پاورپوینت کامل موتوا قبل أن تموتوا ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل موتوا قبل أن تموتوا ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل موتوا قبل أن تموتوا ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل موتوا قبل أن تموتوا ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۶۴

آوینی را در عمرم دو بار زیارت کردم … دومین بار و آخرین بار یک ماه قبل از شهادتش در دفتر مجله سوره و یادآوری آن خاطره زمان جنگ به طنز. توبیخ کتبی مجله اش را نشان داد که به واسطه چاپ عکسی از یک جوانِ بوسنیایی درگیر جنگ، با پیشانی بند احتمالاً الله اکبر و عینک دودی و موهای بلند از ارشاد گرفته بود. دلیل توبیخ دقیقاً یادم مانده؛

چاپ عکس مخالف شئونات اسلامی! و نیز از تار و مار شدن مجموعه مستند خنجر و شقایق و … در یک جمله از هر طرف شمشیرها بر او می باریدند.

اصرار داشت که در سفر به آبادان همراه شویم و بعد خداحافظ … فردا به سراغ دوست عزیزی رفتم و جریان دیدار را گفتم. به شدت مرا از دیدار دوباره او نهی کرد و هراساند که او چنین است و چنان است و تویِ شهرستانیِ ساده دل … یک ماه بعد، دقیقاً در روز خاکسپاری آن شهید، دوباره به تهران سفر کرده، به منزل همان دوست رفتم. همسر محترم گفت که به تشییع جنازه شهید آوینی رفته … .

دیدمش؛ گفت که آقا (مقام معظم رهبری) بر تابوتش دست گذاشت و حجت را بر ما تمام کرد… سر در گریبان رهایش کردم، که اگر آقا آن روز تدبیر آمدن نکرده بود، بر قبر آوینی چه می نوشتیم!؟.[۱]

* بچه شاه عبدالعظیم بود. متولد ۱۳۲۶. به هنر علاقه زیادی داشت؛ از همان کودکی. شعر می گفت، نقاشی می کرد، هر از گاهی به شب های شعر و گالری های نقاشی سر می زد و می نوشت؛ مقاله و داستان. اهل موسیقی هم بود؛ از نوع کلاسیک.

در حقیقت آنچه که سید مرتضی را به وادی هنر می کشاند، نه داشتن رویکردی ایدئولوژیک یا استعداد خاص هنر و شیدایی؛ بلکه یافتن حقیقتی ناشناخته در ژرفای وجودش بود؛ حقیقتی که معنای زندگی اش را مستور در تابش و تجلی آن می دید.

تحصیلات دانشگاهی اش را نیز متناسب با ذات هنری اش برگزید؛ معماری. اما … هر چه پیش تر می رفت، گویی عطش کویر روحش، فزونی می یافت. همه چیز سراب بود؛ مطالعه تمامی کتب فلسفی و هنری پیش از انقلاب؛ حتی داستایوفسکی و نیچه و کامو که فلسفه را زیسته بودند. با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، سید مرتضی، سرچشمه ای را که سال ها در تاریکنای ذهن بشر به دنبالش بود، در وجود آفتاب گون امام خمینی (قدس سره) می یابد؛ نقش آفتاب از ازل بر فطرت آدمیان نشسته است، اما آن را که چشم دل کور است، هر چند آفتاب را نیز به چشم سر بنگرد، او را فایده نخواهد کرد.

امام را که پیدا کرد، تمامی نوشته های خودش را سوزاند. بر این باور بود که هنر امروز حدیث نفس است و هنرمندان گرفتار خودشان. به فرموده حافظ، تو خود حجاب خودی، حافظ از میان برخیز.

سعی کردم که خودم را از میان بردارم، تا هرچه هست خدا باشد، البته آنچه که انسان می نویسد همیشه تراوشات درونی خود اوست … اما اگر انسان خود را در خدا فانی کند، آن گاه این خداست که در آثار او جلوه گر می شود.

تجلی اسلام در ساحت هنر

پیوند ناگسستنی سید مرتضی با افق عظیم اندیشه های ناب امام (قدس سره)، به ویژه آرمان جهانی تشکیل حکومت دینی، او را وقف انقلاب اسلامی و هنر انقلابی ـ اسلامی کرد تا با زیر پا نهادن خرافه های تجدد گرایی به عنوان لازمه غایت کمال انسانی! و نیز پوچ انگاشتن انگاره های روشنفکر مآبان غرب زده، سمپات های تفکر نیهیلیسم و آته ئیسم، که روح هنر را با فرمالیسم محض به سخره گرفته بود، از فضای جامعه بزداید.

درست در زمانی که مدعیان هنر بی درد با عقب گردی احمقانه به عصر میتولوژی هنر و دین کهن یونان، به ویژه هنر اساطیری و فرو رفتن در باتلاق تمدن اومانیستی، بر آن بودند تا هنر را بی نیاز از حکمت، تعهد و دین و به عبارتی هنر برای هنر باز شناسند، سید مرتضی برای انجام رسالت سنگین خود در پاسداری از حرمت حریم مقدس هنر، قلم مبارزه به دست می گیرد تا با تخریب بنیاد نیست انگاری و روشنفکری وارداتی، به اثبات رساند که آنچه در هنر تجلی می یابد (ص)حقیقت(ص) است وحقیقت هنر، نوعی معرفت است که در عین حضور و شهود، برای هنرمند مکشوف می گردد. شکی نیست که م