پاورپوینت کامل در ره­ منزل جانان سیر و سلوک در دیوان حافظ ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در ره­ منزل جانان سیر و سلوک در دیوان حافظ ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در ره­ منزل جانان سیر و سلوک در دیوان حافظ ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در ره­ منزل جانان سیر و سلوک در دیوان حافظ ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۸۴

اشاره؛

با فرارسیدن بهار، این فصل شوریدگی و شیدایی، در کوچه باغ­های دیوان حافظ قدم
خواهیم زد و خوشه­چین معنا و اخلاق، از دیوان او خواهیم شد.

به امید آن­که در شماره­های بعدی نیز همراهمان باشید؛ و تا با سفری در دیار دیوان
لسان الغیب منزلگاه­های سیر و سلوک را مرور نماییم.

هر چند بدیهی است که سرمایه­­ی علمی این مقاله را مرهون آیات نورانی قرآن کریم و
روایات پرگوهر معصومین: هستیم. و نیز نفس آسمانی آن پیر جاده­های نورانی انقلاب
حضرت امام خمینی۱ از روزنه­ی اربعین حدیثش طراوت­افزای فضای ملکوتی این مقاله است.

گرچه راهی است پراز بیم، زما تا بر دوست

رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی([۱])

آمده­ایم تا طی کنیم، سیر نماییم و برسیم و از این گذرگاه توشه­هایی برداریم و در
جاده­ی پرپیچ و خم زندگی ره بپیماییم تا به مقصد و مقصود دست یابیم. دنیا سرای
آدمیانی است که یا به آن دل می­بندند و پای­گیر گِل تعلّق می­شوند و یا آن را سکویی
برای پرواز می­شمارند و دل از آن برکنده و پر می­کشند و اوج می­گیرند.

مهم آن است که هدف را بشناسیم و آفت­های راه را شناسایی نماییم و مهم­تر آن که خود
را بشناسیم تا به شناخت معبود لم یزلی دست یابیم و با این دو معرفت، پای در مسیر
خودسازی قرار دهیم و در سیر الی الله بکوشیم.

و این پیمودن و تحمل سختی­های راه تنها به قدرت اعجاز­آمیز عشق میسّر است؛ اکسیر
شفابخشی که به جان­های برقرار خداجویان دلباخته، نیرویی مضاعف می­بخشد.

در راه خودسازی و مبارزه با «من درونی» یا همان نفس اماره دستورالعمل­های قرآنی،
روایی و عرفانی بسیاری وجود دارد که البته مؤلفه­ی اخیر زیرمجموعه­ی دو محور قبلی
آن می­باشد. اما آنچه در این نوشتار به آن­ خواهیم پرداخت، بررسی منزلگاه­های سیر و
سلوک یا همان خودسازی از دیدگاه خواجه­شمس الدین محمد حافظ شیرازی­;­­­ می­باشد.
بدیهی است که برای تبیین جامع و کامل مفاهیم این منزلگاه­ها دست به دامان قرآن و
روایات و کلمات زیبا و پرمحتوای علمای اسلام، خواهیم زد و از سرای این تا ثریای آن
بهره خواهیم برد.

منزلگاه اول یقظه (بیداری)؛

آن­گاه که آدمی در تاریکنای غفلت گرفتار دیو درون می­گردد و از خود، بتی بزرگ
می­سازد، آن­قدر در آن تاریکی وحشتناک دست و پا خواهد زد تا سرانجام به مرگ ایمان و
یقین مبتلا گردد مگر آن­که پرتوی از عنایت جانان او را بیدار سازد و نوری دلربا
درونش را به روزی روشن مبدل سازد. چنان که فرموده­اند:

« اَلیقَظَهُ نورٌ، اَلیقَظَهُ اِستِبصارٌ، اَلتَیقُّظِ فی الدین نِعمَهٌ عَلی مَن
رُزقهُ ([۲]) ؛ بیداری نور است، بیداری بینایی و بصیرت است و بیداری در دین نعمتی
است برای آن­که این نعمت روزیش شده است. »

باید از خواب سنگین غفلت با اذان بیداری برخاست و نماز بندگی و طیّ طریق گذارد، چرا
که زندگی بدون بیداری، دردی است که اگر شناخته نشود و درمان نگردد، انسان را در جهل
مرکب غفلت دفن خواهد نمود.([۳])

و «حافظ» در بیان حکایتی تمثیلی تأکید دارد که تا بیداری حاصل نشود ادامه­ی سیر و
رسیدن به وصل جانان امکان ناپذیر است، آن­جا که فرموده است:

در سرای مغان رُفته بود و آب زده نشسته پیر و صلایی به شیخ و شاب زده

سبوکشان همه در بندگی­­اش بسته کمر ولی زترک کله چتر بر سحاب زده

شعاع جام و قدح نور ماه پوشیده عذار مغبچگان راه آفتاب زده

گرفته ساغر عشرت فرشته­ی رحمت ز جرعه بررخ حور و پری گلاب زده

… عروس بخت در آن حجله با هزاران ناز شکسته کسمه و بربرگ گل گلاب زده

سلام کردم و با من به روی خندان گفت که ای خمارکش مفلس شراب­زده

که این کند که تو کردی به ضعف همّت و رای زکنج خانه شده خیمه بر خراب زده

وصال دولت بیدارتر سمت ندهند که خفته­ای تو در آغوش بخت خواب­زده

بیا به میکده حافظ که بر تو عرضه کنم هزار صف ز دعاهای مستجاب زده([۴])

در بیت فوق، حافظ ابتدا فضای سحرگاهی را به تصویر می­کشد که مجلس درس یا عبادتی بر
پا بوده است. شاگردان و مریدان حضور داشته­اند و استاد سخن می­گفته است و آن محفل
سرشار از حال و هوای روحانی بوده است. سپس می­گوید: من هم وارد آن جمع شدم، پیر راه
توجهی به من نموده، گفت: ای بیچاره­ای که بدمستِ تعلّقات دنیا شده­ای! به جهت ضعف
همت، دچار اشتباهی شدی که انسان عاقل مرتکب آن نمی­شود و اشتباه تو در این است که
از کنج خانه یعنی اصل و اساس و هدف اصلی خلقت خویش غافل شده­ای و در جایگاه ویران
خیمه برپا کرده­ای! باید بیدار شوی از غفلت