پاورپوینت کامل ضوابط حاکم بر روابط مسلمان­ها با اهل کتاب ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ضوابط حاکم بر روابط مسلمان­ها با اهل کتاب ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ضوابط حاکم بر روابط مسلمان­ها با اهل کتاب ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ضوابط حاکم بر روابط مسلمان­ها با اهل کتاب ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۹

حضرت امام خمینی۱:

هر کس از اسلام اطلاع داشته باشد، می­داند که اسلام هیچ­گاه در مورد اقلیت­های
مذهبی و پیروان سایر مذاهب نظر سوء نداشته است و همیشه با آنان با احترام رفتار
کرده است، تبلیغاتی که خلاف این مطلب رابرساند ازاجانب ودشمنان اسلام است.([۱])

اشاره:

برای زندگی مسالمت­آمیز و پایدار در میان اهل ادیان الهی؛ اصول مشترکی چون احترام
به باورهای پیروان دیگر مکاتب، ملاک قرار دادن ارزش­های معنوی و انسانی، ارج نهادن
به رفاه و آسایش دیگران، دخالت ندادن منافع و تعصب­های شخصی در روابط و مبارزه با
هرگونه بی­عدالتی و فساد اهمیت دارد.

دین اسلام برای ارتباط گرفتن با اهل کتاب ضوابطی دارد که رعایت آن­ها علاوه بر حفظ
قدرت و عزت مسلمانان، در ایجاد هم­زیستی مسالمت­آمیز با اهل کتاب نیز مؤثر است. این
نوشتار به بررسی اجمالی این ضوابط می­پردازد:

ضوابط حاکم بر روابط

از میان این ضوابط به سه مورد کلی آن که آیات قرآن به آن­ها اشاره کرده؛
می­پردازیم:

. عدالت؛ در اسلام مسایل اعتقادی از مسایل علمی و عملی جدا نیست. توجه به اوصاف
الهی سبب می­شود که انسان چشم دل را به نقطه­ی کمال مطلق بدوزد و سعی کند در سیر
درونی و برونی خود را به او نزدیک­تر سازد، تا اخلاق الهی و انعکاس صفات او در
اخلاق و عمل انسان متجلّی گردد.

یکی از اصول مورد تأکید و اهتمام قرآن کریم مسأله عدل و عدالت است. این عقیده در
آحاد مسلمان­ها و جوامع اسلامی اثر می­گذارد و در سایه­ی اجرای آن جامعه به سوی
مدیریت صحیح در کارها، و برافراشتن پرچم عدل و داد حرکت می­کند.

اهمیت این موضوع به حدی است که هیچ چیز نباید مانع آن گردد و یا در آن اثر داشته
باشد. دوستی­ها و دشمنی­ها، قرابت و خویشاوندی، دوری و نزدیکی و هرگونه انحراف از
آن متابعت از هوای نفس است، همان­گونه که قرآن می­فرماید: یا داوود إنا جعلناک
خلیفه فی الأرض فاحکم بین الناس بالحقّ ولاتتبع الهوی فیضلّک عن سبیل الله …
([۲])؛ ای داوود، ما تو را در زمین خلیفه [و جانشین] گرداندیم؛ پس میان مردم به
حق داوری کن، و زنهار از هوس پیروی مکن که تو را از راه خدا به در کند…

در آیاتی دیگر به صراحت از ستم روا داشتن به دشمن ـ شخصی یا دینی ـ نهی شده است.

خدای متعال می­فرماید:

یا أیها الذین ءامنوا کونوا قوّامین لله شهدآء بالقسط ولایجر منّکم شنئان قوم علی
ألاّ تعدلوا اعدلوا هو أقرب للتّقوی…([۳])؛ ای کسانی که ایمان آورده­اید, برای
خدا به داد برخیزید [و] به عدالت شهادت دهید, و البته نباید دشمنی گروهی شما را بر
آن دارد که عدالت نکنید. عدالت کنید که آن به تقوا نزدیک­تر است….

از آیه استفاده می­شود که:

ـ راه رسیدن به تقوا اجرای عدالت است.

ـ نباید دشمنی با دیگران آدمی را از عدالت دور کند.([۴])

ـ باید در همه حال خدا را در نظر داشت و او را حاضر و ناظر دانست.

ائمه معصومین: نیز تأکید بسیاری بر این مطلب دارند. امیرالمؤمنین۷ فرمودند: العدل
أساس به قوام العالم؛ عدل زیربنایی است که نظام هستی بر آن اساس بنا نهاده شده
است.([۵])

حضرت علی۷ اجرای عدالت را از نشانه­های عقل و دلیل بر عاقل بودن می­دانند.([۶]) از
ایشان درخواست می­شود که بفرمایند عاقل کیست؟ ایشان می­فرمایند: عاقل کسی است که
هر چیزی را در جای مناسب خود می­نهد.([۷])

انسان عاقلِ بهره­مند از خرد؛ کسی است که به اجرای عدالت بیندیشد و آن را اجرا کند.

گستره اجرای عدالت تا جایی است که حقوق اقلیت­های دینی را نیز در بر می­گیرد,([۸])
و رفتار عادلانه­ی ائمه معصومین: در این زمینه شگفت­انگیز است. از آن جمله: حضرت
علی۷ از محلی عبور می­کردند، سالمند نابینایی در گذرگاه نشسته بود و تکدّی می­کرد.
حضرت سؤال فرمودند: او کیست؟ عرض شد: مرد مسیحی نابینا. حضرت علی­۷ فرمودند: تا
وقتی جوان بود به این جامعه خدمت کرد، اینک که پیر و ناتوان شده باید گدایی کند؟
“انفقوه من بیت المال” در حکومت من نباید حتی یک مسیحی گدایی کند. او را از
بیت­المال تأمین کنید.([۹])

بنابر آیات قرآن([۱۰]) حتی به گاه شرایط بحرانی و غیر طبیعی نباید از اجرای قسط و
عدل خارج شد و حال آن­که در دنیا معمول است که براساس شرایط فوق العاده جای احقاق
حق نیست و باید هرگونه نابسامانی را تحمل کرد.

این گونه احکام اسلامی نوعی اعجاز و نشانه­ی حقانیت دعوت پیامبر۹ است که در
سخت­ترین شرایط نیز مال و جان افراد برای یکدیگر ارزشی ندارد، و حال آن­که اسلام تا
این حد به احقاق حقوق اهمیت می­دهد.

همچنین حضرت علی۷ در نامه­ای به مالک اشتر می­فرمایند:

… و أشعرِ قلبَک الرحمه للرّعیه، والمحبّه لهم، واللّطف بهم، ولاتکوننّ علیهم
سُبعاً ضاریاً تغتنمُ أکلَهم فإنّهم صِنفان: إمّا أخٌ لکَ فی الدّین، أو نظیرٌ لک
فی الخلق؛ قلبت را برای رحمت, لطف و محبت به رعیت آشنا کن و برای آنان همانند
درنده­ای نباش که خوردن گوشتشان را مغتنم بشماری, پس مردم در حوزه حکومتی تو دو
قشرند: یا برادر دینی تو هستند و یا اگر مسلمان نیستند, حداقل انسانی همانند تو
هستند.([۱۱])

تعهد و دلسوزی رهبر اسلامی نسبت به همه­ی اقشار جامعه در سخنان سالار شهیدان و رهبر
آزادگان حضرت حسین­بن علی۷ چنین تصویر شده است:

پروردگارا! تو می­دانی مبارزه ما با این جمعیت, به خاطر علاقه به حکومت, و
دست­یابی بر قدرت و مقام و یا به خاطر بهره­گیری از مال و ثروت دنیا نبوده, بلکه
برای این است که نشانه­های آیین تو را در همه­جا نشان دهیم تا بندگان ستم دیده­ی تو
از بند ستم, رهایی یابند و در امن و امان به سر برند و به دستورهای تو از واجبات و
محرمات عمل نمایند.([۱۲])

دولت اسلامی موظف است, نه تنها عدالت اجتماعی و رأفت و رحمت خود را برای مسلمانان
تأمین کند, بلکه این زمینه را برای تمام ساکنان سرزمین اسلام فراهم سازد. البته
اقلیت­های دینی با انعقاد پیمان ذمه و اکتساب تابعیت می­توانند با حمایت دولت
اسلامی آزادانه، در رفاه و آسایش زندگی کنند و از حقوق اجتماعی و امنیت همچون سایر
شهروندان مسلمان بهره­ گیرند. تاریخ اسلام گواهی می­دهد که چگونه اقلیت­های دینی،
حکومت اسلامی را نسبت به حکومت­های خود ترجیح می­دادند و از لشگر اسلام به گرمی
استقبال می­کردند و رهبری و سیادت مسلمانان را با میل و رغبت می­پذیرفتند, گویا در
پناه حکومت اسلامی, رحمت ایمان و سایه­ی فرح­بخش احسان و نیکی را لمس
می­کردند.([۱۳])

پیامبر گرامی اسلام۹ که نخستین گام را برای استقرار دولت نوبنیاد خود در مدینه
برداشتند صلح­نامه­ی گسترده­ای را میان مسلمانان و یهود منعقد ساختند و در آن تمام
حقوق انسانی را برای طرفین منظور فرمودند. بدین گونه نخستین سند سیاسی حکومت اسلامی
رقم زده شد.

و بدین وسیله ضمن تأمین امنیت مدینه و حومه­ی آن از مکر و حیله­ی قوم یهود جلوگیری
شد.([۱۴])

در زمان خلافت حضرت علی۷ زره جنگی حضرت نزد مردی مسیحی دیده شد. او را نزد شریح
قاضی آوردند تا به محاکمه بپردازد. حضرت نیز فرمودند: این زره مال من است، آن را
نه به کسی فروخته­ام و نه بخشی