پاورپوینت کامل سفرنامه­ی حج ?سال ۱۹۹۹? ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سفرنامه­ی حج ?سال ۱۹۹۹? ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سفرنامه­ی حج ?سال ۱۹۹۹? ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سفرنامه­ی حج ?سال ۱۹۹۹? ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

۵۰

… ولله علی الناس حجّ البیت من استطاع إلیه سبیلاً…([۱])

جعل الله الکعبه البیت الحرام قیاماً للنّاس …([۲])

روز اوّل ماه مبارک رمضان ازجامعهالزهرا۳ ـ حوزه­ی علمیه خواهران قم ـ که چند سال
در آن­جا درس خوانده بودم، تماس گرفته شد. مژده دادند که من و چند نفر دیگر از
خواهران غیر ایرانی برای تشرّف به خانه­ی خدا انتخاب شدیم.

انتظار چنین خبری را نداشتم، هرچند آرزویم بود که روزی بتوانم حج بگذارم، امّا هنوز
شرایط فراهم نبود.

رو به سوی خدا آوردم و از او درخواست کمک کردم. یقین داشتم که خود دعوت نموده­ و
خود نیز کمک ­خواهد کرد. چند مرتبه سوره­های حج و نب را خواندم. شنیده بودم که
خواندن حدیث کساء و زیارت عاشور نیز مؤثر است. دائماً ذکر لاحول ولا قوه الاّ
بالله و ماشاءالله و دعاها و ذکرهای دیگری که در ماه رمضان توصیه شده است را
تکرار کردم به گونه­ای که هنوز یاد و خاطره­ی آن روزها با من است و از بهترین
روزهای زندگی­ام می­باشد.

۳۰ ذی قعده پایان انتظار من بود. البته حجّ من از دو ماه قبل که در کلاس­های آمادگی
شرکت می­کردم، شروع شده بود. قبل از بیرون رفتن از خانه، دو رکعت نماز خواندم، صدقه
دادم… و از خداوند درخواست کردم که در غیبت من دخترانم را حفظ کند. قرآنی را که
همسایه­ها برای خداحافظی آورده بودند، زیارت کردم و به همراه همسرم سفر را با توکل
به خدا آغاز کردم.

بسم­الله، توکلت علی الله، لاحول ولاقوه إلاّ بالله، اللّهمّ إنّی أسألک خیر ما
خرجت له، و أعوذ بک من شرّ ماخرجت له، اللّهم أوسع علیّ من فضلک، و أئمم علیّ
نعمتک، واستعملنی فی طاعتک، واجعل رغبتی فیما عندک، و توفی علی ملتک و مله رسولک،
صلی الله علیه و آله وسلم.

در بین مسیر قم تا فرودگاه بین­المللی مهرآباد تهران مرتب دعاها را از روی کتاب
کوچکی که همراهم بود، می­خواندم: اللّهم اجعل مسیری عبراً و صمتی تفکراً و کلامی
ذکر. چندبار آیه الکرسی را خواندم و به یاد حدیثی از امام صادق۷ افتادم که:

إذا أردت الحجّ فجرّد قلبک لله تعالی من کلّ شاغل و حجاب کلّ حاجب، و فوّض أمورک
کلّها إلی خالقک، و توکّل علیه فی جمیع ما یظهر من حرکاتک و سکناتک، و سلّم لقضائه
و حکمه و قدره، ودع الدّنیا والراحه والخلق، واخرج من حقوق تلزمک من جهه
المخلوقین… واستعدّ استعداد من لایرجو الرّجوع، وأحسن الصّحبه، وداع أوقات فرائض
الله و سنن نبیّه۹ و ما یجب علیک من الأدب والاحتمال والصبر والشکر والشفقه
والسّخاء وإیثار الزّاد علی دوام الأوقات([۳])

بلندگو خبر از نزدیک شدن به فرودگاه بین­المللی جده داد. فکر این که به زودی در
سرزمین پیامبر اکرم۹ به سر خواهم برد، مرا از قرن بیستم به سال هشتم هجری، آن­گاه
که مسلمان­ها شهر مکه را فتح کردند و حکومت بزرگی را برقرار نمودند تا پیام درخشان
توحید و عدالت را به تمام کره زمین برسانند، منتقل کرد.

با فرود آمدن هواپیما همه­ی مسافرها با یک صدا فریاد زدند: اللّهمّ صلّی علی محمّد
و آل محمّد

هنگام بازدید گذرنامه­ها تعجب می­کردند که من آرژانتینی هستم، یکی از آن­ها گفت:
یأتوک رجالاً و علی کلّ ضامرٍ یأتین من کلّ فجّ عمیق

در بخش کنترل کتاب دعا را گرفتند. قبل از ما نیز کتاب­های دعای زیادی را از زایرین
گرفته بودند. این کار تعجب زیاد من را برانگیخت و انتظار چنین حرکتی را نداشتم.
وقتی علت را پرسیدم، فقط گفته شد: حرام! حرام!

مانده بودم که هنگام قرار گرفتن در مقابل خانه خدا چه دعایی بخوانم؟ با چه زبانی به
رسول خدا۹ سلام کنم؟! هرچه فکر کردم، نفهمیدم این کتاب چه می­تواند داشته باشد که
مانعش می­شوند، آیا جز صلوات بر پیامبر۹ و آلش و آیات قرآن و دعا و ذکر خدا چیز
دیگری دارد؟ با این وجود به خواهران مذاهب اسلامی دیگر اجازه می­دادند که کتاب­های
خود را نگه دارند.

پس از خواندن نماز مغرب و عشا منتظر اتوبوس شدیم تا ما را به مکه ببرد. در مسیر راه
صدای دلنشین آیات قرآن مجید چشم دل را باز می­کرد و حس عجیبی به آدم دست می­داد.
آیات قرآن در دلم نفوذ می­کرد و معنا را می­فهمیدم…

در احرام هیچ خصوصیاتی که بتوان احساس برتری نسبت به دیگران پیدا کرد، دیده
نمی­شود. لباسش نیز در سرما و گرما یکی است.

پس از احرام نوبت تلبیه و لبیک گفتن است. حتی اگر یک حرف از تلبیه را تلفظ نکنیم،
حاجی نمی­شویم. سعی کردم با تمرکز تمام این کار را انجام دهم، از امام صادق ۷ نقل
شده که: لبیک گفتن به این معناست که خدایا تو مرا به آن­چه می­خوانی به سرعت اجابت
می­کنم و همواره آماده به خدمتم… اگر در جوابم گفته شود: لالبیک تو را
نپذیرفته­ایم آن وقت چه کنم؟([۴])

سعی کردم آرام بگیرم، به خود گفتم: برای خودسازی به سفر آمده­ام، پس خدا من را رها
نمی­کند. همان­جا بود که تلبیه را گفتم: لبیّک اللّهمّ لک لبّیک، لبّیک لاشریک لک
لبّیک، انّ الحمد والنعمه لک والملک، لاشریک لک لبّیک. مرتب این جمله را تکرار
می­کردم تا مطمئن شوم که صحیح و بدون نقص به جا می­آورم.

در بین سفر سعی کردم دنیا را کنار بگذارم و تنها در پی عهدی که با خدا بسته­ام،
باشم. می­دانستم که باید عملم خوب باشد، شاید اوّلین و آخرین سفرم باشد. در پی این
بودم که چگونه خدا در تمام لحظه­های زندگی به ما تکالیفی می­سپارد که پیوسته ما را
با خودش متصل کند و پاکیزه نگه دارد. از آن جمله نماز واجب روزانه که چه قدر
درباره­ی آن اهمال می­شود و چه بسا بدون حضور قلب و تمرکز خوانده می­شود، و یا نماز
جمعه که هفته­ای یک بار خوانده می­شود، ولی باز هم … و یا روزه­ی ماه رمضان که
فقط یک بار در سال برای ما واجب شده است و نیز اعمال حجّ که فقط یک بار در طول
زندگی، آن هم اگر از جهت­های مختلف توانایی باشد، واجب می­شود.

بالاخره به مکه رسیدیم: انّ اوّل بیت وضع للناس للّذی ببکّه مبارکاً وهدی
للعالمین([۵]) همان خانه­ای که از طرف ابراهیم۷ و فرزندش اسماعیل قرار داده شد،
برای این­که مرکز پیام الهی و اقامت­گاه نبوّت از نسل خودش باشد و جای نزول فرشته­ی
وحی حضرت جبرئیل۷ است: ربّنا وابعث فیهم رسولاً مّنهم یتلوا علیهم ءایاتک و
یعلّمهم الکتاب والحکمه ویزکّیهم إنّک أنت العزیز الحکیم([۶]) همان خانه­ای که
پروردگار درباره­اش می­فرماید: …و من دخله کان ءامنا… ([۷]) خانه­ای که زمین
از همان­جا شروع به وسعت کرد دحو الأرض نقطه و مرکزی برای پرستیدن خدای یکتا. آری
خانه­ی خدا درهایش را به سوی همه­ی مسلمان­ها گشوده است. تا وقتی آن­جا هستیم؛ لازم
نیست نمازها را به قصر بخوانیم، گویا وطن اصلی همه آن­جا است.

آری محلی که صدها پیامبر در آن­جا نماز خواندند، جایی که اوّلین نماز جماعت به
امامت حضرت محمد۹ و مأمومینی چون حضرت خدیجه و حضرت علی۸ بر پا شد. همان خانه­ای که
مهدی آل محمد۹ یک روز جمعه از آن­جا ظهور خواهند کرد…

از آن پس مراقب بودم کارهایی که بعد از محرم شدن، حرام می­شوند را انجام ندهم و
حضور قلب بیشتری داشته باشم. بیرون رفتن از هتل و داخل شدن در شهر و دیدن
ساختمان­های مدرن و … موجب فراموشی تاریخ آن شهر مقدس نشد و در طول این مدت آرزو
داشتم که زمان به ۱۴۰۰ سال قبل باز ­گردد تا همان شکوه و جلال دوره­ی پیامبر۹ را
مشاهده ­کنم.

دیوارهای بلند اطراف کعبه دیده می­شد، گام­ها را با سرعت بیشتری بر داشتم، ولی هنوز
نمی­دانستم که کعبه چگونه جایی است؟ وقتی وارد صحن بیرونی که با سنگ­های مرمر سفید
پوشیده شده بود، رسیدم، صوت صلوات تمام فضا را در بر گرفته بود. هرکدام از درهای
ورودی اسمی دارند: باب ابراهیم، باب اسماعیل، باب النّبی، باب علی، باب ابوبکر، باب
الوداع، باب الصفا، باب السلام، باب الشیبه…

از یک در وارد شدم، ولی هنوز نمی­توانستم کعبه را ببینم، اطراف من هزاران نفر
بودند؛ بعضی راه می­رفتند، بعضی قرآن تلاوت می­کردند، عده­ای دعا می­خواندند ولی
همه به سوی او بودند… نگاهم را به وسط دوختم و اشک از دیدگانم جاری شد.
نمی­توانستم باور کنم، از آن­چه که من خیال کرده بودم با عظمت­تر بود. بی­اختیار
سجده­ی شکر به جا آوردم: یا کعبه! الحمدلله الّذی عظّمک و شرّفک مثابه للّناس
وأمناً مبارکاً و هدیً للعالمین

کعبه آن قدر عظمت داشت که سزاوارش این جمعیت طواف کننده است. عظمتی به اندازه­ی
همه­ی معنویت و همه­ی تاریخ! خانه­ای که برای اولین بار از طرف حضرت آدم ساخته شد و
پس از طوفان نوح۷ از طرف ابراهیم۷ و فرزندش اسماعیل۷ بازسازی شد: … وعَهدنا إلی
إبراهیم و إسماعیل أن طهّرا بیتی للطّائفین والعاکفین والرُکّع السجود([۸]) …
خانه­ای که حافظ و صاحبش خداست، خانه­ای که در سال ولادت پیامبر اکرم۹ حمله­ی ابرهه
و ارتش صدهزار نفری سوار بر فیل را تحمل کرد.

ای کعبه! چه­قدر سربلند و با افتخاری. آن روز که جاهلان به سوی تو آمدند و تصمیم