پاورپوینت کامل ایمانی در مرتبه ی حضور و شهود ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ایمانی در مرتبه ی حضور و شهود ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ایمانی در مرتبه ی حضور و شهود ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ایمانی در مرتبه ی حضور و شهود ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

۴۸

یکی از ویژگی های روحی حضرت امام این بود که ایشان از روح و نفسی مطمئن و با
استقامت برخوردار بودند. کسی که نفس مطمئن دارد، کسی است که به وسیله ی ایمان،
شهود باطنی و یقین واقعی به مقام می رسد که دارای یک آرامش باطنی است و به یاد خدا
و ذکر خدا آرامش یافته است. وقتی می گوید: خدا، با تمام وجود خدا را شاهد است،
وقتی می گوید: قیامت، معاد، بهشت و دوزخ، با تمام وجود شاهد این هاست. و وقتی می
گوید اسلام و وظیفه ی اسلامی، علاوه بر ظاهر این مفاهیم، به باطن و حقیقت آن ها
نیز توجه می کند. چنین کسی خودش را واقعاً بنده ی خدا می داند و برای خود و سایر
موجودات، استقلال وجودی قایل نیست. قلب چنین فردی آرامش دارد، چون خدا را دارد، اما
تعداد کسانی که به این مقام می رسند، زیاد نیست. پیامبران، اولیا و معصومان: از
جمله ی این افراد بودند.

کسانی که به این مقام می رسند، در انجام وظیفه بیم و هراس ندارند، در هیچ حال
تردید نمی کنند و از کسی نمی هراسند. کسانی که با حضرت امام ارتباط داشتند، این
مسأله را خوب لمس می کردند که ایشان از نفس مطمئنه برخوردار بودند؛ از این رو، در
وجود خود آرامشی داشتند که باعث می شد در هیچ شرایطی دچار اضطراب نشوند. در جریان
دشواری های انقلاب، بسیار کسان دچار اضطراب و آشفتگی می شدند، اما تنها کسی که
همواره آرامش خود را حفظ می کرد، حضرت امام خمینی بودند. بیشتر افرادی که به خدمت
امام می رفتند، با اضطراب و ناراحتی می رفتند، اما آرام و آسوده از نزدشان بر می
گشتند.

همین آرامش بود که می توانست بر دیگران تأثیر بگذارد و آنان را امیدوار بکند. روز
شهادت امام صادق بود و من در خانه ی حضرت امام خمینی خدمت ایشان بودم. عده ای از
آقایان علما نیز حضور داشتند. ناگهان عده ای از طلاب، با سر و دست شکسته و چشم
گریان و بی عبا و عمامه، سراسیمه به منزل امام وارد شدند. آنان بسیار مضطرب و
پریشان بودند. یکی از آقایانی که در منزل حضور داشت، خدمت امام عرض کرد: آقا! وضع
خطرناکی است. اجازه بدهید در منزل را ببندیم. امام فرمودند: نه فرد مذکور نزد
یکی از علمایی که از دوستان امام بود و امام به او بسیار علاقه مند بودند، رفت و
از او خواست که این خواهش را دوباره با امام مطرح کند؛ زیرا هر لحظه این امکان وجود
داشت که افراد ساواک به داخل منزل بریزند و آن جنایت ها را تکرار کنند. عالم مورد
نظر هم نزد امام رفت و از ایشان خواهش کرد که اجازه بدهند که در خانه را ببندند،
اما امام دوباره فرمودند: نه. وقتی به امام اصرار کردند و بر بستن در خانه
پافشاری کردند، امام فرمودند: گفتم نه، اگر بیش از این اصرار کنید، به خیابان می
روم و از آن جا به سوی حرم می روم. بعد فرمودند: این چوبی که بر سر طلبه ها
زده اند، باید بر سر من می زدند. آن وقت، شما به من می گویید که در خانه را
ببندم. اگر در خانه ام را ببندم که این طلبه ها نمی توانند بیایند تو. و پس از
گفتن این حرف ها به حیاط رفتند و وضو گرفتند و نماز خواندند. پس از نماز با همان
وضع برای طلاب صحبت کردند. خوب به یاد دارم که در میان صحبت هایشان فرمودند: چیزی
نشده، مطمئن باشید که شاه با این کار، گور خودش را کنده است. حمله به فیضیه؛ یعنی
حمله به اسلام و این کار؛ یعنی تیشه به ریشه ی خود زدن.

به نظر من، مهم ترین رمز موفقیت حضرت امام در دو چیز بود که آن دو سرچشمه و ریشه
ی همه ی فضایل و کمالات ایشان محسوب می شون