پاورپوینت کامل فرهیختگان ادبی عرفان در شعر حافظ ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرهیختگان ادبی عرفان در شعر حافظ ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرهیختگان ادبی عرفان در شعر حافظ ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرهیختگان ادبی عرفان در شعر حافظ ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۹۷

هویت یک ملّت، در گرو گذشته­ی اوست. هر ملّتی به گذشته­ی پر افتخار خود می­بالد و
هر ملّتی که کهن­تر است و پرافتخارتر، سربلندتر است و سرفرازتر. و ایران، یک هویت
بیش از شانزده هزار ساله دارد.([۱]) ادب ایران در تمام جهان درخشیده است و نام
اندیشمندان آن بر دل­های جهانیان نقش شده است. این صفحه­ی مختصر، نگاهی است به هویت
ادب ایران و بزرگان پر افتخار آن که البته در حد توان ما و گنجایش صفحات ماست و
دریچه­ای است کوچک به دنیایی بزرگ.

شمس­الدین محمد حافظ شیرازی، شاعر، ادیب، فقیه و دانشمند بنام قرن هشتم هجری، کسی
است که آوازه­ی اشعارش در همان زمان، مرزهای هند و پرتغال را در هم شکست و امروز پر
فروش­ترین کتاب سال آمریکا و پر فروش­ترین دیوان ادبی اروپا و آمریکاست.([۲])

بینش شاعرانه­ی حافظ مبتنی بر نوعی نگاه اسطوره­ای به جهان و نگرش فرا ماده­ای به
انسان و محیط اطراف اوست. از این دیدگاه، دیوان او نوعی «سفرنامه­ی روح» است. حافظ
راوی داستان ازلیِ یک روح از آغاز فرود آمدن آدم بر عالم خاکی، و روایت­گر داستانی
است که روحی مجرّد در جهانی خاکی از سر می­گذراند و باز در آخر به سرمنزل اصلی خویش
باز می­گردد.

غزل حافظ حدیث نفس است، امّا بیشتر از آن که دیدگاهی شخصی باشد، یک ماجرای انسانی
است. انسانی که از روز نخست، در پی نداشته­های روح هراسان خویش، مرزهای طبیعت را در
می­نوردد و تا روز ازل مدهوش همان عشق جاودان شده است؛

در ازل داده­ست ما را ساقی لعل لبت

جرعه­ی جامی که من مدهوش آن جامم هنوز

هم عصران حافظ او را انسانی حکیم، ادیب و فقیه می­شمارند که جنبه­های علم و معرفتش
بسیاربرتراز شهرت اشعار و حتی منش عارفانه­اش بوده است. ([۳]) به شهادت تاریخ، حافظ
سخن پردازی دانشمند بوده که هیچ گاه در مسلک صوفیان و رسم درویشان دیده نشده است و
ظاهراً استاد و پیر و مرشدی در ابتدای راه عرفان نداشته است. امّا در این که او
سالک طریق عرفان بوده و در این راه به مقاصد و مکاشفاتی نیز رسیده است، شکی نیست.

حافظ زهد ظاهری درویشان را به باد انتقاد گرفته است و از مسلک صوفیان نیز فاصله
دارد. در عوض می­توان گفت به شهادت دیوان عارفانه­اش، او عرفان نظری را بر تمام
مسلک­های رایج ترجیح داده است و از آن در دیوان خویش با مظاهری چون؛ پیر مغان، دیر
خرابات و دیر مغان نیز یاد کرده است؛

گر مدد خواستم از پیر مغان عیب مکن شیخ ما گفت که در صومعه همّت نبود

حافظ در طریق خویش از فسق و باده نوشی عامیانه بر کنار بوده و زهد ریاکارانه را
نیز مردود می­شمرده است؛

دلا دلالت خیرت کنم به راه نجات مکن به فسق مباهات و زهد هم مفروش

زندگی او همزمان با سلطنت ایلخانان مغول و در محیطی لبالب از وحشت، اختناق و فساد
بوده است و شیراز، زادگاه او، شهر فسق و فجور و دیار می­خواران و رندان ریاکار بوده
است. در چنین وادی هراس انگیزی که به گوشه نشینیِ خواص و خاموشی عوام منتهی می­گشت
و شاعران و دانشمندان برای حفظ جان خویش گوشه­­ی عزلت اختیار کرده بودند، چگونه
می­توان انتظار داشت هنرمند فرزانه­ای چون حافظ با زبان رسا و آشکار از معتقدات
خویش سخن بگوید و تیغ سرخ دژخیمان مغول را برگردن خویش بفشارد.

برخی بر این عقیده­اند که دیوان حافظ صرفاً یک دیوان شاعرانه است که عشق در آن همان
مستی جوانی و می­خوارگی است و بر این عقیده اصرار می­ورزند که تنها احاطه­ی او بر
قرآن و مفاهیم معرفتی باعث نمی­شود که شاعر مسلکی چون او از زیبایی­های عشق زمینی و
نشاط جوانی دست بشوید؛ امّا از این نکته شاید غافل مانده­اند که حافظ از جرگه­ی
خواص و از طیف هنرمندان است و این خصیصه­ی هر هنرمندی است که در حصاری از ایهام و
ابهام سخن بگوید؛ چه رسد به حافظ که شاعری اندیشمند و در صدر تمام هنرمندان است؛

کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه