پاورپوینت کامل یاد آن یار یگانه ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یاد آن یار یگانه ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یاد آن یار یگانه ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یاد آن یار یگانه ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

۵۳

قال الله العظیم: (ألا بِذکرالله تَطْمئِن القُلوب)([۱])؛ دل آرام گیرد به یاد
خدا.

پدر! ای مهربان ترین پس از خدا. ای عزیزتر از جانم و ای شیرین تر از روانم. در
فراقت، فراوان دل سوخته دارم و با تو سخن بسیار، اما اینک قامت بلندت ساکن خاک گشته
و روح پر فتوحت به دیدار معشوق به پرواز درآمده و به ناچار تسلی خاطرم، یاد و خاطره
های دلنشین توست که آیت حق بودی و جلوه ی نور، و بر ضمیر جانم و لوح وجودم نقش بسته
ای.

پدر! فصل خزان عمر تو در بهاران بود، در بهار طبیعت و در بهار انقلاب و باد صبا،
پیک جدایی بود. این بهار را حکایتی دیگر بود؛ از این رو با خاطره هایت دل خوش می
دارم و خاطرات روزهای هم دلی با تو را مرور می کنم تا آنچه را که تو با الهام از
معشوق و معبودت به ما آموخته ای، تکرار کنم که ذکر؛ مانع فراموشی است.

پدر! تاریخ نوشته های بسیار دارد، اما این را زیباتر خواهد نگاشت که پدری الفبای
عشق را در مکتب دین چه نیکو آموخت و عارفانه زیست تا عاشقانه برود، مردانه ایستاد
تا ظالمان به خاک درافتند. او درس چگونه بودن را آموخت و رسم جاودانگی را در همه
عصرها تداوم بخشید. پدری که در روز الست با خدای خویش پیمان یاری و با خیل همراهانش
پیمان همرهی بست.

پدر! بگذار که در غیبتت از تو سخن بگویم؛ از خوبی هایت، از مهربانی هایت، از
شجاعتت، از پاکبازی هایت و از همه خاطرات پدرانه ات؛ زیرا در حضورت، دوست نمی داشتی
تو را بستایند که بنده ی خالص خدا بودی و دلیل راه فرزندانت. و هم اینک به روح پاکت
سوگند که سر آن دارم و از خدای خود در این کار امید و رجای مدد که حق فرزندی را به
حد توان خویش به جای آرم و رهرو راستین راهت باشم.

پدر! از بندگی ات سخن گفتم و خوب به یاد دارم که چه آرام رشته خواب را بر هم می زدی
و نوای الله اکبر بر می آوردی و به نماز و راز و نیاز می ایستادی و دیگران را
غالباً، نه به کلام که به عمل، به ادای فرایض یادآور می شدی و بر آن بودی که صدای
طنین گام هایت به هنگام وضو، آرامش دیگران را بر هم نزند و همواره سعی داشتی کلام
حق را با حلاوت و شیرینی و آرامش و ملاطفت قرین سازی و هرگز در این خصوص عتاب و
خطاب نکردی و عبادت خدا و انجام واجبات را در نظر ما سنگین و طاقت فرسا جلوه گر
نساختی.

پدر! به یاد دارم هنگامی که پدر فرزندم به جهت عادت خانوادگی، دخترم را از خواب
شیرین صبح گاهی بیدار می کرد و به نماز وا می داشت، تو برایش پیام فرستادی که چهره
شیرین اسلام را به مذاق بچه تلخ نکن. این کلام چه مؤثر افتاد و چه تأثیر عمیقی بر
روح و جان دخترم به جای گذارد که بعد از آن خود سفارش کرد که برای ادای نماز بیدارش
کنیم؛ زیرا: (لا إکراه فی الدین)([۲]) و لذا مصلیان این جماعت با مهر و میل و نه با
اکراه و اجبار، سر بر آستان حق می نهند و از صلوه عشق به معراج مرضیه به پرواز در
می آیند که: العباده ثلاثه، و مؤمنان و مخلصان حقیقی، دل در گرو مهر حق دارند و
از این رو به عبادت می پردازند و نه به جهت رغبت جنّت و خوف جهنم که: إلهی اصبر
علی حرّ نارک و کیف أصبر علی فراقک.

پدر! تو با عمل و سلوکت نکته ها آموختی و جانمان را به گلستان وجودت صفا بخشیدی.
رفتار و کردار تو نمونه ی عینی اخلاق اسلامی را در ذهنمان تداعی می کرد و مصاحبت با
تو اثری را بر روح و روان انسان بر جای می گذاشت که هرگز از خاطره ها محو نخواهد
شد.

آری ای پدر! ای فرزانه ی اندیشمند و مرد مردستان جبهه ی اندیشه و عمل. ای آیت
انتظام و استحکام! سخن از بندگی توست که در اطاعت از حکم الهی آنچنان مطیع و منقاد
بودی که وقتی فرزند دلبندت مصطفی، یار و غم خوار دوران تبعید و اسارتت به شهادت
رسید، گفتی: شهادت او از الطاف خفیه الهی است؛ که آنچه خود داده، خود باز خواهد
گرفت. تو چه خوب می دانستی فرزندان امانت هایی در دست پدران و مادرانند و باید به
سلامت به صاحب امانت سپرده شوند و تو در مقابل این عمل زشت و کریه دژخیمان روا
ندیدی که میدان را خالی کنی و غمگینانه در خانه بنشینی که گاهِ نبرد مردان حق است و
باید ایستاده در میدان مبارزه جان باخت و این چنین بود که استقامت تو پیر برنا دل،
امت بیدار دلت