پاورپوینت کامل بانوی ادب­پرور ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بانوی ادب­پرور ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بانوی ادب­پرور ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بانوی ادب­پرور ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۱۲۸

به مناسبت یکصدمین سال تولد و شصتمین سال وفات پروین اعتصامی

ای خوش اندر گنج دل زر معانی داشتن نیست گشتن لیک عمر جاودانی داشتن

شاعره­ی قرن ما، پروین را کمتر کسی است که نشناسد و با آثارش آشنا نباشد.

ادبیات و عرفان ایران زمین، از گروه نوابغِ مرد، بسیاری را به ما ارزانی داشته است،
امّا از گروه زنان در این زمینه هنوز کسی را سراغ نداریم که به پایه و مقام ادبی
پروین برسد.

چنانچه تاریخ ادبیات ایران را به دقت مطالعه کنیم به زنان شاعره­ای مانند رابعه­ی
بنت کعب و مهستی گنجوی و زیب النساء مخفی و لاله خاتون و چند تن دیگر، و در این
اواخر به زنان قاجاری بر می­خوریم که آثاری به ادبیات ما عرضه کرده­اند.

و پروین را تنها ستاره­ی فروزان ادب زنان مسلمان شیعه­ی ایران باید دانست. اشعار پر
مغز پروین را هر خواننده­ای به دقت مطالعه کند به خوبی به روحیه­ی این بانوی عارف و
ادب پرور پی می­برد. آثار او از مرز اخلاق و انسانیت خارج نیست. و خواننده با
خواندن آثارش معلمی دلسوز را می­یابد که با پند و اندرز ادبی راه تاریک زندگی را
برای او روشن می­سازد، و معرفت به خدا را درس می­دهد و این از ویژگی­های اشعار
پروین است. پروین برای زنان هیچ چیز را بهتر از عفت و پاکدامنی نمی­داند و در این
راه کوشش­های بسیار نموده است. بیشتر آثار او عارفانه است، امّا از احساسات پاک
زنانه عاری نیست. در اشعارش چه بسیار به گفت و گوی نخ و سوزن، سیر و پیاز، عدس و
ماش و دیگ و … بر می­خوریم، ولی در خاتمه همان نتیجه­ای که خواسته­ی شاعر است به
خواننده القا می­شود.

وی در ۲۵ اسفند ماه ۱۲۸۵ در تبریز پا به عرصه­ی هستی نهاد و در کودکی با پدر خویش،
یوسف اعتصامی [اعتصام الملک آشتیانی] که او نیز از نویسندگان و مترجمان مشهور معاصر
بود به تهران آمد و بقیه­ی دوران کوتاه زندگی خود را در این شهر سپری کرد.([۱])

پروین ادبیات فارسی و عرب را نزد پدر آموخت و از مدرسه­ی دخترانه­ی آمریکایی تهران
در خرداد ماه ۱۳۰۳ فارغ التحصیل شد، امّا هیچ­گاه فرهنگ بیگانه بر او اثر نکرد. در
زمانی که زن ایرانی از امکانات جزیی آموزش و تعلیم و تربیت بی­بهره بود؛ استعداد
ذاتی و تعلیم و تربیت پدر، او را به این مرتبه رسانید.

مدتی را در کتابخانه­ی دانش­سرای عالی کتابدار بود. تا این­که بیماری حصبه او را
بستری کرد و پس از سیزده روز در شانزدهم فروردین ۱۳۲۰ دعوت حق را لبیک گفت. زندگی
سی و پنج ساله­ی او با افسردگی و اندوه فراوان گذشت.

ناملایمات زندگی او را از سرودن اشعار لطیف و روان باز نداشت. از برجسته­ترین
نمونه­های شعر تعلیمی معاصر؛ دیوان اوست.

پروین در روزگار پرآشوب و پر مسأله­ای می­زیست … وی با لطافت روح و مناعت
اندیشه­ای که می­توان از آن به عرفان جدید تعبیر کرد، سعی می­کرد که اوضاع نابسامان
اجتماعی و سیاسی را در قالب کلیات اخلاقی نشان دهد و از بیان فقر و محرومیت­ها و
نیازهای ستمدیدگان اجتماع و توجه به نیازهای عاطفی نسل جوان دور نماند.([۲])

شعر پروین ساده، بی­پیرایه و عاری از تکلّف است.

تمثیل­ها و اندرزهای حکیمانه­ی او به منزله­ی مادری است مهربان که با فرزند دلبندش
سخن می­گوید. خلق مناظرات و پرسش و پاسخ­ بین اشخاص و اشیا او را به نتایجی که
می­خواست نزدیک­تر می­کرد. او شاعری حقیقت جو و واقع بین بود و با درک واقعی از
زندگی به راحتی آن­ها را به تصویر می­کشید.

اعتقاد او نسبت به مبدأ حیات، روشن و تحت تأثیر شدید دین قرار داشت. از سبک­های
متقدمین به خصوص ناصر خسرو پیروی­کرد و در شیوه­ی مناظره­ی شعر، سبک عراقی را
برگزید.

علامه­ی قزوینی درباره­ی پروین و دیوان او می­گوید: در مطالعه دیوان هرچه پیشتر
می­رفتم و بیشتر می­خواندم استعجاب من به تعجب مبدل می­شد که چگونه امروزه در این
قحط الرجال فضل و ادب یک چنین ملک النساء الشواعر در مرکز ایران ظهور کرده و به
سرودن چنین اشعاری در درجه­ی اول از فصاحت و سلامت و متانت که لفظاً و معناً و
مفهوماً و فکراً با بهترین قصاید اساتید مخصوصاً ناصرخسرو دم برابری می­زند و موفق
گشته است. و چیزی که بیشتر مایه­ی تعجب و استغراب است؛ جنبه­ی لفظی و فنی است.
عبارات از نهایت حسن انتخاب الفاظ و کلمات و تعبیرات و اصطلاحات وصوغ کلام در قالب
معهود و متداول بین فصول اساتید قدما و به همان طرز و اسلوب معمول بین ایشان است و
همه می­دانند که موهبتی و فطری است. جای بسی تحسین است که خانم جوانی به ساختن
اشعاری بدین پایه از استحکام الفاظ و صحت آن نحواً و صرفاً و لغتاً و املاءً و
فصاحت و خلوّ آن از جمیع عیوب فنی موفق شده است..([۳])

در قصاید شیوه­ای دارد و در قطعات شیوه­ای دیگر. قطعات او بیشتر به صورت مناظره
است. آنچنان ساز و برگ و آراستگی و ترکیبات مختلف را در یک کالبد جای داده که گویی
تمام این اشعار همه در یک ساعت گفته شده است و احساسات متضاد و احوال و اوضاع
متفاوت، اختیار او را بر اثرش از کف نبرده است.

یکی از مناظره­های ممتاز و نکته­آموز پروین مناظره­ی دو قطره خون است که یکی از
پای خارکنی چکیده و یکی از دست تاجوری فرو افتاده است که در آن به حمایت از
مردم رنجدیده­ و انتقاد از