پاورپوینت کامل حیات طیبه فرزانگان آیت الله نخودکی ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حیات طیبه فرزانگان آیت الله نخودکی ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حیات طیبه فرزانگان آیت الله نخودکی ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حیات طیبه فرزانگان آیت الله نخودکی ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۵۸

اشاره

ذکر خوبان خدا، سرمه ی چشم دل است. به دنبال این «سرمه» بودیم که به ستون
«فرزانگان» رسیدیم. دیدیم آن جا ستاره هایی در کهکشان راه محمدی، تا قامت بستن
قیامت می درخشند و ما مسافر جاده ی تاریخ شدیم. به پیچ ۱۷ شعبان که رسیدیم، نوری در
آیینه ی دل هایمان منعکس شد که از جمال «آیت الله حسنعلی اصفهانی» همان بزرگ مردی
که زایران آستان قدس رضوی او را به نام مرحوم «نخودکی» می شناسند، بر سر مزارش «یس»
می خوانند و تا تاء تمت حاجتشان را می گیرند.

این چند سطر، نه این که حکایتی باشد از زندگی آن عارف بزرگی که به حصن حصین ولایت
رسیده بود بلکه نشان دهنده ی ظرف کوچکی است که به کنار اقیانوس برده ایم.

غروب ماه رمضان بود و هوای گرم تابستان. حرارت دستان کوچک پسر آنقدر زیاد بود که
می توانست تا اعماق دل «ملاعلی اکبر» را گرم کند. دو همراه و هم پای قدم بر
می داشتند تا رسیدند به خانه «حاج محمد صادق» که دوست پدر بود و استاد پسر. حاجی
مهمان داشت و شاخه نباتی در دستهایش می درخشید که آورده بودند برای تبرک. «حسنعلی»
در کنار «حاج محمد صادق» زانو زد. حاجی خرده نباتی که در دستش بود به «حسنعلی»
تعارف کرد، او هم بدون معطلی خورد. «ملا علی اکبر» آرام گفت: «حسنعلی روزه بود!»
صاعقه ی محبتی از چشمان «ملا صادق» بیرون جهید و در چشم های «حسنعلی» نشست:
«نمی دانستی روزه ات باطل می شود؟!» و «حسنعلی» با لبخندی از روی رضایت گفت: «اطاعت
امر کردم.» دستان پر محبت استاد، بر روی شانه های شاگرد سبز شد و به او گفت: «با
این اطاعت به هر کجا که باید می رسیدی، رسیدی.»

آن موقع «حسنعلی» تازه هفت ساله شده بود.

یازده ساله بود که سایه ی «حاج صادق» از زندگی «حسنعلی» برداشته شد. مدام به او
اصرار می کردند که باید «مرشد» زنده ای داشته باشی. نمی دانست چه کند! تا این که
حالتی شبیه خواب برایش ایجاد شد. خودش می گفت: «مرحوم حاجی آمد و دستی به شانه هایم
زد. گفت: هر کس مثل ما آب زندگانی بخورد، برای او مرگ نیست، تو کجا می خواهی بروی؟»
باور کرد سایه ی عنایت استاد هنوز بر سر او باقی است.

خوشه چینی از خرمن نورانی اهل بیت (علیهم السلام) را از اصفهان شروع کرد و در برابر
استاد های بزرگی زانوی ادب زد. شوق زیارت و همسایگی امیرالمؤمنین (علیه السلام) او
را به نجف رساند.

زیاد تلاش می کرد و زحمت می کشید. بهای توکل عارفانه ی او بود که خدا گنجینه ای از
علوم ظاهری و باطنی در صندوقچه ی سینه اش به امانت گذاشت.

فقه، تفسیر، هیأت و ریاضیات درس می داد. در فلسفه و علوم الهی هم استاد بود، اما
تدریس نمی کرد. او معتقد بود که «طالب این علم باید اخبار معصومین (علیهم السلام)
را کاملاً مطالعه کرده باشد، علم طب را هم بداند و در حین تحصیل، تزکیه کند». ترنم
آیه شریفه ی «یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه» همواره بر زبانش بود و می فرمود:
«تا این شرایط در متعلم نباشد تحصیل این علم بر او حرام و ناروا است. ممکن است از
جاده ی شریعت منحرف شود.»(۱)

هرگز به مردم نگفت: «وقت ندارم» روزی به ایشان گفتند: «وقتی برای مراجعه ی مردم
مقرر کنید»، فرمود: «لیس عند ربنا صباح و لا مساء»، کسی که برای رضا خدا به خلق
خدمت کند نباید که وقتی معین کند. مقصد و مطلوب من از حیات در این دنیا جز خدمت به
خلق خدا نیست.»(۲)

یکی از سادات، سجاده و رختخوابی برای ایشان هدیه فرستاد. در جواب فرمود: «سجاده را
به خاطر سیادت شما، که رعایت حرمتش را بر خود واجب می دانم، می پذیرم ولی به
رختخواب نیازی نیست. بیست و پنج سال است پشت و پهلو بر بستر ننهاده ام.»

مسجد کوفه و سهله، مقبره ی کمیل و میثم تمار، کوهپایه های اطراف مشهد، کوه صفه و
… روز قیامت، همه بر شب زنده داری های او شهادت خواهند داد؛ بر راز و نیازهایی که
از کودکی تا پایان عمر پر برکتش ادامه داشت.

گاهی در دل شب،