پاورپوینت کامل روابط پیشوایان مذاهب ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روابط پیشوایان مذاهب ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روابط پیشوایان مذاهب ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روابط پیشوایان مذاهب ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۳

اشاره:

از آیهالله شیخ محمدعلی تسخیری؛ دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی به مناسبت برگزاری بیست و یکمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی در روزنامه جمهوری اسلامی، ۱۶/۲/۸۷ مقاله ای درج گردید که ما به دلیل اهمیت موضوع بخشی از آن را در اختیار خوانندگان گرامی قرار می دهیم.

مرور بر استراتژی «مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی» دو چشم انداز را پیش روی ما می نهد:

۱. کوشش در این که اوضاع جامعه اسلامی کنونی به لحاظ پای بندی به برادری دینی و چیرگی بر فضای دشمنی و تعصب های فرقه ای میان پیروان مذاهب اسلامی، به شرایط و اوضاع دوران پیامبر اکرم(ص) هرچه نزدیک تر و شبیه تر باشد.

۲. الگو قرار دادن رفتار و کردار پیشوایان مذاهب اسلام نسبت به یکدیگر از سوی پیروان مذاهب گوناگون اسلامی.

در این نوشتار بیشتر بر دوران امام جعفر صادق(ع) و پس از آن انگشت خواهیم گذارد؛ زیرا این برهه، دوره ی پیدایش و شکل گیری مذاهب فقهی مشهور به شمار می رود تا طی آن حالت عقلانی و منطقی اسلام که در قالب گفت وگوی سازنده و احترام به دیدگاه ها و نظرات دیگران و اصل احترام به اساتید و پیش کسوتان تجلی پیدا کرد، کاملاً روشن گردد؛ حالتی که خود به تولید و ارایه میراث فکری تمدنی والا و غنای فراوان در این زمینه منجر شد.

نگاه پیشوایان به یکدیگر

در این میان تنها به ذکر چند نمونه بسنده می کنیم:

۱. «ابن حجر عسقلانی» در «الصواعق المحرقه» یادآور شد که «امام احمدبن حنبل» در تفسیری بر حدیث قدسی که امام رضا به نقل از پدران خود با ذکر نامشان(ع) از پیامبر اکرم(ص) به نقل از جبرییل از خداوند متعال روایت فرمود (و به همین دلیل آن را حدیث سلسله الذهب نامند)، می گوید: «اگر این سلسله سند بر مجنونی خوانده شود، جنونش درمان می گردد».

۲. «امام ابوحنفیه» درباره امام جعفر صادق(ع) می گوید: «فقیه تر از جعفربن محمد ندیدم».

۳. و از دوران شاگردی اش نزد آن حضرت می گوید: «اگر آن دو سال شاگردی، نزد امام جعفر صادق(ع) نبود، نعمان (ابوحنفیه) هلاک می گردید».

۴. «عنوان البصری» روایت می کند که او نزد امام جعفر صادق(ع) رفت و آمد می کرد و از وی می آموخت و زمانی که امام از «مدینه» غیبت کرد (یا فرصت نیافت) او را توصیه کرد که نزد «مالک بن انس» آمد و شد داشته باشد».

۵ . «استاد عبدالحلیم الجندی» می گوید: «این افتخاری برای مالک است که از بزرگ ترین شیوخ (اساتید) شافعی به شمار می رود، یا افتخاری است برای شافعی که بزرگ ترین استاد “ابن حنبل” باشد، یا افتخاری برای دو شاگردی است که نزد این دو شیخ، شاگردی کرده باشند؛ شاگردی امام صادق (از سوی اینان) “فقه مذاهب چهارگانه اهل سنت” را یک دست کرده است».

«امام مالک بن انس» نیز می گوید: «من خود بشر هستم و ممکن است خطا کنم، یا بر صواب باشم. به نظر من بنگرید اگر با کتاب و سنت همسو بود آن را بگیرید و هرآن چه که با کتاب و سنت هم سویی نداشت، رها کنید».

و «امام احمدبن حنبل» می گوید: «رأی ألاوزاعی، رأی مالک و رأی ابوحنیفه همگی رأی و نزد من یکسان است و حجت در آثار (و پیامدهای آن نظرات) است».

امام جعفر صادق(ع) نیز که استاد پیشوایان مذاهب اسلامی است، می فرماید: «همه چیز را باید با کتاب و سنت مقایسه کرد و به محک این دو زد».

بدین ترتیب، برخوردهای سازنده پیشوایان با یکدیگر شامل:

احترام تا حد بزرگداشت و ارج که خواندن سلسله اسنادی که در آن نام امامان(ع) وجود دارد را برای درمان مجنون از جنون کافی می داند.

عبارت های مودّت و احترام نسبت به یکدیگر به رغم انتقادهای علمی که گاه از همدیگر دارند.

شیفتگی و احترام فزاینده.

ارجاع از یک امام به امام دیگر (برای مراجعه یا شاگردی).

پذیرش مراتب برتری و دانش همدیگر به زیباترین تعبیرها.

پافشاری بر فراگیری و آموزش با وجود دشواری اوضاع سیاسی.

پافشاری نکردن بر نظر خود و محک زدن آن با قرآن و سنت.

آزادی در اجتهاد و گشودگی نسبت به نظرات دیگران؛ و مگر خردورزی جز این را می طلبد؟ و آیا پیروان این پیشوایان همین روح و روحیه را پس از ایشان حفظ کردند؟

توصیه به پیروان

هم زمان با برخوردهای زیبای پیشوایان با یکدیگر، آنان به پیروانشان نیز توصیه می کردند تا با همین تسامح و رواداری (با دیگران) برخورد کنند و از اختلاف های فرعی در عقیده و ارزیابی های تاریخی و فقهی درگذرند و به موضعی اصولی، دوستانه و وحدت بخش دست یابند تا به سطح مصالح عالیه (امت اسلامی) ارتقا یابند؛ در این باره می توان به متون ذیل اشاره نمود:

۱. در تاریخ نقل شده است: «عبدالله بن احمدبن حنبل» گروهی از «کرخی ه» را که سخن از خلافت خلفای راشدین به میان آوردند (و احتمالاً در این میان به نزاع و بگومگو پرداختند) از نزاع های بیهوده و فرعی بر حذر داشت و گفت: «شما درباره علی و خلافت علی، سخن بسیار گفتید، ولی بدانید که خلافت، زینت علی نیست، بلکه این علی است که به خلافت زینت می بخشد».

۲. «شیخ حسین بن روح» یکی از نایبان خاص امام دوازدهم حضرت مهدیخدمتکار خود را به این دلیل طرد کرد که از وی نسبت به رعایت وحدت قصور دیده بود.

۳. و امام جعفر صادق(ع) به یارانش سفارش فرمود: «با افراد طایفه و قبیله و عشیره خود رفت وآمد کنید، جنازه هایشان را مشایعت نمایید، از بیمارانشان عیادت کنید و حقوقشان را ادا نمایید؛ زیرا اگر کسی از شما در دین پارسایی کرد و در گفتار راستی پیشه ساخت و امانت داری نمود و در برخورد با مردم، خوش اخلاق بود، وقتی بگویند این، جعفری است، بسیار شاد می شوم و خشنود می گردم؛ زیرا می گویند این، ادب (امام) جعفر صادق(ع) است».

۴. در روایت آمده است: «در حضور امام جعفر صادق(ع) از گروهی یادی به میان آمد. برخی از شیعیان آن حضرت گقتند: ما از ایشان بری هستیم؛ آن ها آن چه را ما می گوییم، نمی گویند (باور ندارند). امام(ع) فرمود: ما را دوست دارند، ولی آن چه را شما می گویید، نمی گویند و شما از آن ها برائت می جویید؟ راوی می گوید: آری. امام صادق(ع) می فرماید: این تفاوت ما با شما است، پس م