پاورپوینت کامل ۱۷ شهریور؛ افتخار ما ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ۱۷ شهریور؛ افتخار ما ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ۱۷ شهریور؛ افتخار ما ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ۱۷ شهریور؛ افتخار ما ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

۱۷ شهریور، غریو خونین عاشقان شهادت، طاغوت شکن شد و تاریخ­ساز.

۱۷ شهریور، روز حماسه ملت ایران، و یوم الله تاریخ انقلاب اسلامی گشت.

روزی که از ژاله، لاله­های خون جاری شد و از آن پس میدان شهدا سند عاشورای انقلاب
شد و جمهوری اسلامی به بار نشست.

روزهای عید حال و هوای دیگری دارد. آن­گونه که هنوز بعد از گذشت سال­های نوجوانی و
جوانی همان شور و حال خاص نمایان است و … از این همه عید فطر رنگ و بوی دیگری.
روزهای پایانی ماه مبارک رمضان هرچه به عید نزدیک­تر می­شویم، حس عجیبی مرا می­گیرد
و غمی سنگین بر جانم خیمه می­زند و دوباره خاطرات عید فطر ۵۷ از صفحه­ی ذهنم
می­گذرد.

۱۳ شهریور ۵۷ هوا گرگ و میش بود. شور و شعف شرکت در نماز عیدفطر به خروجمان از منزل
کمک نمود. اما ته دل­هایمان یک نگرانی خاص بود و آن­هم این­که آیا ساواک می­گذارد
نماز عید برگزار بشود؟!…

نگرانی برخورد دژخیمان با نمازگزاران عید فطر، ایمان را در دل­ها نلرزاند، امّا
دلهره­ها هر لحظه بیشتر می­شد!

هرچه به قیطریه نزدیک­تر می­شدیم نوای جان بخش الله اکبر، الله اکبر و لله الحمد و
له الشکر علی … بر صفای روح و جانمان می­افزود. صف­های منظم نماز به امامت شهید
بزرگوار آیهالله مفتح با شکوه­تر می­شد، مأموران ساواک به وحشت افتاده بودند و
نگرانی از چهره­هایشان هویدا بود. بعد از نماز و سخنرانی پر شور شهید باهنر،
خیابان­های ولی عصر، انقلاب و میدان آزادی شاهد اولین راه­پیمایی عظیم مردمی در
تاریخ ایران اسلامی بود. به میدان آزادی که رسیدیم؛ مردم در حین متفرق ­شدن زمزمه
می­کردند: جمعه ۸ صبح میدان ژاله…

از منزل ما تا میدان ژاله ۲۰ دقیقه پیاده روی داشت. ساعت ۳۰/۷ صبح، صبحانه را خورده
و نخورده، همراه خواهر بزرگم راهی میدان ژاله شدیم. نزدیک میدان که رسیدیم، مردم در
گوشه و کنار پیاده روها ایستاده بودند. سنگینی فضا خبر از حادثه­ای شوم می­داد.
جلوتر که رفتیم پیرمردی دستمال چهارخانه­اش را زیر گلو گرفته بود و از سر و رویش
خون می­آمد. او که به سختی راه می­رفت، با دست به سمت کوچه­ی منتهی به میدان ژاله
اشاره کرد. از داخل کوچه تعدادی زن و مرد به سمت ما می­دویدند. سر و صورت و
لباس­هایشان خونی بود و سعی داشتند از مهلکه فرار کنند… مردم را کشتند، مردم را
کشتند، بی­رحم­ها به هیچ کس رحم نکردند … این جملات را مردی که لباسش غرق به خون
بود را با خشم و هیجان تکرار می­کرد. خودم را سر کوچه رساندم، تا میدان ژاله هنوز
فاصله بود … مأموران ساواک سراسر میدان را اشغال کرده بودند و صدای تیراندازی
می­آمد.

صدای آژیر آمبولانس­ همه­جا پیچیده بود. بی­اختیار نگاهم به سوی آمبولانسی رفت که
درش باز بود، معلوم نبود کسانی که داخل آن افتاده­اند؛ زخمی­اند­ یا شهید. چادر زنی
از داخل آمبولانس آویزان بود. دلم می­خواست نزدیک میدان ­شوم تا اگر کاری از دستم
بر می­آید انجام دهم، اما ازدحام جمعیت و حرکت آمبولانس­هایی که صدای آژیرشان تا
دور دست به گوش می­رسید، مانع می­شد. با این همه هنوز صدای شعارهای مردم به گوش
می­رسید… برادر مسلمان به پا خیز برادرت کشته شد… قسم به خون شهدا، شاه تو را
می­کشیم… مردم با خشم و عصبانیت شعار می­دادند و به اطراف می