پاورپوینت کامل افصح المتکلمین، سعدی شیرازی ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل افصح المتکلمین، سعدی شیرازی ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل افصح المتکلمین، سعدی شیرازی ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل افصح المتکلمین، سعدی شیرازی ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۶۴

اشاره

فرهنگ پر برکت اسلامی، در سایه عنایات الهی و تعلیمات ارزنده نبوی، طی قرن های متمادی، بزرگانی را در دامن خود پرورده که چون خورشیدهای درخشان، در زمینه های گوناگون علم و ادب و هنر و اخلاق، فضای انسانیت را نور افشان کرده اند. سعدی شیرازی، یکی از این بزرگان است که گذشته از جنبه های ظاهری نوشته های ارزنده وی، عطر جنبه های معنوی کلام او که حاوی بهترین راهنمایی های واقع گرایانه برای برخورداری از زندگی سعادتمندانه است، مشام جان عالمیان را خوشبو ساخته و به قیاس همین آثار است که وی را باید به حقیقت، یک متکلم بزرگ اجتماعی دانست. سعدی، اندیشمندی صاحب نظر در میدان جامعه شناسی و روان شناسی است که روحی وسیع، ذهنی باریک بین و روشی آسان گیر دارد. گفتار او نکته آموز، پرتأثیر و دعوتگر راست خویی است.

سعدی در یک نگاه

ابومحمد، شرف الدین ملقب به افصح المتکلمین با تخلص سعدی، یکی از بزرگ ترین شاعران ایران زمین است. تخلص وی بنا بر مشهور، باید از نام سعدبن ابی بکر، اتابک سُغلری زمانش گرفته شده باشد یا چنان که برخی از محققان ابراز کرده اند، به علت انتساب اجدادش به قبیله بنی سعد، از قبایل مشهور عصر پیامبر۶ و این نام، در واقع نام خانوادگی او بوده است.

در آن روزگار که سعدی به تعبیر خودش در خانواده ای که پدرانش هم از عالمان دین بودند، به دنیا آمد؛ یعنی سال ۶۰۶ هجری قمری، هنوز یورشگران مغول قلمرو زبان فارسی را آوردگاه تاخت و تاز و ویرانگری های خود نکرده بودند. او که در کودکی از نعمت پدر محروم ماند، در اوان جوانی برای تحصیل علوم ادبی و دینی، راهی مدرسه نظامیه بغداد شد و سپس به عراق و شام و حجاز سفر کرد. در اواسط قرن هفتم به شیراز بازگشت و منظومه حِکمی بوستان را در سال ۶۵۵ هجری قمری و گلستان را در مواعظ و حِکم، به نثر مسجع و آمیخته با قطعات اشعار دل انگیز در سال ۶۵۶ هجری قمری نگاشت. از آن پس، قسمت عمده عمر خود را در زادگاهش گذراند تا اینکه در سال ۶۹۱ هجری قمری در سن ۸۵ سالگی درگذشت و در خانقاه خود به خاک سپرده شد. [۱]

خمیر مایه آثار سعدی

سخن های سعدی مثال است و پند به کـار آیدت گـر شوی کـاربند

نــگـفتــند حــرفـی زیـان آوران کـه سعدی نگـوید مثـالی بر آن

سعدی، اصول اخلاقی راه و رسم زندگانی را هوشمندانه درک کرده و حاصل تجربه خویش را در قالب سخنانی دلاویز و شور انگیز به ما عرضه داشته است. این سخنان حکمت آمیز، بسیار پرمایه، دلنشین و مؤثر است که با ترکیب شیرین و لطف بیان، در هر یک از آن ها، نکته ای ژرف و لطیف برای هدایت و عبرت آدمیان نهفته است.

ندای توحید و دعوت به شناخت حق تعالی و فراخواندن مخاطبان به بندگی و اطاعت کامل از پروردگار، از ویژگی کلام سعدی است. او همواره کوشیده است که آثارش، صحیفه معرفت و شناخت الهی و نمودار نشانه های حق تعالی باشد. سعدی در این راه، از روش قرآن کریم استفاده کرده و با توجه دادن مخاطبان به مظاهر شگفت انگیز هستی، نظم جهان آفرینش و هدفداری پدیده های خلقت، این رسالت ارزنده را انجام داده است. تسبیح کائنات و آمد و شد خورشید، پویایی و کارگری باد و ابر و باران، شکوه کوهساران، دریاها و درختان، مرغان نغمه خوان و …، آرمان شعر سعدی را در شناخت خداوند تشکیل می دهد. [۲]

تأثیر پذیری سعدی از قرآن و حدیث

اساس تأثیر پذیری سعدی از قرآن، استعمال مستقیم نیست؛ بلکه بنیاد آموزه های قرآن را در آفرینش فضای اشعار و حکایت ها به کار می گیرد و بنیان هنری وی بیش از هر چیز، مدیون قرآن است. نوع جمله بندی ها، تمایل به سجع و فاصله و حتی آهنگ جملات وی، مشابه قرآن است. تسلط سعدی بر آیات و احادیث، عامل دیگر رویکرد قرآنی آثار سعدی است. بیش از ۱۲۰۰ مورد در آثار سعدی به داستان های مختلف قرآنی اشاره شده است و بیشترین استفاده از داستان سلیمان(ع) و یوسف(ع) است؛ زیرا داستان، امکان تعبیر پذیری، فضا سازی و جذابیت دارد و به همین دلیل، مورد توجه سعدی قرار گرفته است. بررسی دقیق معانی کلمات دیباچه سعدی، ما را به آیات مختلف قران رهنمون می کند. عبارت منت خدای را عزّوجل به آیه ) یَمُنّونَ عَلَیْکَ أَنْ أَسْلَمُوا [۳] و عبارت به شکر اندرش مزید نعمت به آیه )لَئِنْ شَکَرْتُمْ َلأَزیدَنّکُمْ [۴] اشاره دارد.

سعدی در باب اول بوستان در حکایتی می گوید:

وفـا در که جوید چو پیمان شکست خراج از که خواهد چو دهقان گریخت

چـه نـیکی طـمع دارد آن بی صفا کــه باشــد دعــای بــدش در قــف

چو بختش نگون بود و در کافِ کُن نکـــرد آنچـه نیـکانـش گفـتند کُـن

منظور سعدی از بین کاف کن، اشاره به مشیت الهی است که برگرفته از آیه شریفه ۴۷ سوره آل عمران است که می فرماید: )إِذا قَضی‏ أَمْرًا فَإِنّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ(.

در باب ششم بوستان نیز در حکایتی چنین می گوید:

مرو از پی هر چه دل خواهدت که تمکین تن نور جان کاهدت

کـند مـرد را نفس امـاره خـوار اگــر هـوشمندی عزیزش مدار

نفس اماره که سعدی در این شعر مورد نظر قرار داده است، اقتباس از آیه ۵۳ سوره یوسف است که چنین می فرماید: )إِنّ النّفْسَ َلأَمّارَهٌ بِالسّوءِ(.

در باب چهارم بوستان که درباره تواضع است، سعدی در حکایتی، کسانی را که دنیا را به دین می خرند، مذمت کرده و می گوید:

عصـای کلیـمند بســیار خـوار به ظـاهر چنیـن زرد روی و نــزار

نه پرهـیزگـار و نه دانــشورند همین بس که دنیا به دین می خرند

عبـای بلیــلانـه در تـن کـنند به دخـل حبـش جـامه زن کــنند

سعدی در این ابیات، به آیه شریفه )أولئِکَ الّذینَ اشْتَرَوُا الْحَیاهَ الدّنْیا بِاْلآخِرَهِ فَلا یُخَفّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ[۵] اشاره کرده است.

وی همچنین با اشاره به آیه )مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها( [۶]، در حکایتی در باب هفتم بوستان می گوید: نکوکاری از مردم نیک رأی یکی را به ده می نویسد خد

او در قصیده ای طولانی در وصف ستایش خدا نیز این چنین می سراید:

شکر و سپاس و منت و عزت خدای را پروردگــار خلق و خـداونـد کــبری

دادار غــیب دان و نــگهـدار آســمان رزاق