پاورپوینت کامل الگودهی زن از منظر قرآن کریم (قسمت دوم) ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الگودهی زن از منظر قرآن کریم (قسمت دوم) ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الگودهی زن از منظر قرآن کریم (قسمت دوم) ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الگودهی زن از منظر قرآن کریم (قسمت دوم) ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۱۸

در نوشتار پیشین بیان کردیم که الگوها در قرآن یا به شکل عینی و مجسّم معرفی شده یا
به بیان ویژگی­ها به منظور عبرت­گیری الگوهای علمی پرداخته شده است. به همین
منظور از الگودهی زن در حوزه­ی اخلاق و فرهنگ و اعتقادات سخن گفتیم و از زبان قرآن،
حضرت آسیه و حضرت مریم۸ را به عنوان الگوی ایمان راسخ، و توکّل مادر حضرت موسی۷ را
الگوی عطوفت و مهربانی، و دختران حضرت شعیب۷ و حضرت مریم۳ را به عنوان الگوهای عفاف
و پاکدامنی معرفی ­کردیم. حضرت خدیجه۳ را به عنوان الگوی زهد و ایثار، و ملکه­ی سبأ
را الگوی حق پذیری، و از آسیه در مسأله امر به معروف و نهی از منکر یاد نمودیم.

و اینک؛

الگودهی زن در حوزه­ی مسایل اجتماعی و اقتصادی

بنا به ضرورت؛ حضور زن در جامعه و خدمت رسانی در امور لازم و مقتضی ملازم با رعایت
شؤون دینی و اجتماعی سفارش اکید قرآن شریف است که در همین راستا نمونه­هایی را بیان
می­فرماید:

الف. الگوی معاشرت با نامحرم:

قرآن کریم در این­باره، دختران حضرت شعیب۷ را معرفی می­نماید: ولمّا وَرَدَ مآء
مدین وجد علیه أمّه مّن النّاس یَسقُون ووجد من دونهم امرأتینِ تَذودانِ قال ما
خـَطبُکُما قالتا لاَنـَسِقی حتّی یُصدِرَ الرّعآء و أبونا شیخٌ کبیرٌ([۱]) علامه
طباطبایی۱ می­فرماید: معنای آیه این است که وقتی موسی۷ به آب مدین رسید، در آن­جا
جماعتی را دید که به گوسفندان خود آب می­دادند و در نزدیکی آن­ها دو زن را دید که
از نزدیک شدن گوسفندان به آب جلوگیری می­کردند. حضرت موسی۷ از راه استفسار سؤال کرد
که چرا مردی همپای گوسفندان آن­ها نیست؟ و آنان جواب دادند: ما عادتمان این است که
گوسفندان را آب نمی­دهیم تا دیگران فارغ شوند و پدرمان پیرمردی سالخورده است و خود
نمی­تواند متصدی این کار باشد، از همین­رو ما این کار را می­کنیم..([۲])

نکات آموزنده­ی آیه­ی مورد نظر:

۱. کم و گزیده سخن گفتن؛ بهتر آن است که کلمات به گونه­ای انتخاب شود که حاوی مطالب
مناسب و برخاسته از فرهنگ و بینش باشد. دختران حضرت شعیب۷ با سخن خود بی­رغبتی و
پرهیز از برخورد با مردان اجنبی و نیز علت حضورشان را برای این کار بیان نمودند و
بدون سخن پردازی و درد دل و سخن گفتن از مشکلات روزگار پاسخ کافی را دادند.

۲. اجتناب از جست و جو در احوال نامحرم؛ شناسایی حضرت موسی۷ را بر عهده­ی پدر
گذاشتند و خود در این زمینه تحقیق و سؤال ننمودند.

۳. دخالت نکردن در امور سرپرستی پدر؛ هنگامی که حضرت موسی۷ را برای چوپانی صالح
تشخیص دادند؛ فقط به پدر پیشنهاد نمودند تا اگر او صلاح می­داند، اقدام کند.

۴. پرهیز از برخورد و نزدیک شدن به نامحرم؛ دختران حضرت شعیب۷ سعی داشتند که از
اختلاط با نامحرم دوری کنند و کار و مسؤولیت­های خارج از خانه، بهانه­ای برای این
ارتباط نشود: … وجد من دونهم امرأتین تذودان…

۵ . مراقبت بر نحوه­ی رفتار ؛ آن­گاه که ناگزیر به اجرای دستور پیامبر ­شدند و
موسی۷ را به سوی پدر فراخواندند، نیز با حیای کامل قدم بر داشتند.

۶ . رعایت احتیاط؛ در روایت آمده است که حضرت موسی۷ از جلو حرکت می­کرد و دختران
شعیب از پی او می­رفتند و این کار به تقوا نزدیک­تر است.

ب. الگوی در مشورت:

قرآن کریم از ملکه­ی سبأ که پس از مشورت با بزرگان و صاحبان اندیشه و رأی نیکو راه
صحیح را انتخاب نمود، یاد می­کند. او که براساس شیوه متداول خویش پس از دریافت
نامه­ی حضرت سلیمان۷ محتوا و عظمت نامه را بیان کرد تا اعضای شورا کار را جدّی
بگیرند و نظر پخته و قابل قبول ارایه دهند: ­إنّی أُلقی إلیّ کتابٌ کریم و آن­گاه
که رأی مشاوران را صلاح ندید، با دلیل کلامشان را رد کرد و راه حل خودش را ارایه
نمود: و إنّی مرسله إلیهم بهدیّه او نه تنها از رخداد جدید مرعوب نشد، بلکه از
قوه­ی تعقل خویش کمک گرفت و راه را برای هرگونه اقدام عجولانه بست و خود نیز دست به
جنگ و اسلحه با حضرت سلیمان۷ نبرد.

ج. الگوی در مشاغل اجتماعی:

از دیدگاه قرآن، زنان همانند مردان می­توانند در امور مختلف جامعه مگر در موارد
خاص از جمله در مسایل اقتصادی شرکت کنند، همچنان که دختران حضرت شعیب۷ مخارج زندگی
خود را از راه شبانی ـ شغل­ رایج آن زمان ـ تأمین می­کردند و از این نظر ایرادی به
آن­ها گرفته نمی­شد. امروز نیز حضور در جامعه و به عهده گرفتن مشاغل اقتصادی برای
زنان نه تنها ایراد ندارد، بلکه به هنگام ضرورت لازم به نظر می­رسد. آن­چه مورد
اهمیّت است اول این که؛ آن کار موافق شأن و جایگاه خانوادگی و اجتماعی زن باشد و
دوم نیز متناسب با قدرت و توانایی او باشد و محیط کار و فعالیت به گونه­ای نباشد که
زمینه را برای گناه و فساد در جامعه فراهم نماید.

الگودهی زن در حوزه­ی مسایل عبادی

۱. الگوی اخلاص و تقوا؛ آن­گاه که حنّه مادر حضرت مریم۳ برای به اجابت رسیدن
دعایش فرزند را برای خدمت در خانه­ی خدا نذر کرد: … ربّ إنّی نذرت لک ما فی بطنی
محرّراً…([۳]) منظورش این بود که فرزند تحت ولایت خداوند داخل شود و تنها او را
بپرستد.([۴]) از این رو پس از تولد فرزند، او را مریم نام نهاد. کلمه­ی مریم در
لغت آن شهر به معنای زن عابد و خدمت­کار است و این از باب محرّر نمودن دختر و ادای
نذر خویش می­باشد. و حکایت نمودن این عمل از جانب خدای متعال نشان از قبول نمودن
نذر مادر مریم را دارد: فتقبلّها ربّها بقبول حسن… همچنان که آیات شریفه­ی
قرآن بدان اشاره دارد؛ زمانی عمل مورد پذیرش حضرت حق قرار می­گیرد که براساس تقوا و
اخلاص باشد: …إنّما یتقبّل الله من المتقّین([۵]) اعطای مریم و پرورش او به
نیکوترین صورت، نشانگر مناجات خالصانه­ی مادر مریم است. گذشته از این علامه
طباطبایی۱ تطهیر و گزینش مریم۳ را از میان زنان و الگو قرار دادن وی را بر زنان و
مردان عالم عبارت از استجابت دعای مادر می­داند.([۶])

نکته دیگر این است که مادر به خدای متعال عرض می­نماید: و إنّی اُعیذها بک و
ذریّتها من الشّیطان الرجیم او از خداوند می­خواهد که فرزند و نوادگانش به واسطه­ی
گوهر ناب اخلاص در پناه خدا از شر شیطان در امان بمانند و این تقاضا اشاره به اخلاص
حقیقی او می­کند. زیرا شیطان قسم خورده­ی اغوای بنی آدم است مگر کسانی که به اخلاص
رسیده­اند: قال فبعزّتک لأُغوینّهم أجمعین إلاّ عبادک منهم المخلصین.([۷])

از نمونه­های تام و تمام تقوا و اخلاص وجود ذی جود حضرت مریم۳ آن است که وقتی حضرت
زکریا۷ سرپرست مریم شد، هر زمان که به او سر می­زد، غذای حضرت مریم۳ آماده بود و
چون از وی سؤال می­کرد، قانع نمی­شد، زیرا آن رزق معمول همه­ی مردم نبود، بلکه به
جهت کرامت خدای متعال بر بنده­اش روزی شده بود:([۸]) فتقبّلها ربّها بقبول حسن و
أنبتها نباتاً حسناً و کفّلها زکریّا کلّما دخل علیها زکریّا المحرابَ وجد عندها
رزقاً قال یا مریم أنّی لک هذا قالت هو من عندالله إنّ الله یرزق من یشآء بغیر
حساب.([۹])

۲. الگو در گزینش مکان عبادت؛ رعایت یک سلسله آداب و شرایط در انجام عبادات ارزش
ویژه­ای بدان­ها م