پاورپوینت کامل محمدی زیستن ;قسمت دوم ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمدی زیستن ;قسمت دوم ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمدی زیستن ;قسمت دوم ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمدی زیستن ;قسمت دوم ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

۱۱

اشاره:

آن چه در راستای آشنایی با محمدی زیستن گذشت؛ نگاه دین به انسان و گذرا بودن
دنیا ولذت­های آن بود که همین امر زیربنای فکری انتخاب ساده زیستی در زندگی می شود.
همچنین پیام مشترک دعوت اسلام به زهد و مبارزه با هواهای نفسانی و مذمت دنیا، به
جهت گزینش زیست روان و ساده و اندازه نگه داشتن در بهره وری از متاع­های دنیوی در
چارچوب عقل و شرع است تا روح کمال جوی انسان فارغ از هر گونه غل و زنجیر به سوی
لقای الهی حرکت کند. در این­شماره به فواید ساده زیستی و پیامدهای منفی رفاه­گرایی
می­پردازیم:

فواید روان و ساده زیستی

هرچند آثار مثبت ساده زیستی آنچنان ساده و قابل فهم است که نیازی به تبیین ندارد،
ولی یادآوری برخی نکته­ها از زبان معصومین:دارای لطف است.

۱. زندگی راحت و مسرت بخش؛ تعلق و تکلف، لذت زندگی را از انسان سلب می کند. کسانی
که به دنبال آرامش و آسایش هستند، چاره­ای جز زدودن این دو گزینه اززندگی خود
ندارند. ساده زیستی با سرشت و طبیعت انسان همسو وهماهنگ است و ارمغان روان زیستی
راحتی و گوارا شدن زندگی است. امام کاظم ۷می فرماید: امور دنیا را سبک بشمارید؛ چرا
که دنیا گواراترین چیزی است که به ضرر شماست. هیچ امتی امور دنیایی را سبک نشمرد،
مگر این که خدا زندگی را بر او شیرین وگوارا گرداند. و هیچ امتی آن را سخت نگرفت؛
مگر این که خوار شد و به سختی مبتلا گردید وپشیمان گشت.[۱]

امیرالمؤمنین۷ فرمود: اهنئ العیش اطراح الکلف؛ گواراترین زندگی، آن است که سختی­ها
دور ریخته شود.[۲] و امام صادق(ع)فرمود : طلبت الراحه فوجدته فی الزهد؛ به دنبال
راحتی زندگی می گشتم آن رادر زهد وکناره گیری از بهره­های زاید دنیا یافتم.[۳]

۲. دوری از تکبر و فخرفروشی؛ انسان بر مال دنیا احساس مالکیت و دارایی می کند، غافل
از این که مالک حقیقی خداست و مالکیت­های دیگر عرضی و اعتباری­اند. احساس مالکیت در
انسان زمینه­ساز فخر و غرور در انسان است که برای زدودن آن توجه به مبدأ آفرینش،
مرگ و پایان ملکیت­ها و مالکیت­ها بسیار مؤثر است. ساده زیستی نیز می­تواند در این
جهت تأثیر بگذارد. امام صادق(ع) می­فرماید: کسی که کفشش را تعمیر و لباسش را پینه و
کالایش راخود حمل کند از تکبر دور می­شود.[۴]

شیخ طوسی نیز در امالی از پیامبراکرم ۹ خطاب به ابوذر نقل کرده است: فردی که خود
آرایی و لباس­های زینتی را در حالی که قادر برآن است به جهت کرنش در برابرخداوند
ترک کند؛ خداوند لباس کرامت بر او بپوشاند. ای ابوذر! لباس خشن و پوشش غیر لطیف را
برگزین تا فخر در تو به صورت یک روش در نیاید.[۵]

۳. دارا بودن بهترین سرمایه؛ ساده زیستی و دور ریختن تکلف­ها از افتخار آمیز ترین
سرمایه­ها است. انسان ساده زیست برای احساس هویت و شخصیت نیازی به ظاهرسازی ندارد.
او با داشتن توقعات کم از زندگی در درون خود احساس رضایت و شخصیت می کند که هرگز
این احساس شخصیت و رضایت را با ایجاد زرق و برق در زندگی­ نمی­توان فراهم کرد.
احساس هویت از متاع دنیا ـ به علت عارضی بودن آن ـ سطحی و زودگذر است، اما هویتی که
روح ساده زیستی برای فرد ایجاد می­کند؛ پایدار و مانا است: اطراح الکلف اشرف
قنیه.[۶]

۴. حفظ ورشد سرمایه ­ها؛ حفظ سرمایه ­ها در قبال ساده زیستی است. راویان حدیث از
امام صادق(ع) نقل کرده اند: یک نفر خدمت امام صادق(ع) رسید درحالی که حضرت لباس
وصله داری را بر تن داشت. آن شخص نگاهی به لباس حضرت کرد، حضرت فرمود: چه چیز
را می­نگری؟ عرض کرد: پارگی لباس شما را. حضرت فرمود: آن کتاب را بردار و آنچه در
آن است بخوان. در آن کتاب نوشته بود: کسی که اندازه نگه نمی­دارد؛ مال ندارد، و کسی
که کهنه نداشته باشد، نو نخواهد داشت.[۷]

۵. بالا رفتن روحیه خطر پذیری؛ کسی که مترفانه مصرف می کند و مرفهانه زندگی را با
زرق و برق همراه می­کند، با کوچکترین بادی وجود بید گونه­اش به لرزه خواهد افتاد و
روح وروانش میهمان هر کوی وبرزن خواهد شد و با اندک سختی محتاج داروهای روان و
اعصاب خواهد گردید. در حالی که اگر با داشتن مال، سادگی را برگزیند؛ همچون درختان
پرورش یافته­ی صحرا مقاوم است و هرگز تسلیم مشکلات روزگار نمی­شود. در کلمات رسیده
از ناحیه اهل بیت: آمده است: من اقتصد فی الغنی والفقر فقد استعد لنوائب الدهر؛
میانه روی به هنگام دارایی و فقر؛ موجب آمادگی انسان برای پذیرش پیشامد­های سخت
روزگار می­شود.[۸]

۶. یافتن حکمت؛ در ثواب الاعمال از امام صادق(ع) نقل شده است: فردی که زهد پیشه کند
وبه حداقل دنیا اکتفا کند خداوند حکمت رادر قلبش می رویاند وبرزبانش جاری می­کند،
او را به عیب­های دنیا و گرفتاری­ها و درمان­های آن آگاه می­سازد.[۹]

۷. رضایت الهی به کار­های کوچک او؛ مرحوم کلینی از امام صادق(ع) نقل می­کند که حضرت
فرمود: کسی که به اندک زندگی راضی باشد، خداوند کارهای کوچک او را می پذیرد وکسی که
به اندکِ حلال رضایت دهد، خرجش کم می­شود، و اهل وخانواده اش درلذت وخوشگذرانی قرار
می گیرند. باید توجه داشت این لذت وخوشگذرانی که درنتیجه مصرف کم حاصل می شود
مقطعی و زودگذر نیست و خداوند قدرت تشخیص درد و درمان دنیا را به او می دهد و از
دنیا در حالی که سالم است به سرای آخرت می رود.[۱۰]

پیامدهای منفی سختگیری درزندگی ورفاه گرایی

برخلاف ساده زیستی، رفاه­زدگی و تشریفات گرایی از آن رو که بر خلاف طبیعت انسان
است، نوعی سخت گیری در زندگی و پیچیده کردن آن است. چنان که در گذشته گفتیم رفاه
طلبی آغاز زندگی دشوار است. انسان رفاه زده در بسیاری از موارد در تشخیص مرز رفاه
از تشریفات، و وسایل رفاهی از وسایل تشریفاتی دچار اشتباه می­شود و رفاه رو به
تشریفات می­رود. در این صورت باید با آرامش و آسایش روح و روان و حتی آسایش جسم
وداع کرد. همچنان که در روایات به برخی از آثار دشوار کردن زندگی اشاره شده است:

۱. سلب آزادی؛ سخت گیری درزندگی برای رسیدن به رفاه و آسایش بیشتر انسان را گرفتار
غل و زنجیرهای دست ساز خویش می­کند. پیام ساده زیستی؛ باز کردن غل و زنجیرها و آزاد
شدن از گرفتاری­های ساختگی است. در روایات معصومین: آمده است: کسی که اسیر امیال و
زیاده خواهی­های خویش است بیش از کسی که اسیر یک فرد است آزار می بیند.[۱۱]؛ چرا
که در اسارت افراد امید آزاد شدن هست، در حالی که امیال وخواسته­های انسان پایان
ناپذیر است[۱۲] و هر چه زمان می گذرد حلقه اسارت تنگ­تر می­شود.

۲. بالا رفتن سرانه خانواده و هدر رفتن سرمایه ها؛ رفاه گرایی وسخت گیری در امور
مختلف زندگی همچون خوراک، پوشاک، ازدواج، میهمانی­ها و سایر روابط اجتماعی تحمیل
خرج­های زاید بر فرد و جامعه را به دنبال دارد که سلامت اقتصاد خانواده و جامعه را
در معرض خطر قرار می­دهد. از امیرالمؤمنین۷ نقل است: من کثرت شهوته ثقلت مؤونته
ومَنِ اقْتَصَدَ خَفَّتْ عَلَیهِ الْمُؤوَن؛کسی که امیال و خواسته­­هایش زیاد باشد،
خرجش زیاد می­گردد و کسی که میانه روی پیشه کند کم خرج است.[۱۳] بخش مهمی از
سرمایه­ی جامعه ­های مصرفی و تحت نفوذ افکار مادی، کالاهای لوکس و تشریفاتی تولیدی
کشورهای پیشرفته، و یا ساخت این نوع کالاها در داخل می­شود، که در هر دو صورت موجب
ضعیف نگه داشتن اقتصاد پویا و زیربنایی می­گردد. بازگشت به منش اسلامی و اصالت
ندادن به دنیا و نگاه ابزاری به لذت­های دنیوی و یادآوری ناپایداری آن در کنار
ترویج نگاه اسلام به کار وتلاش وساده زیستی، از هدر رفتن سرمایه­ها جلوگیری می­کند.

۳. هدر رفتن اندیشه ها ومحرومیت از کسب دانش؛ امیر المؤمنین۷ فرمود: زیاده خواهی و
پرداختن به امور زاید موجب از بین رفتن اندیشه ها می­گردد.[۱۴]

انسان رفاه گرا توان تحمل سختی­های علم آموزی را ندارد، و در اثر توجه به امور
غیرضروری وتشریفاتی زندگی، فرصت­ کسب علم او کم می شود. امام معصوم۷ فرمود: بر
شهوتت غالب شو، تاحکمتت کامل گردد.

امام خمینی(ره) که خود تربیت یافته­ی واقعی مکتب اهل بیت:بود، بر حفظ بنیه علمی و
فقهی حوزه ­ها تأکید داشت و تشریفات را مضرّ هدف می­دانست و در این زمینه دائما
تذکر می داد. همچنان که خطاب به روحانیت فرمود: تشریفات حوزه ­ها دارد زیاد می­شود.
وقتی تشریفات زیاد شد، محتوا کنار می رود. وقتی ساختمان و ماشین ­ها و دم و
دستگاه­ها زیاد شد، موجب می­شود بنیه فقهی اسلام صدمه ببیند. یعنی با این بساط­ها
نمی­شود شیخ مرتضی و صاحب جواهر تحویل جامعه داد. این موجب نگرانی است و واقعاً نمی
دانم با این وضع چه کنم. این تشریفات اسباب این می­شود که روحانیت شکست بخورد.
زندگی صاحب جواهر را با زندگی روحانیون امروز که بسنجیم، خوب می فهمیم که چه ضربه
ای به دست خودمان به خودمان می زنیم.[۱۵]

در پیامی دیگر روحیه کاخ نشینی و دنیا طلبی را مانع پیشرفت حوزه­­ها می­داند: …
ما وقتی که در مذهب خودمان ملاحظه می­کنیم که فقه ما آن­طور غنی است و فلسفه ما
آن­طور غنی است، آن اشخاصی­که این فقه را به غنا رساندند و آن اشخاصی که این فلسفه
را به این غنا رساندند، کاخ نشینان نبودند، کوخ نشینان بودند. شیخ طوسی که مبدأ
این امور و ارزنده ترین اشخاص در جامعه تشیع بوده است، یک کاخ نشین نبوده است. اگر
کاخ نشین بود نمی توانست این کتبی­که تحویل جامعه داده است و این شاگرد­هایی­ که
تحویل جامعه داده است تحویل بدهد. در قشر مرفه نمی شود یک همچو کاری انجام بگیرد
وقتی که در متأخرین از علما ملاحظه می­کنیم، می بینیم که صاحب جواهر یک همچو کتابی
نوشته است که اگر صد نفر انسان بخواهند بنویسند شاید از عهده برنیایند، کاخ نشین
نبوده.[۱۶]

حضرت امام۱ پس از تأکید بر این­که کاخ نشینی و رفاه جویی­های فاسد، رفاه زدگی را به
همراه می­آورد می­فرماید: آن روزی که توجه اهل علم به دنیا شد و توجه به این شد که
خانه داشته باشند چه­طور، و زرق و برق دنیا خدای نخواسته در آن­ها تأثیر بکند، آن
روز است که باید ما فاتحه اسلام را بخوانیم.[۱۷]

۴. جدایی دوستان و مؤمنان از یکدیگر؛ سخت گیری، رابطه­های دوستان ومؤمنان را از نظر
کمی وکیفی کاهش می­دهد، زیرا افراد سخت گیر برای ایجاد ارتباط با اقوام ودوستان و
حتی ارباب رجوع و … احتیاج به تهیه مقدمات فراوان دارند تا خود را در آن سطحی که
مطلوبشان هست نشان دهند، و یا برتری خیالی خویش را به دیگران نمایش دهند. و این
مقدمات دست و پا گیر فرصت­ را برای ایجاد رابطه کم می­کند. این افراد نسبت به ایده
آلشان یکی از دو حالت را دارند: احساس رسیدن به مطلوب وفایق آمدن بر دیگران یا
احساس خلأ و ضعف به علت نرسیدن به مطلوب؛ که نتیجه­اش احساس خود بزرگ بینی یا خود
کم بینی است.

فقیری خدمت پیامبر اکرم۹ رسید، در حالی که ثروتمندی در نزد حضرت بود. شخص ثروتمند
لباسش راجمع کرد و از فقیر فاصله گرفت. حضرت فرمود: انگیزه تو در این کار چیست؟ آیا
از سرایت فقرا و به خود ترسیدی؟یا از رسیدن غنای خود به او؟ ثروتمند گفت: حال که
چنین فرمودید نیمی از مالم را به او بخشیدم. حضرت به فقیر فرمود: آیا می­پذیری؟
فقیر پاسخ داد: نه، می­ترسم این روحیه در من هم پدید آید[۱۸]. چنین روحیه­ای هر
چند نتیجه­ی قهری ثروت و دارایی نیست، ولی آفتی است که سرمایه داران راتهدید
می­کند. ـ خصوصاً اهل ثروت و قدرت ـ لازم است با اتخاذ روش ساده زیستی در زندگی و
انفاق و احسان و توجه به زیر دستان مراقب این خطر باشیم.

۵ . ناهموارشدن مسیرزندگی؛ تشریفات وپرداختن به امور زاید زندگی فردی و اجتماعی
موجب ناهموار شدن مسیر زندگی برای همگان می­شود؛ چرا که بازتاب سخت­گیری فرد،
سخت­گیری دیگران نسبت به اوست و این همان چیزی است که او هرگز نمی­پسندد.

۶. ایجاد روحیه خودبزرگ بینی و سرکشی؛ احساس دارایی در انسان زمینه سرکشی و طغیان
را فراهم می­کند. قرآن کریم دراین زمینه می­فرماید: … إنّ الإنسان لیطغی أن
رّءَاهُ اسْتَغْنی[۱۹] انسان رفاه گرا هر چند به ظاهر در پرنیان آسایش به سر
می­برد، ولی به سبب احساس دارایی و بی­نیازی خودبین می­گردد