پاورپوینت کامل راه کارهای گرایش جامعه به دینداری ۷۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راه کارهای گرایش جامعه به دینداری ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راه کارهای گرایش جامعه به دینداری ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راه کارهای گرایش جامعه به دینداری ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

قسمت اول

جهان امروز شاهد پا گرفتن و ریشه دواندن مکاتب مختلفی است که هر کدام به زبانی مدعی
نجات و هدایت و احقاق حقوق بشریت هستند. از آن جایی که تکوین خلقت انسان به گونه ای
است که هیچ اندیشه ای را جبراً نمی پذیرد، این گروه ها برای اشاعه و حاکم کردن
اندیشه های خود، به جای تحمیل نظرات، به بررسی شیوه های تقریب آراء مردم به آراء
خود رو آورده اند و در کنار آن، هم زمان از ایجاد جاذبه و باور قلبی نسبت به این
افکار نیز غافل نیستند. جذب قلوب مردم در مقدمه و در مؤخره ی تلاش برای تأثیرگذاری
بر افکار آنان صورت می گیرد، چرا که حداقل نتیجه ای که از جذب و انجذاب حاصل می شود
ایجاد همانندی و همگونی و هم شکلی در فرد مجذوب نسبت به عامل جذب کننده است.

از میان همه این مکاتب که افکار و دل ها را به خود جلب و جذب می کنند، مکاتب مذهبی
به حکم ریشه داشتن مذهب در فطرت، جایگاه برجسته ای دارند. اما توجه به این نکته ی
دقیق حائز اهمیت فراوانی است که امور فطری نیازمند رشد و پرورش و مراقبت شایسته و
بایسته هستند و الا تحت فشار غرایز و شهوات، دسیسه و مدفون و یا در تاریک و روشن
فتنه ها و فریب ها به مسیرهای انحرافی کشیده خواهند شد.

در این میان رسالت همه متعهدان درد آشنا و دین مدار، بررسی راه کارهای «مناسب» و
«مؤثر» در شکوفایی و حفظ سرمایه های فطری و در رأس همه آن ها، احساس و تعهد مذهبی
در بین مردم است و ناگفته پیداست که اگر هرچه سریع تر و بهینه تر اقدامات لازم در
این قلمرو انجام نگیرد، دشمنان بشریت با استفاده از شیوه های مخرب و پر جاذبه ی
خود، سرمایه های عظیم جامعه اسلامی مان را مجذوب فرهنگ خویش نموده و از دامن پر مهر
اسلام عزیز بیرون خواهند کشید و بالطبع با جایگزینی جاذبه های غیر دینی و ایجاد
زاویه انحراف در مسیر نسل های جوان، دین از متن زندگی به حاشیه رانده خواهد شد و
صد البته یک دین سلیقه ای و حاشیه ای هرگز نمی تواند قانون و مدار زندگی و مبنای
حرکت ها و قضاوت ها و آراء و اندیشه ها و مجاهدات و بینش و منش مردم یک جامعه
اسلامی قرار گیرد.

و اما دین چگونه می تواند چهره جذاب خود را به نمایش بگذارد و دل ها را با جاذبه ی
هر چه تمام تر در تصرف خویش درآورد؟ در دنباله ی کلام به بررسی چند عامل اساسی و
مهم در این راستا خواهیم پرداخت:

عوامل جذب کننده ی مردم به گرایش های دینی، به دو گروه عمده تقسیم می شوند:

ـ عواملی که مردم را مستقیماً مجذوب دین می کنند.

ـ عواملی که مردم را مجذوب متدینان و اهل ایمان می کنند و از این طریق مردم جذب
ایمان و مذهب می شوند، به نحوی که باور و محبت به یاری خداوند در این شماره به بخش
اول این عوامل می پردازیم: نسبت به این افراد، آنان را به باور و محبت دین خواهد
کشاند.

الف) اسباب گرایش مردم به دین از راه تعالیم و محتوای خود دین

۱) معرفت:

پیغمبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) دین را راهی معرفی می کند که باید از روی
شناخت و معرفت آن را طی کرد و می فرماید: «قل هذه سبیلی أدعوا إلی الله علی بصیره
أنا و من اتبعنی»(۱)؛ «بگو: این است راه من، که من و هر کس پیروی ام کرد با بینایی
به سوی خدا دعوت می کنیم…»

پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است تا با دادن شناخت صحیح به مردم،
باور صحیح را القا کند چرا که باور ریشه دار، فرع معرفت است. در حیثی از امام صادق
(علیه السلام) آمده است: «الحب فرع المعرفه(۲)؛ محبت برگرفته از معرفت است.»

اگر مردم با عقل و استدلال و نه با شیوه های خالی از منطق و حجت عقلی چیزی را
بپذیرند، بدان پایبند و دلبسته نیز خواهند شد، لذا قدم اول در ایجاد محبت، ایجاد
شناخت در مردم است.

۲) نفع رسان و پاسخگو بودن به نیازها؛

زمانی مردم احساس نیاز به حضور دین در عرصه های مختلف زندگی خود می کنند که دین را
گره گشای مشکلات نظری و عملی خود ببینند. رو آوردن مردم به آموزش و ترویج علوم
تجربی و ریاضی و غیره به جهت درک منفعت محسوس آن هاست و بدون احساس منفعت هیچ
گرایشی ایجاد نمی شود. خداوند متعال در انتهای آیه ۱۷ سوره رعد می فرماید:

«… و اما ما ینفع الناس فیمکث فی الارض…»؛ «ولی آنچه به مردم سود می رساند در
زمین [باقی] می ماند…»

اگر چیزی مفید و فایده رسان باشد اما مردم از فواید آن سر در نیاورند یا منافع آن
قابل دستیابی و در دسترس به نظر نرسد (به اصطلاح نسیه باشد) باز هم در اجتماع منزوی
و متروک خواهد شد.

دین باید در همه ی سطوح توانایی خود را در رفع نیازمندی ها به نمایش بگذارد نه ان
که به نظر بیاید کارکرد آن در مسایل فکری و اخلاقی منحصر شده است. مزلو در یک
تقسیم بندی، سلسله مراتب نیازها را چنین طبقه بندی کرده است: نیازهای فیزیولوژیکی
(گرسنگی، تشنگی و …)، نیاز به امنیت، نیاز تعلق داشتن و محبت، عزت نفس، نیازهای
شناختی (دانستن، فهمیدن، جستجو کردن و …)، ذوقی و هنری (نظم، زیبایی و …) و در
نهایت نیاز به خودشکوفایی.(۳)

اگر دین نتواند از طریق ایجاد عدالت اجتماعی و نظم و سامان دهی به امور فردی و
اجتماعی پاسخگوی نیازهای اولیه باشد، مخاطبان خود را در دعوت به نیازهای برتری چون
خود شکوفایی تا حد زیادی از دست خواهد داد. داشتن رفاه نسبی و عدالت طبقاتی جزو
نخستین مطالبات و خواسته های انسان هاست و دین باید عملاً بتواند مشکلات مردم از
جمله مشکلات اقتصادی، خانوادگی، معیشتی، روحی و روانی و جسمی و غیره را به خوبی
ارزیابی و حل و فصل نماید و راه کارهای مشخص و عملی ارائه دهد.

اگر نتوان کاربرد دین را برای مردم ملموس کرد، در حد ذهنیات دور از دسترس و گاهی
حتی ناممکن فرض خواهد شد که صرفاً به کار عالم دیگر می خورد، چرا که برای حل مشکلات
این دنیا مؤثر نیست و چه نیکو امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمودند: «علم لا
ینفع کدواء لا ینجع؛ (۴) علمی که نفع نبخشد چون دارویی است که اثر نبخشد.»

۳) لذت بخش بودن:

نیاز در انسان دردی ایجاد می کند که برآورده شدنش به احساس لذت می انجامد. تعالیم
دینی ما را از لذت نهی نمی کنند بلکه به سوی لذت های بالاتر و ارزشمند تری چون
بهشتی شدن و کسب مدارج متعالی انسانی هدایت می کنند. بهشت خود محل رفع نیاز ها بسته
به مراتب انسان هاست. پس در واقع لذت طرد نمی شود، بزرگ می شود و لذت بردن از دین،
خود یکی از علل روی آوردن مردم به آن خواهد بود از همین رو مجالس مذهبی از بهترین
مکان هایی هستند که می توانند لذت مکالمه با خداوند و دعا و انس با قرآن و اهل بیت
(علیهم السلام) را به کام ها بچشانند.

۴) استفاده از هنر:

پیام دین بلند ترین و مهم ترین پیامی است که باید به مردم ابلاغ شود. حق آن است که
در این ابلاغ از هنرهای نمایشی، صوتی و تصویری، فنون خطابه و شعرسرایی بهره جست.
در این میان برای نمایش هنرمندانه پیام دین، تلویزیون به عنوان رسانه همگانی وسیله
بسیار مطلوبی است زیرا هم تصویر زیبا هم صدا و آهنگ دلنشین و هم پیام احساس برانگیز
را می توان از طریق برنامه های آن به خدمت گرفت. همچنان که قرآن کریم برای رساندن
پیام خود در داستان ها از هنرهای تجسمی و نمایشی و کلامی مدد جسته است.

حضرت زهرا (علیها السلام) آن گاه که کودکان خود را به بازی می گرفت و به تربیت روحی
و پرورشی جسمی آنان می پرداخت، در قالب اشعار ادیبانه ای مطلب را در ذهن آن ها جا
می انداخت. مثلاً خطاب به امام مجتبی (علیه السلام) می فرمود:

«أشبه أباک یا حسن

و اخلع عن الحق الرسن

و اعبد إلها ذاالمنن

و لا توال ذالإحن؛(۵)

حسن جان! بمانند پدرت باش و ریسمان را از گردن حق بردار

خدای منت بخش را بپرست و با دشمنان کینه ورز دوستی مکن»

یکی از نمونه های تأثیرگذار و پر مخاطب در تجسم مذهب به شیوه هنری، آثار بلند استاد
فرشچیان است که انسان با تماشای نقاشی های ایشان، غالباً خود را در فضایی معنوی و
روحانی حس می کند و به درک عمیق تری می رسد. کار دیگری که به عنوان نمونه می توان
اشاره کرد استفاده از خطوط زیبا (به خصوص نوع جدید خط) به جای خطوط غربی که گرایش
به فرهنگ غربی را به دنبال می آورد، بر روی وسایل و البسه است.

۵) گوشزد کردن جنبه های توافق دین با عقل و علم:

هرچه مسایل دینی روشن تر و علمی تر بیان شوند، عقول مستعد، بهتر آن را می پذیرند.
چه نیکو و بلکه ضروری است که متخصصان هر رشته علمی، نکات قرآنی و روایی در باب آن
علم را بیابند و بدانند و به دیگران نیز بشناسانند. جای سؤال و در عین حال تأسف است
که چرا نظرات علمی امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام) در کتاب های
علمی فیزیک و ریاضی و زیست جایگاهی ندارد؟ چرا مباحث جنین شناسی قرآن در کتاب های
پزشکی دانشگاهی موجود و مطرح نیست؟ چرا در کتب ریاضی از یافته های علوم ریاضی توسط
دانشمندان بزرگ اسلامی خبری نیست؟ چرا نجوم دانشگاه «اسلامی» با نجوم مطرح شده در
منابع دینی تطبیق نشده است؟ نیایش های مسجع گونه ائمه اطهار (علیهم السلام) در
کتاب های ادبیات نیست.

نظرات تربیتی اسلام در کتاب های روانشناسی گنجانده نشده است و جان کلام این که در
دانشگاه اسلامی، علوم غربی صرف، تدریس می شود و علوم اسلامی را در برخی علوم که
غالباً هم نظری و تئوری هستند منحصر کرده اند، به نحوی که این باور به وجود آمده که
دین، مجموعه ای از آراء و نظریات است که صحنه و عرصه ی فعالیت آن از عرصه ی علوم
روز جداست. چرا باید کسی که فارغ التحصیل رشته پزشکی می شود (آن هم از دانشگاه
اسلامی!) اصلاً نداند نظریات پزشکی اسلام چیست؟ چرا دانشجویی که در رشته مامایی
فارغ التحصیل می شود کلامی از قرآن و روایات در باب مسایل بارداری و تشکیل نطفه و
جنین و مسایل و احکامی که باید رعایت شود را نمی داند؟ همه این ها شبهه جدا بودن
مذهب از علوم را در اذهان مردم به خصوص روشنفکران «دانشگاه دیده» تقویت می کند. این
مشکل در کتاب های درسی مدارس در مقاطع مختلف تحصیلی نیز همچنان وجود دارد و شایسته
است هرچه سریع تر برای آن فکر مناسبی بشود.

۶) سهل و قابل اجرا بودن احکام دین در هر زمان:

شکی نیست برای اغلب مردم دشواری و تکلف در عمل همراه با احساس آزار و زحمت و دست و
پاگیر بودن است و کم هستند کسانی که تن به قیود پیچ در پیچ و آزار دهنده بدهند، از
این رو یکی از عللی که می تواند در جذابیت دین فوق العاده مؤثر باشد، مسأله ی آسان
و راحت العمل بودن آن است.

پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز می فرمایند: «بعثت علی الشریعه السمحه
السهله؛(۶) خداوند مرا بر دینی مبعوث کرده که آسان، شدنی و با گذشت است.» یک دین با
گذشت، منهای موارد اصولی، شرایط اجتماعی و شغلی و آداب و رسوم و موقعیت خانوادگی و
مکانی و زمانی افراد را هم در نظر می گیرد تا زندگی آنان، در اثر عمل به اموری خشک
و انعطاف ناپذیر، تبدیل به تافته ی جدا بافته از محیط و اجتماع و در نتیجه منجر به
انزوای فردی و اجتم