پاورپوینت کامل جهاد با نفس (۲۶) ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جهاد با نفس (۲۶) ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جهاد با نفس (۲۶) ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جهاد با نفس (۲۶) ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

۲۴

عنوان باب ۹۹ از ابواب جهاد النفس وسائل الشیعه درستی توبه مرتد است.

حدیث ۱ ـ که تنها حدیث این باب نیز هست ـ را محمد بن مسلم از امام باقر۷ گزارش کرده است، او می گوید: “امام۱ فرمود: کسی که مؤمن باشد و در حال ایمان کار خیری انجام دهد و فتنه ای دامنگیر او شود و کفر ورزد و پس از کفر توبه کند ]و مؤمن شود[، کارهای ]نیکی[ که در زمان ایمان قبل از کفر انجام داده بود، باطل نمی شود؛ بلکه در نامه اعمال او نوشته و به حساب او گذاشته می شود”.

باب ۱۰۰ درباره وجود پرداختن به اعمال صالح و خود را ]بیش از اندازه[ مشغول مال و خانواده نکردن است. در این باب دو حدیث آورده شده است.

حدیث ۱ را کلینی۴از چند طریق از امیرمؤمنان۷ گزارش می کند و می گوید: آن حضرت فرموده است: “در آخرین مرحله دنیا و آغازین مرحله آخرت (هنگام مرگ) مال و فرزندان و عمل آدمی زاده در نظر وی ظاهر می شوند. او به مال خود توجه می کند و می گوید: من به خدا قسم در جمع آوری تو حریص بودم و در مصرف بخیل، اکنون چه کمکی می توانی به من بکنی؟ مال می گوید: کفنت را از من بردار. سپس به فرزندان رو می کند و می گوید: به خدا سوگند من دوستدار و حمایتگر شما بودم، برای من چه دارید؟ آن ها می گویند: تو را به قبر می سپاریم و در آن دفن می کنیم. سپس به عمل خود رو می کند و می گوید: به خدا قسم من چندان رغبتی به تو نداشتم و انجام دادن تو برای من دشوار بود. عمل می گوید: من در قبر و قیامت همنشین و همراه تو هستم و با هم به محضر پروردگار خواهیم رسید”.

حدیث ۲ را صدوق; از امام صادق و آن حضرت از پدرانش و آنان از حضرت علی۷ نقل کرده اند که آن حضرت فرموده است: “آدم مسلمان سه دوست دارد. یکی از دوستان او به وی می گوید: من در حال حیات و ممات تو با تو هستم و این عمل اوست. دوست دیگر وی به او می گوید: من تا هنگام مرگ با تو هستم و این مال اوست. سومین دوست او به او می گوید: من تا دم قبر با تو هستم و از آنجا دیگر تو را وا می گذارم و این فرزند اوست”.

باب ۱۰۱ که آخرین باب از ابواب جهاد النفس می باشد، درباره لزوم توجه داشتن به اینکه اعمال بر پیامبر۶ و ائمه: عرضه می شود و به اطلاع آن بزرگواران می رسد، است. این باب مشتمل بر ۲۵ حدیث است، به این شرح:

حدیث ۱ سخنی است از امام صادق۷ که فرموده است: “کارهای بندگان چه خوبان آن ها و چه بدان، هر روز صبح بر پیامبر۶ عرضه می شود، چنان که آیه شریفه ( وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَی اللّهُ عَمَلَکمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ ) [۱] به آن اشاره می فرماید؛ بنابراین از ]بد بودن[ اعمال خود برحذر باشید”.

حدیث ۲ را که مضمونی مشابه حدیث ۱ دارد، امام رضا۷ بیان فرموده است.

حدیث ۳ از امام صادق۷ نقل شده و آن حضرت در آن حدیث در پاسخ به این پرسش که مراد از

[المؤمنون] در آیه ۱۰۵ سوره مبارکه توبه چه کسانی است، فرموده است: “هم الأئمّـه؛ آنان امامان ]معصوم:[ می باشند”.

در حدیث ۴ سماعه می گوید: شنیدم که امام صادق۷ می فرمود: “شما را چه شده است که پیامبر۶ را ناراحت می کنید؟ آیا نمی دانید که اعمال شما بر آن حضرت عرضه می شود و چنانچه گناه و معصیتی در کارهای شما ببیند، ناراحت می شود؟! پیامبر را ناراحت نکنید، طوری عمل کنید که آن حضرت خوشحال شود”.

حدیث ۵ را عبدالله بن أبان زیات نقل می کند و می گوید: “به امام رضا۷ گفتم برای من و خانواده ام دعا کنید. امام فرمود: مگر دعایتان نمی کنم؟ کارهای شما در هر شب و روز بر من عرضه می شود. راوی می گوید: این مطلب در نظر من بزرگ آمد. امام۷ که تعجب مرا دید، فرمود: مگر این آیه را در کتاب خدا نخوانده ای: ( وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَی اللّهُ عَمَلَکمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ ) [۲] سپس فرمود: به خدا قسم مراد از مؤمنان در این آیه، علی بن أبی طالب ]و دیگر امامان معصوم۷ [ هستند”.

حدیث ۶ مشابه حدیث ۵ است و از امام باقر۷ نقل شده است.

حدیث ۷ سخنی است از پیامبر۶ که فرموده است: “حیات من برای شما خیر است و مرگ من برای شما خیر است؛… با جدا شدن من از شما همانا کارهایتان هر روز بر من عرضه می شود، پس کار خوبی در کارهای شما نمی بینم جز اینکه از خدا می خواهم کارهای خوب شما را افزایش دهد و کار زشتی در کارهای شما نمی بینم، جز اینکه از خدا برای شما آمرزش می خواهم”.

حدیث ۸ سند مشخصی ندارد و به اصطلاح “مُرْسَله” است، اما مضمون آن مشابه حدیث ۱ این باب است.

در حدیث ۹ ابوبصیر می گوید: “به امام صادق۷ گفتم: ابوالخطّاب[۳] می گفت: کارهای امت هر پنجشنبه بر پیامبر۶ عرضه می شود. امام فرمود: چنین نیست؛ کارهای افراد امت، چه خوبان آن ها و چه بدان، هر روز صبح بر پیامبر۶ عرضه می شود، پس مواظب باشید و این همان سخن خداوند متعال است که می فرماید: ( وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَی اللّهُ عَمَلَکمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ ) [۴]. ابوبصیر می گوید: امام به اینجا که رسید، سکوت کرد و فهمیدم که مراد از [المؤمنون] را ائمه: می داند.

حدیث ۱۰ مضمونی نزدیک به حدیث ۷ دارد و آن را أنس بن مالک که خادم پیامبر۶ بوده است، از آن حضرت نقل می کند و می گوید: پیامبر فرمود: “زندگی من برای شما خیر و مرگ من هم برای شما خیر است. تا وقتی زنده ام با هم گفت وگو می کنیم و چون درگذرم، کارهای شما هر دوشنبه شب و پنجشنبه شب بر من عرضه می شود. پس هر کار خوبی که از شما می بینم، خدا را سپاس می گویم و هر کار بدی از شما می بینم، برایتان استغفار می کنم”.

توضیح: در این حدیث گفته شده است که کارهای بندگان خدا هر دوشنبه شب و پنجشنبه شب بر پیامبر۶ عرضه می شود. در حدیث ۹ گفته شد هر روز صبح عرضه می شود و عرضه شدن هر پنجشنبه که گفته ابوالخطّاب بوده است، تخطئه شد. در احادیث دیگری که در پی می آید نیز در برخی گفته شده است، هر پنجشنبه و در برخی هر پنجشنبه شب. راه هماهنگ سازی و جمع بین این روایات ـ با فرض صحت سند آن ها ـ می تواند این باشد که بگوییم: اختلاف فاصله ها مربوط به وضعیت افرادی است که اعمالشان عرضه می شود. به عنوان مثال افراد متوسط و ضعیف الایمان ـ چه از خوبان باشند و چه از بدان ـ در فاصله های کمتر و افرادی که از ایمان قوی تری برخوردارند، در فاصله های زمانی بیشتر اعمالشان بر پیامبر۶ و ائمه: عرضه می گردد و یا برعکس.

در حدیث ۱۱ از پیامبر۶ نقل شده که فرموده است: “کسی که به من تعهد دهد که مراقب آنچه از میان دو فک او خارج می شود، (سخن خود) باشد و نیز مراقب آنچه در میان دو پا دارد (عورت خود) باشد، من بهشت را برای او ضمانت می کنم”.

توضیح: ظاهر این حدیث تناسب روشنی با عنوان این باب و دیگر احادیث آن ندارد، مگر اینکه گفته شود پیامبر۶خواسته اند بفرمایند، من از کارهای افراد اطلاع دارم و می دانم چه کسی استحقاق دارد که بهشت را برای او ضمانت کنم و چه کسی چنین استحقاقی ندارد.

حدیث ۱۲ را بنابر نقل صدوق۴در کتاب عیون، امام رضا از پدرانش از امام سجاد: نقل فرموده و آن این است: “إنّ أعمالَ هذه الأُمّـه ما من صباحٍ إلاّ و تعرض علی الله تعالی؛ هیچ صبح هنگامی نیست جز اینکه اعمال این امت بر خداوند متعال عرضه می شود”.

توضیح: مضمون این حدیث با احادیث دیگر این باب متفاوت است و پذیرش ظاهر آن از این رو که عرضه اعمال مردم بر خداوند متعال را محدود به زمان خاصی از شبانه روز می کند؛ در حالی که همه عالم همیشه در محضر خدا حاضر و او بر همه کس و همه چیز ناظر است، در نگاه نخست، دشوار است. اما اشکال، با این بیان حل می شود که بگوییم: اگرچه خداوند متعال به همه چیز و همه کس آگاه و به هر کس از رگ گردن او به او نزدیک تر است ( وَ لَقَدْ خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أقْرَبُ إِلَیهِ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ ) [۵]، اما چون اذهان آدمیان با راه های عادی حصول علم مانند پرسیدن، مراقب گذاشتن، دریافت گزارش، دریافت شهادت و… آشناست، او (جلّ جلالُه) اِسناد این گونه علوم را به خود تجویز فرموده است و مثلاً می فرماید: ( وَ إِذْ قالَ اللّهُ یا عیسَی ابْنَ مَرْیمَ ءَ أنْتَ قُلْتَ لِلنّاسِ اتّخِذُونی وَ أُمِّی إِلهَینِ مِنْ دُونِ اللّهِ ) [۶]. اگر چه عیسی۷در پاسخ این پرسش می گوید: ( سُبْحانَک. .. إِنْ کنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ ما فی نَفْسی وَ لا أعْلَمُ ما فی نَفْسِک ) [۷].

توضیح ۳ حدیث ۲۵، اینجا نیز قابل ارائه است.

حدیث ۱۳ را امام باقر۷ از پیامبر۶ نقل فرموده و مضمون آن، به مضمون حدیث های ۷ و ۱۰ نزدیک است.

در حدیث ۱۴ از امام صادق۷ نقل شده است که آن حضرت در پاسخ به سؤال راوی از معنای آیه شریفه ۱۰۵ سوره توبه فرمود: خداوند متعال با کلمه [المؤمنون] ما را قصد کرده است.

در حدیث ۱۵ داوود بن کثیر رقّی می گوید: “نزد امام صادق۷ نشسته بودم که ناگاه آن حضرت بی مقدمه فرمود: داوود! کارهای شم