پاورپوینت کامل نامه­ی عمل در قرآن ۹۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نامه­ی عمل در قرآن ۹۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نامه­ی عمل در قرآن ۹۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نامه­ی عمل در قرآن ۹۴ اسلاید در PowerPoint :

۴۸

چکیده

شکی نیست که قرآن و روایات دریایی ژرف و اقیانوسی کران ناپیدا و گنجینه­ای تمام
نشدنی از معارف والا و حکمت­ها و آموزش­های متعالی هستند. ما همواره نه تنها از سوی
قرآن کریم, بلکه از جانب ائمه معصومین: توصیه به تدبّر در قرآن شده­ایم. حکایت
>نامه­ی اعمال< به عنوان یک حقیقت ناشناخته از موضوعات مهم این کتاب مقدّس و روایات
ائمه معصومین: است.

چرا که از یک سو به عنوان یکی از مباحث مهم اعتقادی ما مسلمان­ها می­باشد که با
تفسیر و تبیین صحیح آیات و روایات, این حقیقت ناشناخته روشن گردیده و سبب بیداری
وجدان­های خفته و شکوفا شدن احساس مسؤولیت در قبال آن خواهد شد و آثار تربیتی
فراوانی که منشأ تهذیب نفس و تکامل روح و تقویت مبانی اخلاق و تقوا می­باشد را در
پی خواهد داشت, و از سوی دیگر به سؤالات بسیاری از قبیل:

ز کجا آمده­ام, آمدنم بهر چه بود به کجا می­روم آخر, ننمایی وطنم

که ناشی از روحیه­ی کنجکاوی و کاوشگری انسان است, پاسخ مناسب داده خواهد شد.

وجود نامه­ی اعمال

پس از فرمان حیات بخش الهی و نفح صور دوم, تمام آدمیان حیاتی دوباره می­یابند و در
پیشگاه الهی اجتماع می­کنند: )… و نفخ فی الصّور فجمعناهم جمعاً([۱] ؛ >و در
صور دمیده شود همه­ی آنان را گرد خواهیم آورد.<

براساس آیات و احادیث متعدد, این حشر همگانی مقدمه­ای برای تشکیل دادگاه عدل الهی و
حسابرسی به اعمال انسان­هاست. از نخستین مراحل و مواقف شدیده­ی روز قیامت و حسابرسی
>موقف نامه­ی اعمال و گشودن و خواندن آن< است. نامه­ی اعمال از گواهان روز محشر است
که در آن خوبی­ها و بدی­ها منعکس می­باشد و در آیات و روایات با تعبیرات مختلفی
بیان شده است:

الف. کتاب؛

۱. )و وضع الکتاب فتری المجرمین مشفقین ممّا فیه…([۲] ؛ >و کتاب و کارنامه­ی
[عمل شما در میان] نهاده می­شود, آن­گاه بزه­کاران را از آن­چه در آن است, بیمناک
می­بینی…<

علامه طباطبایی۱ در ذیل این آیه می­فرماید: >ذکر اشفاق آنان, خود دلیل بر این است
که مقصود از کتاب, >کتاب اعمال< و یا >کتابی است که اعمال در آن است.< [3]

۲. )وتری کلّ امّه جاثیه کلّ امّه تدعی الی کتابها…([۴] ؛ >و هر امّتی را به
زانو درآمده می­بینی؛ هر امّتی به سوی کارنامه­ی خود فراخوانده می­شود.<

همچنین آیات ۱۴ و ۱۷ اسراء, ۱۹ و ۲۵ الحاقه, ۷ و ۱۰ انشقاق, ۲۸ و ۲۹, جاثیه, اشاره
به >نامه­ی اعمال< دارند. علاوه بر این تعبیرات دیگری از ماده­ی کتاب در آیات مختلف
آمده است که اشاره به >نامه­ی اعمال< دارد. همچون؛ )… و انا له کاتبون([۵] ؛ >و
ماییم که به سود او ثبت می­کنیم….<

ب. >زبر<؛

)و کلّ شیء فعلوه فی الزّبر([۶] ؛ >و هرچه کرده­اند در کتاب­ها [ی اعمالشان درج]
است.<

راغب در مفردات می­گوید:

>کلّ کتاب غلیظ الکتابه یقال له زبور[۷] ؛ هر نامه­ای که با خطوط درشت نگاشته
شود, به آن زبور گفته می­شود. <

از این تعبیر استفاده می­شود که >زبور< هر کتابی نیست, بلکه عظمت و استحکام آن­ها
نیز در آن شرط است و انتخاب این تعبیر برای >نامه­ی اعمال,< انتخابی پر معنا و
بیانگر استحکام و صراحت نامه­ی اعمال است. [۸]

ج. طائر؛

)وکلّ انسان الزمناه طائره فی عنقه و نخرج له یوم القیامه کتاباً یلقاه
منشوراً([۹]؛ >ما طائر هر انسانی را بر گردنش قرار داده­ایم, و روز قیامت کتابی
برای او بیرون می­آوریم که آن را در برابر خود گشوده می­بیند.<

>طائر< در اصل به معنی پرنده است ولی در این­جا منظور >عمل خیر و شرّ< هر انسانی
است که مانند پرنده­ای بال می­گشاید و از او جدا می­شود.[۱۰]

علامه طباطبایی۱ در این­باره می­فرماید: >آن­چیزی که سعادت و شقاوت را به دنبال خود
برای آدمی خواهد آورد, همواره در گردن اوست, و این خداست که سرنوشت آدمی را چنین
لازم ولاینفک او کرده است, و این سرنوشت همان عمل آدمی است.<[11]

هم­چنان که گردن عضو جدا نشدنی بدن انسان است و بدون آن زندگی امکان ناپذیر خواهد
شد, زیرا محل اتصال سر به بدن بوده و هر آن­چه که بدان آویخته شود, در معرض چشم
دیگران خواهد بود. [۱۲]

امام صادق۷ در معنای >طائر< می­فرمایند:

>یقول خیره و شره معه, کانّ لایستطیع فراقه حتی یعطی کتابه بما عمل[۱۳] ؛ خیر و
شر انسان هر جا باشد همراهش است و نمی­تواند ازآن جدا شود تا آن زمانی که نامه­ی
عملش را در روز قیامت به دستش بدهند. <

تعبیر >طائر< در آیه مورد بحث به همراه >الزمناه< و >فی عنقه< دلیل بر این است که
نتیجه­ی اعتقادات و اعمال انسان در دنیا و آخرت از او جدا ناشدنی است. کارهای خوب
نیکوکاران مانند گردنبندی زینتی و نشانه­ی جمال و شرافت و محبوبیّت اوست, و کارهای
زشت بدکاران نشانه­ی ذلّت و خواری و بدبختی آن­ها است.

به طور کلّی اعمال, رمز سعادت و شقاوت انسان است. خود او پیوسته مسؤول و عهده­دار
آن­ها است. علّت دیگری که نامه عمل را >طائر< می­گویند آن است که >خدای متعال در
قیامت نامه­های اعمال را از محلّ اصلی نزد عرش _ علییّن و سجّین _ که مرکز جمع آوری
آن­هاست, بر سر اهل محشر به پرواز در می­آورد و هر نامه­ای بر سر صاحبش خواهد نشست
بدون آن­که اشتباهی رخ دهد, مانند ارواح که در قیامت به بدن­های خودشان بر می­گردند
و مانند زنبور عسل که در شب تاریک هر یک داخل خانه­ی خود شده با آن­که خانه­هایشان
همه مسدس و شبیه یکدیگر هستند و پا به فراش غیر نخواهند گذاشت.< [14]

د. صحف؛

)و اذا الصّحف نشرت([۱۵] ؛ >و آن­گاه که نامه­ها از هم بگشایند.<

مراد از >صحف< نامه­های اعمال می­باشد.

علاوه بر تعابیر مذکور آیات فراوانی حکایت از وجود نامه­ی اعمال دارد. به عنوان
مثال آیاتی که در آن­ها سخن از >نویسندگان نامه­ی اعمال< است و تعبیر به >رقیب<,
>عتید<, >رسولان پروردگار<, >کراماً کاتبین< یا >متلقیان< شده است, که هر یک از این
تعبیرات پیام تربیتی خاص خود را دارند.

ماهیت کتابت در نامه­ی اعمال؛

بدون شک نامه­ی عمل انسان در آخرت, از جنس دفتر و کتاب دنیوی نیست که خطوطی بر
اوراق آن نقش بسته باشد و ثبت و ضبط رفتارهای آدمی در آن, از طریق کتابت صورت
پذیرفته باشد. بلکه نقوشی است گویا و غیر قابل انکار, که هیچ­کس را یارای نفی آن
نمی­باشد _ حال آن­که خطوط و نقوش معمولی در این دنیا قابل رد و انکار است _ چنین
کارنامه­ای مایه­ی رسوایی بدکاران و افتخار نیکوکاران است. علاوه بر آن از آیات و
روایات به خوبی استفاده می­شود که اعمال آدمی در آن چنان ثبت است که با یک نگاه
می­توان بر آن واقف شد. [۱۶]

خداوند متعال در قرآن کریم می­فرماید:

)فمن یعمل من الصّالحات وهو مؤمن فلا کفران لسعیه و إنا له کاتبون([۱۷] ؛ >پس هر
که کارهای شایسته انجام دهد و مؤمن [هم] باشد, برای تلاش او ناسپاسی نخواهد بود, و
ماییم که به سود او ثبت می­کنیم. <

اگر معنای >کتابت< نوشتن باشد؛ خاطرات, نیّت­ها, خلوص­ها, یا شرک­ها و مانند آن
چگونه یادداشت می­شوند؟ پس معنای >کتابت اعمال<؛ >ثبت خود عمل< است, چون نوشتن یکی
از مصادیق ثبت کردن است.

بنابراین؛ عین هر عمل ثبت و ضبط می­شود, آن­گاه انسان عین عمل خویش را در قیامت
می­بیند.

حال این پرسش مطرح می­شود که حقیقت این کتاب چیست؟

علامه طباطبایی۱ در تفسیر المیزان با استفاده از آیه ۳۰ سوره آل عمران:

)یوم تجد کلّ نفس مّا عملت من خیر مّحضرا وما عملت من سوء…( ؛ >روزی که هر کسی
آن­چه کار نیک به جای آورده و آن­چه بدی مرتکب شده, حاضر شده می­یابد…<

می­فرماید: >کتاب مزبور در بردارنده­ی حقیقت اعمال و نتایج خیر و شر آن­هاست, نه
این که مانند کتاب­های معمولی عبارت از خطوط و رسم­ها بوده باشد, پس آن کتاب عبارت
است از همان اعمالی که خداوند آن را به انسان نشان می­دهد که دیگر جای حاشا و تکذیب
نماند, چون هیچ دلیلی محکم­تر از مشاهده و دیدن نیست.<[18]

به عبارت دیگر, در کتاب به جای خط و نقش, خود عمل دیده می­شود و پاداش و کیفر هم
خود عمل است. همچنان­که خداوند فرموده است:

)… لاتعتذرو الیوم انما تجزون ماکنتم تعملون([۱۹] ؛ >… عذر نیاورید, در واقع
به آن­چه می­کردید, کیفر می­یابید.<

همچنین علامه با توجه به آیه­ی:

)… و وجدوا ما عملوا حاضراً …([۲۰] ؛ >… آن­چه را انجام داده­اند, حاضر
می­یابند…<

نتیجه می­گیرد که: آن­چه را حاضر نزد خود می­یابند؛ خود اعمال است که هر یک به صورت
مناسب خود مجسم می­شود نه نوشته شده­های آن­ها و جمله­ی >ولایظلم ربّک احداً< که در
دنباله­ی آیه مذکور می­آید, مؤید این مطلب است که ظلم نکردن بنابر تجسم اعمال
روشن­تر است زیرا وقتی پاداش انسان خود کرده­های او باشد و احدی در آن دخالت نداشته
باشد, دیگر ظلم معنا ندارد. [۲۱]

در حدیثی از امام صادق۷ نقل شده است:

>اذا کان یوم القیامه رفع الإنسان کتاب ثمّ قیل له اقرء قلت فیعرف ما فیه فقال۷ انه
یذکره فما من لحظه ولا حکمه ولانقل قدم ولاشیء فعله الاذکره, کانه فعله تلک الساعه,
ولذلک قالوا یا ویلتنا ما لهذا الکتاب لایغادر صغیرهً ولا کبیرهً الاّ احصاها ؛
[۲۲] هنگامی که روز قیامت می­شود, نامه اعمال آدمی را به دست او می­دهند, سپس
گفته می­شود بخوان. راوی این خبر می­گوید: عرض کردم آیا آن­چه را که در این نامه
است می­شناسد و به خاطر می­آورد؟ امام۷ فرمود: همه را به یاد می­آورد, هیچ لحظه و
هیچ کلمه­ای, هیچ گامی و هیچ عمل دیگری انجام نداده؛ مگر آن­که با خواندن آن کتاب
همه را به یاد می­آورد. به طوری که گویا همان لحظه آن را انجام داده است! به همین
جهت می­گویند: وای بر ما این چه کتابی است که از هیچ کوچک و بزرگی از اعمال ما
چشم پوشی نکرده, و همه را بر شمرده است.<

علامه در بیان این روایت می­فرماید:

>به طوری که ملاحظه می­کنید آن­چه از کتاب شناخته می­شود, عین آن­ چیزی دانسته که
در کتاب نوشته شده است و باید هم همین­طور باشد, زیرا اگر عمل آدمی در آن­جا حاضر
نباشد, حجت تمام نگشته و امکان انکار هست.<

خداوند متعال در قرآن کریم می­فرماید:

)اقرء کتابک کفی بنفسک الیوم علیک حسیباً([۲۳] ؛ >نامه­ات را بخوان کافی است که
امروز حسابرس خود باشی.<

در این آیه >اقرء< چه مفهومی دارد؟

تعبیر >خواندن< مفهوم وسیعی دارد که هرگونه مشاهده را در بر می­گیرد. همچنان­که
گاهی در تعبیرات روزمره می­گوییم از چشم­هایش این مطلب را خواندم و یا این که از
همان اول خواندم که او چه می­خواهد. همچنین تعبیر به خواندن, در مورد عکس­هایی که
از بیماران می­گیرند. از این رو خطوط و نامه­ی عمل به هیچ­ وجه قابل انکار نیست,
زیرا که آثار واقعی و تکوینی خود عمل است, درست مانند صدای ضبط شده­ی انسان و یا
عکسی که از او گرفته­اند و یا اثر انگشت او. [۲۴]

به طور خلاصه می­توان گفت:

افعال نیک و بد در روح انسان اثر می­گذارد ولی به سبب اشتغالات مختلف دنیوی از درک
آن­ها غافل می­ماند, هنگام قیامت که پرده­ی اسرار بالا می­رود و همه چیز آشکار
می­گردد, زمان درک اعمال گذشته نیز فرا می­رسد و این همان دریافت نامه­ی عمل است.

فلسفه­ی نامه­ی اعمال؛

عقیده به عالم پس از مرگ و بقای اثر اعمال آدمی, می­تواند از >عوامل بازدارنده قوی<
در برابر گناه و خطاکاری و نیز به عنوان >عامل محرک نیرومند< برای تشویق
سرمایه­گذاری مادی و معنوی در راه خدمت به خلق خدا و نیکی­ها گردد.

اثراتی که این اعتقاد می­تواند در اصلاح افراد فاسد و منحرف, و تشویق افراد فداکار
و مجاهد و لایق داشته باشد, به مراتب بیش از اثرات >دادگاه­ها و کیفرهای معمولی< و
بیش از پاداش­ و تشویق­های عادی است. چرا که ویژگی­های >دادگاه رستاخیز< منحصر به
فرد است.

به عبارتی می­توان گفت: کیفر و پاداش در آن عالم از جهات زیادی شبیه به آثار و خواص
طبیعی است و همچون >داروی شفابخش< یا >سم کشنده< در تأثیر خود خطا و اشتباه
نمی­کند.

بدون شک مؤمنی که به چنین جهانی معتقد باشد, در اصلاح خود و انجام اعمال گوناگون,
دقیق و ساعی و موشکاف است. چنان­که فرد مطلع از خواص داروهای شفابخش و سموم کشنده,
نسبت به اوّلی فوق العاده علاقه­مند و از دوّمی گریزان و فراری است. همواره از درون
خویش تحت یک مراقبت دایمی و دقیق قرار دارد و در برابر جنایات و تبه­کاری­ها و
گناهان کنترل می­شود.

از مجموع نکات مطرح شده درباره­ی صحنه­ی قیامت و نامه­ی عمل بندگان می­توان گفت:

روزی که همه­ی مردم در صفوف منظم به دادگاه عدل پروردگار عرضه می­شوند, دست­های
آن­ها از همه چیز تهی, تمام تعلّقات دنیا را پشت سر افکنده­اند, در عین جمعیت تنها,
و در عین تنهایی در جمع هستند, نامه­های عمل گسترده می­شود, نامه­هایی که نه تنها
کلیّات اعمال, بلکه جزئیات و سخنان و نیّات, در آن درج شده است.

اقسام نویسندگان نامه­ی اعمال؛

الف. نویسندگان شب و روز:

در تفسیر آیه: )…انّ قرآن الفجر کان مشهودا([۲۵] ؛ >… زیرا نماز صبح همواره
[مقرون با] حضور [فرشتگان] است.<

آمده است که نماز صبح مورد مشاهده­ی ملائکه شب و روز است, زیرا در آغاز صبح فرشتگان
شب که مراقب بندگان خدا هستند, جای خود را به فرشتگان روز می­دهند, و چون نماز صبح
در همان آغاز طلوع انجام می­گیرد, هر دو گروه آن را مشاهده کرده و بر آن گواهی
می­دهند و دو مرتبه ثبت می­شود.[۲۶]

ب. نویسندگان اعمال خاص:

علاوه بر فرشتگان مذکور, فرشتگان دیگری نیز مأمور ثبت می­باشند. پیامبر اکرم۹
می­فرماید:

>إذا کان یوم الجمعه کان علی باب من أبواب المسجد ملائکه یکتبون الأول فالأول, فإذا
جلس الإمام طووا الصحف و جاؤوا یستمعون الذکر؛ هنگامی که روز جمعه می­شود, بر هر
دری از درهای مسجد فرشتگانی می­نشینند که نام اشخاص را یکی بعد از دیگری به ترتیب
می­نویسند, و هنگامی که امام >بر منبر< می­نشیند, قبل از شروع خطبه­ها, آن­ها
نوشته­های خود را جمع کرده و برای استماع ذکر خدا می­آیند.<[27]

فلسفه وجود نویسندگان نامه­ی اعمال

در >احتجاج طبرسی< آمده است که شخصی از امام صادق۷ پرسید:

علّت وجود فرشتگان مأمور ثبت اعمال نیک و بد انسان­ها چیست؟ در حالی که می­دانیم
خداوند >عالم السرّ وما هو اخفی< است یعنی هر چیزی را که مخفی­تر از آن وجود ندارد,
می­داند؟!

امام۷ در پاسخ فرمود:

خداوند این فرشتگان را به عبادت خود دعوت کرد و آن­ها را شهود بر بندگان