پاورپوینت کامل نقش آبزیان در حیات بشر ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش آبزیان در حیات بشر ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش آبزیان در حیات بشر ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش آبزیان در حیات بشر ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

۶۹

اشاره:

اگرچه صید آبزیان بی­قصد و غرض صورت نمی­گیرد، امّا مصرف آن­ها به حساب نیازهای
انسانی متفاوت است. بهره­برداری غذایی و نیز استفاده­های زینتی ـ زینت­های آرایشی و
نگه­داری آن­ها در آکواریوم ـ ، تفریحی، ورزشی، اقتصادی، صنعتی، آزمایشگاهی و
دارویی از مصارف عقلایی آبزیان شمرده می­شود که بسیار قابل توجه بوده و باید در جای
خود بررسی گردد. در این نوشتار گذری کوتاه بر این مباحث داریم:

استفاده زینتی

با این­که انسان­ها دارای سلیقه­های گوناگون می­باشند، امّا در به­کارگیری اشیای
مختلف زینتی سازگارند. آبزیان یکی از منابع مهمّ دست­یابی به تزیینات به شمار
می­آیند که گاه با انجام تغییرات ساده یا پیچیده، طراوت بخش فضای زندگی هستند. دو
کفه­ای­ها و حلزون­های دریایی به خوبی دارای این اثرند. برخی حلزون­ها به عنوان
دکمه­های زینتی برای لباس استفاده می­شوند و گونه­هایی از صدف­ها و مرواریدها در
جواهرسازی کاربرد دارند.

فقه اسلام نه تنها این امور را نهی نمی­کند، بلکه نسبت به مصرف صحیح و اصولی آن
تشویق می­نماید؛ چرا که کشش و گرایش انسان به زیبایی ودیعه­ی الهی و جزو ارزش­ها
به شمار می­آید.

همچنان که صاحب تفسیر گران­سنگ المیزان در ذیل آیه­ی شریفه­ی: (….
وَتَسْتَخْرِجوُا مِنْهُ حِلْیَهً تَلْبَسُونَهَا…)([۱]) می­فرماید: مقصود از
استخراج زینت برای پوشیدن لؤلؤ و مرجانی است که از دریا گرفته می­شود و زنان خود
را با آن می­آرایند.([۲])

استفاده تفریحی

نگه­داری آبزیان در آکواریوم و کلکسیون­ها از جمله استفاده­های تفریحی مجاز است.
صید ورزشی نیز از اقسام استفاده تفریحی می­باشد.

آبزیان یکی از منابع عمده­ی اقتصاد بعضی کشورها به حساب می­آیند. درآمد ارزی حاصل
از صید، فروش و صادرات این نعمت­های الهی می­تواند به عنوان یکی از شاخص­های رشد
ارز و نیز اشتغال زایی شمرده شود.

قواعد عمومی قراردادها مانند وجود شرایط کافی برای طرفین قرارداد؛ همچون قصد،
اختیار، بلوغ و نیز قواعد عمومی کالای مورد معامله از جمله؛ معلوم بودن کالا و
قابلیت تسلیم آن و … که در فقه معاملات آمده است باید رعایت شود. ازاین­رو
می­توان گفت: بهره­مندی عقلایی و شرعی­خواه در زمینه خرید و فروش و تجارت یا دیگر
کاربردهای اقتصادی بلامانع است.

استفاده صنعتی

استفاده از آبزیان در امور صنعتی و آزمایشگاهی تا آن­جا که مغایر قواعد عمومی فقه
آبزیان نباشد، بدون اشکال است. می­توان از روغن ماهی­ و بعضی سموم آبزیان برای
درمان بیماری­ها استفاده نمود. استفاده­ی درمانی از فرآورده­های ماهی بدون فلس با
اجازه­ی مجتهد جامع الشرایط و به تشخیص پزشک متعهد در شرایط اضطراری نیز یکی از
موضوعات روز است که در نوشتارهای بعدی به این گونه مصارف می­پردازیم. این مقاله
نگاهی به بررسی استفاده تغذیه­ای به عنوان مشهورترین مصرف دارد.

استفاده تغذیه­ای

توجه عموم انسان­ها در طول تاریخ به آبزیان نگاه تغذیه­ای بوده است. امروز نیز این
موضوع بخش عمده­ای از مطالعات و پژوهش­های علمی را به خود اختصاص داده است.

تغذیه از ماهی

ماهی مشهورترین نوع از اقسام آبزیان به شمار می­آید. کشور ما با داشتن آب­های شمال
و جنوب امکان دسترسی به این نعمت الهی را بسیار آسان کرده است. با این وجود نوع
ماهی­ها به حسب دریا متفاوت­اند:

۱. ماهی­های دریای خزر (حوزه­ی جنوبی دریای خزر؛ بخش آب­های ایران).

۲. ماهی­های خلیج فارس و دریای عمان.

براساس برخی پژوهش­ها تا کنون حدود ۱۰۰ گونه ماهی در جنوب دریای خزر یافت شده
است.([۳]) از انواع ماهی­های خلیج فارس و دریای عمان نیز تا کنون ۳۸۰ گونه شناسایی
گردیده است.([۴])

تغذیه از غیر ماهی­

خوردن آبزیان غیر از ماهی و میگو در فقه ما حرام است و بر این مطلب ادعای اجماع شده
است. در برخی از روایات نیز این حکم آمده است. از آن­جمله در روایت موثق عمار از
امام صادق(علیه السلام) نسبت به حیوان دریایی به نام ربیثا پرسش شد. امام۷ فرمود: ای عمار ما
آن را از ماهی­ها نمی­دانیم.([۵]) تعلیل به این­که حیوان نام برده از ماهی­ها
نیست؛ نشان دهنده این است که از حیوانات دریایی فقط ماهی قابلیت خوراکی برای انسان
را دارد.

همچنین درباره­ی برخی از آبزیان تصریح به حرمت تغذیه شده است، مانند: گوشت صدف­های
دریایی یا رودخانه­ای و همچنین گوشت قورباغه، خرچنگ و لاک پشت.

شیخ کلینی۱ با سند از امام کاظم۷ نقل کرد که حضرت فرمود: لایحلّ أکل الجرّی، ولا
السلحفاه، ولا السرطان. قال: و سألته عن اللحم الذی یکون فی أصداف البحر والفرات،
أیؤکل؟ قال: ذلک لحم الضفادع، لایحلّ أکله؛ خوردن ماهی جری (از ماهی­های بی فلس)،
لاک پشت و خرچنگ حلال نیست. راوی از خوردن گوشت درون صدف­های دریایی و رودخانه­ای
­پرسید، امام۷ ­فرمود: حکم آن­ها حکم گوشت قورباغه را دارد و حلال نیست.([۶])

خوردن مارهای آبزی نیز تحریم گردیده است و دلیل آن اطلاق روایتی از امام صادق(علیه
السلام) است
که فرمود: لایؤکل من الحیّات شیء.([۷])

مصرف ماهی از نگاه قرآن و روایات

ماهی از جمله غذاهای قدیمی بشر است.

آیه­ی شریفه­ی: (وَهُوَ الَّذی سَخَّرَالْبَحْرَ لِتَأکُلوُا مِنْهُ لَحْماً
طَرِیّاً وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْیَهً تَلْبَسُونَهَا وَتَری الْفُلْکَ
مَوَاخِرَ فِیهِ وَلِتَبْغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعلَّکُمْ تَشْکُرُون)([۸]) که به
آیه­ی شیلاتی مشهور است، اشاره به گوشت تازه­ی ماهی دارد. علامه بزرگوار طباطبایی۱
می­فرماید: … مقصود از خوردن گوشت تازه از دریا، خوردن گوشت ماهی است که از دریا
صید می­شود.([۹])

خوردن ماهی در روایات نیز مورد تأکید است. امام کاظم۷ فرمود: بر شما باد به خوردن
ماهی؛ چرا که اگر آن را بدون نان بخوری برای تو کافی است و اگر همراه نان بخوری بر
تو غذایی دلنشین است.([۱۰])

هرگاه رسول خدا۹ ماهی میل می­کرد، می­فرمود: اللّهم بارک لنا فیه و أبدلنا به
خیراً منه.([۱۱])

البته مباحث فقهی صید و نیز شرایط ماهی مورد استفاده در تغذیه و دیگر مصارف مورد
بحث در کتاب­های فقهی آمده است.

در روایات بر حرمت استفاده خوراکی از ماهی بدون فلس مانند: مار ماهی اشاره شده است.

در برخی روایات نیز خوردن آن دسته از ماهیانی که دارای فلس بوده، ولی به دلایلی،
هنگام صید، فاقد فلس شوند، جایز شمرده شده است. در روایت صحیح از حمّاد بن عثمان از
امام صادق(علیه السلام) نسبت به خوردن ماهی سؤال ­شد، امام۷ ­فرمود: آنچه که فلس داشته باشد،
خوردنش جایز است.

حمّاد از ماهی کنعت پرسش می­نماید. امام۷ می­فرماید: خوردنش جایز است. حمّاد
می­گوید: کنعت ماهی بدون فلس است. امام۷ می­فرماید: بلی و لکنّها حوت سیئه الخلق
تحتکّ بکل شی فاذا نظرت فی أصل أذنها وجدت لها قشر.([۱۲])

بلی، و امّا کنعت ماهی بد خُلقی است که خودش را به هر چیزی می­زند (و در نتیجه
پولک­هایش می­ریزد)؛ اگر به کنار گوشش نگاه کنی در آن فلس­هایی می­بینی.

میگو را نیز از جنس ماهی فلس­دار می­دانند.

امام خمینی (ره) در مسأله سوم از کتاب اطعمه و اشربه می­فرماید: الإربیان المسمی فی
لسان اهل هذا الزمان بالروبیان من جنس السمک الذی له فلس فیجوز أکله.([۱۳])

چند نکته

۱. مراد از فلس آن چیزی است که در عرف به آن پولک گفته می­شود. چنانچه عرف
گونه­هایی از ماهی­ها را بدون فلس بداند، استفاده غذایی از آن ماهی جایز نیست. از
این نظر ماهی­ها را می­توان به سه دسته تقسیم کرد:

الف. ماهی­های دارای فلس دایم.

ب. ماهی­های دارای فلس غیر دایم.

ج. ماهی­های بدون فلس.