پاورپوینت کامل درآمدی بر بحران مصرف گرایی، زمینه ها و راهکارها ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درآمدی بر بحران مصرف گرایی، زمینه ها و راهکارها ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درآمدی بر بحران مصرف گرایی، زمینه ها و راهکارها ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درآمدی بر بحران مصرف گرایی، زمینه ها و راهکارها ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۱

مقدمه

قسمت اول

روند رو به رشد و فراگیر معضل مصرف گرایی در جهان امروز، اندک اندک به بحرانی عمومی در جهان تبدیل شده است. شناخت شیوه های صحیح مصرف، رعایت آن و قدرت تشخیص ضرورت ها و اولویت ها در مصرف، در جامعه ما از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. نیم نگاهی به زمینه های شیوع این بحران در کشور و راهکارهایی که می توان برای درمان آن ارائه داد، می تواند ما را از این شرایط سنگین که لطمات بسیاری نیز بر جامعه مان خواهد داشت؛ نجات دهد.

بحران مصرف در جوامع غربی

مصرف که یکی از لذت بخش ترین فعالیت های زندگی روزانه است، امروزه در دنیا به مرز بحران رسیده است. در سراسر دنیا، طبقه مصرف کننده به سرعت در حال رشد است. نشانه های این رشد را در افزایش سریع تعداد خودروها، غذاهای آماده، لوازم لوکس خانه و دیگر نمادهای یک زندگی مدرن می توان دید. بر اساس تخمین های اخیر، بیش از یک چهارم انسان ها جزء طبقه مصرف کننده به شمار می روند.[۱]

به عنوان مثال درآمد بخش جراحی های زیبایی، همه ساله در انگلستان ده درصد رشد دارد. همچنین آمارها نشان می دهد در یک سال، هشت و نیم میلیون عمل جراحی زیبایی در آمریکا صورت گرفته است و مصرف کنندگان، یازده میلیارد دلار برای این کار پرداخت کرده اند. در طول یک سال نیز، ۷/۱ میلیارد پوند صرف خرید محصولات آرایشی و عطرها شده است.[۲]

تا چندی پیش تنها محصول آرایشی مورد استفاده مردم، صابون های معمولی شست وشوی موها و بدن، خمیردندان و چند محصول آرایشی ساده بود، ولی امروزه در ایالات متحده برای تولید محصولات آرایشی به روش صنعتی، ۲۰ میلیارد دلار در هر سال نیاز است. امروزه، انواع لوسیون ها و معجون ها، حاوی انواع گوناگون مواد شیمیایی و با شعارهایی مانند “پاک کننده”، “سفیدکننده” و “برای داشتن پوستی سالم تر”، به مصرف کنندگان عرضه می شود. برخلاف این تبلیغات تجاری، این محصولات اغلب هم برای سلامت انسان و هم برای محیط زیست، مضرند. همچنین بسته بندی های هزینه بر و غیرضروری این کالاها، منبع بزرگی از زباله به شمار می رود.[۳]

بین سال های ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۶، درصد آمریکایی هایی که داشتن پول زیاد را اصلی ترین عامل به دست آوردن یک زندگی خوب می دانستند، از ۳۸ درصد، به ۶۳ درصد افزایش یافت. برای مثال، زوج های جوان برای یک شب اقامت در سوئیت های هتل پالم پیچ به قیمت یک هزار دلار، باید چند ماه در انتظار بمانند![۴]

مادلین بونتینگ، عضو شورای نویسندگان روزنامه گاردین انگلستان درباره میزان نفوذ فرهنگ مصرف گرایی در انگلستان چنین می گوید:

” آیا دست زدن به کارهایی مانند کاهش مصرف گوشت به نصف مقدار کنونی، چشم پوشی از رفتن به سفرهای تفریحی و حمام آفتاب، کوشش برای بازیافت بیشتر زباله ها و پیاده روی تا مدرسه، کافی خواهد بود؟ بی شک، نه؛ زیرا این کارها تنها به خراشیدن یک سطح محکم شباهت دارد. اگر جهان توسعه یافته، به کاهش ۸۰ درصدی حجم انتشار کربن تن دهد ـ که سازمان ملل متحد از این دولت ها در کنفرانس بالی (در اندونزی)، این امر را از آن ها خواسته است ـ بی تردید، فرزندان ما زندگی متفاوتی را در مقایسه با آنچه هم اینک انتظار آن را داریم، تجربه خواهند کرد”.[۵]

دیوید مایزر، روان شناس آمریکایی و نویسنده کتاب های پر مخاطب “به سوی شادمانی” و “پارادوکس آمریکایی، ولع روحی در عصر دسترسی” نیز درباره بحران مصرف گرایی در آمریکا چنین می نویسد:

“رؤیای زندگی آمریکایی که در سایه داشتن مصرف بیشتر، خودروهای لوکس، سفرهای تفریحی، خانه های بزرگ و خرید قایق های تفریحی شکل گرفته بود؛ امروزه با پرسش ها و چالش های بسیاری روبه رو شده است. گسترش بیماری های روحی و جسمی، از خودبیگانگی و خودکشی از یک سو و ثروتمند شدن ما در چند ماهه اخیر از سوی دیگر، به یک پارادوکس بزرگ منجر شده است”.[۶]

این روان شناس آمریکایی درباره روند رو به رشد مصرف گرایی و رفاه طلبی در جامعه آمریکا، مخاطب خود را با چند پرسش روبه رو می کند و می پرسد:

“اگر ارزش های مادی گرایانه با دارا بودن یک زندگی خوب ارتباطی ندارد، چرا شاهد یک موج دامنه دار لوکس گرایی هستیم؟ در حالی که در متون مقدس می خوانیم: “چرا شما پول هایتان را برای آنچه نان نیست، هزینه می کنید و چرا توان خود را در اموری صرف می کنید که رضایت شما را به همراه نمی آورد؟” چرا ما در کمدهای خانه هامان، انبوهی از لباس هایی که به ندرت پوشیده شده، سه پارکینگ و خودروهای لوکس داریم و همه این کالاها نیز فقط برای ارضای سرگرمی ما خریداری شده است؟! چرا در این دنیای بزرگ، توان و انرژی های ما بیش از آنکه برای فراهم کردن شادمانی صرف شود، برای تخریب و آسیب رساندن به جهان امروز استفاده می شود”.[۷]

روند وضعیت مصرفی غرب از دیدگاه کارشناسان

اریک فروم در تبیین وضعیت کنونی مصرف در جهان غرب و مقایسه آن با اقتصاد قرن نوزدهم می نویسد:

“جامعه جدید آمریکا، رهاورد دیگری نیز دارد که در گذشته وجود نداشت. این جامعه نه تنها کالا، بلکه نیاز هم تولید می کند. سیستم اقتصاد کنونی ما بر حداکثر تولید و حداکثر مصرف استوار است. اقتصاد قرن نوزدهم، بر حداکثر صرفه جویی استوار بود. اجداد ما خرید چیزی را که پرداخت بهای آن از عهده شخصی شان بیرون بود؛ گناه و موجب فساد می دانستند، ولی امروز آن گناه فضیلت شده است و فرد فارغ از نیازهای مصنوعی و خرید اقساطی و آنکه خرید او فقط در حد نیازهای واقعی است، شخصی غیر متعارف به شمار می رود. کسی که تلویزیون ندارد، فردی است غیرعادی که جایی در اجتماع ندارد”.[۸]

اریک فروم در جایی دیگر می نویسد:

“انسان معاصر، بی گمان در زمان اوقات فراغت خود، کنش پذیر و منفعل است. او یک مصرف کننده ابدی است. او نوشیدنی، خوراک، سیگار، سخنرانی، دیدنی ها، کتاب و سینما را می بلعد. همه این ها مصرف می شوند، جهان یک چیز بزرگ برای اشتهای اوست؛ یک بطری بزرگ، یک سیب بزرگ. انسان به مکنده ای تبدیل شده است، او یک متوقع ابدی و یک ناراضی ابدی است”.[۹]

شوماخر نیز در کتاب “کوچک زیباست” می نویسد:

“نظام صنعتی آمریکا که چهل درصد از منابع اصلی جهان را برای تأمین نیازهای جمعیتی کمتر از ۶ درصد جمعیت جهان مصرف می کند، تنها در صورتی می تواند کارآمد خوانده شود که در زمینه تأمین سعادت، رفاه، صلح، آرامش، فرهنگ و هماهنگی، به موفقیت های بزرگی دست یافته باشد و تصور نمی کنم تأکید بر این واقعیت، ضروری باشد که نظام آمریکا از پیش، از دست یابی به چنین موفقیت هایی ناتوان بوده است”.[۱۰]

آیا این همه مصرف برای شادی ما کافی نیست؟!

تیم کاسر، روان شناس مشهور آمریکایی، نموداری تهیه کرده که یک ستون آن، نشان دهنده درآمد شخصی افراد است که در ۴۰ سال اخیر این ستون سر به آسمان می ساید. ستون دیگری نیز نشان دهنده آمار افرادی است که احساس خوشحالی و رضایت بسیاری از زندگی دارند. نکته قابل توجه این است که این ستون، در این دوره تغییری نداشته است. به این ترتیب، شکاف موجود میان این دو ستون در این دوره رو به فزونی رفته است. این، بیانگر آن است که این همه مصرف، برای شاد کردن ما کافی نیست.[۱۱]

روند مصرف گرایی در ایران

۱. روند مصرف، پیش از انقلاب[۱۲]

اواخر دوره صفویه تا پایان دوره قاجار

اقتصاد ایران، اقتصادی وابسته به خود بود و بخش های کشاورزی و صنعت به ویژه صنایع دستی و نساجی، با یکدیگر هماهنگ و با نیازمندی های جامعه مطابق بود.

تجارت خارجی در آن زمان، بخش حاشیه ای اقتصاد کشور و بیشتر مازاد بر نیاز بود. امتیازهای داده شده به خارجیان در این دوره، با دریافت امتیازهای متقابل همراه بود و پویایی اقتصاد ایران از بروز پیامدهای منفی امتیازهای اعطایی جلوگیری می کرد.

سیر انحطاط اقتصاد در اواخر دوره صفویان تا شروع دوره قاجار، به بسته شدن عهدنامه های ننگینی چون “گلستان” و “ترکمن چای” انجامید. در آن زمان، بارها از کالاهای تولید داخلی و به شکل های گوناگون عوارض دریافت می شد، ولی کالاهای خارجی فقط یک بار و به میزان پنج درصد عوارض می پرداختند و این کار به سود تاجران خارجی بود.

در دوره قاجار با رشد کشورهای غربی، چشم ها به سوی تولیدات و در صورت امکان، مصرف آن ها دوخته شده بود؛ زیرا این امکان برای همه وجود نداشت. شاهان و شاهزادگان و درباریان به سفرهای خارجی می رفتند و از کالاهای غربی استفاده می کردند.

اواخر دوره قاجار و دوره پهلوی اول تا سال ۱۳۲۰

در این زمان، ایران دوران رکود و انحطاط اقتصادی را سپری می کرد. با کشف نفت و ورود آن به حیطه اقتصاد ایران، زمینه واردات کالا از دیگر کشورها به ویژه کشورهای غربی فراهم شد و از آن پس تاکنون شاهد واردا