پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint :

۸۷

قسمت دوم؛

اشاره:

در شماره­ی پیشین خواندیم که توحید اصل اصیلی است که تمام عالم تکوین بر آن نهاده
شده است و انسان به عنوان جزیی از این مجموعه، مشمول این قاعده خواهد بود. با این
تفاوت که انسان به لحا ظ این­که موجودی مختار است بالقوّه موحّد خلق شده تا خود،
این قوّه را به فعلیت برساند و در این راستا ادیان الهی برای هماهنگی انسان با عالم
تکوین هماره او را به سوی توحید دعوت نموده­اند و از شرک در چهره­های گوناگونش به
شدّت منع کرده و آن را مانع سعادت انسان دانسته­اند.

یکی از چهره­های شرک که تعبیر به شرک خفی می­شود، استعانت از قدرت­های پوشالی و
خیالی است که روز به روز بر حیرت و سرگردانی بشر افزوده و او را به وادی سرخوردگی و
یأس و حرمان کشانده است. و تنها راه نجات از آن را می­توان باریافتن به توحید در
استعانت دانست به این معنا که مستعان حقیقی را خدا بدانیم و تکیه گاه خود را تنها
او قرار بدهیم.

برای تبیین این بحث یعنی « پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint» نگاهی گذرا به مفاهیم مورد نظر
انداختیم و پس از آن انواع و اقسام استعانت را بیان کردیم که استعانت تکوینی و
تشریعی و راستین و دروغین را در برمی­گرفت. سپس رابطه­ی استعانت با واژه­­هایی از
قبیل تفویض و توکل و … بیان شد و آن­گاه ادله­ی عقلی پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint مورد بحث و
نظر قرار گرفت.

و اینک در این شماره می­خوانیم:

۲. ادله­ی نقلی:

آیات و روایات؛

بعد از آن­که عقل، پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint را به اثبات رساند، ادله­ی نقلی را می­توان
ارشاد به حکم عقل دانست. در نتیجه ادله­ی نقلی دلیل مستقلی برای اثبات توحید در
استعانت به شمار نمی­آیند و تنها حکم مؤید را ایفا می­کنند. ادله­ی نقلی نیز از
طریق اسباب حصر، پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint را اثبات می­کنند و به لحاظ این­که روایات محل
بحث، مطلب جدیدی را ارایه نمی­دهند بلکه در شرح آیات و یا تعیین مصادیق آن­ها به
کار می­روند؛ فصل جداگانه­ای را برای آن­ها باز نمی­کنیم و آیات و روایات را تحت
عنوان ادله­ی نقلی مورد بررسی قرار می­دهیم.

آیات و روایات را به سه دسته می­توان تقسیم کرد:

۱. دسته­ی اول آن­هایی هستند که لفظ استعانت و یا مشتقات آن­ را دارند.

۲. آیات و روایاتی که از واژه­های مقارب استعانت استفاده کرده­اند از قبیل: )…
وما النّصرُ إلاَّ مِن عندالله…(([۱])

۳. آیات و روایاتی که بیانگر حقیقت استعانت­اند.

آیات و روایات با توجه به اسباب حصر تقسیماتی را می­پذیرند. لازم به توضیح است که
حصر نه تنها مطلبی را اثبات می­کند؛ بلکه به طور مطلق از غیر او نفی می­کند. مثلاً
وقتی می­گوییم «لااله الا الله» یعنی الوهیت منحصراً از آن خداست و غیر خدا «اله»
نیست. ادله نقلی که از موارد کاربرد اسباب حصر در آیات و روایات به دست می­­آیند
عبارت­اند از:

۱. خبر معرف به ال: از قبیل )… والله المستعان…(([۲]) و )الله المستعان ولاحول
ولا قوه الا بالله(([۳]) و یا از قبیل )الله المعین(([۴])

۲. تقدیم معمول بر عامل که هم شامل تقدیم ما حقه التأخیر می­شود از قبیل تقدیم
مفعول بر فاعل مثل )إیاک نعبد و إیاک نستعین( زیرا مفعول جایگاه اصلی­اش بعد از فعل
است و زمانی که مقدم ­شود افاده­ی حصر می­کند، همچنین شامل تقدیم معمول بر عامل از
قبیل جار و مجرور می­شود و از این لحاظ که جار و مجرور جایگاه خاصی در جمله ندارد،
نمی­توان تعبیر تقدیم ما حقه التأخیر را به کار برد ولی به لحاظ این­که عامل خاص
دارد؛ اگر مقدم بر عاملش شود، افاده حصر می­کند از قبیل؛ «به نستعین» و «بالله
الرحمن استعنت»([۵]) و «به نستعین»([۶]) و «بی استعان والی التجا»([۷])

دسته­ی دوم آیاتی که حصر را در الفاظ مقارب استعانت به کار برده­اند:

۱. الا استثناییه (استثنای متصل) از قبیل؛ )وما لنصر إلاّ مِن عندالله…(([۸]) و
«ولا قوه ولا استعانه الا بک»([۹])

۲. آوردن نفی و اثبات در یک جمله )… ومالَکُم مِن دون الله من ولی و
لانصیر(([۱۰]) و )وما کان لهم من أولیاءَ ینصرونهم مِن دون الله…(([۱۱]) در آیات
فوق که از اسباب حصر استفاده شده به خوبی می­توان استعانت را منحصر به خدا نمود و
پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint را فهمید.

۳. شواهد نقلی بر پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint؛

آیات و روایاتی که حقیقت استعانت را ثابت ­کنند و به عنوان شاهدی بر ادله­ی عقلی و
نقلی قابل استفاده­اند، منحصر به واژه­ی استعانت یا مقارب آن نمی­باشد، بلکه حقیقت
استعانت با توجه به صفات مستعین و مستعان شکل می­گیرد. به این معنا که حقیقت
استعانت در جایی صادق است که مستعین در نهایت نیاز و مستعان در نهایت بی­نیازی
باشد، در چنین شرایطی است که اسباب، نقش استقلالی خود را از دست می­دهند، زیرا تنها
معین و یاور و تکیه­گاه خداست. هنگامی که انسان به دنبال عالم اسباب می­رود، نیز به
فرمان اوست یعنی در لابه­لای اسباب، قدرت خدا را که مسبب الاسباب است مشاهده
می­کند، زیرا سببیت اسباب عادی محدود به حدی است که خدا برای آن­ها مشخص کرده و
تنها واسطه در ایصال بوده، و نقش طریقت را دارند.([۱۲])

بنابراین به طور انحصار امر به دست خداوند است و تنها باید به او تکیه و اعتماد
کرد. البته حقیقت استعانت به شکل­های گوناگون بروز و ظهور می­کند که از آن جمله
می­توان دعا، استغاثه و استعاذه را نام برد که با استعانت رابطه­ی عرضی پیدا
می­کنند.

الف: دعا؛

لسان ادعیه بیانگر حقیقت استعانت است از آن جمله؛ )… ربنا أفرغ علینا صبراً و
توفنا مسلمین(([۱۳]) و )ولقد نادینا نوح فلنعم المجیبون(([۱۴]) و موارد فراوانی از
این قبیل نیز در لسان ائمه مشاهده می­شود که در این مختصر نمی­گنجد.

ب: استعاذه؛

یکی از امور بیانگر استعانت، استعاذه است. استعاذه از ماده­ی «عوذ» به معنای پناه
بردن و تکیه کردن به چیزی در برابر شری که با آن مواجه است به کار می­رود. استعاذه
درخواست یاری برای دفع شر است و تنها از خداوند طلب می­شود. به بیان دیگر استعاذه
همان حقیقت استعانت است با این تفاوت که استعانت برای جلب خیرات و استعاذه برای دفع
شرور به کار می­رود، همچنان که در قرآن خداوند به پیامبر گرامی­اش۹ امر می­کند که
از ذات اقدس الهی در مورد شیطان استعاذه بجوید )… فاستعذ بالله من الشیطان
الرجیم(([۱۵]) و یا از زبان حضرت موسی۷ نقل می­کند از این که­ در زمره­ی جاهلان
قرار گیرد؛ به خدا پناه برد )… قال أعوذ بالله أن أکون مِنَ الجاهلین(([۱۶])

ج: استغاثه؛

استغاثه درخواست فریادخواهی و بیانگر حقیقت استعانت است؛ )إذ تستغیثون ربکم فاستجاب
لکم أنی ممدُّ کُم بألف من الملائکه مردفین(([۱۷]) مجاهدان جنگ بدر آن هنگام که به
درگاه ربوبی استغاثه کردند، خداوند با امدادهای غیبی آنان را اجابت کرد. همین تعبیر
در روایات هم آمده است؛ «فیغیث المستغیث»([۱۸]) کسی که استغاثه به خدا کند، خداوند
به او پاسخ می­دهد. و در بیان دیگری مغیث را از اسمای الهی دانسته­اند؛ «یا مغیث من
استغاثه»([۱۹]).

از مجموع این آیات و روایات می­توان دریافت که باید از خدا استعانت جست و به او
استغاثه کرد. گرچه آیات افاده­ی توحید در دعا و استغاثه و… را نمی­کنند، امّا اصل
استغاثه را می­رسانند که می­توان به ضمیمه­ی آیات حصر؛ توحید در این امور را به دست
آورد و شاهد و مؤیدی بر ادله­ی نقلی و عقلی قرار داد.

نکته؛

یکی از اموری که به واسطه­ی آن شیعه را مورد تهاجم قرار می­­دهند؛ توسل به اهل بیت:
است. از آن جهت که توسل به آن­ها با پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint تنافی پیدا می­کند. علمای اهل
سنت به خصوص وهابیت به شدت با این امر به مبارزه برخاسته و حتی توسل به آن­ها را در
حد شرک تلقی کرده­اند که از تفاسیرشان در ذیل آیات استعانت این مطلب به دست می­آید.
به عنوان مثال در تفسیر المراغی چنین آمده است: «فمن یستعین بقبر ناسک او ضریح عابد
لقضاء حاجته له … فقد ضلّ سواء السبیل ([۲۰]) ؛ کسی که به قبر و ضریح عابد و
ناسکی برای برآورده شدن حاجت استعانت بجوید از مسیر حقیقت به دور افتاده و گمراه
شده».

در پاسخ به این شبهه باید گفت: مصداق حقیقی استعانت، خداوند است و اگر به غیر او
استعانت می­شود؛ یا از باب مظهریت است که در حقیقت نفی استقلال از آن­ها است و یا
به عنوان این­که سببی از اسباب قرب الهی­اند، و نه سببی مستقل برای استعانت.

اکنون به برخی از مظاهر و اسباب قرب الهی اشاره می­کنیم.

مظاهر الهی؛

الف: انبیا۷ و ائمه:؛

استعانت از انبیا و ائمه­ی معصومین: به عنوان مظاهر الهی، در حقیقت استعانت از
خداست زیرا برای­ آن­ها هیچ استقلالی قایل نیستیم و تعبیرات قرآنی و روایی ما به
عنوان شفیعان الهی از آن­ها یاد کرده­اند؛ «انا توجهنا و استشفعنا و توسّلنا بک إلی
الله»([۲۱]) و در بیان دیگری از معصوم۷ آمده «اذا نزلت بکم شدیده فاستعینوا
بنا»([۲۲]) هرگاه با رخداد حادثه­ی ناگواری مواجه شدید؛ به ما استعانت بجویید. در
تعبیر دیگری آمده است. «فاستعینوا بنا علی الله»([۲۳]) قرآن نیز داستان درگیری یک
اسراییلی با یک نفر قبطی را بیان فرموده و سخن از یاری جستن آن اسراییلی از حضرت
موسی به میان آورده، در حالی که هیچ منعی ننموده است. )… فاستغاثه الّذی من شیعته
علی الّذی من عدوّه…(([۲۴]) )… فإذا الّذی استنصره بالامس یستصرخه… (([۲۵])
از تعبیر «استنصروه» و «استغاثه» به دست می­آید که استغاثه و استنصار از غیر خدا در
صورت مظهریت تنافی با توحید ندارد.

ب: مؤمنین؛

قرآن مؤمنین را یار و یاور رسول خدا۹ معرفی می­فرماید )… حسبک الله ومن تَبَعَکَ
من المؤمنین(([۲۶]) و پیامبر۹ برای مبارزه با شرک و کفر و الحاد، به خدا و مؤمنان
راستین تکیه می­کند و از آن­ها استمداد می­جوید و این عمل هیچ تنافی با توحید در
استعانت ندارد. همچنان که حضرت موسی۷ در مبارزه­ با گوساله پرستان، از مؤمنان یاری
می­طلبد؛ )… لنحرِّقنَّه ثم لننسفنه فی الیَمِّ نسِفَاً(([۲۷]) که این مطلب از
تعبیر جمع در این آیه به دست می­آید.

هرگاه کافر نیز حسن رأی نسبت به مسلمانان داشته باشد، می­توان از تدبیر و توان­مندی
او به عنوان مظهری از مظاهر الهی کمک گرفت و این نوع استعانت را مذاهب اربعه و بعض
فقهای امامیه جایز دانسته­اند.([۲۸]) همچنین اجنه را می­توان به تسخیر در آورد و از
قدرت و توانشان در راه حق و رسیدن به خیرات استمداد طلبید، همان گونه که حضرت
سلیمان از این طریق بهره برد.

۲. اسباب قرب الهی؛

علاوه بر مظاهر الهی بعضی از اسباب و وسایل نیز می­توانند انسان را به خدا نزدیک
کنند و یار و مددکار انسان باشند. در قرآن دو مصداق از آن یاد شده و برخی از آن­ها
نیز در روایات آمده است.

الف: مصادیق قرآنی؛

از آن­جایی که «نماز» انسان را متوجه به رب نموده و «صبر»، نفس را از جزع حفظ
می­کند؛ از این رو بهترین وسیله برای تقرب انسان به خداوند به شمار می­آید. و شاید
تفسیر صبر در بعضی روایات به روزه همین دلیل را دربرداشته باشد و از همین رو خداوند
ما را امر به استعانت از صبر و صلوه می­فرماید )وستعینوا بالصّبر و
الصلوه…(([۲۹])

ب: مصادیق روایی؛

۱. صدق: روایات صدق و راستی را وسیله­ی استعانت برای قرب الهی دانسته و ما را بدان
امر فرموده­اند «استعینوا بالصبر و الصدق»([۳۰]).

۲. قرآن: قرآن یکی از وسایلی است که برای پیروزی بر شداید باید از آن استعانت جست و
امیرالمؤمنین۷ به آن توصیه فرموده­اند: «ولا اجد قبل القرآن من غنی فاستشفعوا من
ادوائکم و استعینوا به علی لاوائکم…» ([۳۱])

۳. تقوا: تقوا از مهم­ترین اسباب قرب الهی و مورد سفارش همه­ی انبیا و اولیا به
پیروان خود است رسول خدا۹ و امیرالمؤمنین۷ نیز بدان تأکید فرموده­اند. حضرت علی۷ در
یکی از خطبه­های نهج­البلاغه، علاوه بر وصیت بر تقوا آن را به عنوان وسیله­ی
استعانت به خدا معرفی می­فرماید: «اوصیکم بتقوی الله استعینوا بها علی الله …»
([۳۲])

لازم به ذکر است که گرچه بعضی از اسباب از قبیل سحر و جادو به نفسه سبب قرب الهی
نیستند، ولی می­توان از آن به عنوان سببی که خداوند چنین تأثیری را به او داده؛ در
جهت دفع شر که عبارت از ابطال سحر ساحران است، کمک گرفت این نوع یاری خواستن با
پاورپوینت کامل توحید در استعانت ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint تنافی ندارد.

ولی از آن دسته موجوداتی که جز شر و پلیدی از آن­ها صادر نمی­شود، حتی به عنوان
مظهریت نمی­توان استمداد جست، از قبیل شیاطین، منافقین، گمراهان، گناهان و قرآن
درباره­ی شیطان می­فرماید وعده­های او جز فریب و دروغ چیزی نیست )… وما یعدهم
الشیطان إلا غروراً(([۳۳]) و او دشمنی آشکار برای انسان است )… إنّ الشّیطان کان
للاِنسان عدواً مبیناً(([۳۴]) و چگونه عدو می­تواند معین و یاور انسان باشد؟! بلکه
باید از شر او به خدا پناه برد. )و إمّا ینزغنک من الشیطان نزغ فاستعذ
بالله…(([۳۵]) هر گاه با مکر و حیله­های شیطان مواجه شدید به خدا پناه ببرید.

و درباره­ی گمراهان نیز می­فرماید: )… وماکنت متخذ المضلین عضداً(([۳۶])؛
«گمراهان را تکیه­گاه خود قرار نمی­دهم» و استعانت از منافقین را نیز به هیچ وجه
تجویز نمی­فرماید و کمک گرفتن از آن­ها را شیوه­ای غیرالهی می­داند )… ولاتتخذوا
منهم ولیاً و لا نصیراً(([۳۷]) زیرا آنان هرگز نمی­توانند رأی خوبی نسبت به مؤمنین
داشته باشند و مانده در بیراهه، چگونه می­تواند راه بنمایاند و نمی­تواند مظهری از
مظاهر الهی باشد.

درباره­ی گناهان اعم از ظاهری و باطنی نیز امر به رها کردن می­فرماید: )و ذروا ظاهر
إلاثم و باطنه…(([۳۸]) زیرا گناه اسم جامعی است برای همه­ی پلیدی­ها چگونه
می­تواند وسیله­ای برای رسانیدن انسان به خیرات باشد و یا از او عون و کمکی صادر
شود.

نتایج استعانت از خدا؛

تا بدین­جا بیان شد که استعانت راستین از آن خداست و از غیر خدا _ اگر به لحاظ
مظهریت باشد _ در حقیقت همان استعانت از خداست، زیرا مظاهر الهی جلوه­هایی از فعل
حق­اند که با شکل­های گوناگون ظاهر می­شوند؛ گاه در بالاترین مرتبه در چهره­ی نبی­
اکرم۹ و گاه در حقیقت ائمه­ی معصومین: خود را می­نمایاند و گاه در مرتبه­ای
پایین­تر در سلک مؤمنین و صالحین جلوه­گر می­شود از این رو آثار استعانت از خدا و
مظاهر او همسان خواهد بود و از حق تعالی که مستعان حقیقی است جز خیر صادر نمی­شود و
مظاهر خداوند نیز به تبع او منشأ خیرات­اند. به خلاف استعانت از غیر خدا به طور
مستقل و یا استعانت از شرور که استعانتی دروغین است، زیرا مخلوق در بعد خالقیت و یا
ربوبیت و تدبیر امور صاحب هیچ قدرتی _ مستقل از قدرت الهی _ نیست و لذا یاری جستن
از بت­های ساخته­ی بشر و یا قدرت­های پوشالی که مالکیت مطلق را از آن خود می­دانند
ممنوع و مورد نهی و منع شدید قرآن قرار گرفته و آثار منفی آن را متذکر شده است.

حال به نمونه­هایی از آثار استعانت به خدا اشاره می­کنیم:

۱. اجابت و پاسخگویی؛

قرآن کریم از قول خداوند می­فرماید هر گاه بندگان نیاز خود را به سوی بی­نیاز
ببرند، بدون شک پاسخی دریافت خواهند نمود؛ )واذا سألک عبادی فإنی قریب أجیب دعوه
الداعی إذا دعان…(([۳۹]) و در آیه­ای دیگر تصریح می­کند که هر درخواستی را پاسخ
می­دهد )واَتیکُم مِن کُلِّ ما سَألتُمُوهُ …(([۴۰]) و در جای دیگر تعبیری است
که استفاده می­شود که پاسخ و اجابت قبل از سؤال و درخواست است و به عبارتی، آن­گاه
که درخواست می­شود پاسخ آن قبلاً داده شده است، )قالَ قَد اُتیتَ سُؤلَکَ یا مُوسی
(([۴۱]) و در روایات خداوند را عون هر مستعینی معرفی کرده «یا عَونَ کُلِّ
مُستَعین»([۴۲]) و پاسخ و اجابت را حتمی دانسته «مَن اِستَعانکَ بهِ
أَعَنتَهُ»([۴۳]) و همین حقیقت را با تعابیر مختلف بیان می­کند. «فیَغیثُ المستَغیث
و یُعینُ مَن اِستَعانه»([۴۴])؛ به طوری که یکی از اسمای الهی «معین» و «مستغیث»
است «یا مُعینَ مَن اِستَعانه ویا مُغیثَ مَن اِستَغاثَه»([۴۵]) و تعبیر بعضی از
روایات به گونه­ای است که گویا قبل از استعانت عون از ناحیه­ی خداوند موجود است
«والاعانهُ لِمَن إِستَ