند.»

در این آیه شریفه مردم را می ترساند از:

۱ . روز قیامت به شما نزدیک است.

۲ . در آن روز، مردم از وحشت جانشان به لب می رسد.

۳ . قدرت فریاد ندارند تا بدین وسیله مقداری عقده دل را خالی سازند.

۴ . ستمکاران نه دوستی خواهند داشت و نه شفاعت کننده.

۵ . حاکم و قاضی آن محکمه خداوندی است که آگاه است به مخفی ترین اعمال و یا افکار و
خطوری که در دل پنهان نموده اید.

۶ . آن حاکم و قاضی بر موازین حق، حکم خواهد کرد. متقابلاً به حضرت دستور داده می
شود که صاحبان ایمان و صالحان و شایستگان را بشارت به بهشت و جایگاهی که از زیر تخت
های آن نهرها در جریان است; } وَبَشِّرْ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا
الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّات تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهَارُ…{ .(۲)

آری بسیاری از آیات قرآن، در مقام انذار و تبشیر است; خواه با کلمه «أَنْذِرْ» و
«بَشِّرْ» آغاز شود یا به مانند آیاتی باشد که اشاره شد.

و اگر به کلمات و دستورات پیامبر نیز دقت شود، خواهیم دید که روح این فرامین، چیزی
جز تبشیر و انذار نخواهد بود. اگر می فرماید: «عَلَیْکَ بِصَلاهِ الَّلیْلِ» ، می
خواهد ما را متوجه آثار زیبای آن عمل کند و چنانچه ما را از غیبت نهی می کند، می
خواهد از نتایج و ثمرات تلخ آن برحذر بدارد.

پس بخش عظیمی از رسالت پیامبرخدا(صلی الله علیه وآله) انذار مردم است. بلکه براساس
مفاد بعضی از

۱ . مؤمن : ۱۸و ۱۹

۲ . بقره : ۲۵

—————————————————

صفحه ۵۹

—————————————————

آیات، که رسالت را منحصر در انذار و تبشیر ساخته، باید گفت: تمام وظیفه حضرت و
رسالت ایشان ترساندن امت است از کارهای ناشایست و بشارت دادن آن ها است به نتایج
کارهای نیکو و اصولاً وظیفه تمامی رس