پاورپوینت کامل بی آنکه کنی مرا صدا، می آیم ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بی آنکه کنی مرا صدا، می آیم ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بی آنکه کنی مرا صدا، می آیم ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بی آنکه کنی مرا صدا، می آیم ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

اینجا دیار نامردی است که این قوم، دیری است در گوش های وجدانشان پنبه گذاشته اند که صدای هل من ناصر حسین را شنیدند و رو برگرداندند. برای حسین بن علی (ع)، حتی تصور زیستن در زیر یوغ اسارت حکومت یزید، حکومت ظلمت و جور، حکومت فریب و چپاول غیر قابل تحمل است. این مردمان بر دل هایشان قفل بی غیرتی و نامردی زده اند که پس از آن همه نامه، اینک حسین مانده است و دشتی سوزان و جماعتی گمراه که فقط گندم ری را می بینند و قباله نخلستان ها و حکومت ولایت ها را … دینداری در این ولایت، سراب است. اینان نمی دانند که زیستن جز تکلیفی الهی و مرگ جز عروجی عارفانه نیست.

… و حسین باید برود تا اطمینان نفس هایش طوفان صحرا را به زانو درآورد. آفتاب در تلاقی با نگاهش بشکند و فرو ریزد. کربلا منتظر حسین است تا آنجا مرگ سرخ را با دستان سرخ بپذیرد؛ اما هرگز دستان پلیدان تنگ نظر را به رسم بیعت نفشرد. گودال کربلا انتظار حسین را می کشد تا پرچم فتحی را آنجا بلند کند که بر بلندترین قله های متولد شده سوراخی خاک، حتی تفکر ارتفاعش را تاب نیاورند. از آن گودال، دنیایی را فتح کند که حتی سبک بال ترین بادها، بی نهایت اوجش را نتوانند بال رسیدن بگشایند.

حسین باید برود تا در سلوک عشق روز شگفتی را بیافریند که در قاموس عاشقی ها، نامش آکنده از ادب و معرفت، وفا و مروت، صداقت و اخلاص، یقین و ایثار و شهادت شود. حسین را چه حاجت به فرات؟ که کاروان کوچک حسین، رودی سرشار از سرکشیده ترین موج هاست که وقتی می گذرند، همه فرات در تلاطم همهمه ملایم کاروان او محو می شود. رودی که وقتی پا به آن صحرای غرق در تباهی و سیاهی نهاد، تا ابد آن را به رفیع ترین خاک مقدس و آباد زمین تبدیل کرد.

حسین، آوای بلند عرفان در زیر گنبد گردون است و صحرای تفتیده کربلای او سرشار از چشمه های جانبخش عاشق. عطش کربلا، سقای دیده هاست که به آن آب زلال اشک می دهد و حسین کربلا که خود قطب عارفان و قبله عشق سالکان است، بر قله بلند عشق و بر بام بلند بندگی ایستاده است. حسین باید به کربلا بیاید، سر به گودال بسپارد تا آنچه بماند، قصد حماسه ای باشد حک شده بر پیشانی این دشت که جاودان بر چهر