پاورپوینت کامل هفت سنگ و هفت بار رمی جمرات ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هفت سنگ و هفت بار رمی جمرات ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هفت سنگ و هفت بار رمی جمرات ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هفت سنگ و هفت بار رمی جمرات ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

پاورپوینت کامل هفت سنگ و هفت بار رمی جمرات ۱۴ اسلاید در PowerPoint، مثل هفت بار طواف خانه کعبه، هفت بار رفت و برگشت در بین صفا و مروه؛ مثل سوره یوسف (ع) هفت سال پر محصول و هفت سال قحطی و هفت، گویی کلیدی است که حق تعالی برای باز کردن درهای بسته مقابلت، در اختیارت نهاده است؛ وقتی با دلی دردمند به صفای باطن و صیقل روح و تهذیب و تزکیه نفس می پردازی، زمانی که احرام می بندی و از خلعت دنیا به در می آیی و لبیک گویان به هر طاعتی فقط برای خدای خود اقرار و با لمس حجرالأسود، با خدای خویش مصافحه می کنی تا به عرفات برسی و یوسف نفست را که در چاه تن گرفتار کرده ای، از قید و بند حوادث عالم برهانی و پیمانه حقیقت را از دست مقصود و معبود همه عالمیان بگیری و شربت کمال بنوشی.

اینجا عرفات است و امروز عرفه، بهانه ای برای رسیدن و رسیدن برای شناختن و شناخته شدن، طلب کردن و پیراسته شدن از تمام آلاینده های پوچ دنیایی و به جرعه ای عاشق شدن و جان تازه گرفتن؛ آن گاه دیر رأفت الهی را گشودن و پیمانه را سر کشیدن … .

اینجا عرفات است، همانجا که آدم (ع) پس از خروج از جوار خداوند و هبوط در دنیا، چهل بامداد بر فراز کوه صفا با چشمی گریان سجود می کرد، خدای سبحان را؛ سُبحانَکَ اللّهُمَّ و بِحَمدک، لا إله إلاّ أنت، عَمِلْتُ سوء و ظَلَمْتُ نَفسِی واعْتَرفْتُ بِذَنبِی إغفرلِی إنّکَ أنتَ الغَفور الرّحیم.[۱]

اینجا باید بنده ای شوریده باشی در برابر خالق بی همتای خود، سر تعظیم فرود آوری، گونه بر خاک بسایی تا هرچه ببینی نور باشد و هرچه بخواهی، عشق و آمرزش گناه و روحت با آه و فغانی تراویده از درون، صیقل داده شود. اینجا باید دست های قنوت گونه ات به سوی آسمان اوج بگیرد و تمنای آمرزش کند که امروز، روز عروج به ملکوت است، به خدا رسیدن و خدا را دیدن. امروز آن روزی است که می توانی بال بگشایی تا ملکوت، آنجا که فراتر از ملائک عرش را ببینی و با خدایت به گفتگو بنشینی که تو خلیفه اللهی بر زمین. اینجا نمادی از بی رنگی است؛ کران تا کران بیابان خشک و این خشکی نشان بی رنگی است و بی رنگی؛ یعنی دل از غیر پاک باشد و در خلوت خویش از هیچ کس رنگ نگیرد.

اینجا نشئه قرب الهی است تا با نغمه دل، خدایت را بخوانی:

مولای من، تویی که نعمت دادی، تویی که احسان کردی، تویی که به نیکی رفتار نمودی، تویی که کرامت فرمودی، تو