پاورپوینت کامل ماه خوب زمین، عباس ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ماه خوب زمین، عباس ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ماه خوب زمین، عباس ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ماه خوب زمین، عباس ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

۲۴

کتاب تاریخ در میان ازدحام تیرگی ها و سیاهی هایش انوار درخشان دارد، ولی برهه سرخ تاریخ که برهوت خشکی است خالی از عدالت، ماهی در پیشانی خود دارد به تابناکی عباس!

نفس هایش چنان مطمئن بر می خیزند که توفان صحرا را به زانو در می آورد و عباس، کلمه ای است که ردیف همه غزل های حسین است و همه جا، نامش تالی نام حسین …. و میان حسین و عباس یک قدم فاصله بیش نیست که در بلوغ عطش و زخم، در نهایت خستگی، پس از نبردی سخت به آب می رسد؛ لب هایش در تمنای قطره ای می سوزد و کام خشکیده اش، در برزخ میان رقص موج ها و زمزمه های آب و گریه و ضجه کودکان که از دور دست عمو را فریاد می زنند، مانده است.

… و چه دنیای عجیبی است این دنیا که برای عباس امان نامه می آورند که امان امت است، از ظلمت بیداد؛ عباسی که امان ابن زیادها و شمرها است، از چنگال اهریمن نفس؛ عباسی که دست هایش، سند مظلومیت شیعه است؛ این دست ها که تفسیر آیه های کتاب خداست.

زمین و زمان شاهدند و این نخل ها، حتی پس از گذشت قرن ها، فداکاریش را، شتابش را برای در آغوش کشیدن ساحل خیمه ها تا جرعه ای آب حنجر نازک علی اصغر را طراوتی ببخشد … مشک پر می شود از آبی خنک در آن گرمای طاقت فرسا و عباس باز می گردد، بی نوشیدن قطره ای آب تا حسرتی عظیم، برای همیشه در دل فرات بماند، وقتی که عباس عشق را به آب سودا نکرد و عطش را آبرو بخشید؛ که از همان رسیدن هفتمین روز که تشنه از راه رسید، خسته و شرمگین؛ خسته از دلهره ای شش روزه، از اضطراب کاروان کربلا و شرمگین از مشک های بی آب؛ عباس اسارت فرات را دید و قحطی مردانگی را، و آن گاه عشق را نهیب زد که بی حسین، هرگز حتی اگر به قطره ای آب باشد.

… و عباس، وجودش را با آب ایمان و اعتقاد سیراب کرده بود که وفایش مرز حدود خداوندی شد و دیگر چه نیازی به آب فرات و حتی همه آب ها … .

چه حقیرند آنان که در کمین عباس می نشینند که خوب می دانند توان مبارزه رو در روی شیر کربلا را ندارند، یل بنی هاشم که قوت بازوان حیدری را دارد و برق نگاه علوی را و شمشیرش گویی ذوالفقار علی است که به گاه چرخیدن، دشمنان را چون برگ پاییزی از پای در می آورد. حقیرند که از کمین گاه عمود نیرنگ، بر فرقش می زنند و تیغی بی شرم، دستان سقا را جدا می کند، اما این عباس است، یل ام البنین که با فرقی شکافته و دستانی جدا شده، هنوز نگاه به مشک دارد تا عطش کاروان را به آبی گوارا سیراب کند؛ حتی اگر خودش نباشد در میان خنده های کودکان تشن