پاورپوینت کامل محمدی زیستن(قسمت پنجم) ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمدی زیستن(قسمت پنجم) ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمدی زیستن(قسمت پنجم) ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمدی زیستن(قسمت پنجم) ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

زندگی ساده و روان پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله)

تربیت انسان بیش­تر از جنبه­ی­ عملی مورد نظر است و مربّی موفق بایستی افزون بر
آموزش­های لازم، دسترسی به گونه­های عملی و الگویی کامل برای تعلیمات خود داشته
باشد و خود نیز با صفات و اخلاق و اعمال خویش مسایل تربیتی را در صحنه­ی عمل نشان
دهد. این ویژگی در تربیت اسلامی ممتاز و شاخص است. محمدی زیستن تفسیر تأثیر نقشِ
زندگی پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) بر حیات مادی و معنوی انسان­ها است که از
توجه به کلمات و فرمایشات حکیمانه اثرگذارتر است.

درس زندگی پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) سرمشق زیبای زندگی برای تمامی کسانی
است که به اهداف عالی انسانی می­اندیشند و در جهت تعالی و کمال زندگی گام بر
می­دارند. همچنان که قرآن کریم می­فرماید: ولکم فی رسول الله أسوه حسنه.([۱])

پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) در تمامی ابعادی که یک انسان قابلیت رشد و کمال
دارد؛ بهترین اسوه، الگو و سرمشق است. همچنان که پیش از این گفتیم؛ محمدی زیستن
آرمان­ مسلمانان است، نیز در ادعیه­ی وارده از معصومینعلیهم السلام رسیدن به چنین
زیستنی از خداوند طلب می­شود. چارچوب زیستن محمدی دارای اصول و اسلوب است. یکی از
این اصول؛ ساده و روان زیستن می­باشد.

آری خاتم رسل الهی و عصاره و هدف خلقت در حالی سرنوشت بشریت را به سوی خیر و سعادت
رقم زد، و بر کسری­ها و قیصرها غلبه کرد، و امپراطوری­های زمان خود را به شکست وا
داشت، و قدرت کاخ نشینان عالم را در هم کوبید، و شرق و غرب عالم را به سوی بندگی
خداوند دعوت کرد که کوخ نشینی و زندگی ساده­ی او بر هیچ یک از افراد آگاه پوشیده
نیست.

امیرالمؤمنین(علیه السلام) درباره­ی زندگی پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله)
می­فرماید: برای تو کافی است که راه و رسم زندگی پیامبر اسلام(صلی الله علیه و
آله) را اطاعت نمایی، تا راهنمای خوبی برای تو در شناخت بدی­ها و عیب­های دنیا و
رسوایی­ها و زشتی­های آن باشد، چه این­که دنیا از هر سو بر پیامبر(صلی الله علیه و
آله) بازداشته و برای غیر او گسترانیده شد. از پستان دنیا شیر نخورد، و از زیورهای
آن فاصله گرفت… محبوب­ترین بنده نزد خدا کسی است که از پیامبرش پیروی کند و گام
بر جایگاه قدم او نهد. پیامبر(صلی الله علیه و آله) از دنیا چندان نخورد که دهان را
پر کند، و به دنیا با گوشه­ی چشم نگریست، دو پهلوش از تمام مردم فرورفته­تر، و شکمش
از همه خالی­تر بود، دنیا را به او نشان دادند، امّا نپذیرفت، و چون دانست خدا چیزی
را دشمن می­دارد آن را دشمن داشت، و چیزی را که خدا کوچک شمرده کوچک و ناچیز
می­دانست. اگر در ما نباشد جز آن که آنچه را خدا و پیامبرش دشمن می­دارند، دوست
بداریم، یا آنچه را خدا و پیامبرش کوچک شمارند، بزرگ بداریم؛ برای نشان دادن دشمنی
ما با خدا، و سرپیچی از فرمان­های او کافی بود.

و همانا پیامبر که درود خدا بر او باد بر روی زمین می­نشست و غذا می­خورد و چون
برده، ساده می­نشست، و با دست خود کفش خود را وصله می­زد، و جامه­ی خود را با دست
خود می­دوخت، و بر الاغ برهنه می­نشست، و دیگری را بر پشت­ سر خویش سوار می­کرد.
پرده­ای بر در خانه­ی او آویخته بود که نقش و تصویرها در آن بود، به یکی از همسرانش
فرمود: “این پرده را از برابر چشمان من دور کن که هرگاه نگاهم به آن می­افتد به یاد
دنیا و زینت­های آن می­افتم.” پیامبر با دل از دنیا روی گرداند، و یادش را از جان
خود ریشه کن کرد، و همواره دوست داشت تا جاذبه­های دنیا از دیدگانش پنهان ماند، و
از آن لباس زیبایی تهیه نکند و آن را قرارگاه دایمی خود نداند و امید ماندن در دنیا
نداشته باشد؛ پس یاد دنیا را از جان خویش بیرون کرد، و دل از دنیا برکند، و چشم از
دنیا پوشاند، و چنین است کسی که چیزی را دشمن دارد، خوش ندارد بر آن بنگرد، یا نام
آن نزد او بر زبان آورده شود.([۲])

یکی از اصحاب رسول خدا می­گوید: در مشربه ام ابراهیم خدمت پیامبر رسیدم، در حالی
که حضرت بر تکه­ای خشن دراز کشیده بود و قسمتی از بدن مبارکش بر روی خاک بود و بر
زیر سر متکایی را که از لیف خرما پر شده بود، گذاشته بود. سلام کردم و نشستم، و عرض
کردم: یا رسول­الله شما که برگزیده­ی خدا و بهترین بندگان او و نبی الهی چنین
هستید، در حالی که کسری و قیصر بر تخت­های طلا و فرش­های ابریشم و حریر مسکن
گزیده­اند. حضرت فرمود: “این گروه که از آن­ها صحبت کردی قومی هستند که خدا زندگی
برگزیده­شان را در حالی که در معرض نابودی است برایشان به تعجیل عطا کرده، در حالی
که زندگی برگزیده و پاکیزه ما را که ابدی است تأخیر انداخته است”.([۳])

و در جای دیگر فرمود: مرا با دنیا و این زیورهای آن چه کار؟ مَثَل من و دنیا
همچون فردی است که در روزی گرم و تابستانی بر درختی بگذرد و ساعتی در زیر سایه­ی آن
استراحت کند و کسی که دنیا را به این چشم می­بیند به آن اعتماد نمی­کند و این­که
زندگی­اش در سختی و تنگی می­گذرد یا در راحتی و آسایش توجهی ندارد.([۴])

چنین بود که حضرت در تمام طول زندگی، برای خویش سنگی را روی سنگ دیگر ننهاد و بنایی
را نساخت.

فرش پیامبر (صلی الله علیه و آله) عبایی بود و تشک حضرت از لیف خرما پوشیده بود.
شبی برای ایشان دو زیرانداز انداختند. حضرت به یک زیرانداز اکتفا فرمود.([۵]) در
خوراک به ساده­ترین و حداقل آن اکتفا می­کرد. عیون اخبار الرضا به سه سند از امام
رضا(علیه السلام) از اجداد طاهرینش نقل می­کند که فرشته­ای نزد پیامبر(صلی الله
علیه و آله) شرفیاب شد و عرض کرد: ای محمد! پروردگارت به تو سلام می­فرستد و
می­فرماید: “اگر بخواهی تمام سرزمین مکه را برایت پر از طلا می­نمایم.” حضرت سر را
به آسمان بالا برد و فرمود: پروردگارا از تو می­خواهم که روزی از غذا سیر بشوم و تو
را شکر نمایم و روز دیگر گرسنه شوم و دوباره از تو بخواهم [تا مقام بندگی که عرض
نیاز و سپاس به درگاه الهی است دائماً محفوظ بماند].

امام صادق(علیه السلام) می­فرماید: پیامبر(صلی الله علیه و آله) عصر پنج­شنبه­ای به
مسجد قبا رفت، از همراهان نوشیدنی طلبید، اوس­بن خولی انصاری ظرفی شیر و عسل برای
حضرت آورد، پیامبر به محض آن­که جرعه­ای از آن نوشید، آن را پس زد و فرمود: دو
نوشیدنی در حالی که به یکی از آن­ها می­شود اکتفا کرد، نه آن را می­نوشم و نه آن را
تحریم می­کنم ولکن به جهت تواضع و کوچکی کردن به درگاه الهی آن را نخواهم نوشید. و
کسی که برای خدا تواضع کند، خدا او را سرفراز و سربلند خواهد کرد و کسی که بر خدا،
بزرگی فروشد، خدا او را ذلیل و خوار خواهد کرد و کسی که در زندگی میانه رو باشد؛
خدا روزی او را بدهد و کسی که زیاده روی و تبذیر کند، خدا او را محروم خواهد کرد، و
کسی که زیاد به یاد مرگ باشد، خدا او را دوست دارد.([۶]) برداشت ما از این روایت
آن است که تنوع در خوراک، لذت چرانی و شکم پروری و مستی، که نتیجه­اش غفلت از مبدأ
هستی و مرگ و احساس دارایی و تکبر است و به دنبال آن، روحیه­ی بندگی که خمیر مایه­ی
محبت الهی است، از انسان زدوده می­شود.

چنانچه اغنیا نه تنها به جهت مواسات و هم­دردی با فقرا، بلکه برای درک بندگی و
چشیدن لذت محبت الهی و محبوب الهی گردیدن به سادگی در خوراک روی آورند و در نحوه­ی
خوردن و استفاده از مواهب الهی اقتدا به پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) نمایند،
بایستی از تجملات دور شوند.

امام صادق(علیه السلام) درباره­ی پوشش پیامبر(صلی الله علیه و آله) می­فرماید:
شخصی نز