پاورپوینت کامل به یاد دخو ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل به یاد دخو ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل به یاد دخو ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل به یاد دخو ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

۸۶

هفتم اسفند ماه یاد آور روزی است که یکی از بزرگان علم و ادب کشور عزیزمان، چهره در نقاب خاک کشید. علی اکبر دهخدا دخودر ۷ اسفند ۱۳۳۴ در سن ۷۷ سالگی درگذشت.

دهخدا به روایت خودش

دهخدا در زندگی نامه ای که در سال ۱۳۲۱ ه.ش، به رشته تحریر در آورده، می نویسد: حالا نزدیک شصت و سه سال شمسی از عمر من می گذرد. پدر من خان باباخان، پسر آقاخان، پسر مهرعلی خان است. مهر علی خان سپاهی بوده است و سِمَت سرداری داشته است.

دهخدا زبان عربی و علوم دینی را نزد مرحوم شیخ غلامحسین بروجردی فرا گرفت. خود در این باره می نویسد: دروس قدیمه را نزد مرحوم شیخ غلامحسین بروجردی از صرف [و نحو] تا اصول فقه و کلام و حکمت [را] خواندم و در حدود ده سال، هر روز از صبح تا شام در خدمت او بودم. حجره او مَدْرسی بود که از نیم ساعت پیش از زدن آفتاب تا نزدیک غروب، همه رشته های علوم وقت را [برای] دسته های مختلفی از طلاب که در اوقات معینه روز نزد او می آمدند، مجاناً می گفت و من گذشته از درس خاص خود، آن دروس را نیز می شنیدم و در اواخر، با اغلب آن دسته ها در دروس شرکت داشتم.

علی اکبر دهخدا در حدود سال خورشیدی در تهران متولد شد. اگرچه اصلیت او قزوینی بود، اما پدرش خان باباخان که از ملاکان متوسط قزوین بود، پیش از ولادت وی از قزوین به تهران آمد و در این شهر اقامت گزید. هنگامی که او ده ساله بود، پدرش فوت کرد. در آن زمان یکی از فضلای عصر به نام شیخ غلامحسین بروجردی که از دوستان خانوادگی آن ها بود، کار تدریس دهخدا را به عهده گرفت و دهخدا تحصیلات قدیمی را در کنار او آموخت. وی حجره ای در مدرسه حاج شیخ هادی (در خیابان حاج شیخ هادی) داشت که به تنهایی در آن زندگی می کرد و به تدریس زبان عربی و علوم دینی مشغول بود. استاد دهخدا غالباً اظهار می کرد که هر چه دارد، بر اثر تعلیم آن بزرگ مرد بوده است. بعدها که مدرسه سیاسی در تهران افتتاح شد، دهخدا در آن مدرسه مشغول تحصیل گردید و با مبانی علوم جدید و زبان فرانسوی آشنا شد. معلم ادبیات فارسی آن مدرسه محمد حسین فروغی، مؤسس روزنامه تربیت و پدر ذکاءالملک فروغی بود. آن مرحوم گاه تدریس ادبیات کلاس را به عهده دهخدا می گذاشت. چون منزل دهخدا در جوار منزل مرحوم آیه الله حاج شیخ هادی نجم آبادی بود، وی از این حسن جوار استفاده کامل می برد و با وجود سن کمی که داشت، مانند اشخاص سالخورده از محضر آن بزرگوار بهره مند می گشت. در همین ایام به تحصیل زبان فرانسه پرداخت و پس از درس خواندن در آن مدرسه به خدمت وزارت امور خارجه درآمد. سال ها بعد و در سال هنگامی که سال داشت، معاون الدوله غفاری که به وزیر مختاری ایران در کشورهای بالکان منصوب شده بود، دهخدا را با خود به اروپا برد. وی حدود دو سال و نیم در اروپا و بیشتر در وین، پایتخت اتریش، اقامت داشت و در آنجا زبان فرانسه و معلومات جدید را تکمیل کرد.

مبارزات سیاسی دهخدا

مراجعت دهخدا به ایران مقارن با آ‎غاز جریان مشروطه بود. او در حدود سال هجری قمری ( هجری شمسی) با همکاری مرحوم جهانگیرخان و مرحوم قاسم خان، روزنامه صور اسرافیل را منتشر کرد. این روزنامه از جراید معروف و مهم صدر مشروطه بود، جذاب ترین قسمت آن روزنامه ستون فکاهی بود که به عنوان چرند و پرندبه قلم استاد و با امضای دخونوشته می شد و سبک نگارش آن در ادبیات فارسی بی سابقه بود و مکتب جدیدی را در عالم روزنامه نگاری ایران و نثر معاصر پدید آورد. ورود دهخدا به روزنامه صور اسرافیل، در واقع آغاز فعالیت های سیاسی وی بود. روزنامه صور اسرافیل که در حقیقت یک هفته نامه بود و به طور هفتگی منتشر می شد، نه ماه پس از اعلام مشروطیت در روز پنج شنبه هفدهم ربیع الاول سال قمری در محل کتابخانه تربیت، واقع در خیابان ناصری تهران آغاز به انتشار کرد. تنها شش شماره از این روزنامه در آنجا منتشر شد و پس از آن، محل انتشار آن به جای دیگری انتقال یافت. صور اسرافیل یکی از اساسی ترین سلاح های مشروطه خواهان بود که تیراژ هر شماره آن به حدود بیست و چهار هزار نسخه می رسید. این روزنامه به طرز ماهرانه و برای اولین بار در ایران توانسته بود، طنز و اخبار و مقالات سیاسی و نیازهای مردم آن زمان را به طور دلپذیر و مردم پسندی در قالب یک روزنامه چاپ کند. شاید این اولین روزنامه ایرانی بود که مردم کوچه و بازار نیز آن را می خواندند. آن زمان مردم تهران به غیر از شاهنامه خوانی و افسانه گویی و کارهایی از این قبیل، سرگرمی دیگری به نام روزنامه خواندن نیز داشتند. مردم دسته دسته می نشستند و با شور و شوق از کودکان روزنامه فروش روزنامه ای را می خریدند که هم مایه تفریحشان بود و هم نیازها و مشکلاتشان را مطرح می کرد. از میان مطالب این روزنامه، آنچه بیش از همه طرفدار داشت و باعث شهرت روزنامه شده بود، ستونی بود به نام چرند و پرند که با امضای دخو به چاپ می رسید و نویسنده آن دهخدا بود. نوشته های دهخدا در ستون چرند و پرند از دو نظر قابل توجه هستند: اول سبک نوشتار دهخدا در این مقالات بود که می توان آن ها را به نوعی سبکی جدید در نگارش فارسی دانست. بنا به تأیید بسیاری از مورخین سبک نگارش او در چرند و پرند، سبکی نو بود و امروزه بسیاری از نوشته ها، برگرفته از آن سبک هستند. دوم استدلال ها و طعنه های سیاسی دهخدا در دفاع از مشروطه که در نوع خود بی نظیر بود و تأثیر زیادی در طرفداری مردم از حکومت مشروطه داشت. صور اسرافیل در طول مدت انتشار، پنج بار متوقف شد. وقفه اول و دوم آن هر دو به خاطر مقالات تند و تیز روزنامه بود و در هر دو بار روزنامه برای مدتی منتشر نشد. پس از مدتی روزنامه دوباره توقیف شد و محل چاپ روزنامه نیز مورد غارت و حمله قرار گرفت. در نوبت چهارم وقفه در انتشار طولانی شد و دلیل آن بیماری دهخدا ذکر می شد. آخرین توقف در کار چاپ روزنامه سه روز قبل از به توپ بستن مجلس شورای ملی بود. پس از حاکم شدن فضای رعب و وحشت در جامعه ، دهخدا و تقی زاده و سید جمال الدین واعظ و تعدادی دیگر در خانه ای نزدیک مجلس شورای ملی پنهان شدند و سپس به مدت بیست و پنج روز به عنوان پناهنده سیاسی در سفارت انگلیس به سر بردند تا اینکه بالاخره محمد علی شاه با هر تدبیری که بود، آن ها را از آنجا بیرون آورد و راهی تبعیدشان کرد. دهخدا ابتدا نزد محمد خان قزوینی در پاریس رفت و پس از مدتی از آنجا خود را به شهر ایوردن سوئیس رساند و در آنجا نیز سه شماره دیگر از روزنامه صور اسرافیل را به هر زحمتی که بود، به چاپ رساند و با هزار دردسر به تهران فرستاد. مدتی بعد از آن عازم استانبول شد و در آنجا روزنامه فارسی سروش را به کمک ایرانیان آنجا منتشر کرد که حدود پانزده شماره از آن منتشر شد. سرانجام پس از پیروزی مشروطه خواهان، دهخدا به عنوان نماینده مجلس از دو شهر تهران و کرمان انتخاب شد و به تهران بازگشت و به مجلس شورای ملی رفت. پس از شروع جنگ جهانی اول، دهخدا که دیگر طاقت شلوغی و خونریزی را نداشت، به یکی از دهات چهارمحال بختیاری منزوی می شود، اما زندگی سیاسی دهخدا در اینجا به پایان نمی رسد. چند سال بعد، وقتی بحث ملی شدن صنعت نفت مطرح شده بود، دهخدا جسورانه به دفاع از آن پرداخت و مقالاتی را نیز علیه حکومت استبدادی انگلستان نوشت.

تلاش های علمی و آثار دهخدا

علامه دهخدا تا پایان عمر پربرکت خویش، همواره به تألیف، تصحیح، ترجمه بعضی کتاب ها و نیز سرودن اشعار مشغول بود. لغت نامهو امثال و حکمدو مجموعه عظیم و گران قدر است که حاصل پژوهش ها و مطالعات بی وقفه دهخدا در طول سالیان متمادی است. او بیش از نیم قرن از عمر گران بهای خود را وقف فرهنگ و ادبیات ایران نمود. آثار ارزشمند آن بزرگ، امروز راه گشای دانشوران و زینت بخش محافل علمی و کتابخانه هاست.

همان گونه که پیداست، لغت نامه مهم ترین و اساسی ترین اثر دهخدا و حتی شاید همه نویسندگان معاصر است و بیشتر شهرت و احترامی که دهخدا دارد، به خاطر لغت نامه اوست. بنا به باور بسیاری، چنین کار بزرگ و سرمایه گذاری عظیمی برای زبان فارسی را به غیر از دهخدا، تنها فردوسی انجام داده بود. تألیف لغت نامه دهخدا تأثیر بزرگی در پایداری و جاودانگی زبان فارسی گذاشت. امروز در ایران به هر کتابخانه ای که برویم، از میان مراجعانی که در جستجوی معنای کلمه ای یا مطلبی علمی مجلدات لغت نامه دهخدا را ورق می زنند، می توانیم به راحتی ارزش و اهمیت این کتاب را درک کنیم. همه لغات فارسی، نام شهرها، روستاها، کلمات علمی و اشخاص بزرگ و حتی لغات عربی را می توان در لغت نامه دهخدا یافت. جلوی هر کلمه ای، معنای لغوی کلمه، موارد استعمال آن، طرز تلفظ صحیح آن، اشعاری با آن و بسیاری اطلاعات دیگر درباره آن قرار دارد. لغت نامه دهخدا هم دایره المعارف است و هم کتاب مرجع علم های گوناگون و هم لغت نامه. وجود این کتاب در هر خانه یا کتابخانه یا جای دیگر، نعمتی بزرگ محسوب می شود. لغت نامه که دهخدا پنجاه سال، یعنی بیشتر عمر خود را صرف آن کرد، از پایه سه تا چهار میلیون فیشی تألیف شده است که دهخدا شب و روز به جمع آوری آن ها مشغول بود. به گفته خود او و نزدیکانش، او هیچ روزی از کار فیش برداری برای لغت نامه غافل نشد، مگر دو روز به خاطر فوت مادرش و دو روز به خاطر بیماری سختی که داشت. فکر ایجاد لغت نامه ای جامع که هم معنای همه لغات ف