پاورپوینت کامل گفت و گو با معاونت محترم آموزش جامعهالزهرا۳ ۱۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفت و گو با معاونت محترم آموزش جامعهالزهرا۳ ۱۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفت و گو با معاونت محترم آموزش جامعهالزهرا۳ ۱۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفت و گو با معاونت محترم آموزش جامعهالزهرا۳ ۱۱۶ اسلاید در PowerPoint :

۲۵

* با تشکر از فرصتی که در اختیار ما گذاشتید، لطفاً کیفیت شکل­گیری برنامه­های
آموزشی جامعه الزهرا۳ را بیان فرمایید.

_ بسم الله الرحمن الرحیم. با سلام به ارواح تابناک شهدای حق و حقیقت، شهدای
روحانیت و شهدای حوزه­های علمیه­ی خواهران. در مورد سؤال شما نسبت به برنامه­ریزی
آموزشی در جامعه الزهرا۳ باید عرض کنم که برنامه­ریزی یک فرآیند نسبتاً طولانی دارد
و نقشی که خواهران ما در این برنامه­ریزی دارند، یک نقش بسیار پررنگ و تأثیرگذار در
این زمینه است. همه­ی برنامه­های آموزشی و از جمله ضوابط و آیین­نامه­ها و مقرراتی
که در بخش­های مختلف آموزش مورد نیاز هست؛ ابتدا بر اساس تجربه و نیازی که از خود
بخش­ها احساس می­شود به معاونت منتقل می­گردد. به عبارت دیگر خواهران مسؤول بخش­های
مختلف که مباشرت در کار دارند و در ارتباط مستقیم با محصلین و اساتید هستند،
بازخوردهای آیین­­نامه­ها و ضوابط و دروس و برنامه­ها را به معاونت منتقل می­کنند.
پیشنهادات، اصلاحات، و یا تغییراتی که نسبت به برنامه­ها دارند را منتقل می­کنند.
پس از دریافت، در دفتر برنامه­ریزی درسی حسب مورد، بررسی اجمالی صورت می­گیرد و
پیشنهادات رسیده پخته­تر می­شود و در دستور کار شورای آموزش جامعهالزهرا۳ قرار
می­گیرد. در حال حاضر ترکیب ۷ نفره شورای آموزش عبارت است از: معاونت آموزش، معاونت
هماهنگی، یک کارشناس آموزشی، دو مشاور آموزشی، مسؤول تحصیلات تکمیلی و مدیر
آموزش.که در صورت نداشتن مدیر آموزش، یکی از مدیران بخش­ها به انتخاب خودشان به
عنوان عضو رسمی در شورای آموزش شرکت می­کند. اگر مسأله­ای را که در شورای آموزش
مطرح شده در ارتباط با یک بخش خاص باشد، مسؤولین مربوطه نیز دعوت می­شوند تا از نظر
خودشان دفاع کنند. پس از طرح و تصویب در شورای آموزش، به مدیریت محترم تقدیم می­شود
که در صورت تأیید ایشان، به شکل مصوبه از سوی معاونت به بخش­های مربوطه جهت اجرا،
ابلاغ می­گردد.

* آیا این برنامه از نظر سطح آموزش و کتب درسی با حوزه­ی برادران هماهنگ و هم­سطح
است؟ چرا؟

_ پاسخ به این سؤال منفی است. چرا که هم­ سطح آموزش دوره­ی عمومی و هم برنامه­ و هم
کتب درسی حوزه­ی خواهران با حوزه­ی برادران تفاوت­های زیادی دارد. در دوره­ی عمومی
با گذراندن۱۹۰ واحد درسی، خواهران موفق به دریافت دانش­نامه­ی سطح دو می­شوند، در
حالی که برادران خیلی بیش از این مقدار واحد را برای دریافت مدرک سطح دو نیاز
دارند. به عبارت دیگر تقریباً می­شود گفت: آن چیزی که این­جا به لحاظ تعداد واحد با
اعطای مدرک سطح دو برای خواهران وجود دارد، در حوزه­ی برادران برابر با مدرک سطح یک
می­باشد. و این مساعدتی است که به خواهران شده است. دلیل آن هم ملاحظات خاصی است که
باید نسبت به خواهران در نظر گرفته شود. فرصت کوتاه و محظورات و گرفتاری­های خاص
خواهران؛ ایجاب می­کند که برای آن­ها متناسب با خودشان برنامه­ی خاصی تدوین شود. از
این گذشته یکسان­نگری و برنامه­ریزی هماهنگ با حوزه­ی برادران، نه امکان پذیر بوده
است و نه درست. مسؤولان امر همین تناسب­ها و تفاوت­های طبیعی را در نظر داشته­اند و
برنامه­ی خاصی برای خواهران در نظر گرفته­اند که تعداد واحدهای آن کمتر از تعداد
واحدهای حوزه­های برادران باشد تا برنامه با وظایف ومسؤولیت­های زندگی­ خواهران
هماهنگی بیشتری پیدا کند. همین تفاوت­ها به گونه­ای دیگر در برنامه­ی دوره­ی
تحصیلات تکمیلی نیز وجود دارد.

* برنامه­های آموزشی­ حضوری و غیرحضوری شامل چند بخش و چگونه است؟

_ این برنامه­ها در دو سطح عمومی و تکمیلی ارایه می­گردد. برنامه­ی دوره­ی عمومی
حضوری جامعهالزهرا۳ در قالب چهار بخش تمام وقت ۱، تمام وقت ۲، نیمه وقت و پاره­وقت
و دوره­ی عمومی غیرحضوری به شکل غیرحضوری رسمی و غیرحضوری با تمرکز بر دروس حوزوی
محض تنظیم شده است. دایره­ی­تحصیلات تکمیلی جامعهالزهرا۳ نیز در دو مقطع سطوح عالیه
و خارج، برنامه­های خودش را ارایه می­کند. بنابراین، برنامه­های ارایه شده عمدتاً
معطوف به این است که برای همه­ی سطوح بانوان هم به لحاظ میزان فرصت و هم به لحاظ
توانمندی علمی و نیز سابقه­ی تحصیلات حوزوی و غیرحوزوی راه تحصیل علم را برای
مشتاقان باز نماید. این­ها مؤلفه­هایی است که ایجاب کرده، برنامه­های متعدد و
متنوعی را ارایه بدهیم. همچنان که برنامه­های حضوری در دو سطح عمومی و تکمیلی است.
در دوره­ی حضوری عمومی در بخش­ تمام وقت ۱ برای دیپلمه­ها در یک دوره­ی تقریباً ۴
ساله برنامه ارایه می­شود، دیپلمه­ها در بخش نیمه وقت دوره­ی خود را تقریباً پنج
سال و نیم به پایان می­رسانند. خواهرانی که معلومات آن­ها در حد سوّم راهنمایی است
_ هر چند مدرک آن را نداشته باشند _ در بخش پاره وقت در قالب ۹۰ واحد درسی به مدت
سه سال برنامه­ی خود را به اتمام می­رسانند. دارندگان مدرک سوم­راهنمایی که داوطلب
ورود به جامعه­الزهرا۳ می­باشند، پس از گزینش در بخش تمام وقت ۲ برنامه­ای مشتمل بر
۲۶۲ واحد درسی خواهند داشت، که۱۹۰ واحد آن برابر دروس تمام وقت ۱ و ۷۲ واحد دروس
دبیرستانی است. افرادی که این برنامه­ی ۶ ساله را برابر ضوابط مربوطه با موفقیت
سپری نمایند، موفق به دریافت دانشنامه­ی سطح ۲ (کارشناسی) خواهند شد.

* میزان استقبال از کدام بخش بیشتر می­باشد؟ چرا؟

_ خواهرانی که مدرک دیپلم دارند و مجرد هستند؛ از جهت داشتن فرصت و فراغت بیشتر،
معمولاً جذب بخش تمام وقت شده و معمولاً طی چهار سال فارغ­التحصیل می­شوند.
خواهرانی هم که دیپلم هستند اما به لحاظ این­که ازدواج کرده­اند و مسؤولیت همسرداری
و خانه­داری برعهده­شان است و فرصت کمتری برای تحصیل دارند در بخش نیمه­وقت مشغول
می­شوند و البته استقبال خواهران به این بخش بیشتر است. گروه سوم نیز خواهران بخش
پاره وقت هستند، که یا مدرک دیپلم را ندارند و یا مدرکشان واجد شرط معدلی که
جامعهالزهرا۳ از آن­ها درخواست می­کند، نیست. برای این دسته، برنامه­ی محدود ۹۰
واحدی در حد سطح یک بسته شده است. بنابراین می­توان گفت: هر بخش متقاضیان و مخاطبان
خاص خودش را دارد و چون متناسب با توانمندی­ها و فرصت خواهران عرضه می­شود، هر کس
منطبق با شرایطی که دارد برنامه­ی دلخواهش را انتخاب می­کند و جامعهالزهرا۳ همه­ی
زمینه­ها را برای جذب علاقمندان فراهم کرده و از این جهت محدودیتی وجود ندارد.
نکته­ی دیگر این است که آن دسته از خواهرانی که توفیق شرکت در برنامه­های حضوری
جامعهالزهرا۳ را ندارندو یا در قم نیستند، متقاضی شرکت دربرنامه­ی غیرحضوری
جامعهالزهرا۳ می­باشند.

* آیا برنامه­ی دوره­ی عمومی نیاز به بازبینی ندارد؟

_ سؤال بسیار مهمی را مطرح کردید. چرا که در موارد متعددی با این پرسش مواجه
شده­ایم. هر برنامه­ریزی به لحاظ این­که در یک فضا و یا در شرایط خاص و یا زمان
خاصی صورت می­گیرد، چه بسا در زمان خودش برنامه­ی مناسبی بوده و عرضه شده باشد، اما
با گذشت زمان و طرح نیازهای جدید، طبیعتاً نیازمند بازنگری باشد. پاسخ دقیق و در
خور به این سؤال متفرع بر پاسخ­گویی به سؤالات دیگری است. آیا ما قایل به ضرورت
بازنگری مداوم در برنامه­های آموزشی هستیم؟ به گمانم امروز همه­ی کسانی که دست­اندر
کار مسایل آموزشی هستند، در سطوح مختلف چه حوزوی و چه غیرحوزوی به این نتیجه
رسیده­اند که ضرورت بازنگری مداوم و مستمر در برنامه­های آموزشی امری است غیرقابل
انکار. یعنی هر چند برنامه­ای­ که تدوین می­شود، سنجیده و حساب شده و به جا صورت
گرفته باشد، اما این برنامه برای زمان خودش، برای مکان خودش، برای مخاطبان خودش و
برای فضای خاصی که برنامه­ریزی شده مناسب بوده است. گذشت زمان بسیاری از چیزها را
تغییر می­دهد، بسیاری از نیازهای جدید فراروی ما قرار می­گیرد. بنابراین برای تأمین
آن بخش از نیازهایی که نوظهور هستند و امروز ما باید پاسخگوی آن­ها باشیم و طلاب
خودمان را مجهز و مسلّح بکنیم باید برنامه­ی جدیدی را هم ارایه دهیم.

سؤال اساسی دیگر این است که بایسته­های برنامه­ریزی صحیح چیست؟ یکی از این
بایسته­ها ضرورت کلان­نگری در برنامه­ها و مهندسی و طراحی جامع و فراگیر نسبت به
مقاطع مختلف تحصیلی است هم به دلیل به هم پیوستگی این مقاطع و هم به لحاظ
زمینه­سازی هر مقطع برای مقطع دیگر به گونه­ای که برای گذر از یک مقطع به مقطع دیگر
نیازمند به آن هستیم. اگر طراحان و برنامه­ریزان به هنگام تدوین برنامه­ی یک مقطع،
نگاهی به برنامه­ی مقطع بالاتر و پایین­تر نداشته باشند، طبیعتاً آن چیزی که عرضه
می­شود یک برنامه­ی جامع، کامل و برنامه­ای که از حداقل نقاط ضعف برخوردار باشد،
نخواهد بود. ما در برنامه­ریزی نیازمند به این هستیم که یک نگاه کلی، جامع، و کلان
داشته باشیم و در حقیقت به گونه­ای مهندسی و برنامه­ریزی بکنیم که هر مقطع تحصیلی
پله­ای برای مقطع بالاتر و سکوی پرشی برای دوره­های نیمه­تخصصی و تخصصی باشد و در
حقیقت به منزله­ی حلقات به­ هم پیوسته­ای باشد که با یک نظم منطقی، هر برنامه­ در
جایگاه خودش قرار گرفته و برای تأمین یک هدف روشن و مشخصی برنامه­ریزی شده باشد. به
گمان من اگر ما از این منظر به برنامه­ی موجود در دوره­ی عمومی و تحصیلات تکمیلی
نگاه کنیم، خواهیم توانست در مورد ضرورت یا عدم ضرورت بازنگری در برنامه­ی موجود
پاسخی ارایه کنیم.

علاوه بر مسأله­ی ضرورت پی­ریزی یک طرح جامع و فراگیر برای کلیه­ی مقاطع تحصیلی در
یک مرکز علمی _ آموزشی، تأمل بر روی سؤال کلیدی دیگری نیز در پاسخ­گویی به سؤال
اولیه راه­گشا خواهد بود. آیا طراحی برنامه­ی واحد برای همه­ی مراکز علمی حوزوی در
بخش خواهران قابل قبول است؟ با توجه به این­که مراکز علمی _ آموزشی در سطوح مختلفی
قرار دارند و انتظاری که دیگران نیز از این مراکز دارند، انتظارات متفاوتی است، این
مسأله هم ایجاب می­کند که ما تأمل بیشتری نسبت به برنامه­ی خودمان بکنیم. برای
توضیح مسأله اشاره­ای می­کنم به جایگاهی که جامعهالزهرا۳ به عنوان بزرگ­ترین حوزه­ی
شیعی خواهران در سطح کشور بلکه حقیقتاً در کل دنیا دارد. ما برنامه­ای را که برای
جامعهالزهرا۳ می­خواهیم تدوین بکنیم با این تأمل و با این نگاه باید توأم بشود. یک
وقت می­خواهیم برای یک حوزه­ی کوچکی در یک شهرستانی برنامه ارایه بدهیم، انتظاری که
دیگران از آن برنامه دارند، انتظار زیادی نیست. امروزه جامعهالزهرا۳ یک مقبولیت
عامه و فراگیر، هم در داخل و هم در خارج دارد، یک مقام رفیع که رهاورد زحمات
مجموعه­ی دست اندرکاران، خواهران، برادران ومدیریت محترم این مجموعه است.حقاً یک
سرمایه­گذاری عظیم و گسترده نسبت به جامعهالزهرا۳ صورت گرفته و امروز به عنوان یک
حوزه­ی بزرگ نورافشانی می­کند. هر چه این جایگاه والاتر باشد و هر چه انتظار، توقع
و نگاه بیرونی به خانواده­ی بزرگ جامعهالزهرا۳ نگاه دقیق­تر و جامع­تری باشد، ایجاب
می­کند که در برنامه­ریزی برای این مجموعه درکلیه سطوح آموزشی، پژوهشی، فرهنگی،
تبلیغی و دیگر موارد آن، برنامه­ریزی با یک حساسیت و دقت نظر بیشتری صورت بگیرد و
نگاه برنامه­ریزان یک نگاه سطحی، گذرا، و مقطعی و نگاه کوتاه مدت به برنامه­­
نباشد. برنامه­ریزی عمیق و دقیق، و متناسب با جایگاه و شأنی که از جامعهالزهرا۳
انتظار می­رود جز با بهره­گیری از آرا و نظریات خبرگان و اهل فن و با یک چشم­انداز
بلندمدت و ترسیم اهداف و تبیین سیاست­ها­ امکان­پذیر نخواهد بود. باید این ویژگی­ها
را در برنامه­ریزی­ تمام سطوح و مقاطع آموزشی و پژوهشی مدنظر قرار داد. ملاحظه
می­کنید که چنین نگرشی چه بسا یا کم صورت گرفته و یا زمینه­­ی انجامش فراهم نبوده
است. اگر این نگاه به صورت جدی تعقیب شود باز شاید پاسخ به آن سؤال که آیا برنامه­ی
دوره­ی عمومی یا تحصیلات تکمیلی نیاز به بازبینی دارد یا نه، روشن­تر بشود.

یکی دیگر از مؤلفه­های تعیین­کننده برای پاسخگویی به این سؤال سطح علمی ورودی­ها­ی
ما به جامعهالزهرا۳ است که خوشبختانه در دو دهه­ی گذشته سیر صعودی داشته است.
متقاضیان ورود به حوزه­ی علمیه­ی خواهران، با متقاضیان ده سال قبل از نظر توانایی،
سطح استعداد و میزان نمرات تفاوت چشمگیری دارند. رقابت­ها فشرده­تر شده، ظرفیت برای
پذیرش محدودتر است. از همین رو افراد نخبه­تر، مستعدتر، توانمندتر و با آمادگی علمی
بهتری را در بخش­های مختلف می­پذیریم. از همین رو برنامه­ی مناسب­تری را باید ارایه
بدهیم. کسانی که امروز وارد می­شوند، انتظارات دیگری هم دارند. دانش­پژوه امروزی با
انبوهی از انتظارات و آمال و آرزو، وارد حوزه­ی مقدسه­ی علمیه می­شود. ما باید
برنامه­ای را به او بدهیم که احساس مغبونیّت نکند، احساس نکند ذهنیت او با عینیت
فاصله­ی زیادی دارد. بلکه به عکس برنامه­ای را ارایه بدهیم که تأمین­کننده­ی
نیازهای فکری او و پاسخ­گو­ی سؤال­های او باشد و احساس کند که هر چه زمان می­گذرد
انتخاب او درست­تر، شایسته­تر و دقیق­تر بوده و فردای فراغت ازتحصیل با کوله­بار
عظیمی از اندوخته­ها، جامعهالزهرا۳ را ترک کند و به عنوان بهترین مبلغ، مشوق دیگران
برای ورود به عرصه­ی علم آموزی در حوزه­ی معارف دینی ­بشود. ما باید چنین برنامه­ای
را ارایه بدهیم. پس چون سطح افراد متفاوت است، آیا می­توانیم به برنامه­ای که قبلاً
تدوین کرده­ایم، قانع باشیم؟ آیا دیگران آن­ را خواهند پذیرفت؟

مسأله­ی دیگر میزان فرصت خواهران است. چرا که خواهران در مقایسه با برادران به سرعت
فرصت­ها را از دست می­دهند. به این معنا که وقتی ازدواج می­کنند وضعیت تحصیلی آن­ها
تحت تأثیر ازدواج و مسایل ناشی از آن قرار می­گیرد. به طور مثال خواهران بخش تمام
وقت که در اثنای تحصیل ازدواج می­کنند، مجبور می­شوند برنامه­ی خودشان را از حضوری
به غیرحضوری تغییر بدهند و به خاطر این­که ضرورت­ها اقتضا می­کند به شهرستان منتقل
بشوند و در نتیجه فرصت تحصیل حضوری را از دست می­دهند. مسؤولیت خانه­داری،
شوهرداری، فرزندداری که از مسؤولیت­های مهم هر زن مسلمان متعهد است و باید به آن
ملتزم باشد و توجه داشته باشد. توجه به این واقعیت­ها مستلزم تنظیم برنامه­ای است
که به سرعت نیازمندی­های آن­ها را جواب بدهد، و آنان را در رابطه با نیازهای جامعه
نیز مجهز و توانمند بسازد. جامعه از یک فارغ­التحصیل حوزوی انتظار دارد که پاسخگو
باشد. ما باید این مطلب را در برنامه­ریزی­ها در نظر داشته باشیم وگرنه برنامه­ی ما
مطلوب و ایده­آل نخواهد بود. آموخته­های طلاب ما درحوزه­های علمیه­ی خواهران لازم
است هماهنگ و منطبق با نیازهای فکری، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی­ جامعه­ باشد، چرا که
این­ها می­خواهند قشر عظیم خواهران ما را در سطوح مختلف ارشاد و راهنمایی بکنند،
در سنگرهای تبلیغ، تحقیق، تدریس و تألیف قرار بگیرند و هر یک بخشی از رسالتی را که
بر دوش حوزه­های علمیه­ی خواهران سنگینی می­کند به نوبه­ی خود بر دوش بکشند. در یک
جمع­بندی اصل نفی ایستایی و لزوم پویایی در برنامه­های آموزشی، لزوم نگاه کلان و
طراحی جامع و فراگیر در برنامه­ها نسبت به مقاطع مختلف تحصیلی، لزوم توجه به جایگاه
جامعهالزهرا۳به­عنوان بزرگ­ترین حوزه­ی شیعی خواهران در کشور بلکه در جهان، سطح فوق
متوسط پذیرفته­شدگان ما و پشتکار و عزم جدی آن­ها و برنامه­پذیری بیشتر خواهران
نسبت به برادران و سرانجام محدودیت دوره­ی تحصیل و از دست دادن سریع فرصت­ها در
مورد خواهران؛ همه و همه ایجاب می­کند که با بصیرت بیشتری به این سؤال که آیا
برنامه­ی آموزشی نیاز به بازبینی دارد یا نه پاسخ دهیم.

* با توجه به آن­چه که مطرح شد؛ ضرورت بازنگری و بازبینی نسبت به برنامه­ها روشن
است حال این سؤال مطرح می­شود که چه اقداماتی را آموزش در جامعهالزهرا۳ در این
زمینه انجام داده و دنبال کرده است؟

_ با توجه به همین ضرورت­ها و دلایل پیش گفته، ما به کمک برادران و خواهران مسؤول
در جامعهالزهرا۳ و اساتید محترم طرحی را از مدت­ها پیش آماده کردیم. این طرح به
خواهران و آقایان اساتید ارایه شده است. پیشنهاد شده که ۱۹۰ واحد درسی به دو مرحله
تقسیم شود. مرحله­ی اول یک دوره­ی سه ساله و مشتمل بر دروس پایه یعنی ادبیات عرب و
نیز فقه و اصول و دروس رایج حوزوی و در قالب ۱۵۰ واحد درسی است. مرحله­ی دوم در سال
چهارم با توجه به استعداد و ذوق و سلیقه آن­ها در یکی از گرایش­های تفسیر، تاریخ،
کلام، حقوق، اندیشه­ی سیاسی اسلام، ادبیات عرب و … می­باشد. دانش­پژوهان پس از سه
سال تحصیلی، و بر اساس شناسایی قبلی و تمهیدی که در نظر گرفته خواهد شد وارد یکی از
گرایش­ها بشوند و حدود ۴۰ واحد درسی را به صورت متمرکز در گرایشی که بعداً هم
می­توانند در تحصیلات تکمیلی آن را ادامه دهند با انگیزه و علاقه­ی زیاد فراگیرند.
فایده­ی این کار، این است که چون بسیاری از دانش­پژوهان ما در سطح دو به خاطر
گرفتاری­هایی که بعداً پیدا می­کنند، اساساً موفق نمی­شوند که ادامه­ی تحصیل دهند و
درصد کمی به تحصیلات تکمیلی راه پیدا می­کنند یا در مقاطع فوق لیسانس دانشگاه
پذیرفته می­شوند، در حد ۴۰ یا ۵۰ واحد در یکی از گرایش­ها به صورت نیمه تخصصی،
اندوخته­ی بسیار خوبی را خواهند داشت که در حد خودش پاسخ­گوی خوبی نسبت به همان
حوزه­ی تخصصی­اش خواهد بود. اگر هم زمینه­ی ورود به مقاطع بالاتر را پیدا کرد با
آمادگی و جدیت بیشتر­ی می­تواند موفق شود. در حال حاضر تنوع و تکثّر عناوین درسی به
قدری زیاد است که می­توانیم بگوییم سفره­ای گسترده­ایم برای طالبان علم از علوم
رنگارنگ با انواع خوردنی­ها و نوشیدنی­ها اما به چه مقدار؟ یک قاشق روان­شناسی (۲
واحد)، یک قاشق عرفان (۲ واحد)، یک قاشق ادیان (۲ واحد)، یک قاشق چای­خوری حفظ قرآن
(یک واحد)، یک قاشق حقوق (قانون اساسی یک واحد)، یک قاشق چای­خوری وصیت­نامه­ی امام
(یک واحد)، وقس علی­هذا فَعلَلَ وتفَعلَلَ.

به طور کلی این جور رژیم غذایی، جهاز هاضمه­ی انسان