پاورپوینت کامل نگاهی به آسمان نیلگون از دیدگاه قرآن ۸۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به آسمان نیلگون از دیدگاه قرآن ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به آسمان نیلگون از دیدگاه قرآن ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به آسمان نیلگون از دیدگاه قرآن ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۹

اشاره

قرآن در موارد زیادی به آسمان قسم یاد کرده و آن را از بزرگ ترین مخلوقات خداوند دانسته است، حتی بزرگ تر از آفرینش انسان، آن قدر بزرگ که کفار هم کسی به جز خدای عزیز و دانا را قادر بر آفرینش آن نمی دانند؛ خدایی که نه از روی عبث، بلکه با هدفی خاص و بدون خستگی این کار را انجام داده است.

این کتاب آسمانی، آسمان را همچون سقفی می داند که با ستارگان و شهاب ها تزیین شده، هیچ گونه خلل و شکافی در آن وجود ندارد، آفرینش آن را نشانه و آیه ای بر وجود خداوند دانسته و تفکر در آن را علامت ایمان می شمارد.

قرآن، آسمان، کرات و اجرام آسمانی آن را ساختمانی می داند که مصالح اولیه اش موادی دود مانند بوده که مانند سقف بدون ستونی قابل رؤیت بر روی زمین برافراشته شده است، اما چرا این سقف با عظمت که ستونی برای آن دیده نمی شود، بر زمین سقوط نمی کند و فرو نمی ریزد؟ آیات ۲۵ سوره روم و ۴۱ سوره فاطر بیانگر این است که به پا داشتن آسمان ها به اذن و امر خداوند است که آن را از ریزش و نابودی حفظ می نماید.[۱]

اسرار علمی جاذبه عمومی و برخی اجرام آسمانی

صفحه نیلگون آسمان با همه شگفتی ها، ستاره ها وکهکشان هایش و آن همه جمال، زیبایی و شکوه همواره مورد توجه انسان در هر دوره و زمانی بوده، به نحوی که نظریات گوناگونی در مورد آن ابراز کرده است. زمانی نظریه های ذیمقراطیس، فیثاغورث و بطلمیوس در این زمینه نظر دانشمندان را به خود جلب کرده بود، تا اینکه کپرنیک لهستانی، مرکزیت زمین را تکذیب کرد. کپلرآلمانی ثابت کرد، هر سیاره ای در گردش خود به دور خورشید یک مدار بیضی شکل را طی می کند. گالیله ایتالیایی با اختراع دوربین، ستارگان نامرئی بسیاری کشف کرد. نیوتن با کشف قانون جاذبه عمومی ثابت نمود که بر خلاف پندار بطلمیوس که تصور می کرد ستارگان مانند میخ بر پیکر آسمان کوبیده شده اند و جای ثابتی دارند، میلیون ها کهکشان، سحابی و منظومه شمسی در فضا معلقند. قانون جاذبه عمومی و نیروی گریز از مرکز، توسط نیوتن ارائه شد که بر سرتاسر جهان آفرینش از کرات و کهکشان ها تا کوچک ترین ذره حکم فرماست. بر طبق قانون جاذبه عمومی کلیه اجسام همدیگر را جذب می کنند و این کشش به دو عامل بستگی دارد، یکی جرم و دیگری فاصله. نیروی جاذبه با مجذور فاصله، نسبت عکس و با حاصل ضرب جرم دو جسم، نسبت مستقیم دارد.

قانون نیروی گریز از مرکز موجب برقراری تعادل در میان اجسام می شود. بر طبق این قانون، وقتی جسمی بر گرد مرکزی حرکت می کند، کششی در آن به وجود می آید که می خواهد از آن مرکز دور شود، مانند آتش گردانه ای که در حال چرخیدن است. نیوتن با ترکیب این دو نیرو، حرکت زمین و میلیون ها اجرام آسمانی در مدارهای خود و نیز گرد یکدیگر را توجیه کرد و به علت عدم برخورد و سقوط آن ها پی برد. آیا ممکن است نیروی دیگری در این امر دخیل باشد که بشر تا کنون به وجود آن پی نبرده است؟

قران مجید حدود ده قرن قبل از نیوتن این حقیقت علمی را به زبانی که برای همه قابل فهم باشد، به زیبایی بیان کرده است. در آیه ۲ سوره رعد خدا همان است که آسمان ها را بدون ستون هایی که شما ببینید، برافراشت و در آیه ۱۰ سوره لقمان خدا آسمان ها را بدون ستون هایی که آن ها را ببینید، آفرید بیان فرموده است.[۲]

تسخیر خورشید مشعل فروزان آسمان

خورشید نخستین کره آسمانی است که در آغاز پیدایش تمدن، توجه خاکیان را به خود جلب نموده است. این کره فروزان منبع اسرار آمیزی است که شگفتی های آن در فکر انسان نمی گنجد. اکنون به برخی از اسرار این مشعل فروزان می پردازیم:

خورشید در مقایسه با بیلیون ها ستاره کهکشان ما، ستاره ای متوسط به شمار می رود. روشنی ظاهری و اندازه ظاهری آن فقط معلول نزدیکی آن به زمین است. فاصله خورشید از زمین۶ /۱۴۹میلیون کیلومتر است. این فاصله در دی ماه بیش از ۵ میلیون کیلومتر کمتر از تیر ماه است[۳] و نور خورشید در مدت ۸ دقیقه این فاصله را طی می کند تا به زمین برسد، در حالی که سایر ستارگان به قدری از ما دورند که نور آن ها سال ها طول می کشد تا به ما برسد.[۴] خورشید تنها ستاره ای است که می توان قرص آن را به راحتی و به طور دقیق تفکیک کرد. از آنجا که فاصله زمین تا خورشید معلوم است، با اندازه گیری قطر زاویه ای آن؛ یعنی ۳۰ دقیقه قوسی، شعاع آن را ۷ * ۱۰۵ کیلومتراست (گرچه فاصله بسیاری دیگر از ستارگان نیز قابل اندازه گیری است، اما اندازه قطر زاویه ای آن ها کوچک و حتی بسیار پایین تر از توان تفکیک تلسکوپ هاست) [۵] و قطر خورشید بیش از یک صد برابر قطر زمین ( قطر زمین ۱۲۷۵۶کیلومتر) است. همانطور که گفته شد، خورشید در مقایسه با ستارگان دیگر از حیث اندازه، ستاره ای متوسط است. ستارگان بسیار کوچک قطرهایی در حدود ۶۰۰۰ کیلومتر دارند و قطر ستارگان بزرگ در حدود ۳۰۰۰ برابر قطر خورشید است. با دانستن قطر خورشید، حجم آن را می توان تعیین کرد. حجم خورشید ۱۲۵۰۰۰۰ برابر حجم زمین و جرمش ۲* ۱۰ ۰کیلوگرم است. [۶] در حدود ۹۰ درصد خورشید از گاز هیدروژن، نزدیک به ۹ درصد آن را گاز هلیم و یک درصد آن را آلومینیم، کربن، مس، طلا، نیکل، آهن، سدیم و ده ها عنصر دیگر ساخته شده است که تمام این عناصر به صورت گاز می باشند. خورشید ستاره ای به رنگ زرد مایل به نارنجی است که در سطح آن، دما در حدود ۶۰۰۰ درجه است؛ بنابراین، خورشید ستاره ای است که دمای متوسط دارد. اختر شناسان تا کنون نتوانسته اند دمای مرکز خورشید را اندازه گیری کنند، ولی تخمین می زنند که نزدیک به هشت میلیون درجه باشد. [۷]

منبع توانمندی که سبب تولید انرژی بسیار زیاد و بالا نگهداشتن دمای خورشید و سایر ستارگان است، همجوشی هسته ای است که از همجوشی چهار هسته اتم هیدروژن (پروتون) و یک هسته اتم هلیم به وجود می آید. انجام یافتن این واکنش به دمای مرکز ستاره بستگی دارد. اگر دما کمتر از چند میلیون درجه باشد، همجوشی روی نمی دهد. در دماهایی بین ۵ تا ۱۵میلیون درجه، همجوشی به صورتی که چرخه پروتون ـ پروتون نامیده می شود، انجام می گیرد:

۱) نوترینو + پوزیترون + هیدروژن سنگین (دوترون)® پروتون + پروتون

۲) پرتوگاما + هلیم سبک ® دوترون + پروتون

۳) پرتوگاما + هلیم معمولی ® هلیم سبک + هلیم سبک

در دماهای بالاتر، فرایند مهم دیگری روی می دهد که به چرخه کربن مشهور است:

۱) پرتوگاما + نیتروژن۱۳ ® پروتون + کربن ۱۲

۲) نوترینو + پوزیترون + کربن ۱۳ ® نیتروژن ۱۳

۳) پرتوگاما + نیتروژن ۱۴ ®پروتون + کربن ۱۳

۴) پرتوگاما + اکسیژن ۱۵® پروتون + نیتروژن ۱۴

۵) نوترینو + پوزیترون + نیتروژن ۱۵ ® اکسیژن ۱۵

۶) هلیم + کربن ۱۲®پروتون + نیتروژن ۱۵

در هر دو حالت، تغییر کلی این است که از چهارپروتون (هیدروژن ) یک هسته هلیم تشکیل می گردد. هسته هلیم شامل دو پروتون و دو نوترون است که با هم پیوندی محکم دارند. در این تبدیل، دو تغییر از اهمیت اصلی برخوردارند: نخست دو پروتون باید بار مثبت خود را از دست بدهند تا به نوترون تبدیل شوند و آنگاه انرژی هنگفتی آزاد شود. نکته اخیر آن چیزی است که به مسأله تولید انرژی در ستارگان پاسخ می گوید. مقدار انرژی که هر بار از تبدیل چهار اتم هیدروژن به یک اتم هلیم به دست می آید، در مقایسه با ماده از دست رفته، بسیار زیاد است. جرم هسته هیدروژن ۲۴ـ۱۰*۶۷ /۱ گرم است؛ بنابراین، جرم حاصل از ترکیب چهار پروتون ۲۴ـ۱۰*۶۹۴/۶ گرم خواهد بود. از سوی دیگر جرم هسته هلیم ۲۴ـ۱۰*۶۴۴/۶ گرم است؛ پس اختلاف بین این دو جرم تنها ۲۴ـ۱۰*۵% گرم است که در چرخه پروتون ـ پروتون به انرژی تبدیل می شود؛ بنابراین با استفاده از فرمول E=mc2 در می یابیم، انرژی تولید شده در شکل گیری هر هسته هلیم ۵ ـ۱۰*۵/۴ ارگ است؛ یعنی در شکل گیری یک گرم هلیم ۱۰۱۹ ارگ انرژی آزاد می شود که معادل حدود ۲۵۰۰۰۰ کیلوات ساعت انرژی است. میزان کل انرژی تابشی خورشید حدود ۳۳ ۱۰*۴ ارگ در ثانیه است؛ چون در شکل گیری هر گرم هلیم ۱۰۱۹ ارگ انرژی تولید می شود و به طور تقریبی یک صدم جرم اتم هلیم به انرژی تبدیل می گردد؛ بنابراین آهنگ کاهش جرم خورشید ۱۲ ۱۰* ۴ گرم در ثانیه یا حدود ۲ هزار تن در ثانیه است.

این فرایند انرژی نمی تواند به طور نامحدود ادامه یابد، ولی به آسانی می توان دریافت که حتی کاهش جرم و با آهنگ چند هزار تن در ثانیه می تواند، زمان بسیار طولانی در خورشید تداوم داشته باشد. جرم کنونی خورشید ۳۳ ۱۰*۴ گرم است. اگر جرم خورشید با آهنگ ۱۰۱۲ * ۴ گرم در ثانیه کاهش یابد و حدود یک درصد جرم کلی آن در این فرایند به انرژی تبدیل شود، عمر مورد انتظار خورشید ۱۰۱۸ * ۵ ثانیه یا حدود ۱۵۰میلیارد سال است. محاسبه فرایندهای جاری در مرکز خورشید که دمای بسیار زیاد دارد، انجام می گیرد؛ بنابراین، در بخش های بیرونی ستاره، دما هرگز به چنان مقداری صعود نمی کند که این تبدیل صورت بگیرد و تنها هسته مرکزی ستاره در اثر فرایندهای هسته ای به هلیم تبدیل می شود. از این رو عمر واقعی خورشید حدود ۱۰میلیارد سال تخمین زده می شود.

در نیمه دوم این دوره، نورانیت خورشید و حجم آن به آرامی و به طور نامحسوس افزایش می یابد. بیشتر شدن نورانیت، افزایش اندازه خورشید را جبران می کند، به طوری که دمای خورشید به طور تقریبی معادل دمای فعلی باقی می ماند. در مدت حدود ۵/۴ میلیارد سال، درخشندگی خورشید حدود ۵۰ درصد و قطر آن حدود ۲۵ درصد بزرگ تر از مقادیر فعلی می شود. در همین زمان، مرکز خورشید همه هیدروژن خود را مصرف می کند و تمام آن توسط واکنش های گرما هسته ای به هلیم تبدیل می شود. آنچه در مرکز وجود دارد، به طور کامل هلیم است. میلیاردها سال بعد از این مرحله، اندازه خورشید بزرگ تر می شود و هنگامی که سن آن به ۱۰/۳میلیارد سال می رسد، ۵/۲برابر بزرگ تر از اندازه کنونی می شود[۸]، دمای سطح آن به آرامی کاهش می یابد و رنگ آن از زرد به نارنجی و سپس قرمز تغییر خواهد کرد. آنگاه تمام پدیده های جوی به طور عمیقی تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. اما آیا زمین سرد خواهد شد ؟ نه، بلکه ماجرا به طور کامل بر عکس خواهد بود. افزایش مساحت، کاهش دما را جبران خواهد کرد و نورانیت خورشید به آرامی به طور محسوسی افزایش می یابد و مقدار اشعه ای که از خورشید به زمین خواهد رسید، به طول احتمالی هزار برابر خواهد شد. با افزایش دما، یخ های قطبی ذوب و اقیانوس ها تبخیر خواهند شد. لایه های ضخیمی از ابر برای مدتی خورشید را پنهان می کنند و این ابر ها تقابل اقلیمی میان قطب ها و خط استوار را تا حدود زیادی از بین می برند. سپس جو زمین تبخیر می شود و به فضا می رود، آسمان روشن می شود و گیاهانی که بر اثر حرارت این قرص سرخ عظیم خشک شده اند، ناگهان شعله ور می شوند. شعله های پایان ناپذیر آتش، با استفاده از اکسیژن باقی مانده، همه مواد موجود بر سطح زمین را می سوزانند و زمین به صورت خاکستری سوخته و سیاه در خواهد آمد.[۹]

حرکت های خورشید

خورشید به سوی قرارگاه ویژه خود روان است. تقدیر آن عزیز دانا این است .[۱۰]

قرآن در آیات متعددی به حرکت های خورشید اشاره کرده است که برخی صاحب نظران این آیات را اعجاز علمی قرآن دانسته اند؛ زیرا به حرکت های مختلف خورشید اشاره دارد که بر خلاف تصورات رایج در محافل علمی عصر نزول بوده است و قرن ها بعد، اختر شناسانی چون کوپرنیک (۱۵۴۴م)، کپلر(۱۶۵۰م) و گالیله معتقد بودند که خورشید ثابت است. [۱۱]

اما در سال های بعد کشف شد که خورشید نیز دارای حرکت است که با پیشرفت علم چند نوع حرکت برای خورشید در نظر گرفته اند.

حرکت وضعی: خورشید با سرعت زاویه ای ثابتی بر گرد محورش نمی چرخد. نقطه ای که بر استوا قرار دارد، یک دوران کامل را در مدت ۲۵ روز انجام می دهد، در حالی که برای نقطه ای در ۶۰ درجه ای شمال یا جنوب استوا، یک دوران کامل ۳۱ روز طول می کشد.[۱۲]

حرکت انتقالی: خورشید در مرکز یک چرخ و فلک غول پیکر قرار گرفته است. دور تا دور آن نه سیاره همراه با اقمارشان در حرکتند. در این گردونه بزرگ ستاره های دنباله دار، سیارک ها و شهاب سنگ ها نیز وجود دارند که با هم منظومه شمسی را تشکیل می دهند.[۱ ] مرکز بودن خورشید مانع از آن نیست که خود نیز با تمام اعضای خانواده نه گانه خویش (مشتری، زحل، اورانوس، زمین، زهره، نپتون، مریخ، پلوتون، عطارد) دارای حرکت انتقالی با سرعت ۵/۱۹ کیلومتر در هر ثانیه باشد. طبق تحقیقات دانشمندان منظومه شمسی ما با سرعت مزبور به سوی شمال در حرکت است و در مدت یک سال ۶۱۵ میلیون کیلومتر از مکانی که امروز قرار دارد، دور می شود.[۱۴] اما چرا سیارات به جای آن که به دور خورشید بچرخند، در یک مسیر مستقیم حرکت نمی کنند؟ علت آن جاذبه، می باشد که هر شیء در کهکشان، دیگر اشیاء را به خود جذب می کند. خورشید با نیروی عظیمی تمام سیارات را در یک مسیر دایره ای شکل به سمت خود می کشد. حال اگر خورشید در فضا وجود نداشت، زمین و دیگر سیارات هر کدام با سرعت خود در فضا غوطه ور بودند، برای مثال زمین با سرعت ۶۶۶۰۰ مایل در ساعت حرکت می کرد. این نوع حرکت در مسیر مستقیم به وسیله یک کشش درونی از سوی جاذبه خورشیدی، تنظیم می گردد. در نتیجه زمین و دیگر سیارات به دور خورشید حرکت می کنند.[۱۵] حرکت های خورشید را به این گونه می توان دسته بندی کرد:

حرکت وضعی آن به دور خودش.

حرکت طولی آن همراه منظومه شمسی به سوی نقطه مشخصی از آسمان.

حرکت دورانی آن همراه مجموعه کهکشانی که جزئی از آن است. همچنین حرکات ظاهری (حرکت یومی و حرکت سالیانه) و حرکت واقعی. خورشید، در حرکت یومی و ظاه