پاورپوینت کامل اتحاد و انسجام ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اتحاد و انسجام ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اتحاد و انسجام ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اتحاد و انسجام ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

۲

گفته شده است که تنزل الأسماء من السّماء: نام­ها از آسمان فرود می­آید و بر دل­ها
الهام می­شود.

نام امسال (سال ۱۳۸۶) که بر دل نورانی و زبان گویای رهبر فرزانه­مان جاری گشته است
بی­شک از مصادیق همان گفته­ی حکیمانه­ی بالاست.

اتّحاد ملّی و انسجام اسلامی ضروری­ترین نیاز امروز جمهوری اسلامی ایران و جهان
اسلام است. به این ضرورت از باب تعرف الأشیاء بأضدادها: هر چیز را با ضدّ آن باید
شناخت، می­توان پی­برد. دشمنان قسم خورده اسلام و ایران اسلامی امروز یک­بار دیگر
دست در دست هم نهاده و در برابر ما صف کشیده­اند و انواع و اقسام ابزارها را برای
درهم شکستن این دو حقیقت بر حق، به کار گرفته­اند. این صف­بندی شیطانی هر ایرانی
وطنخواه را به وحدت و یگانگی با دیگر هم میهنان، و هر مسلمان راستین و بیدار را به
هم­گرایی با دیگر مسلمانان فرا می­خواند.

ایران برای ما ایرانیان، بلکه برای بسیاری از اتباع دیگر کشورها، بسیار عزیز و دوست
داشتنی است و از هر تلاشی برای سرفرازی آن و سربلندی مردم امروز و نسل­های آینده­ی
آن نباید فرو گذار کرد؛ اما اسلام جایگاه بالاتر و والاتری دارد و از هر چیز دیگری
عزیزتر و دوست داشتنی­تر است. اسلام همان گوهر گران­بهایی است که دردانه­ی آفرینش
حسین­بن علی(ع) و یاران باوفایش خود را فدای آن کردند و همان­سان که خود گفتند چنانچه
صدبار و هزار بار زنده شوند باز هم خود را فدای آن می­کنند.

ما به اتّحاد ملّی بسیار ارج می­نهیم و خواهان آنیم که همکاران مطبوعاتی­مان و
دیگر نویسندگان و گویندگان، هم به آن و هم به انسجام اسلامی بپردازند و راهکار
پیاده کردن آن را برای مردم خوب کشورمان و مسلمانان جهان بشکافند؛ امّا وظیفه­ی خود
می­دانیم که انسجام اسلامی را در سال جاری در حدّ توان دنبال کنیم و بسان
پرنده­ای که با منقار کوچک خود آب برای فرو نشاندن آتش نمرودیان می­برد آبی بر آتش
تفرقه میان مسلمانان بیفشانیم.

ما در این راستا در این شماره، دو مطلب را که در مطبوعات آمده است برای خوانندگان
گران­قدر خود بازگو می­کنیم. یکی گفت و گویی کوتاه اما سازنده، میان دو تن از
دانشمندان شیعه با یک عالم صاحب منصب اهل سنت؛ و دیگری فتوای یک عالم سرشناس و صاحب
نام سنّی درباره­ی ارج و اعتبار مذهب شیعه. و پیش از بستن این مقدمه از شما
خوانندگان علاقه­مند به اسلام و دل­نگران اختلافات خانمانسوز می­خواهیم که ما را در
این راه یاری کنید و دیدگاه­ها و مطالب خود در این زمینه را برای ما بفرستید تا به
آن بازتاب دهیم و دیگر خوانندگان را نیز از فیض آن برخوردار سازیم. امید همه­ی ما
به خداست و به عنایت و یاری او چشم دوخته­ایم که إنّه خیر ناصرٍ و معین:

حجهالاسلام والمسلمین محمدحسن زمانی مسؤول واحد اهل سنت بعثه مقام معظم رهبری در سازمان حج و زیارت، در ایام حجّ سال ۱۳۸۵ ه . ش ملاقات­هایی را با مسؤولین اهل
سنت عربستان داشت.

گزارش ذیل نتیجه­ی دیدار وی را با شیخ مزنی رییس هیأت امر به معروف و نهی از منکر
حرم نبوی(صلی الله علیه و آله ) منعکس می­نماید:

انگیزه­ی من از تلاش برای برقراری این دیدار آن بود که تمام خشونت­ها و
سخت­گیری­های مأمورین مستقر در مسجد­النبی(صلی الله علیه و آله ) و کنار روضه مطهر و بقیع و تهمت­های شرک
و کفر به شیعیان و نیز اهل سنت معتدل الهام گرفته از فرمان­های سخت مقام ریاست این
هیأت بود. دوست داشتم نشستی علمی و به دور از جدل و عصبیت در یک فضای سالم اخلاقی و
خلوت با وی داشته باشیم تا هم اساسی­ترین اشکالات و شبهات وی را از زبانش بدانم و
هم شاید با توضیح مبانی علمی عقاید شیعه رفع شبهه­ای از او نموده و تعدیلی نسبی در
دیدگاه­هایش ایجاد گردد.

اهمیت ملاقات!

این دیدار از آن جهت مهم بود که شاید بتوانیم برخی دیدگاه­هایش را تغییرداده تا
تردیدی در مبانی فکری­اش ایجاد شود و تا حدی به حقانیت و عقلانیت و توحیدی بودن
عقاید و اعمال شیعه پی ببرد، و دیگر آن همه دستورات خشونت بار را صادر نکند و روش
برخورد تمام مأموران تحت امرش تا حدی تلطیف شده و تمام شیعیان تا حدودی از فشارهای
این مأموران راحت شوند.

در ادامه­ی پی­گیری­های مکرر توسط یکی از علمای اهل سنت قرار ملاقات با شیخ المزنی
رییس هیأت امر به معروف و نهی از منکر حرم نبوی(صلی الله علیه و آله ) گذاشته شد.

در تاریخ ۲۸/۹/۸۵ پس از نماز مغرب همراه آقای دکتر بی­آزار و دوست سنی به دفتر
کار وی رفتیم ـ دفتر مزبور در طبقه دوم مسجد النبی(صلی الله علیه و آله ) قرار دارد ـ مسؤول دفتر وی با
دو همکار دیگر مشغول پاسخ به مأموران امر به معروف و نهی از منکر ـ که معمولاً
جوانان دانشجوی دانشگاه مدینه­اند ـ بودند، پس از آن­ها یک پلیس نگهبانی می­داد که
کسی از مراجعه کنندگان به اطاق بعدی که دفتر کار معاون هیأت است، نرود. دفتر رییس
نیز پس از دفتر معاون قرار داشت.

به هر حال وارد دفتر وی شدیم. ابتدا پلیس مانع شد، اما پس از این­که نام و پیام­ ما
را برد، فوراً با استقبال ما را به دفتر ریاست راهنمایی کرد.

آقای شیخ مزنی که در پشت میز فرماندهی کل امر به معروف و نهی از منکر نشسته بود، پس
از استقبال خود را آماده ارشاد کرده بود. به معرفی رشته تخصص علمی و مشاغل آموزش
خود پرداختیم، کارت ویزیت­مان را تقدیم کردیم تا اعتماد به جایگاه علمی ما پیدا
کند. در آغاز مقداری از وضعیت اهل سنت در ایران و تعداد زائران و وضعیت آن­ها پرسید
و من گزارشی از خدمات نظام اسلامی و بعثه به صورت آماری و جامع ارایه دادم و
بدین­وسیله هم بخشی از شایعات شنیده قبلی­اش اصلاح شد و هم اطمینان به آگاهی و سطح
اطلاعات ما پیدا کرد.

گلایه­ها!

رییس هیأت امر به معروف و نهی از منکر دقایقی به نصیحت ما پرداخت و گفت: شما که
مشخص است از علما و فرهیختگان ایران هستید، واجب است با خرافات و بدعت­ها و شرک­های
ایرانیان و شیعیان مبارزه کنید، رفتارهای خرافی ایرانیان را خودتان می­بینید؛ موقع
جماعت تعدادی ایرانیان از مسجد بیرون می­روند و نماز نمی­خوانند و یا مشغول خرید
می­شوند، سب و لعن صحابه و خلفا را شاهدید، کتاب­های فراوانی که از ایران می­آورند،
مشتمل بر سب و لعن و کلمات (اللهم العن الاول والثانی و الثالث) و مانند آن­ها است
که به این وسیله عواطف مسلمانان زائر سنی را جریحه­دار می­کنید و همین کتاب­ها موجب
تنفر همه مسلمانان اهل سنت از شما می­شود.

هنگام زیارت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله ) وقتی به قبر شیخین می­رسند، نه سلام و احترام می­کنند و
نه حداقل اندکی توقف، بلکه رفتار زشت دارند، توسل­های شرک آمیز و صدا زدن اموات و
غیر خدا برای حوایج خودشان فراوان است، در حالی که خداوند اسمع السامعین است و
اعلام کرده که خودش دعای بندگان را می­شنود و مستجاب می­کند. این همه تخلفات و
تندی­ها را چرا مانع نمی­شوید؟

آقای دکتر بی­آزار برای کنترل تهاجم وی از تندی­های رفتاری برخی مأمورین امر به
معروف و نهی از منکر مدینه گلایه کرد و آن­ها را برشمرد.

برخوردهای افراطی!

من گفتم: جناب شیخ مزنی! پدیده­های منفی را که شمردید به دو نوع باید تقسیم کرد،
نوع اول؛ تخلفات رفتاری عامیانه افراد است، مانند: سب و ناسزا گفتن و هنگام جماعت
از مسجد برگشتن و… که ما هم این تخلفات را محکوم می­کنیم و با آن­ها مبارزه
می­کنیم، اما باید دانست که این­ها ربطی به مذهب شیعه ندارد و ناشی از ضعف رفتاری و
اخلاقی افراد است، چنان­که شما حتماً افرادی دارید که تندی­های افراطی اخلاقی خارج
از مذهب شما را دارند و نباید آن­ها را به حساب مذهب شما بگذاریم.

پرسید: آیا شما واقعاً با این خرافات مخالفید؟

گفتم: بلی.

گفت: پس چرا مبارزه نمی­کنید؟

گفتم: علمای شیعه مرتب در راه خرافه زدایی از عوام مبارزه می­کنند و این مبارزات
اگر نبود، شما شاهد افزایش این­ها بودید و کاهش این خرافات حاصل مجاهدات و
سخنرانی­های علمای شیعه است.

وی از این گزارش مقداری خوشحال شد.

اختلافات واقعی!

گفتم: نوع دوم؛ اختلافات واقعی بین ما و شما است، مانند: صحابه و توسل و زیارت …
این­گونه موارد را ما خلاف و بدعت نمی­دانیم که با آن مبارزه کنیم. راه حل در
این­گونه اختلافات رمی به شرک نیست و به نظر من در حوزه اختلافات بین ما و شما به
دو نکته باید توجه داشت:

نکته نخست: ما و شما در کلیات عقاید و کلیات فقه اشتراک داریم و اختلافات­مان در
فرع عقاید و فقه است، آیا قبول دارید؟

شیخ: تقریباً صحیح است.

نکته­ی دوم: در حوزه اختلافات باید توجه کرد که تمام این اختلافات اجتهادی است. من
تحلیلی در این زمینه دارم، نمی­دانم چه­قدر درست فهمیده­ام و شما نظر بدهید. من فکر
می­کنم تقریباً تمام علما و فقیهان همه مذاهب اسلامی با اخلاص کامل تلاش علمی
کرده­اند تا از قرآن و سنت آنچه را که نزدیک­تر به واقع می­دانند استنباط و اجتهاد
نمایند، اما به صورت طبیعی برداشت­های متفاوتی خواهند داشت، برخی مطابق واقع و برخی
خطا خواهد بود، اما یک اصل مشترک و مورد قبول ما و شما هست که (للمجتهد المصیب
أجران و للمخطی أجر واحد) وقتی خداوند قرار است به همه این­گونه عالمان اجر و پاداش
دهد، چرا ما آن­ها را رمی به شرک و کفر کنیم؟ آیا منطقی است که اجازه اجتهاد و فهم
مخصوص را در یک گروه منحصر کنیم؟ اگر این نظریه من صحیح باشد جایی برای برخوردهای
تند و رمی به شرک نمی­باشد.

رییس: من این تفکیک شم