پاورپوینت کامل آیهالله سیستانی پیام­آور صلح و دوستی ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیهالله سیستانی پیام­آور صلح و دوستی ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیهالله سیستانی پیام­آور صلح و دوستی ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیهالله سیستانی پیام­آور صلح و دوستی ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۸

جهان اسلام

جمال خاشقجی، تئورسین و تحلیل­گر مسایل از کشور سعودی و معاون سردبیر مجله اخبار
العرب است که به انگلیسی چاپ می­شود.

این تئوریسین، پس از طرح پیشنهاد آیهالله سیستانی به عنوان برنده جایزه نوبل،
مقاله­ای خواندنی نوشت که پس از چاپ آن در نشریات معتبر عربی، موجی از شگفتی اعراب
سنی را از یک­سو و اعتراض سلفی­های افراطی را از سوی دیگر برانگیخت.

وی با شجاعت تمام، سخن خویش را مطرح کرده و نشان داد که آیهالله سیستانی تا چه
اندازه با حکمت و درایت با مسایل عراق برخورد کرده و به رغم تمام جنایت­هایی که
عده­ای به نام اسلام و به نام اهل سنت در عراق مرتکب می­شوند، آیهالله سیستانی
هم­چنان در مقابل انتقام جویی شیعیان ایستادگی کرده و مانع از غرق شدن عراق در
دریای خون شده است.

پرسش او این است که اگر وی هم، مانند افراطی­های سلفی برخورد می­کرد و فتوا به قتل
سنی­ها می­داد، چه پیش می­آمد؟

آیا یک شیعه نمی­تواند مثل یک سنی، ماشینی را در برابر مسجد سنی­ها، آن هم روز
جمعه، منفجر کند و آدم بکشد؟

آیا نبردی که در عراق توسط این افراطی­ها به راه افتاده پیروزی هم دارد؟

تنها کسی که سبب آرامش در میان شیعیان شده است؛ آیهالله سیستانی است و بس. بنابراین
آیا شایسته نیست که رئیس دانشگاه الازهر و مفتی سعودی و شیخ قرضاوی و دیگران، به
نجف رفته، دست او را هم ببوسند؟

این شما و این هم ترجمه این نوشته منصفانه یک تحلیل­گر سعودی:

چند هفته پیش، “توماس فریدمن”، نویسنده معروف آمریکایی، آیهالله سیستانی را شایسته
دریافت جایزه نوبل معرفی کرد. دلیل او برای این کار، سهم وی در اجرای اولین
انتخابات آزاد در عراق و آگاهی عالمانه وی در برابر کسانی بود که قصدشان به تأخیر
انداختن انتخابات بود. من نه تنها اقدام فریدمن را ستایش می­کنم، بلکه آیهالله
سیستانی را کاندیدای جایزه دعوت تضامن اسلامی که در مملکت خود من است و ملک فیصل
آن را برای خدمت به اسلام قرار داده، می­کنم.

دلایل من، چیزهایی جز دلایلی است که فریدمن و دیگران مطرح کرده­اند و البته تصورم
بر این است که دلایل من، مهم­تر است دلیل من برای این امر، تلاش مجدانه وی در
جلوگیری از جنگ شیعه و سنی در عراق است. او با اصرار و سماجت، از پیروان شیعه­اش در
عراق خواسته است تا با عقل و صبر در برابر سنی­ها و سلفی­های افراطی برخورد کنند،
سنی­هایی که حتی یک­روز، نیات خود را در ایجاد جنگ داخلی ـ که هیچ سودی ندارد و
هدفش برای برهم زدن آرامش در عراق است ـ پنهان نکرده­اند. جنگی که پیروز ندارد.
آیهالله سیستانی قاطعانه در برابر تمایل به انتقام جویی ایستاده و آن را رد کرده
است.

این را بدانید که این دعوت من، خشم و تعجب بسیاری را برخواهد انگیخت. چرا که ما در
حال حاضر با غفلتی که گرفتارش شده­ایم، بر محور نوعی طائفی­گری به ضدیت با شیعه
مشغولیم. این به خاطر نوعی انحراف فرهنگی است که در مقابل تسامح اسلامی، در فرهنگ
ما نفوذ کرده است. رایحه دشمنی بر ضد شیعه را در پشت اسامی مستعار فراوانی که در
سایت­های اینترنتی عربی آمده، می­توان استشمام کرد. بدبختی و تأسف از آن است که این
را به پای اسلام می­گذارند. این دشمنی را در مقالات و نوشته­های فراوانی که در
روزنامه­ها و شبکه­ها عرضه می­شود هم می­توان ملاحظه کرد. نویسندگان بی­تقوایی که
اتهاماتی از این قبیل می­زنند که شیعیان هم پیمان با اشغال­گران هستند و تاریخ
دارد تکرار می­شود. یا می­نویسند: این همان ابن علقمی است که دوباره سر برآورده
است.

اما وظیفه ماست که به این تعصب ضد شیعی­مان که در جان و عقلمان نفوذ کرده، به صراحت
اعتراف کنیم و بگوییم که این­ها ناشی از مشتی داستان خیالی و واهی و نظریات
توطئه­گونه و روایات و اخبار ساختگی است که ما مرتب نقل مجالس خود کرده­ایم. گویا
شیعیان از ستاره­ای دیگر آمده­اند و همسایگان ما در محله و شهر نیستند.

ما باید این پرده که مانع از دیدن حقایق است را از جلوی چشمانمان برداریم. باور من
این است که علمای دین، بهترین کسانی هستند که می­توانند این مهم را به انجام
برسانند. کسی نمی­گوید که آن­ها اختلاف شیعه و سنی را حل کنند. آن­چه ما می­خواهیم
این است که این حالت دشمنی و تکفیر و کراهت که در این­جا فضای موجود میان ما را در
عراق آلوده کرده است را از بین ببرند؛ فضایی که این­چنین جوانان ما را به کام مرگ
می­فرستد در حالی که بیچاره­ها باورشان این است که اگر این­چنین به میان جمعیت
شیعه­ها بروند و خود را منفجر کنند، به بهشت می­روند. ما نیازمند قوانینی هستیم تا
عاملان برافروزی این دشمنی را مجرم بشناسد، د