پاورپوینت کامل منشور ماندگار ;شرح وصیت­نامه­ی الهی سیاسی حضرت امام خمینی(ره) ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منشور ماندگار ;شرح وصیت­نامه­ی الهی سیاسی حضرت امام خمینی(ره) ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منشور ماندگار ;شرح وصیت­نامه­ی الهی سیاسی حضرت امام خمینی(ره) ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منشور ماندگار ;شرح وصیت­نامه­ی الهی سیاسی حضرت امام خمینی(ره) ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۴۴

خودباختگی؛ اندوهی دامنه­دار

متن:

«ه . از جمله نقشه­ها، که مع­الأسف تأثیر بزرگی در کشورها و کشور عزیزمان گذاشت و آثار آن باز تا حد زیادی به جا مانده، بیگانه نمودن کشورهای استعمار زده از خویش، و غربزده و شرقزده نمودن آنان است؛ به طوری که خود را و فرهنگ و قدرت خود را به هیچ گرفتند، و غرب و شرق، دو قطب قدرتمند را نژاد برتر و فرهنگ آنان را والاتر، و آن دو قدرت را قبله­گاه عالم دانستند، و وابستگی به یکی از دو قطب را از فرایض غیر قابل اجتناب معرفی نمودند! و قصه­ی این امر غم­انگیز، طولانی و ضربه­هایی که از آن خورده و اکنون نیز می­خوریم؛ کشنده و کوبنده است!».

شرح:

بند پنجم از وصیت­نامه­ی حضرت امام(ره) پیرامون بیماری واگیر خودباختگی در جوامع اسلامی و از جمله ایران و مروری بر پیامدها و آثار زیانبار این بیماری و دعوت مسلمانان به خودآگاهی و استقلال و عزت­مندی است. ایشان در نخستین فراز این بند با اشاره به بیگانگی کشورهای استعمار زده از خویشتن خویش و وابستگی آنان به غرب، یا شرق و برخی پیامدهای این بیماری؛ همچون: خود را هیچ انگاشتن و تصور جایگاهی ویژه و مقدس برای بیگانگان نمودن و غیر قابل اجتناب شمردن وابستگی به آنان، زیان­های ناشی از آن را کشنده و کوبنده می­خوانند. ما برای آشنا شدن با فضای این بحث غم­بار، ناچار از اشاره به نکته­ای هستیم.

بحث تولّی و تبری دو اصل از اصول فراموش شده­ی دین و از مباحث گسترده و بی­بدیل در سیاست دینی است که همچون دیگر مفاهیم سیاسی دین، در حد واژه­هایی باستانی و مقدس و اورادی برای حفظ! در زبان خانواده­های سنتی! از نسلی به نسل بعد منتقل می­شود؛ در صورتی که شاید بتوان گفت در میان اصطلاحات دینی قرآن و حدیث هیچ واژه­ای کاربردی­تر و به روزتر از این دو واژه وجود ندارد.

قرآن کریم مشخصه­ی مؤمنان را تولّی و هم­دلی و هم­راهی و هم­سویی با یکدیگر می­شمرد و آنان را در هرگامی که بر می­دارند از دشمنان راه و مرام و مکتب خود برحذر می­دارد. شاخص این دو موضع­گیری، نه لباس و نژاد و زبان و منطقه­ی جغرافیایی است و نه آداب و رسوم و خویشی و برادری طبیعی، تنها همگام بودن با ولایت الهی و پذیرش حاکمیت دینی و تعبد به آن و همراهی و هم­دلی دو انسان که براساس محبت الهی دل به یکدیگر سپرده باشند و یا از هم بریده باشند، ملاک تولی و تبری است. قرآن کریم تنها مؤمنان را ولیّ همدیگر شمرده، می­فرماید: والمُؤمِنُونَ والمُؤمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أوْلِیاء بَعْضٍ… و از تولی کفّار بر حذر داشته و می­فرماید: لا یَتّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکافِرینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنینَ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللّهِ فی شَیْ ءٍ … و در احادیث می­خوانیم:« قال رسول­الله(ص)…أوثَقُ عُرَی الإیمانِ: الحُبُّ فِی اللهِ والبُغْضُ فِی­اللهِ وَ تَوالِی أولِیاءاللهِ وَالتَّبَرِّی مِن أعْدَاءاللهِ».

اصرار منافقان و بیماردلان براین بوده و هست تا مرز ولایت و برائت ناشناخته، یا جابه­جا معرفی شود؛ یعنی سلمان و اباذر و مقداد و … نامحرم شمرده شوند و کعب الأحبار یهودی و ابوهریره محرم راز گردند. حضرت امیرالمؤمنین(ع) که لحظه­ای در دفاع از دین کوتاهی ننموده در چاه­های اطراف مدینه به کلنگ­زنی بپردازد و مروان حکم که لحظه­ای از اذیت و آزار پیامبر دست برنداشته و مطرود و ملعون و تبعیدی خدا و پیامبر و ملائکه­ بود، سیاست­گذار و کارپرداز دولت اسلامی قلمداد شود. و این بسیار شگفت­ است که امیرالمؤمنین و حضرت فاطمه و امام باقر و امام صادق(علیهم السلام)، نامحرم و ناآشنای به مسایل دینی می­شوند و در کتابی همچون صحیح بخاری از دروغ­گویان نامی حدیث نقل می­شود، اما نامی از امام صادق(ع) برده نمی­شود؟ و چه می­شود که عمر و عاص و مغیره و معاویه و … اهل تدبیر و سیاست­گذار دین نام می­گیرند و امیرالمؤمنین(ع) ـ آن دانای علم اولین و آخرین ـ را به چاه­کنی و کشاورزی می­گمارند؟ و امروز نیز سیاست­های اعلان شده توسط حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری به شیوه­های مختلف نقد شده و مورد تعرض قرار گرفته، یا در سانسور خبری قرار می­گیرد، ولی سیاست­های دیکته شده از سوی غرب به نام دستاورد خردبشری و صدها عنوان و واژه­ی فریبنده بی­چون و چرا تئوریزه و تحلیل و تبیین و تثبیت می­گردد؟! و برخی آنچنان خود را غلام حلقه­ به گوش حقوق بشر و یونسکو و یونیسف و … می­دانند که به تعبیر آن نویسنده­ی دردمند آروغ­های نفرت بارشان را فلسفه و حکمت و فرهنگ می­نامند؟!

امروز، چه بخواهیم و چه نخواهیم عده­ای کمر بسته­اند تا منافع مشروع ما را از چنگ ما بیرون کنند، حقوق ما را پایمال نمایند و بر غارت و ترکتازی خود پای فشرند، آنان خود به این غارتگری معترف و بر کوبیدن طبل جنگ­های صلیبی تصریح می­نمایند و از منافع خود در خلیج فارس و دریای خزر و عراق و لبنان و پاکستان و افغانستان و … دم می­زنند. همگامی و هم­سویی با آنان و توجه به سیاست آنان و اظهار علاقه برای ارتباط با آنان از موارد صریح: یا أَیّهَا الّذینَ آمَنُوا لا تَتّخِذُوا عَدُوّی وَ عَدُوکُمْ أوْلِیاءَ تُلْقُونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدّهِ وَ قَدْ کَفَرُوا بِما جاءَکُمْ مِنَ الْحَقّ ِ …؛ می­باشد. ده­ها آیه­ی قرآن، مسلمانان را از تولّی کفار بر حذر می­دارد، تولّی تنها به معنای دوستی، یا سرپرستی نیست. اصل تولّی از «ولی» به معنای تداوم یک عمل و پی در پی قرار گرفتن آن است. وقتی انسان به کاری انس می­گیرد و پشت سر هم به آن می­پردازد و با پی­گیری کاری را به عهده می­گیرد، یا در اثر علاقه و محبت، پشت سر کسی قدم بر می­دارد و تابع او می­شود و … این­ها همه تولّی است؛ همان گونه که تبرّی؛ دوری گزیدن و بی­زار بودن از کاری، یا شخصی است. علامه طباطبایی(ره) می­فرماید: «فاتّخاذ الکافرین أولیاء هوالإمتزاج الرّوحی بهم بحیث یؤدّی إلی مطاوعتهم والتأثر منهم فی الأخلاق و سائر شؤون الحیاه و تصرفهم فی ذلک و إیثار حبّهم علی حب المؤمنین وإلقاء ازمه ال