پاورپوینت کامل فـی منزل الوحـی ۸۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فـی منزل الوحـی ۸۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فـی منزل الوحـی ۸۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل فـی منزل الوحـی ۸۲ اسلاید در PowerPoint :

۲۱۰

هیکل پس از نوشتن حیات محمد در سال ۱۹۳۰ همواره در اندیشه مهبط وحی بود تا آن
که در سال ۱۹۳۶م./ ۱۳۱۵ق. یار او را پسندید و به خانه فراخواند. هیکل از زیارت خانه
خدا، سفرنامهای مفصل به ارمغان آورد و در آن مشاهدات و دیدگاههای خود را ثبت کرد.

این کتاب از جهات مختلفی مهم و قابل توجه است; از جمله آن که توصیف دقیقی است
از وضعیت سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و تاریخی شبه جزیره عربستان در نیمه قرن
حاضر از نگاه روشنفکری که از آفریقای شمالی بدان خطه سفر کرده است و منبع با ارزشی
است برای محققان درباره وضعیت حجاز در این دوره. دیگر آن که این کتاب از معدود
سفرنامه های حج است که از گزارش مشاهدات فراتر رفته و به تحلیل حوادث و ریشه یابی
مسائل پرداخته است و سوم آن که این کتاب به قلم کسی است که آموزش و فرهنگ غرب به او
دیدی دیگر داده است و او در عین دیانت و تقیّد به اصول اعتقادی، ناقدانه پدیده ها
را ارزیابی میکند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۱ ـ ضیف، شوقی، الأدب العربی المعاصر فی مصر، قاهره، دارالمعارف، ۱۹۶۱، صص ۲۷۴ ـ
۲۷۰.

صفحه ۲۱۴

ویژگیهای کتاب

به هنگام مرور اولیه کتاب خصوصیات زیر در آن به چشم میخورد:

۱ ـ کوشش برای تقریب مذاهب و بیان جوهر دین (ص ۱۱)

۲ ـ برخورد ناصحانه با مسائل و ارائه پیشنهادهایی به حاکمان مکه (ص ۱۱).

۳ ـ مخالفت با عملکرد وهابیان، بویژه در مورد تخریب آثار دینی (ص ۱۳)

۴ ـ تفصیل دقیق جزئیات.

۵ ـ اشاره به نکات ادبی و ریشه یابی واژه ها (ص ۱۰۱ و ۱۰۵)

۶ ـ تمجید از ابن سعود به عنوان تأمین کننده امنیت در شبه جزیره.

مؤلف یک فصل از این کتاب را به او اختصاص داده است.

۷ ـ گرایش مداوم به سیاست و نقش آن در تاریخ شبه جزیره و تحلیل اجتماعی در
لابلای کتاب.

۸ ـ کوشش برای تحلیل روحیات ساکنان این منطقه.

۹ ـ نثر زیبا و مطنطن کتاب که محصول قلم یکی از بهترین استادان نثر جدید عربی
است.

۱۰ ـ توصیف دقیق از تعارض میان سنت و نوگرایی در میان نسل قدیم و نسل جدید در
مکه.

۱۱ ـ این کتاب، با آن که اثری تحقیقی است، همچنان سخت ادیبانه است و صبغه تند
ادبی دارد.

بخشهایی از کتاب

با آرزوی آن که، بلند همتی این کتاب حجیم را تماماً ترجمه کند، بخشهایی از آن
را ترجمه و نقل میکنم:(۱)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۱ ـ هیکل، محمد حسین. فی منزل الوحی، قاهره، دارالمعارف، ]۱۹۷۹؟[، ۶۸۳ صفحه.

صفحه ۲۱۵

آغاز سفر

بامداد سه شنبه ۲۵ فوریه ۱۹۳۶ به ایستگاه قطار کوبری اللیمون رفتیم. در آنجا
سوار قطار دیزل شدیم تا به کانال سوئز برویم. قطار با مسافرانی که آخرین کشتی حج را
انتخاب کرده بودند، صحرا را میشکافت و پیش میرفت. به کانال سوئز رسیدیم. اوراق
سفرمان را گرفتیم و به اسکلهای که کشتی کوثر در آن لنگر انداخته بود رفتیم.

شگفتا! این چه حالی است که اکنون و به هنگام نوشتن مشاهداتم در خود حس
میکنم. این کشتیها حاجیان مسلمان را از کانال سوئز به بندر جده میبرند، تا سینا ـ
جایی که خداوند با موسی سخن گفت ـ و مکه را ـ جایی که وحی بر محمد فرود آمد ـ به
یکدیگر بپیوندند. (صص ۴۶ و ۴۷)

به سوی مکه

گمرک جده را به سوی میدان بزرگی که برابرش بود ترک کردیم و منتظر شدیم تا
بازرسی وسایلمان در گمرک به پایان برسد. چندان ـ شاید بگویم اصلا ـ انتظاری
نکشیدیم… میهمان وزیر دارایی بودم و او کسی را به سوی ما فرستاده بود… نخستین
جلوه این میزبانی آن بود که به دستور فرستاده وزیر، اتومبیل ما را به هتل جده برای
خوردن شام قبل از رفتن به مکه برد. هتل بوسیله دولت برای آسایش حاجیان و مسافران
فراهم آمده بود. لذا ساختمان، اثاثیه و همه آنچه در آن بود، ساده و خشن بود.
اقامتمان در هتل طولی نکشید و همینکه غذایمان را خوردیم سوار اتومبیل شدیم و به سوی
مکه حرکت کردیم. تنها جایی را که از جده دیدیم، همین هتل بود.

اتومبیل همچنان آرام به پیش میرفت تا آن که در مقابل پاسگاه پلیس توقف کرد،
راننده در لباس بدوی و خشن خود، از آن خارج شد و به طرف پاسگاه رفت واز آنجا به
اشاره گفت که کوشان میخواهند; کوشان جواز سفر محلی است و کسی در حجاز بدون جواز
مخصوص حق رفتن از شهری به شهر دیگر را ندارد… ام السّلم نخستین محل پس از جده بود
که بدان رسیدیم. اتومبیل کنار پاسگاه توقف کرد و راننده کوشان را به پلیس نشان داد
تا بتواند سفر خود را ادامه دهد.. اتومبیل ما در بحره که دوّمین محل در راه مکه
است، توقف کرد…آخرین محل قبل از رسیدن به مکه شمیسی است. از قبل میدانستم که
شمیسی امروز، همان حدیبیه زمان رسول خداست. میل داشتم پیاده شوم و جایی را که
مسلمانان به قصد

صفحه ۲۱۶

حج آمده بودند و قریش راه بر آنان بسته بودند، ببینم… لیکن چگونه میتوانستم
بدانجا روم چرا که شب به نیمه رسیده و خستگی و شوق رسیدن به مکه ما را درهم فرو
ریخته بود! از راننده نخواستم توقف کند، تنها از فاصله باقیمانده تا ام القری
پرسیدم. راننده نیز هرگاه جاده اجازه میداد سرعت میگرفت و هرگاه چرخهای اتومبیل
در شنها فرو میرفتند، کند و یا توقف میکرد (صص ۷۲ ـ ۶۷).

مـکـه

نیمه شب به مکه رسیدیم. از آنچه آن روز و روز پیش به سرمان آمده بود خسته
بودیم. شهر در لباس شب و بارش نور ماه، قداست و شکوهی بیشتر یافته بود… به خانه
میزبانمان، فرماندار شهر شیخ عباس قطان که در انتظارمان بود رفتیم… با آن که از
شب ساعتها گذشته بود، چای و قهوه آوردند که نوشیدیم. میزبان پرسید که آیا میخواهم
بیدرنگ شعائر عمره را بجای آورم یا آن که به فردا و پس از رفع خستگی وا میگذارم.
ترجیح دادم همان وقت به ادای شعائر بپردازم و نخواستم به بعد موکول کنم. شاید عشق
به خانه خدا، حرم او و صفا و مروه ـ که هاجر مصری در پی یافتن آب برای فرزندش
اسماعیل هفت بار میان آنها سعی کرد ـ مرا برآن داشت با تمام خستگی، برای انجام این
شعائر شتاب کنم.

پرسیدم: آیا در این وقت نابهنگام میتوان به طواف و سعی رفت؟ پاسخ دادند که
حرم شب و روز باز است و مردمان در هر ساعتی از شب و روز طواف و سعی میکنند. با
لباس احرام همراه طواف دهنده، خارج شدم…

کعبه در میانه مسجد در برابرم آشکار شد. چشمم بدان دوخته شد. قلبم بدان سو
جهید. نتوانستم چشم برگیرم. با دیدن کعبه حس کردم لرزشی سراپایم را لرزاند. با هراس
و افتادگی تمام پاهایم بدان سمت حرکت کرد با دیدن کعبه آنچه را که طواف دهنده به ما
تلقین کرد گفتیم: اللهم انت السلام و منک السلام، حیّنا ربّنا بالسلام گفتن این
جملات بر هراس و ترسم افزود.

همچنان که به کعبه نزدیک میشدیم، طواف دهنده شروع به بیان تاریخ مسجد الحرام
و درهای آن و آنچه در زمان پیامبر بدان افزوده شده بود کرد. لیکن همینکه دید از
گفته هایش استقبالی نمیکنم دم فرو بست. چگونه در آن حال که خانه وجودم را مسخّر و
مرا جذب خود کرده بود تا به سویش بشتابم، طواف کنم و ذکر خدای گویم، میتوانستم به

صفحه ۲۱۷

سخنی دیگر گوش فرا دهم؟!(صص ۷۲ ـ ۷۴).

نسل جدید مکه و مخالفت با گذشتگان

عشق به زندگانی جدید، وجود جوانان مکه را مسخّر خود ساخته و آنان را به
خواندن و پیجویی هر چه درباره آن گفته و نوشته میشود و آنچه مظاهر و نشانه های آن
تلقی میگردد. واداشته است. برخی تا آنجا پیش رفتهاند که گذشته نزدیک این دیار
حرام را و حتی عدهای وضعیت حاضر آن را ـ که نسل میانسال نماینده آن است ـ محکوم
میکنند; زیرا این نسل رو به پیری، مانند نیاکان خود میاندیشد; آنچنان در تصور
اسلامی از خدا مبالغه میکند که اراده انسانی از میان میرود و اندیشه بشری نابود
میگردد و نه تنها جز آنچه را که نیاکان گفتهاند، برای چیزی احترامی یا عنایتی
قائل نیست، بلکه علوم و فنون جدید را جلوههایی از دلفریبی و رهزنی خیال که با حق و
حقیقت کمترین پیوند شایسته توجه ذهن ندارد، میشناسد.

شیخ حافظ که اینک نماینده دولت سعودی در لندن است، در سال ۱۹۳۰ مدیر آموزش در
حجاز بود. خواست با افزودن دروس جغرافی، زبان خارجی و رسم فقط در مدارس ابتدایی
حجاز سیستم آموزشی را اصلاح کند. لیکن همینکه علما و بزرگان اهل نجد از این تصمیم
با خبر شدند، برای ابراز مخالفت با این بدعتها، نزد ابن سعود رفتند. شیخ حافظ با
آنان تماس گرفت و کوشید قانعشان کند که در آنچه میخواهد انجام دهد بدعتی نیست. اما
آنان در پاسخ گفتند که نزد ابن سعود استدلالهای متقنی درباره مفاسد ناشی از این
علوم ارائه کردهاند.

رسم همان صورتگری است که قطعاً حرام است. زبان خارجی وسیله آشنایی و شناخت
عقاید کفار و علوم فاسد آنان است که در آن خطر بزرگی برای اخلاق و عقاید وجود دارد.
در جغرافیا نیز سخن از کروی بودن زمین، گردش آن و گفتگو از سیارات وستارگان است که
از علمای یونان گرفته شده و عالمان سلف آن را محکوم کردهاند. بالاخره شیخ حافظ بر
مخالفت آنان پیروز شد. اما نه از طریق قانع کردن آنها، بلکه از طریق کسب حمایت
پادشاه از تصمیمات خود. به استثنای جوانان، این اعتقاد علما و مردم حجاز است…

اگر مقایسه درست باشد، به گفته شیخ حافظ استناد میکنم که میگوید شیوه آموزش

صفحه ۲۱۸

در حجاز به سبک شیوه قدیم آموزش در الازهر است. کافی است به یکی از کتابهای قدیمی
الازهر و سبک آن مراجعه کنید تا چهره مکه را در آن ببینید. حتی در سازماندهی و
ساختمان، میبینیم که متن کتاب الازهری در میان شرح آن پراکنده شده، حاشیه وتعلیق،
آن را دربر گرفته و همگی درهم فرو رفتهاند; بگونهای که هیچ قسمتی از صفحه سفید
نمانده است. آموزش از طریق این گونه کتابها، اندیشه را به همان صورت کتاب در
میآورد و حتی چهره زندگی را چنین جلوهگر میسازد. و این چیزی است که هم امروزه آن
را در مکه مشاهده میکنیم (صص ۱۲۶ ـ ۱۲۳).

بیگانگان در شبه جزیره

مکه و بخش داخلی شبه جزیره، همچنان بر غیر مسلمانان حرام و ورود به آنها
ممنوع است. بیگانگانی که خواستار ورود به این خطه هستند. ناچارند پیش از درآمدن در
دژ اسلام، مسلمان شوند، زبان عربی را بیاموزند و شیوه زندگی و پوشاک عربی را مانند
عربها خوب یاد بگیرند. اگر چنین نکنند، نمیتوانند از ساحل به قلب شبه جزیره فرو
روند و اگر هم موفق شوند، ناگزیرند مقاصد خود را پنهان سازند…

این عوامل به اضافه سود مادی کم ناشی از دشواری اقتصادی در مکه مانع مهاجرت
بیگانگان به شبه جزیره شده است.

غربیانی که تن به این ماجراجویی داده و وارد این سرزمین شدهاند. انگشت
شمارند و مردم با شگفتی به این ماجراجویی آنان مینگرند. هنگام اقامت خود در مکه به
چند تایی از آنان برخوردم; معروفترین آنان میان مردم، حاج عبداللّه فیلبی ـ به
تعبیر مسلمانان ـ با سنت جان فیلبی ـ آن گونه که انگلستان او را میشناسد ـ است.
کوشیدم او را بشناسم و بارها او را دیدم. دو یا سه بار در تکیه مصریها و یکبارهم در
خانهاش ملاقاتش کردم که نقشه هایی را که از راههای مکه به طائف و مکه به مدینه
کشیده بود، به من هدیه داد. طبق وصفی که هموطنانش از او ارائه میکنند، مرد عجیبی
است. مانند بدویان اهل نجد میزید، خانه و خوراکش و مقاومتش چون آنان است و مورد
اعتماد ابن سعود است و از ملازمان همیشگی مجلس پادشاه. فیلبی همه این سرزمین را زیر
پا نهاده و بدقت همه جا را توصیف کرده و نقشه هایی رسم کرده است. کتابش الربع
الخالی گوشهای از کوششهای او را در پیمودن صحراها نشان میدهد و نقشه های مفصل او
را وزارت جنگ بریتانیا چاپ میکند. لیکن

صفحه ۲۱۹

زندگانی علمی او، با انزوای کامل همراه است. بدویان در سفرها همراه او هستند، اما
از کارهایش سر در نمیآورند و او نیز از نتایج به دست آمده که مرهون همگامی آنان
است، با خبرشان نمیکند.(صص ۱۳۴ و ۱۳۵)

کالاهای غربی در بازارهای مکه

امروزه تجارت غرب در بازارهای مکه رایج است و کمتر از مصنوعات مکه یا دیگر
شهرهای شبه جزیره در این بازارها میتوان یافت. اگر میگویم غرب، ژاپن را نیز منظور
میدارم، کالاهای ژاپنی با نرخهایی پایین در بازارها پخش شدهاند و سخت جلب توجه
میکنند. غرب و ژاپن در صنعت چنان مهارتی به دست آوردهاند که محصولاتی به مکه
میفرستند و مسلمانان آنها را به عنوان محصولات بلد امین برای تبرک خریداری
میکنند. (ص ۱۳۷).

دریوزگی در مکه

هزاران تن از ساکنان مکه حق خود میدانند که از طریق صدقات و کمکهایی که به
آنان میشود زندگی کنند و هیچ یک از آنان در اندیشه تن دادن به کاری برای رفع
نیازمندی خود و خانوادهاش نیست. این روحیه باعث انتشار هراسناک تکدّی در مکه،
بویژه در ایام حج شده است. هر گاه برای نماز به مسجد الحرام بروی، بر درهای م