پاورپوینت کامل رمز بقای دین ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رمز بقای دین ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رمز بقای دین ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رمز بقای دین ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۴

السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلّت بفنائک

بار دیگر در آستانه­ی محرم الحرام، تجدید خاطره­ی بزرگ­ترین ظلم و جنایت بر فرزند
دلبند پیامبر۹ و جگرگوشه علی و فاطمه۸ قرار داریم، ماهی که گروه خود مسلمان
­پنداشته که در پنج وقت به رسالت پیامبر اکرم۹ شهادت می­دادند، نماز می­خواندند، در
ماه رمضان روزه می­گرفتند و حج به جای می­آوردند؛ مزد زحمات آن بزرگوار را یک­باره
با تار و مار کردن خاندان پیامبر و به اسارت گرفتن زنان و فرزندان خردسال ادا
کردند. شگفت­تر آن­که در این کار تقرب بر خداوند متعال را طلب می­کردند. راستی این
چه فتنه­ای بود که در آن حق از باطل و نور از ظلمت و هدایت از ضلالت و امامت دینی
از سلطنت دنیوی و حیات طیبه از متاع حیات دنیوی تا این حد به هم آمیخته و از هم غیر
قابل تشخیص بود؟ مگر مسلمین چه اشتباهی کرده بودند که تاوان سنگین آن­را باید رحمت
واسعه­ی الهی حسین­بن علی۸ با فدا کردن جان شریف خود و جان­های پاک و فرزندان و
برادران و نزدیکان و یاران با وفای خود و اسارت اهل بیت: بپردازد؟ راستی چرا و
چگونه این حادثه­ی جانسوز بلکه عالم سوز رقم خورد؟!

ساده اندیشی است اگر این پدیده را خلق السّاعه و بی­ارتباط با حوادث و شرایط سیاسی
و فرهنگی حاکم بر جامعه بدانیم و آن­را یک امر استثنایی تلقی کنیم، گرچه نفس این
واقعه از جهت طهارت و قداست و اخلاص و آزادگی و عزت و شرف و مظلومیت سیدالشهدا۷ و
یارانش و پستی و رذالت و قساوت و خشونت و دنیاطلبی از سوی مخالفان از حوادث
استثنایی و بی­نظیر تاریخ بشریت است.

برای یافتن پاسخ این پرسش­ها به بررسی اوضاع جامعه­ی آن روز می­پردازیم:

آشکار است که رفتارهای سیاسی و اجتماعی هر جامعه را باید براساس تحولات سیاسی و
فرهنگی آن مورد بررسی و تحلیل قرار داد. پیامبر عظیم الشأن اسلام در محیط جزیره
العرب که مردم آن از نظر عقیدتی بت پرست بودند و سنگ و چوب و مجسمه­های خود ساخته
را عبادت می­کردند و از نظر اقتصاد و معیشت بسیاری اوقات از راه جنگ و غارت زندگی
خود را اداره می­کردند و از نظر سیاسی همیشه تحت قیمومیت دولت­های مقتدر خارج جزیره
به سر می­بردند، به امر خداوند برانگیخته شد و در طول بیست و سه سال به دعوت مردم و
تعلیم آیات الهی و سنت نورانی خویش همت گماشت.

در این مدت علاوه بر آموزش احکام و سنن و اخلاقیات و معارف به تبیین شرایط حاکم بر
جامعه اسلامی که بتواند راه آن بزرگوار را ادامه دهد، پرداختند و در اولین روز دعوت
و انذار عشیره و در اواخر عمر شریف در روز هجدهم ذی الحجه الحرام در غدیر خم به
معرفی شخصیتی که می­توانست جامعه­ی نوپای اسلامی را در شاهراه سعادت نگه­دارد،
اقدام فرمود. اما صد افسوس که پس از پیامبر۹ تدبیر الهی آن بزرگوار در اداره جامعه
اسلامی کنار گذاشته شد و رویه­ی خلافت انتخابی و مصلحت اندیشی و اجتهاد در برابر
نصّ را بر خلافت انتصابی و تمسک به قرآن و عترت ترجیح دادند و این حادثه منشأ آثار
و نتایج تلخی در جامعه اسلامی شد که حادثه عاشورا یکی از مهم­ترین آن­هاست.

امامت و عهد الهی که بلندترین قله تکامل انسان است و ابراهیم خلیل الرحمن پس از
سرافراز بیرون آمدن از سخت­ترین امتحان­ها و عبور از مقامات چهارگانه­ی عبودیت،
نبوت، رسالت و خلت، بدان نایل آمد: إذا ابتلی إبراهیم ربه بکلمات فاتمهنّ قال إنّی
جاعلک للنّاس إماماً قال و من ذریّتی قال لاینال عهدی الظالمین ؛ در آن حد سقوط
کرد که با قلانی در کتاب تمهید صفحه ۱۸۱ می­نویسد: از صفات امام این نیست که معصوم
باشد، عالم به غیب باشد، شجاع­ترین امت باشد و یا فقط از بنی­هاشم باشد. و در
صفحه­ی ۱۸۶ همان کتاب نوشته است: جمعی از اهل اثبات و اصحاب حدیث گفته­اند: امام
در صورت فاسق شدن و ستمگری از طریق غصب اموال و کشتن افراد بی­گناه و تضیع حقوق و
تعطیل حدود از امامت خلع نمی­شود و بر این مطلب به اخبار زیادی تمسک کرده­اند. [و
از جمله آن­هاست] این­که پیامبر فرمود: بعد از من ائمه­ای خواهند بود که به هدایت
من مهتدی نیستند و به سنت من عمل نمی­کنند و در میان آن­ها مردانی هستند که قلب
آن­ها قلب شیطان است ولی در جسم انسان­اند. گفتم: یا رسول­الله آن­گاه چه کنم؟
فرمود: سخنان آن­ها را گوش می­دهی و اطاعت می­کنی و اگر تازیانه بر پشت تو زدند و
مال تو را گرفتند باز هم گوش کن و اطاعت کن. نیز تفتازانی در صفحه ۱۲۷۲ جلد دوم
شرح مقاصد می­نویسد: اگر امام بمیرد و کسی که شرایط امامت را دارد ولو بدون بیعت و
بدون این­که امام قبلی معین کند با قهر و غلبه خود را بر مردم تحمیل کند خلافت او
منعقد می­شود و همین گونه است اگر فاسق باشد یا جاهل باشد علی الاظهر و تنها حاکم
در این کاری که کرده است، معصیت کار است و واجب است اطاعت امام تا وقتی که مخالف
حکم شرع نباشد، چه عادل باشد و چه ظالم. و بالاخره از اجماع اهل حل و عقد هم دست
برداشتند و در انعقاد خلافت خلیفه به اجماع پنج نفر و به نظر عده­ای سه نفر و
بالاخره امام الحرمین جوینی به انعقاد خلافت با بیعت یک نفر از اهل حل و عقد هم
رضایت می­دهد.([۱])

و عبدالله­بن عمر گوید: زکات را به حاکمان بدهید ولو این­که با آن شراب بنوشند.
او می­گوید:

زکات را به امرا بدهید ولو این­که با آن گوشت سگ­ها را بر سر سفره­شان تکه تکه
کنند.([۲])

در چنین رویکرد فرهنگی است که وارث علم نبوی و باب مدینه­ی علم آن بزرگوار که صد و
چهل و سه حافظ، قاضی، مورخ و مفسر این روایت را نقل کرده­اند مانند عِدل خود یعنی
قرآن کریم مهجور می­شود، همچنان که حضرت رسول۹ می­فرماید: یا ربّ ان قومی اتخذوا
هذا القرآن مهجور و حال آن که کعب الأحبار و ابوهریره­ها و … سر سلسله احادیث
قرار گرفتند. گذشته از این؛ حدود صد سال ممنوعیت نقل حدیث از پیامبر۹ بر جامعه
سنگینی می­کرد، و کاش به همین مقدار بسنده می­گردید، و باب مدینه النبی مکرر به
ینبع تبعید نمی­شد.([۳]) و حتی در نزد اولیای امور ارزشش بیشتر از مروان­بن حکم
می­شد. همان مروانی که به زبان رسول اکرم۹ لعن شد و او را تبعید کردند و وزغ­بن وزغ
نامیده شد؛ خطبه­های نماز عید فطر و قربان را برای رساندن اهانت­هایش به علی۷ به
گوش نمازگزاران جلو انداخت!([۴])

کاش به تبعید و مهجوریت بسنده می­شد و او می­توانست نه مانند یک مسلمان عادی بلکه
مانند کسانی که بعد از فتح مکه ـ از ترس شمشیر ـ مسلمان شدند، در جامعه زندگی کند.
ولکن صد افسوس!!

کدام مسلمان غیر از حضرت علی۷ بر هیجده هزار منبر لعن شد و هیچ­کس لب به اعتراض
نگشود. ناسزاگویی به کدام مسلمان غیر از علی۷ در نمازهای جمعه به صورت یک عادت و
روش درآمد؟ نسبت به کدام مسلمان غیر از علی۷ مجالس وعظ و خطابه را با لعن به او
پایان می­دادند؟ کدام مسلمان جز علی۷ به گفته­ی مروان کارشان جز به دشنام او سامان
نمی­گرفت؟ کدام مسلمانی غیر از علی۷ است که مدعی خلافتی مانند معاویه شرط بیعت خود
را برائت از او اعلام ­کند؟ کدام مسلمانی غیر از علی۷ است که حتی اسمش نیز بر قلب
اولیای امور سنگینی کند و معاویه یا عبدالملک­بن مروان یا هر دوی آن­ها به ابن عباس
دستور ­دهند که اسم و کنیه­ی فرزندش را از علی و ابوالحسن تغییر دهد؟ و علی جهم
سلمی پدرش را لعن کند که چرا نام او را علی گذاشته است. لعنت کنندگان و ناسزاگویان
و قاتلان و معاندان غیر از علی۷ مجتهد نامیده می­شدند، در حالی که هیچ کس حق ملامت
آن­ها را نداشت؟ شیعیان، دوستان و نزدیکان کدام مسلمان جز علی۷ که مولود کعبه است،
در جامعه استحقاق هرگونه سبّ و لعن و کشتار، اسارت و تحقیر، زندان و شکنجه و تبعید
را پیدا کردند؟!

از قاتل کدام مسلمانی جز علی۷ که توسط ابن حزم اجتهاد به خطا گردید و نه تنها از او
دفاع شد بلکه لعن قاتل غیر مجاز اعلام گردید و …([۵])

در نتیجه­ی این رویکرد، اهل بیت پیامبر۹ که مرجع وحید حل مسایل و مشکلات علمی،
اعتقادی و اخلاقی و احکام شرعی مسلمانان بودند، نه تنها مرجعیت خود را از دست
دادند، بلکه در مجالس و مساجد و منابر به بدگویی از آن­ها پرداخته شد و در عمل
هرگونه گرایش به آنان نوعی اخلال­گری در کار سیاست به حساب ­آمد. شواهد تاریخی
مانند سخن آن پیرمرد اهل شام به امام زین العابدین۷ که گفت: الحمدلله الذی اهلککم؛
خدایی را سپاس که ش